Organy oddychania człowieka. Struktura i funkcja układu oddechowego

Co można nazwać głównym wskaźnikiem żywotności ludzi? Oczywiście, mówimy o oddychaniu. Osoba może zrobić bez jedzenia i wody na chwilę. Bez powietrza istotna aktywność nie jest w ogóle możliwa.

Informacje ogólne

Co jest oddechem? Jest to związek między środowiskiem a ludźmi. Jeśli wlot powietrza z jakiegokolwiek powodu jest trudny, wtedy serce i narządy oddechowe osoby zaczną działać w trybie ulepszonym. Wynika to z potrzeby zapewnienia wystarczającej ilości tlenu. Organy układu oddechowego mogą dostosowywać się do warunków panujących w środowisku lotnym.

Ciekawe fakty

Naukowcy zdołali ustalić, że powietrze wchodzące do układu oddechowego człowieka tworzy dwa strumienie (warunkowo). Jeden z nich wnika w lewą stronę nosa. Badanie układu oddechowego pokazuje, że druga przechodzi z prawej strony. Specjaliści wykazali również, że tętnice mózgowe mają oddzielenie na dwa strumienie produkcji powietrza. Dlatego proces oddechowy musi być prawidłowy. To bardzo ważne dla utrzymania normalnego życia ludzi. Rozważmy strukturę ludzkiego układu oddechowego.

Ważne funkcje

Mówiąc o oddychaniu, mówimy o szeregu procesów, które mają na celu zapewnienie ciągłego dostarczania wszystkich tkanek i narządów tlenu. W tym przypadku substancje powstające podczas wymiany ditlenku węgla są usuwane z organizmu. Oddychanie jest bardzo złożonym procesem. Przechodzi przez kilka etapów. Etapy wlotu i wylotu powietrza do organizmu są następujące:

1. Wentylacja płuc. Jest to kwestia wymiany gazowej między powietrzem atmosferycznym a pęcherzykami. Ten etap jest uważany za zewnętrzny oddech.
2. Wymiana gazów w płucach. Występuje między krwią a pęcherzykowym powietrzem.
3. Dwa procesy: dostarczanie tlenu z płuc do tkanek, a także transport dwutlenku węgla z tego ostatniego do pierwszego. To znaczy, mówimy o ruchu gazów przez przepływ krwi.
4. Następny etap wymiany gazu. Obejmuje komórki tkanki i naczynia krwionośne.
5. Wreszcie wewnętrzny oddech. Odnosi się to do utleniania biologicznego występującego w mitochondriach komórek.

Główne zadania

Ludzkie narządy oddechowe zapewniają usuwanie dwutlenku węgla z krwi. Ich zadaniem jest nasycanie go tlenem. Jeśli wymienisz funkcje układu oddechowego, to jest to najważniejsze.

Dodatkowe spotkanie

Istnieją inne funkcje układu oddechowego człowieka, wśród nich można wyróżnić takie:

1. Udział w procesach termoregulacji. Faktem jest, że temperatura wdychanego powietrza wpływa na analogiczny parametr ludzkiego ciała. Podczas wydechu ciało ogrzewa środowisko zewnętrzne. Jednocześnie chłodzi się, jeśli jest to możliwe.
2. Udział w procesach wydalania. Podczas wydechu, wraz z powietrzem, usuwa się para wodna z organizmu (z wyjątkiem dwutlenku węgla). Dotyczy to również niektórych innych substancji. Na przykład alkohol etylowy podczas zatruwania alkoholowego.
3. Udział w reakcjach immunologicznych. Dzięki tej funkcji układu oddechowego człowieka możliwe staje się neutralizowanie pewnych patologicznie niebezpiecznych elementów. Obejmują one w szczególności patogenne wirusy, bakterie i inne mikroorganizmy. Ta zdolność jest obdarzona pewnymi komórkami płuc. W tym względzie można je przypisać elementom układu odpornościowego.

