Gioacchino Rossiniego „Cyrulik sewilski”: podsumowanie

Komedia Pierre'a Beaumarchais' Cyrulika sewilskiego «i» Weselu Figara”, według historyków, byli prekursorami rewolucji francuskiej, gdyż były one niezwykle istotne i napisane na temat dnia. Nie jest zaskakujące, że, na przykład, historia pierwszego z tych sztuk wielokrotnie stał się podstawą do libretta opery. W szczególności, w 1816 roku podobne prace pisemne włoski kompozytor Dzhoakkino Rossini. „Cyrulik sewilski” w jego wersji nie powiodło się podczas premiery. Dziś jednak niektóre arie z tej pracy można usłyszeć na wielu popularnych koncertów muzyki operowej.

Rossini biografia aż 1816

Przed opisaniem jak opera „Cyrulik sewilski” został napisany podsumowanie który jest przedstawiony poniżej, warto pamiętać o tym, kto był jego autorem. Więc Dzhoakkino Rossini urodził się w 1792 roku we włoskim mieście Pesaro, w rodzinie piosenkarza i trębacz. Jego umiejętności w dziedzinie muzyki odkryto bardzo wcześnie, a rodzice natychmiast wysłał chłopca na studia w Bolonii.

Pierwsza opera młodego kompozytora ( „Ustawa małżeństwo”, 1810) przyniósł mu do wiadomości publicznej, a w ciągu najbliższych 2 lat Rossini nie miał brak zleceń. Ponadto, pisał dzieła „Tancredi” i „Włoszka w Algierze”, który został następnie zaproszenie do pracy w teatrze „La Scala”.

Tło „Cyrulik sewilski”

W 1816 Dzhoakkino Rossini podpisał kontrakt z rzymskiego teatru Arzhentino mocy której zobowiązał się napisać nową operę na karnawał. Zgodnie z istniejącą praktyką w momencie, libretto musiał zostać przedłożony do przyjęcia przez cenzurę, ale żadna z opcji nie została zatwierdzona. Gdy czas przed karnawału miał niewiele, myśl twórca komedii Beaumarchais „The Barber of Seville”, który już trzykrotnie stał się podstawą do historii przedstawień operowych na włoskiej scenie, i postanowił udać się utartej ścieżki, tak aby nie zerwać kontrakt.

Proces tworzenia opery i premierem

Natychmiast po otrzymaniu zgody cenzorów, Rossini poszedł do pracy i zakończono ją w rekordowym czasie, w wysokości w sumie 13 dni. Co do libretta, zgodnie z którym, scena z opery jest Sevilla, a czas – koniec 18 wieku, został napisany przez Cesare Sterbini.

To jest jak opera „Cyrulik sewilski”, która przez prawie 200 lat swojego istnienia przeszedł setki przedstawień. Jednak premier potomstwo Rossini poszło bardzo źle. Fakt, że w 1782 roku produkt z tej samej historii pisemnej luminary włoskiej opery Dzhovanni Paiziello, który miał wielu fanów. Pojawienie się nowej wersji tego ostatniego wydawało brak szacunku do osoby starszej kapitana, a oni wygwizdany aktorów, wykonując arie Rossiniego. Pomimo niepowodzenia premierze, drugi występ miała miejsca, a prowadzone im nie zakłócić ich autora i geniusz Paganiniego. Rezultatem było dokładnie odwrotnie, a widzowie podziwiali nawet wystawił Torchlight procesji na cześć Rossiniego.

uwertura

Niewiele osób wie, że Rossiniego „Cyrulik sewilski” w postaci, w jakiej jest on znany dzisiaj, różni się od oryginału. W szczególności, zamiast znanego wszystkim uwertura, która poprzedza wystąpienie bohaterów odgrywają w premierowych widzów zaproszono swoisty wiązankę melodii hiszpańskich tańców ludowych, które było odtworzyć atmosferę Sewilli. Ponadto, nie był kryminał: zanim drugi występ udowodnił, że wynik został w tajemniczy sposób zniknął. Następnie Rossini, którego lenistwo we Włoszech było rozmawiać z miastem, właśnie pogrzebał przez jego papierach i znalazłem uwerturę napisane dla niedokończonego produktu. To ona od tamtego czasu i zaczął brzmieć każdym razem rozpoczął kolejny show-inscenizację opery „Cyrulik sewilski”. Co więcej, ten sam melodii w różnych odmianach, a wcześniej stosowano kompozytora podczas występów muzycznych.

