Bastille

Każdego roku w dniu 14 lipca Francuzi świętują Dzień Bastylii. Święto bardzo specyficzna i raczej niespodziewane. I radzić sobie z tym, co jest podłączony, trzeba trochę historii.

Potężna forteca z wysokich murów i ośmiu wież, Bastylia została wybudowana ponad 10 lat, 1370-1381 gg. I niemal od początku twierdzę służył jako więzienie. Po pierwsze, zawierało najbardziej niebezpiecznych przestępców, z biegiem czasu stało się więzieniem politycznym. I w tym samym wieku XVIII więźniów odwiedzane przez wielu znanych ludzi, w tym aż dwa razy było zawartych Wolter, wielkiego filozofa czasu, a także hrabia Cagliostro, Madame de Lamotte, markiza de Sade, Nikolya Fuke, etc. Lista jest długa, ale celem tego artykułu nie jest w tym.

Uwięziony w więzieniu na osobistej recepty króla, bez procesu, że tak powiem. I rozkazy Bastylii były znacznie ostrzejsze niż w jakimkolwiek innym więzieniu. To zupełnie naturalne, że ta twierdza wiązało paryżan, a ze strony francuskiej despotyzmu politycznego i tyranii. A to, w połączeniu z faktem, że w podziemiach twierdzy przechowywano amunicję, wykonane branie Bastylii jest niemal nieuniknione.

Rewolucyjny duch ludzi w 1789 roku, szybko rosła. W połowie lipca tego roku feudalnych Zjednoczone generalny zwołany w maju tego samego roku, spontanicznie przekształcony agencji non-nieruchomości, która przedstawiła się jako nośnik woli ludowej i na tej podstawie roszczenia do supremacji. W następstwie tego Zgromadzenia Narodowego, posłowie stworzył „trzeciej klasy”, zadeklarował Narodowy Konstytuanta.

W celu stłumienia rewolucji zaczyna Paryżu został wycofany z armią najemników zagranicznych w wysokości ponad 20 000. Następnie został odwołany jeden z najbardziej popularnych ministrów w kraju, a mianowicie Jacques Neckar. Został on zastąpiony przez barona Breteuil. Ta informacja zaniepokoiła mieszkańców Paryża, którzy obawiali klęskę Zgromadzenia Narodowego, ponieważ przypięte takie nadzieje. Każde z tych wydarzeń stopniowo zwiększana gniew ludu, a więc jest zbliżona do podejmowania Bastylii.

Rewolucjoniści zaczęli wzywać ludzi do buntu, najbardziej znany z agitatorów był Kamil Demulen. W rezultacie, w Paryżu w dniu 13 lipca rozpoczyna niepokojów, w szczególności został zwolniony Opactwo Saint-Lazare. Aby być precyzyjnym, jego spichlerz. Paryż Mistrz Zhak De Flessell starał się powstrzymać zamieszki i stworzył milicję miasto, które składało się z około 48 tysięcy osób. Ale nie uzbroić policję.

A potem nie było branie Bastylii. 14 lipca uzbrojony tłum Paryż, liczący około 50 000 ludzi, zdobyte Armouries w Invalides (to słowo we Francji, a następnie wezwał weteranów, którzy w stanie spoczynku). Tak więc, w rękach buntownicy około 40 000 pistoletów. Kolejnym punktem na trasie był ich Bastille, ponieważ w jego piwnicach, jak wspomniano wcześniej, przechowywane prochu i kul.

Przez rebeliantów delegacji markiz de Launay został skierowany do wydawania amunicji wyposażyć straż miejska. De Launay przyjął delegację bardzo przyjazny, ale nie chciał dać się amunicję. Jeden po drugim, delegacja z niczym.

Tymczasem wszyscy ludzie pobytu w okolicy. W tym przypadku, Bastille garnizon składał się z zaledwie 114 osób, z których 32 były Gwardii Szwajcarskiej, a pozostałe 82 – z niepełnosprawnością. Ponadto, broń 13 jest zainstalowany na ściankach twierdzą. W środku dnia, a mianowicie, na wpół jeden z tych armat strzelać do tłumu zebranego w pobliżu twierdzy został otwarty. Efektem tych działań była śmierć 89 osób, a 73 zostało rannych. Po tym, markiz wysłał kilka delegacji, a potem pojechaliśmy do zwodzony przechwyconego w Domu pistoletów niepełnosprawnych.

Widząc to demonstracja siły i chęci, de Launay nie ma nadzieję na posiłki z Wersalu i dlatego postanowił wysadzić twierdzy. Aby to zrobić, zszedł do piwnicy, gdzie był przechowywany prochu z zapaloną knota. Jednak, aby zrealizować swój plan nie została podana. Garnizon Bastylii zwołał naradę wojenną, która niemal jednogłośnie głosowali za przyjęciem zmiany.

W zamian za obietnicę ratować życie obrońców twierdzy Bastylia tych, które przeszły przez 17 godzin. Tak zakończyła się szturmu na Bastylię. Prawie wszyscy obrońcy twierdzy, a także mistrz de Flessell zginęło przez wściekły tłum. To wydarzenie było pierwszym zwycięstwem rewolucji ludowej. Pomimo faktu, że branie Bastylii nie był wielkim zwycięstwem, to jednak odegrała ważną rolę w historii Francji. Z biegiem czasu, wydarzenie to stało się symbolem nieuchronnym zwycięstwie nad despotyzmem.

Począwszy od 1880 Bastille Day obchodzony jest jako święto narodowe.