Poszczególne zadania

Istnieją bardzo wąsko skupione funkcje układu oddechowego. Szczególne zadania są w szczególności wykonywane przez oskrzela, tchawicę, krtani, nosogardło. Wśród wąsko skoncentrowanych funkcji można wyróżnić:

1. Chłodzenie i ocieplenie powietrza przychodzącego. Zadanie to jest wykonywane zgodnie z temperaturą otoczenia.
2. Nawilżanie powietrza (wdychane), co zapobiega suszeniu płuc.
3. Oczyszczanie powietrza przychodzącego. W szczególności dotyczy to obcych cząstek. Na przykład do pyłu wchodzącego w powietrze.

Struktura ludzkiego układu oddechowego

Wszystkie elementy są połączone przez specjalne kanały. Na nich wchodzi i opuszcza powietrze. System ten obejmuje również płuca – narządy, w których odbywa się wymiana gazowa. Urządzenie całego kompleksu i zasada jego działania są dość skomplikowane. Rozważmy bardziej szczegółowo ludzki układ oddechowy (zdjęcia poniżej).

Informacje o jamie nosowej

Zaczyna się oddechowe ścieżki. Wnęka nosowa jest oddzielona od jamy ustnej. Z przodu jest twarde niebo, a plecy są miękkie. Wnęka nosowa ma chrzęstny i kostny szkielet. Jest podzielony na lewą i prawą część dzięki solidnej przegrody. Są też trzy muszle nosa. Dzięki nim wnęka dzieli się na fragmenty:

1. Niżej.
2. Średnia.
3. Górna.

Wychodzi powietrze wdychane i wdychane.

Cechy błon śluzowych

Ma wiele urządzeń przeznaczonych do leczenia wdychanego powietrza. Przede wszystkim jest on objęty przez nabłonek nabłonka. Jego cilia stała się ciągłym dywanem. Z powodu migotania rzęs, kurz jest łatwo wyeliminowany z jamy nosowej. Krawędzie znajdujące się na zewnętrznej krawędzi otworów również przyczyniają się do zatrzymywania obcych elementów. Błona śluzowa zawiera specjalne gruczoły. Ich sekret otacza kurz i pomaga go wyeliminować. Ponadto powietrze jest nawilżane.

Szlam, który znajduje się w jamie nosowej, ma właściwości bakteriobójcze. Zawiera lizozym. Substancja ta pomaga zmniejszyć zdolność bakterii do rozmnażania się. Zabija je również. W błonie śluzowej znajduje się wiele naczyń żylnych. W różnych warunkach mogą pęcznieć. Jeśli są uszkodzone, rozpoczyna się krwawienie z nosa. Celem tych formacji jest podgrzewanie strumienia powietrza przechodzącego przez nos. Leukocyty opuszczają naczynia krwionośne i leżą na powierzchni błony śluzowej. Wykonują również funkcje ochronne. W procesie fagocytozy leukocyty umierają. Tak więc, w wydzielanym przez nos śluzu jest wiele martwych "obrońców". Wtedy powietrze przechodzi przez nosorożec, a stamtąd do innych narządów układu oddechowego.

Krtani

Jest w przedniej części krtaniowej gardła. Jest to poziom 4-go kręgu szyjnego. Kręgosłup jest tworzony przez chrząstki. Te ostatnie są podzielone na sparowane (klinowe, karobiformowe, arytenoidowe) i nieparzyste (cyroidalne, tarczysko-kształtne). Przykrywka jest przymocowana do górnej krawędzi ostatniej chrząstki. W trakcie połykania zamyka wejście do krtani. W ten sposób zapobiega wchodzeniu do niej żywności.

Dwa przewody wokalne przechodzą od tarczycy do chrząstki stawowej. Przestrzeń głosowa to przestrzeń między nimi.

Ogólne informacje o tchawicy

Jest to kontynuacja krtani. Jest podzielony na dwie lampy oskrzelowe: lewą i prawą. Rozwidlenie jest miejscem, gdzie gałęzie trachea. Charakteryzuje się następującą długością: 9-12 centymetrów. Średnio poprzeczna średnica osiąga osiemnaście milimetrów.