„Cyrulik sewilski”. Streszczenie Akt I: Wyobrażam

Dom doktora Bartolo, Rosina życiu, które na pierwszy rzut oka zakochuje się w hrabiego Almaviva. On zaprasza muzyków, więc zaśpiewał serenadę pod jej oknem. Jednak ona nie wychodzi na balkon, a młody człowiek był rozczarowany. Nadchodzi Figaro – lokalny humorysta i fryzjera, który umie liczyć słynny łajdaka. Almaviva wchodzi w rozmowie z nim i pyta, za opłatą, aby pomóc mu poślubić Rosina. Figaro szczęśliwie zgadza. Mężczyźni zaczynają zrobić plan, ale on wychodzi z domu Bartolo, kto mówi do siebie, i zdradza zamiar natychmiast poślubić swojego podopiecznego. Jest on usuwany, a hrabia, przekonany, że tym razem nie ma żadnych przeszkód, aby zobaczyć jego ukochany znowu śpiewa serenadę w imieniu Lindor piosenkarza. Rosina pierwszy reaguje na niego z balkonu, ale potem nagle ucieka. Figaro sugeruje Almaviva zmienić żołnierza i przejdź do Bartolo. Nie wykres powinien reprezentować pijany, który jest pewien, że został on wysłany czekać właśnie w tym domu.

Podsumowanie II Wyobrażam działania

Zdarzenia zachodzące w domu Bartolo. Początek II zdjęcie (zachowuję opery „Cyrulik sewilski”), aria Rosina, w którym to ona śpiewa o miłości do Leandro. Potem wraca do domu Bartolo i Basilio później – nauczyciel dziewczyna muzyka. Informuje o tym lekarzowi, że w plotkach o Rosina i Almaviva, jak kochankowie. Bartolo oburzeni i Basilio śpiewa słynną arię o o zniesławienie. W następnej scenie, Figaro opowiada dziewczynie o miłości Leander i mówi jej, aby napisać list do młodego mężczyzny. Okazuje się, że Rosina już zrobione, a fryzjer chętnie przyjmuje obowiązki listonosza. Bartolo wszystkich podejrzanych i umieszcza kobieta pod kluczem.

Pojawia Almaviva, przebrany za żołnierza. Mimo zapewnień lekarzy, że jego dom zwolnionych z kwaterunku, Hrabia odmawia odejść spokojnie i Rosina jasno wynika, że jest fanem jej Lindor. Bartolo próbuje wydalić „żołnierz”, który zaczyna sprawiać kłopotów. Przez słownej potyczki dołączyć jako Basilio, Figaro i pokojówki. Hałas przyciąga uwagę straży miejskiej, ale nie aresztowany Almaviva, jak mówi jego nazwisko i tytuł urzędnika.

„Cyrulik sewilski”: zawartość obrazu I Akt II

Almaviva jest Bartolo w postaci nauczyciela muzyki, który rzekomo przyszedł, aby zastąpić chore Basilio. z tego powodu, że oszukani „dać nauczkę” Rosina. Ich duet nie jest jak Bartolo postanawia pokazać studentowi i „nauczyciela”, który piosenek i jak śpiewać.

Figaro przybywa do golenia Bartolo i ofert. Natomiast lekarz siedzi przy lathered twarzy, hrabia zgadza się z ulubionych ucieczki. Nagle Basilio jest, ale Figaro, Almaviva i Rosina zaczynają się go przekonać, że miał gorączkę. Earl udaje się narzucić ten nauczyciel torebkę – i wraca do domu „należy traktować”. Bartolo zaczyna podejrzewać, że starał się oszukać, i wyrzuca wszystko ale Rosina i pokojówek.

Działanie Zawartość II Scena II

Orkiestra gra fragment z dzieł Rossiniego, „Touchstone”. Ponadto, opera „Cyrulik sewilski” nadal na drugim piętrze domu Bartolo. Rozpuszcza okno i do pokoju przeniknąć policzyć i Figaro. Rosina Almaviva ujawnia swoją prawdziwą tożsamość jako dziewczyna do tej pory uważali go za wokalistę Lindor. Wraz z Le Figaro, przekonuje ją do ucieczki. Ale znalazłem w ostatniej chwili, że drabina, w którym młodzi ludzie byli w domu zniknęła. Jak się okazuje później, to wiał Bartolo, który udał się do notariusza.

Tu przychodzą notariusza i Basilio, Bartolo spowodowane zarejestrować małżeństwo między nim a Rosina. Almaviva łapówki i namawia obie zawrzeć małżeństwo między nim a dziewczyną, jeszcze nie wrócił Bartolo. Notariusz poświadcza umowę małżeńską, a to nie jest lekarz, któremu towarzyszy strażników. Bartolo powiedział, że nic nie może być zmieniony, i musiał zaakceptować swój los, zwłaszcza jako Almaviva rezygnuje posag żony. Wszyscy razem śpiewają końcową arię pojednania.

