Przysłówek jako części mowy

O którym mowa przysłówek część mowy, która stanowi cechę przedmiotu, działania na właściwości i jakość. Główną cechą tej funkcji – jego non-proceduralnych. Przysłówek jako część słowa charakteryzuje się brakiem przegięcia, ale istnieją pewne wyjątki, tworzące stopień porównawczą.

Ogólną wartość neprotsessulnosti wszystkich przysłówki są podobne do przymiotników. Wartość ta określa funkcję wyrazu w zdaniu jest określana przez czasownik, rzeczownik lub inny przysłówek. Gdy to nastąpi między słowami, tego typu komunikacji jako przyczółka. Ponadto, dialekty są używane w zdaniu w funkcji orzecznika i zdefiniować propozycję w ogóle. Wnioski z przysłówki charakteryzujące stosunki, które występują, gdy takie słowa relacje składniowe, leksykalne i zazwyczaj z góry ustalone wartości. Na przykład, droga do domu lub całej wody – określenie miejsca, spotkanie w godzinach popołudniowych lub słońce dzisiaj – określenie czasu, bardzo śmieszne – w miarę stopni.

Przysłówki z końcówką -e lub -o morfologicznego kategorię stopnia porównania, które są prezentowane w dwóch formach – pozytywne i stopień porównawczą. Na przykład, piękna – piękna, słodka – słodsze zły – gorszy, dobrze – lepiej. Dodatni znak reprezentuje stopień dopasowania jest, w formie porównawczej stopni znak pojawia się jako że znajduje się w dużym stopniu w porównaniu z drugim manifestacji. I metody Edukacji takich postaciach pokrywać się z metodami i tworzenia wartości porównawczej przymiotników i różni się od niej tylko składniowo.

Przysłówek jako części mowy mogą być motywowane lub brak motywacji. Coraz częściej przysłówki motywowane słowa, które są nieoficjalne części mowy: przymiotniki (obojętne, przyjazny, w dobry), rzeczowniki (w godzinach popołudniowych, na wiosnę, na szczycie), cyfr (dwukrotnie), przysłówki (przekleństwa), czasowniki (pływanie, losowo) , zaimki (dlaczego).

Motywacji przysłówki o nazwie słowa, które znaczą oznaczenia jako okoliczności czasu (jutro, kiedy teraz), miejsca (w odległości około), tryb działania (jak inaczej), środki (tak dużo).

Ponadto, jako część mowy przysłówek mogą być znaczące i zaimki, że zależy od niego nazywa się znak albo po prostu wskazuje na niego. Zaimkowe przysłówki z kolei dzielą się na osobiste (moim zdaniem), zwrot (na swój sposób), indeks (tutaj, a następnie, tak), identyfikacja (wszędzie, dużo), pytanie (gdzie, dlaczego, w jaki sposób), niepewna ( gdzieś, gdziekolwiek) i ujemne (w dowolnym miejscu, w jakikolwiek sposób, nie ma miejsca). Często słowo „kto” (część mowy zaimkiem) błędnie nazywany przysłówek.

Wszystkie dialekty są podzielone na dwie kategorie: osoby pracujące na własny opisywania i przysłówkowe. Oznaczenia pierwszej jakości, właściwości i sposób działania, drugie – atrybut, który znajduje się na zewnątrz w stosunku do wspornika. Ponadto, samo-opisujący przysłówki mogą być jakościowy i ilościowy. Jakościowe przysłówki – słowa na -o i -e, są motywowane przymiotników: zabawa, smutny, powolny. Są one, jak wspomniano powyżej, mogą tworzyć stopnia porównywania z nich może tworzyć adverbs łagodnie specyficznych objawów funkcji (bednovato) i wzmocnienie funkcji (ranenko).

Przysłówki jakościowe obejmują również tak zwane predykatywów – słowa, które pojawiają się w funkcji głównej części zdania o wartościach modalnych może być konieczne dozhenstvovaniya: musi mieć do nich, nie może być.

Przysłówek jako części mowy związany z większością słów w języku rosyjskim. Z niezależnymi słowa są one połączone derywacyjnej (motywowane przez inne części mowy) i motywacji przysĹ,Ăłwki stanowią podstawę do formowania położeniami i koniunkcji cząstek.