dostarczanie krwi do mózgu, wątrobie i nerkach

W tym artykule opisano niektóre niuanse dopływ krwi do ważnych narządów wewnętrznych, takich jak mózg, wątrobę i nerki.

Mózgowy przepływ krwi

Całkowity przepływ krwi w mózgu, jest stosunkowo stały i intensywność jest wystarczająco duża. Co do lokalnego przepływu krwi w różnych częściach mózgu, jest określona przez natężenie ich działania. Tak więc, przy pracy męczący lokalnego mózgowego przepływu krwi w skorupie może o dwa do trzykrotnie w stosunku do natężenia przepływu krwi w spoczynku.

Pod względem sztywności i szczelności ludzkiej czaszki całkowitego oporu naczyń mózgowych w niewielkim stopniu zależny od zmian ciśnienia krwi. Tak więc, gdy ciśnienie w tętnicach występuje ekspansji, co z kolei zwiększa ciśnienie płynu, jego wylotowym wnęki i rdzenia kręgowego żyły kompresji. Jednocześnie spadek oporu płucnego i zwiększyć odporność żylnego. W ten sposób, opór naczyń mózgowych, na ogół pozostaje praktycznie niezmieniona.

Miogenicznych wpływ na przepływ krwi w mózgu, powstają w wyniku reakcji z mięśni gładkich naczyń krwionośnych mózgu na zmiany ciśnienia w nich. To odnosi się do centralnego układu krążenia mózgowego autoregulyatsionnoy jednostka.

Silnym mózgowej regulator przepływu krwi uważa poziomu napięcia krwi tętniczej dwutlenku węgla i im poziom pH płynu mózgowo-rdzeniowego.

Metaboliczne skutki mózgowego przepływu krwi ma zasadnicze znaczenie dla lokalnej redystrybucji przepływu krwi między obszarami mózgu, w których aktywność funkcjonalną każdej indywidualnej sytuacji ma inny poziom. Gdy lokalny wzrost aktywności funkcjonalnej komórek nerwowych w zewnątrzkomórkowej zwiększa stężenie jonów potasowych i adenozynę. To z kolei prowadzi do rozszerzenia naczyń lokalnej i zwiększenie przepływu krwi w naczyniach.

Neurogenne wpływ na mózgowego przepływu krwi są uważane za mniej skuteczne niż regulacji metabolizmu. Głównym obszarem zastosowania jest obszar mózgowych naczyń tętniczych o średnicy 25-30 mikronów. Głównym źródłem efektów neurogenne na mózgowy przepływ krwi są uważane sympatyczny włókno postganlionarnye. W dużej mierze nerwowy regulacji ekspresji zależy od napięcia autoregulyatsionnoy O2 i CO2, wychodząc napięcie naczyniowe, stężenia i kompozycji jonów, a także w obecności płynu mózgowo-rdzeniowego i tkankowe mózgu substancji biologicznie czynnych.

dopływ krwi do wątroby

Po wejściu bramki wątroby wątroby tętnicę i żyłę, są ich podział na kilka mniejszych jednostek, wraz całym przewodzie żółciowym. Międzypłatowe tętnicę i żyłę z międzypłatowe kanału międzypłatowe należy do tak zwanego „triad wątroby.” węzły chłonne zlokalizowane są w pobliżu. Z vokrugdolkovyh tętnice i żyły kapilary rozpoczynają związany na zrazików wątroby i łączenie na swoim obwodzie, tworząc naczynia intralobular. Zgodnie z nim krew płynie miesza się w kierunku środka od segmentów obrzeża, przy czym zbiera się do żyły centralnej, która rozpoczyna się krovoottok plastrów w podzrazikowych żył, które tworzą główne żyły wątrobowe opuszczającą.

nerki ukrwienie

Tętnic, element korpusu bramy dzieli tętnic rozsadzające, z kolei, na tętnicy interlobar. Na granicy z kory i rdzenia, przechodzą do tętnicy rozciągającą się łukowato i równolegle do powierzchni nerki. Z tych tętnic pozostawia dużą liczbę cienkich międzypłatowe tętnic, które są skierowane do powierzchni ciała. Rdzeń perfuzji nerek się prosto tętniczek tętnic przebiegające z łuku. Krótkie gałęzie boczne międzypłatowe tętnic są częścią kłębuszkowego kapsułce. To gałęzie przechodzą do sieci naczyń włosowatych. Następnie scalić naczyń włosowatych tętniczych i powstawanie tętniczek odprowadzających.