Prawo do głosowania dla kobiet: to rzeczywistość czy zwycięstwo w długiej walce

Idąc do urn w dniu wyborów, wiele kobiet dziś nawet nie myśleć o tym, jak długa i trudna była droga, zrobił miliony swoich poprzedników. Po tym wszystkim, są one czasem poświęcił wszystko, aby mieć z tej okazji – prawo do głosowania. kobiety Tradycyjnie odebrano i jest w żaden sposób oczywiste. Podobnie jak inne wolności, prawo to ma długą proces stawania się, dopóki nie została uznana i zapisana w konstytucjach wielu krajów rozwiniętych. A proces ten osiągnął swój szczyt stosunkowo niedawno: Straszna myśl, ale w 40 latach XX wieku Francuzka nie może otworzyć konto w banku bez zgody męża, aw 1946 roku został przyjęty do lokalu wyborczego.

W epoce późnego cesarstwa rzymskiego i trzymał kobiet z dziedziczenia własności, a odnosi się to do prawa rzymskiego. Jednak interpretacja chrześcijaństwa katolicyzmu wykonane „córka Ewy” winny grzechu pierworodnego. Wszystko zaczęło się szerzyć pogląd, że charakter emocjonalny kobiety, frywolny, głupie i po prostu nie może się opanować, i musi być patronem – najpierw ojca, a potem męża. Ponieważ kodów prawnych krajów Europy Zachodniej zniknął kobiecie prawo do posiadania i dysponowania nieruchomości całkowicie. O tym, co było prawo do głosowania w średniowiecznych kobiet, sugeruje następujący fakt historyczny. Kiedy hrabina de Foix wyraził swoje argumenty na debaty religijnej w Pamiers na początku XIII wieku, francuski duchowny rzucił jej w twarz: „Madam, powrót do jego kołowrotku!”.

Ten brak mocy „słabej” płci trwało aż do 1789 roku rewolucji francuskiej. Jego hasło: „Wolność, Równość, Braterstwo” został entuzjastycznie przyjęty przez kobiety, które aktywnie uczestniczyły we wszystkich procesach politycznych. Ale z publikacją dokumentu głównego rewolucji „Deklaracji Praw Człowieka”, a także przyjęcia konstytucji, okazało się, że te gwiaździste slogany nie dotyczą ich, ale tylko mężczyźni. Olimpia de Gouges, pisarz, był w 1791 roku „Deklaracji o prawach obywateli” – pierwszy manifest feminizmu. Ale rząd nie spełnia połowa ludności kraju, a wręcz przeciwnie, stowarzyszenia Wszystkie kobiety były zakazane, a „drugie piętro” nawet nie wolno występować na imprezach publicznych, przyrównując je do dzieci i obłąkanych. Olimpia de Gouges zakończył życie na gilotynie. Ale Francuzi nie byli sami w walce o prawo do głosowania.

Meri Uollstonkraft w 1792 publikuje swoje prace w Londynie: „W Obronie Praw Kobiet”, który potwierdza potrzebę równości obu płci. I prawo wyborcze ruch kobiecy – ruch na rzecz praw wyborczych kobiet – urodziła się w Stanach Zjednoczonych. Stało się to w 1848 roku. W 1870 roku brytyjskie kobiety zebrano trzy miliony podpisów pod petycją na prawo wybierać i być wybierani. Są one złożone z papieru do parlamentu.

Ale pierwszym krajem, w którym kobiety były wreszcie prawo do głosowania, Stał Nowa Zelandia – w 1893 roku. Później zwycięstwo w tej sprawie zostało osiągnięte w Australii (1902), USA (1920), Wielkiej Brytanii (1928). W Rosji, równość kobiet przyniósł tylko rewolucję październikową.

Dokumenty prawne w wielu krajach muzułmańskich nadal zawiera postanowienia, że kobieta nie jest niezależnym członkiem społeczeństwa. W niektórych krajach nie ma paszportu, jest wpisany w małżeństwie ojca do dokumentu, a po nim – w męża paszportu. Ten stan rzeczy jest w dużej mierze problem imigrantów, którzy mieszkają w Europie Zachodniej i USA zamknięte społeczności.