Tchawica może obejmować do dwudziestu niekompletnych kolczyków chrzęstnych. Są połączone za pomocą włóknistych więzadeł. Dzięki kolanistym semirings, dróg oddechowych stają się elastyczne. Ponadto są płynne, dzięki czemu są łatwe do przebicia w powietrzu.

Membranowa tylna ściana tchawicy jest spłaszczona. Zawiera tkanki mięśni gładkich (pęczki, które biegną wzdłużnie i poprzecznie). Dzięki temu aktywny ruch tchawicy zapewnia kaszel, oddychanie i tak dalej. Jeśli chodzi o błonę śluzową, jest ona przykryta przez nabłonek nabłonka. W tym przypadku wyjątek jest częścią nagłośni i przewodów głosowych. Ma również gruczoły śluzowe i tkanki limfatyczne.

Bronchi

Jest to podwójny element. Dwa oskrzela podzielone przez tchawicę wchodzą do lewego i prawego płuca. Tam rozgałęziają się drzewa podobne do gałęzi na mniejsze elementy, które są zawarte w lobule płuc. Tak więc, oskrzela tworzą się. Mówimy o jeszcze mniejszych odchodach oddechowych. Średnica oskrzelików oddechowych może wynosić 0,5 mm. Z kolei tworzą kursy pęcherzyków płucnych. Ten ostatni koniec z odpowiednimi torebkami.

Jakie są pęcherze? Są to wypukłości, które wyglądają jak pęcherzyki, które znajdują się na ścianach odpowiednich worków i przejść. Ich średnica wynosi 0,3 mm, a liczba ta może wynieść 400 milionów. Zapewnia to możliwość tworzenia dużej powierzchni oddechowej. Czynnik ten znacząco wpływa na objętość płuc. Ten ostatni może zostać zwiększony.

Najważniejsze narządy oddychania człowieka

Uważa się je za płuca. Poważne choroby z nimi związane mogą zagrozić życiu. Światło (zdjęcia są przedstawione w artykule) znajdują się w jamie klatki piersiowej, która jest hermetycznie zamknięta. Ścianka tylna jest utworzona przez odpowiadające mu kręgosłup i żebra, które są połączone ruchomo. Między nimi są wewnętrzne i zewnętrzne mięśnie.

Wnęka klatki piersiowej jest odsunięta od wnęki brzusznej od dołu. Wiąże się to z wrodzoną przeszkodą lub membraną. Anatomia płuc nie jest prosta. Mężczyzna ma dwa. Prawe płuca obejmują trzy części. Jednocześnie lewica składa się z dwóch. Końcówką płuc jest ich zwężona część górna, a powiększona dolna część jest uważana za podstawę. Bramy są różne. Są one reprezentowane przez nacięcia na wewnętrznej powierzchni płuc. Przez nich przechodzą naczynia krwionośne, oskrzela, nerwy, a także naczynia limfatyczne. Korzeń jest reprezentowany przez kombinację powyższych formacji.

Światło (zdjęcie ilustruje ich położenie), a dokładniej ich tkanina, składa się z małych konstrukcji. Są nazywane lobulatami. Są to małe obszary o kształcie piramidalnym. Bronchi, które wchodzą do odpowiedniej lobule, dzielą się na oskrzela układu oddechowego. Kurs stacjonarny jest na końcu każdego z nich. Ten cały system jest funkcjonalną jednostką płuc. Nazywa się acinus.

Płuca są pokryte pleurą. Jest to skorupa składająca się z dwóch elementów. Są to zewnętrzne (boczne) i wewnętrzne (trzewne) płatki (schemat płuc jest dołączony poniżej). Ten ostatni obejmuje je, a równocześnie jest powłoką zewnętrzną. Przenosi się do zewnętrznej opłuczyny w korzeniu i reprezentuje wewnętrzną powłokę ścian klatki piersiowej. Prowadzi to do utworzenia zamkniętej geometrycznie małej przestrzeni kapilarnej. Chodzi o jamy opłucnej. Zawiera niewielką ilość odpowiedniej cieczy. Pobudza pleurę. Ułatwia to przesuwanie się między nimi. Zmiana powietrza w płucach występuje z wielu powodów. Jedną z głównych zmian jest rozmiar jamy opłucnej i klatki piersiowej. To jest anatomia płuc.

