Martial czerwone sztandary. Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Order „Red Flag” to pierwsze nagrody państwa radzieckiego. Zostały one ustalone dla promocji danego przejaw odwagi, bezinteresowności i odwagi w obronie Ojczyzny. Ponadto, Order Czerwonego Sztandaru i przyznano jednostek wojskowych, okrętów, organizacji publicznych i państwowych. Aż do roku 1930 zakon był najwyższy stopień zachęty w ZSRR.

Pierwszy radziecki nagrody

W 1918 roku, na kilka dni przed obchodami pierwszej rocznicy Rewolucji Październikowej, Sowieci w kraju został zatwierdzony przez pierwszą odznakę – The Order Czerwonego Sztandaru. Było to wyróżnienie na dwa sposoby: wojsko i siły roboczej. We wrześniu 1918 roku, po raz pierwszy zatwierdzony przez Statut znak, a następnie miesiąc później, nie był sobą.

Trochę historii

Dobrze znany jest fakt, że bolszewicy doszli do władzy w 1917 roku zniesiono wszelkie nagrody i wyróżnienia, które istniały w przedrewolucyjnej okresie historii naszego kraju. Początkowo wszystko zachęcające, zauważając żadnych usług w kraju, zostały one zastąpione przez nazwę GIFT: papierośnice, zegarki, broń. Jednak im dłużej trwały wojny domowej w Rosji, tym wyraźniej objawia się pojawieniem się konieczności przyznawania znaków, które jednoznacznie wykazały zasadność tej czy innej osoby przed nowym kraju i nowy rząd. W ten sposób będą one zachęcić jeszcze bardziej bezinteresowna praca tych, którzy otrzymali taką zachętę, i tych, którzy dążą tylko do niego.

W rezultacie, w 1918 roku z inicjatywy Sverdlova ciebie. M. Centralnego Komitetu Wykonawczego powołać specjalną komisję, która zaczyna się rozwijać projekt pierwszego przyznania wyróżnień w kraju przez żołnierzy i dowódców Armii Czerwonej. Grupa ta jest kierowana przez Abel Safronovich Yenukidze i pracy na szkicu Zakonu powierzonym artysty Denisovu V. I. i jego syn, Denisovu V. V. Tak więc, w ciągu kilku dni ciężkiej ojca roboczej i syn zaproponował Komisji szkice pierwszy radziecki znaczek. Z kilku opcji, aby wybrać ten, który zawiera wszystkie elementy, które symbolizują młodego władzy radzieckiej. Jest to czerwona gwiazda, rośnie czerwona flaga, sierp i młot, pług i bagnet, jest symbolem związku chłopów, robotników i żołnierzy. Ostateczny projekt projekt został zatwierdzony w październiku 1918 roku przez Prezydium Centralnego Komitetu Wykonawczego. Zatem zwolnienie Orderu Pracy i młodego kraju czerwony sztandar obchodził pierwszą rocznicę Wielkiej Rewolucji Październikowej.

Statut nagrody

Statut dla Order Czerwonego Sztandaru Pracy było bardzo krótkie. Zawierał on trochę rzeczywistości, która dla każdego ludzkiego działania można zauważyć tę nagrodę. Powodem jest to, że „Red Flag” były jedynymi oznakami czci swoim rodzaju młodego systemu państwowego w zasadzie. W szczególności, że został wymieniony w specjalnym wyjaśnienia. Order Czerwonego Sztandaru był jedynym, który może przyznać promocja żołnierzy Armii Czerwonej za ich służbę w walce. Byli znani ich męstwa, odwagi i bezinteresowności jako jednostki specjalnej i jednostek wojskowych (Spółka, półki, części itd. D.) i organizacji publicznych. Panowie, odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru, zwany „krasnoznamentsami” i grupy – „Czerwony Sztandar”. W przyszłym statucie odznaki edytowane i uzupełniane kilka razy.

Wszystko pierwszego „Red Flag” uzupełnione specjalnymi certyfikatami, który stwierdził, że do kogo, kiedy i na co zasługuje na to wyróżnienie został przedstawiony. Karta ta jest bardzo ważnym i istotnym atrybutem potwierdzający prawo zachęcani sobie taki znak. Według pierwotnego statutu, mamy prawo do reprezentowania tylko Zakon komisarzy i dowódców Armii Czerwonej, ochotniczych i marynarki. Jednak z czasem, lista została poszerzona perspektywa Cavaliers.

Opis nagrody

Odznaki „Red Flag” wykonany ze srebra w formie wieńca laurowego (złocone), wystające jej fundament. W dolnej części taśmy został położony, na których napisane złotymi literami „ZSRR”. Wierzch kolejności objęte szczegółową czerwony sztandar, na którym zostało napisane „Proletariusze wszystkich krajów, łączcie się!” Nieco poniżej środka masztu przecina pochodnię. Ich dolne końce wystają nieco poza wieniec. Płomień palnika na Zakonu powinien symbolizować nieśmiertelną wyczynu bohaterów rewolucji. W centrum ikonę na białym tle są skrzyżowane młot, pług i bagnet, który obejmuje pięcioramiennej czerwonej gwiazdy odwrócony. W jej centrum znajduje się złoty wieniec laurowy, wewnątrz której umieszczone są na białym polu pozłacanej sierpem i młotem.

