Ivan Alekseevich Bunin: analiza wiersza „Dog”

W swoich dziełach literackich noblistki Ivan Alekseevich Bunin, jak każdy klasyczny swojego czasu uwielbiał filozofować o życiu i przeznaczeniu człowieka i otaczającego go świata. Autor tekstów kochał, że w nim mógł wyrazić swój nastrój i nastawienie. A teraz, przed przystąpieniem do tematu „Bunin: Analiza wiersza” Dog „powinien natychmiast zauważyć, że bardzo często w swoich pracach Bunin wykorzystywane alegoryczne obrazy, które pomogły mu być bardziej precyzyjne, aby wyrazić myśli. Zachowanie zwierząt, roślin, wspaniałe lub mitologicznych bohaterów, niektóre martwe przedmioty w jego wierszach są interpretowane w sensie przenośnym.

"Dog" (Bunin)

Werset został napisany w 1909 roku, w okresie letnim. Fabuła koncentruje się wokół dwóch samotnych żywych stworzeń – Człowiek i pies, które były blisko w ponury pochmurny dzień. Teraz każdy myśli o niej, każdy prześledzić smutne wspomnienia i radość snów. To cały Bunin. Analiza wiersza „Dog” sugeruje, że klasyczny był pewien: to było w wierszach alegorycznego lub metaforycznym planie, można wyzwolić swoje emocje i oceniać wszystko co się dzieje.

stan umysłu

Ten twórczy impuls poprzedzone było jedno zdarzenie: Ivan latem tego roku, zatrzymał do odwiedzenia ulubionego dzieciństwa miasta i dojrzewania – Elec. Tutaj kochał się wycofać i spokojnie wykonywać pracę. Lato było bardzo deszczowo i zimno. Bunin jest silnie działał Napa bluesa światła. Omal nie wychodzić z domu i obserwował zmianę pogody z mojego okna na ramie, która sączyła krople deszczu.

A potem jeden z tych dni jest to pies postanowił poświęcić swój wiersz Bunin. Analiza wiersza „Dog” sugeruje, że jego liryczny poeta daje smutny nastrój, z którego przychodzą na myśl różnego rodzaju myśli filozoficznej. Pies to sprawia, że można marzyć o tundra, lód, w ogóle, w miejscu, gdzie pies czuł wśród kolegów wolny i szczęśliwy. Autor znajdzie się na myśl, że on też myśli o czymś odległym i niewidzialnego.

Bunin: analiza wiersza „Dog”

Jeśli zaczniemy analizować pierwsze cztery kolumny tego pięknego poematu, niemal natychmiast wyobrazić sobie w ustronnym zakątku, w tym o charakterze wojewódzkim, gdzie zawsze chcą uciec od zgiełku miasta. A wszystko to odbywa się w celu emeryturę i być sama ze swoimi myślami. To celowe samotność i promuje doskonałe liryczny nastrój. W tej chwili, kiedy nikt w pobliżu tam i zrobić swoją ulubioną rzecz – malować, czytać książki, pisać wiersze lub muzyki. Ta koncentracja pozwala skupić swoje twórcze energie i faktycznie stworzyć coś nowego dla duszy – osobiste i niepowtarzalne.

niewidoczne połączenie

Niemym świadkiem stanu umysłu bohatera był pies, który leżał pod jego nogę, ogon między nogami od pogody. To jest podgrzewana, a ten autor jest trochę łatwiej na duszy. Zaczyna z nią dialogu psychicznego i próbuje włamać się do jej duszy. Tak więc, humanizowane myśli: Więc teraz ze zwierzęciem jest smutny i sny o tych miejscach, gdzie był kiedyś dobrym zwyczajem i swobodnie.

Hero myśli Boga, przyszedł na ziemię, nie wiadomo, samotność, smutek i żal. I każdy człowiek, bez względu na bogactwo on osiągnął, niezależnie od kraju rosła w dowolnej chwili może żyć, trzeba jeszcze przejść przez to wszystko.

To naprawdę objawia się Iwan Bunin. „Dog” – jeden z wielu jego wierszy, w którym po raz kolejny podkreśla, że poezja – to dar od Boga, który ma dotknąć i poczuć się w pełni, nie każdy może. On wyraźnie zrozumieć dla siebie: poeta może pisać wiersze nie jest dla wszystkich i nie ma w tym nic złego, że biorąc pod uwagę, aby zrozumieć ich trochę.

uczucie

Co najważniejsze – Bunin niejasne przeczucie dashing wydarzenia, które wstrząśnie jego ulubiony Rosiiju i dosłownie ją zniszczyć. W środku rewolucji opuścił swoją ojczyznę i najpierw jedzie do Odessy w 1918 roku, a dwa lata później jego drugim domem stał Francji, gdzie został pochowany na cmentarzu w Sainte-Geneviève-des-Bois. Aż do 1955 roku, a jego dzieła literackie nie zostały opublikowane, ale niektóre z nich zostały opublikowane w ZSRR. Bunin był pisarzem od pierwszej fali emigracji rosyjskiej. Niektórzy wskazywali jego prace mogły drukować tylko w czasach pierestrojki Gorbaczowa.