Cechy mechanizmu wlotowego i wylotowego powietrza

Jak już wspomniano wcześniej, pomiędzy gazem znajdującym się w pęcherzykach a atmosferą wymieniane są. Wynika to z rytmicznej przemiany oddechów i wydechu. Płuca nie mają tkanki mięśniowej. Z tego powodu ich intensywna redukcja jest niemożliwa. W tym przypadku najbardziej aktywną rolę odnosi się do mięśni oddechowych. Z ich paraliżem, wdychanie nie jest możliwe. W takim przypadku nie ma to wpływu na układ oddechowy.

Inspiracja jest aktem inspiracji. Jest to aktywny proces, podczas którego klatka piersiowa jest powiększona. Wygaszenie jest aktem wydechu. Proces ten jest bierny. Występuje z powodu zmniejszenia się ubytku klatki piersiowej.

Cykl oddechowy jest reprezentowany przez fazy inspiracji i późniejsze wydechy. W procesie wciągania powietrza, membrana i zewnętrzne mięśnie skośne. Dzięki ich redukcji, żebra zaczynają rosnąć. Jednocześnie zwiększa się jama klatki piersiowej. Otwór jest skrócony. W tym przypadku zajmuje ona bardziej płaską pozycję.

Jeśli chodzi o nieściśliwe narządy jelitowe, podczas rozpatrywanego procesu zostają odsunięty na bok i na dół. Kopuła przepony, z cichym oddechem, spada o półtora centymetra. Tak więc zwiększa się pionowa wielkość jamy klatki piersiowej. W przypadku bardzo głębokiego oddychania mięśnie pomocnicze biorą udział w oddechu, w tym:

1. Rhomboid (który podnosi łopatkę).
2. Trapezoidalne.
3. Małe i duże pectorals.
4. Z przodu ząbkowany.

Ściankę klatki piersiowej i płuca pokrywa się błoną surowicą. Wnęka opłucnowa jest reprezentowana przez wąską szczelinę między liśćmi. Zawiera płyn surowy. Płuca zawsze są w stanie rozciągniętym. Wynika to z faktu, że ciśnienie w jamie opłucnej jest ujemne. Jest to kwestia elastycznego projektu. Faktem jest, że objętość płuc ciągle maleje. Pod koniec cichego wydechu niemal każdy mięsień oddechowy się rozluźnia. Ciśnienie w jamie opłucnej jest poniżej ciśnienia atmosferycznego. W różnych ludziach główną rolę w akcie inspiracji odgrywają membrana lub mięśnie międzyżebrowe. Zgodnie z tym możemy mówić o różnych rodzajach oddychania:

1. Kosztowny.
2. Diaphragmatic.
3. Brzucha.
4. Klatki piersiowej.

Obecnie wiadomo, że kobiety mają ostatni rodzaj oddechu. U większości mężczyzn obserwuje się jamy brzusznej. Podczas cichego oddychania, wydychanie jest spowodowane przez elastyczną energię. Gromadzi się podczas poprzedniej inspiracji. Kiedy mięśnie się rozluźniają, żebra mogą powoli wrócić do pierwotnej pozycji. Jeśli skurcze membrany spadną, zajmie ona swoją dotychczasową pozycję kopuły. Wynika to z faktu, że narządy jamy brzusznej wpływają na to. W ten sposób zmniejsza się ciśnienie.

Wszystkie powyższe procesy powodują ściskanie płuc. Z nich pochodzi powietrze (pasywnie). Wyciąg z wydychanego oddechu jest aktywnym procesem. W nim uczestniczą wewnętrzne mięśnie międzyżebrowe. Jednocześnie ich włókna idą w przeciwnym kierunku w porównaniu z zewnętrznym. Ugną się i żebra zejdą. Występuje również zmniejszenie zagłębienia klatki piersiowej.