On powtórzył Czerwony Baner umieszczony bezpośrednio pod tarczą wstążka małej białej emalii, to wystawił rysunkach 2, 3, 4 i tak dalej. Reprezentują one liczbę nagród ten znak. Banner, wstążki i końce pięcioramiennej gwiazdy pokryte emalią czerwony rubinowy, a obraz z młota i pług utlenione, inne obrazy i napisy pozłacanej.

parametry

Zamów Red Pracy Banner jako jego wariantu Bitwa wytwarzanej ze srebra. Jego zawartość w udzielaniu 22.719 g ± 1,389. Wspólne objawy masa – 25.134 gramów ± 1,8. Wysokość zamówienie – 41 mm, szerokość – 36,3 mm. Za pomocą pierścienia a języczkiem jest połączony z blokiem nagroda prostokątny, który jest przykryty mory jedwabiu taśmy o szerokości 24 mm. W jej środku znajduje się podłużny białe pasma, którego szerokość jest osiem milimetrów bliżej krawędzi dwóch bardziej białe paski o szerokości siedmiu milimetrów każdy i dwóch białe paski o szerokości jednego milimetra. Rycerze Zakonu nosić go po lewej stronie klatki piersiowej.

Pierwszy dżentelmen

Pierwszym laureatem tej prestiżowej nagrody został Blyuher Wasilij Konstantynowicz, w 1918 był przewodniczącym Komitetu Rewolucyjnego Czelabińsk. Order Czerwonego Sztandaru, otrzymał za to, że w stanie zjednoczyć się pod jego dowództwem kilku uzbrojonych grup, które złożyły swój legendarny marsz do Uralu. Ta operacja wojskowa towarzyszyła ciężkich i ciężkich walkach z oddziałami Białych. Blucher doprowadziły dziesięciotysięcznej armia maszerowała na tyłach wroga, i przez czterdzieści dni pokonał 1500 kilometrów, a następnie dołączył do partyzantów z regularnymi jednostkami radzieckimi. Za popełnienie tego wyczynu 30 września 1918 roku Centralny Komitet Wykonawczy jest przyznanie rządowych Blucher – Order Czerwonego Sztandaru dla pierwszego numeru. Następnie, w trakcie całego okresu wojny domowej on trzy razy więcej, aby reprezentować tę prestiżową nagrodę. I jego piąta Czerwonego Sztandaru Order Wasilij Blucher dostaje za swoją pracę w Chinach, gdzie był doradcą wojskowym do rządu rewolucyjnego. Jednak warto zauważyć, że wszystkie te osiągnięcia nie zostały zapisane Marszałek sowiecki represji i śmierci.

Wielkiej Wojny Ojczyźnianej

W czasie II wojny światowej „Red Banner of Victory” (tzw zamówienia żołnierzy Armii Czerwonej) było podawane 305035 razy. Zbyt wielu żołnierzy zyskały kilka takich nagród. Należy pomyśleć o tym rysunku – ponad trzysta tysięcy, a pomimo faktu, że taki znak należy do elity. Taka ilość bez słów wskazujących na wysoki stopień heroizmu i poświęcenia objawia przez rosyjskich żołnierzy. Typowo, „Czerwony Sztandar Zwycięstwa” otrzymał dowódców różnych związków, jak i pilotów do pomyślnego przeprowadzenia ataku / bombardowania, zestrzelenie wrogich pojazdów. Młodsze dowodzący Armią Czerwoną, a zwłaszcza inne szeregi nagrodzony wyróżnieniem jest to niezwykle rzadkie.

Wyjątki od reguły

Jednak stałe i wyjątkowe przypadki. Na przykład młodzi partyzanci Wołodia Dubinina przyznano ten znak od 13 lat, choć pośmiertnie; i 14-letni Igor Pakhomov miał tylko dwa rozkazy. Inny student Kijów otrzymał tę nagrodę w 12 lat za podtrzymywanie w czasie okupacji z dwóch pułkowy sztandar.

Pełna lista nagrodzonych

Ogółem w roku 1918 i 1991, to nagroda wydano ponad 580 tysięcy razy, w tym Order Czerwonego Sztandaru Pracy. A niektórzy ludzie stają się pięciokrotnie, sześciokrotnie, a niektórzy panowie siedem czas. Pierwszym, który był w stanie uzyskać 1967 Order z numerem siedem na przedniej stronie, generał Lotnictwa MI Burtsev. Później, inny właściciel siedmiokrotny znaku zasłynął Ace latania, Air Marshal I. N. Kozhedub. Dziś ta nagroda rząd został odwołany, ale najbardziej znane zespoły i formacje sił zbrojnych nadal być nazywana Red Banner.