Pierwsza produkcja "The Barber of Seville" w języku rosyjskim

W całej 19 wieku, sztuka opera w Rosji cieszył się niezwykłą popularnością. Ponadto istniały wyspecjalizowane teatrów nie tylko w stolicy, ale także na prowincji. Na przykład, pierwsza produkcja „The Barber of Seville” zostało przeprowadzone w 1821 roku w Odessie w naszym kraju. Spektakl w języku włoskim i okazał się wielkim sukcesem. Rok później, „Cyrulik sewilski”, którego podsumowaniem jest znany wszystkim miłośnikom opery, została podniesiona w Petersburgu. Od tego czasu, zawsze był obecny w repertuarze opery włoskiej firmy w północnej części stolicy, a kilka sezonów arii Rosina w nim wykonać słynny Polina Viardo.

„Cyrulik sewilski” w Teatrze Maryjskim

W 1783 roku Katarzyna II nakazał ustalić w Petersburgu Teatr Bolszoj, który później został przemianowany na cześć cesarzowej Marii Aleksandrowna. W październiku 1882 roku odbył się tam „Cyrulik sewilski”. Teatru Maryjskiego zaangażował się w wykonywaniu swoich najlepszych aktorów. Tak, partia Bartolo przeprowadzone przez F. Strawiński (ojciec znanego kompozytora Strawińskiego), Almaviva – P. A. Lody, Rosina – M. A. Slavina i Figaro – Prianishnikov. „Cyrulik sewilski” Teatru Maryjskiego po raz drugi zestaw w marcu 1918 roku, z udziałem Rostov, Volevach, Karakash, Serebryakov, Losev, Denisowa i Stepanova. Ponadto były dwa występy – w 1940 i 1958 roku. W październiku 2014 r premiera "Barber sewilskiego" z E. I. Selivanov Umerov, O. Pudova, Korotich F. Kuznetsov i E. Sommer.

Słynny piosenkarz aria Rosina

Tak się składa, że najbardziej popularne arie żeńskie wśród miłośników muzyki klasycznej. W szczególności, wśród najczęściej wykonywane to utwór który śpiewa Rosina ( „Cyrulik sewilski” Rossiniego) na początku obrazu II Akt I). Jednym z najlepszych wykonawców jest uważany Maria Callas, któremu udało się doskonale oddać absurdalność sytuacji. Po tym wszystkim, treść następujących arii: Rosina nie miałby nic przeciwko, aby wyjść za mąż i ma być uległą żoną, ale tylko wtedy, gdy małżonek nie będzie z nią spierać. Jeśli nie chcą oddawać swoje zachcianki, to zapowiada się prawdziwa lisica i obrócić swoje życie w piekło.

Jak dla rosyjskich śpiewaków arii z opery „Cyrulik sewilski”, a wśród nich są A. V. Nezhdanovu, V. V. Barsovu, V. Firsov. Ponadto praca ta przyniosła sławę jednego z najzdolniejszych diw operowych naszych czasów – Anna Netrebko. Nawiasem mówiąc, Rosina aria w wykonaniu jako aktorka z niezaprzeczalnego talentu śpiewa Ekaterina Savinova w filmie „wrócić jutro.” Ten obraz był wielkim sukcesem, a główny bohater – Frossja Burlakov – przypomniał sobie wszystko.

Aria Figara

Rossiniego „Cyrulik sewilski” (podsumowanie przedstawiono powyżej) jest również znany zainteresowanym stronom na męskie głosy. Na przykład, jeden z najbardziej popularnych jest aria Figara. Jest napisane na baryton i jej wesoły fryzjer przechwala jego niezbędność dla obywateli i uwielbienia dla siebie, krzycząc: „Brawo, Figaro! Bravo, Bravissimo! „Wielu koneserów muzyki klasycznej nawet uwierzyć, że jest to aria przyczyniły się do tego, że co roku dziesiątki teatrów operowych na całym świecie, aby umieścić play” Cyrulik sewilski ". Figaro zawarte na scenie przez wielu znanych artystów. Wśród nich nie można nazwać Muslim Magomajew i zagranicznych artystów – wielki włoski baryton Titta Ruffo.

inne strony

Inną ciekawą grą, która ozdabia opery „Cyrulik sewilski”, przeglądy, które przez Fedora Shalyapina pozostawały bardzo zadowoleni – Basilio należy. Ona również śpiewali taką słynny bas jak Ruggero Raimondi, Laszlo Polgar, Ferruccio Furlanetto i Paolo Montarsolo.

„Cyrulik sewilski” – jest jednym z najbardziej radosnych i pozytywnych oper, które zadowolony nawet słuchać ludzi, którzy są daleko od muzyki klasycznej.