Niektóre formy organizacji pracy

W literaturze ekonomicznej proponuje się klasyczną klasyfikację: podział na indywidualne i zbiorowe formy.

Najbardziej rozpowszechnione są zbiorowe formy organizacji pracy, ponieważ najczęściej plan produkcyjny jest dostarczany do dowolnej jednostki, a wyniki tego planu służą do płacania wynagrodzeń całej jednostce, a następnie ich podział na poszczególne osoby. W zależności od miejsca zajętego w hierarchii organizacji, kolektywne formy organizacji pracy są z kolei podzielone na grupy, jednostki, sektory, sklepy, itp.

W zależności od metody podziału, jednostki o pełnym podziale pracy (wykonujące tylko swoje obowiązki w miejscu pracy), z częściową wymiennością (opanowanie kilku specjalności i wykonywanie funkcji pokrywania się) są w pełni funkcjonalne (każdy pracownik jednostki może w dowolnym momencie zastąpić innego pracownika Z tego urządzenia).

Jednostki mogą być z pełną samokontrolą, gdy po ustaleniu zadania, podział z własnych sił samodzielnie rozwiązuje, zmobilizując dokładnie te zasoby, które są potrzebne do osiągnięcia wyznaczonych celów. Częściowy samorząd obejmuje delegowanie części funkcji i centralizację drugiej części. Jeśli wszystkie funkcje są scentralizowane, to jest zbiorowa forma bez samorządu.

Metodami płacowymi wyróżnia się takie formy organizacji pracy, jak: forma indywidualnego wynagrodzenia, zapłata przez system taryfowy, zapłata przez system taryfowy z wykorzystaniem współczynników, niezapłacone płace, prowizja. Jeśli weźmiemy pod uwagę formy organizacji pracy w interakcji z zarządzaniem organizacją, możemy samodzielnie wyodrębnić formularze w oparciu o bezpośrednią podporządkowanie, działając na podstawie umowy najmu, umowy lub umowy.

Korzystając z różnych form organizacji pracy w przedsiębiorstwie, należy monitorować, że zwiększa to efektywność pracy i atrakcyjność pracy w przedsiębiorstwie. Na przykład nie zaleca się łączenia takich czynności związanych z pracą, które znacznie różnią się od kwalifikacji pracy pracownika najemnego (na przykład pracy podporządkowanej i pracy wysoko wykwalifikowanej).

Aby zapewnić, że wybrany program wyrównywania się powiedzie, musisz opracować mapę organizacji pracy w danym przedsiębiorstwie. Połączenie różnych zawodów, poszerzenie obszaru usług i zastąpienie nieobecnego pracownika to stopniowe formy organizacji pracy. Połączenie oznacza wykonywanie ich obowiązków, plus dodatkowe prace w innej specjalności. Rozszerzeniem obszaru usług jest zwiększenie zakresu pracy dla głównej specjalności pracownika. Zastąpieniem nieobecnego pracownika jest spełnienie dodatkowych obowiązków tego pracownika na okres urlopu, choroby, wyjazdu służbowego itp.

Takie formy mają na celu zmniejszenie liczby pracowników pracujących, obniżenie kosztów płac, podniesienie produktywności bez inwestowania w dodatkowe inwestycje. Te formy organizacji pracy mogą być stosowane tylko za pisemną zgodą pracownika i nie powinny prowadzić do pogorszenia jakości produktów. Pracownik musi mieć niewykorzystany czas w ciągu dnia roboczego, gdy ma możliwość wykonywania dodatkowych czynności.

Konieczne jest zapewnienie, aby pracownik nie był zbyt przeciążony i mógł wykonywać prace związane z łączeniem jakości w ciągu dnia pracy. W przeciwnym razie nakładanie się może prowadzić do pogorszenia osiągów.