Przypowieść o ziarnku gorczycy

Nasiona gorczycy – centralnym elementem jednej z przypowieści, który Iisus Hristos dał do swoich uczniów i naśladowców. Dedykowana jest do Królestwa Niebieskiego. Z pomocą syna Bożego starał się wyjaśnić, co to jest.

przypowieść

W przypowieści Nowego Testamentu nasion gorczycy zawarta jest w kilku podstawowych Ewangeliach. Marka, Łukasza i Mateusza. Ona tradycyjnie dużą uwagą do chrześcijaństwa, przypowieść jest często cytowany jako ilustracja kazaniach księży prawosławnych i katolickich.

Zgodnie z tekstem z Ewangelii Mateusza, Iisus Hristos natychmiast zaczął porównać królestwo niebieskie do ziarnka gorczycy. Mężczyzna bierze ją i macior na miejscu. Początkowo, wielkość ziarna gorczycy jest bardzo mała. Większość innych zbóż na polu jest znacznie większe i mają bardziej reprezentatywny obraz. Dlatego wszyscy wokół, a wydaje się, że plony mogą oczekiwać od nich bogatsza. Jednak, gdy nasiona gorczycy rośnie, okazuje się, że to był znacznie większy niż w wielu traw, które wyrosły z nim w sąsiedztwie. I wkrótce staje się prawdziwym drzewo, do którego stado drobiu z mil wokół przyjąć schronienie w jego gałęziach.

Porównanie z Królestwem Boga w Ewangelii Marka

nasiona gorczycy w Biblii w porównaniu z Królestwem Bożym. Iisus Hristos w Ewangelii Marka odnosi się do uczniów z pytaniem – co można przyrównać do świata wokół nas królestwa Bożego? Co przypowieść wymyślić dla niego?

Sam to pytanie i odpowiedź. Cytuje ziarnka gorczycy, które jest mniej niż wszystkich nasion, gdy jest zasiane w ziemi. Ale kiedy to się skończyło i sianie nadszedł czas, aby wstać, wydaje się, że stało się o wiele bardziej niż wszystkie otaczających ziaren. W przyszłości, niech wielkie gałęzie. Pod ich cieniu wielu lat ukrywa ptaki.

Luke

Lakoniczny cała ta przypowieść jest przedstawiony w Ewangelii Łukasza. Jezus po raz kolejny zwraca się do uczniów z pytaniami, mniej więcej taki sam, jak w Ewangelii Marka. Potem szybko przechodzi do sedna swoich przypowieściach.

Uwagi na wstępie, że każdy ziarnko gorczycy posadzone przez człowieka w swoim ogrodzie, w wyniku wzrostu w dużych i owocnej drzewa. Od teraz, że ptaki po prostu zrobić tego domku na jego gałęziach.

Jak widzimy w kilku ewangelicznej przypowieści nie jest inaczej, a to zależy wyłącznie od zawartości i zwięzłości wielkości poszukiwanej przez każdego z autorów.

Czym jest ziarno gorczycy?

Przed przystąpieniem do interpretacji przypowieści o ziarnku gorczycy, trzeba pogodzić się z faktem, że w ramach takiego ziarna rozumie każdy z apostołów. Najdokładniejszą odpowiedź daje szczególną Encyclopedia Britannica. To jedna objętość fundamentalna kwestia, która jest uważana za jedną z najbardziej wszechstronnych i rygorystycznych studium Biblii. Po rosyjsku, po raz pierwszy został opublikowany w 1960 roku, kiedy to szczegółowy tłumaczeniem z języka niemieckiego została dokonana.

Słownik stwierdza, że przypowieść poświęcona była w rzeczywistości nasion czarnej gorczycy. Pomimo faktu, że jest to roślina jednoroczna, może osiągnąć wysokość dwa i pół roku lub nawet trzech metrów. To rozgałęzione pędy, z powodu których niektórzy nieświadomi ludzie mogą zabrać go do drzewa. W tym przypadku, to naprawdę jest bardzo atrakcyjna dla wielu ptaków. Specjalnie dla Szczygły. Nie tylko ukrycie w grubości jego wypukłość, ale także wykorzystywane w korzystnej średnicy nasion oleistych od około jednego milimetra.

interpretacja przypowieści

Przypowieść o ziarnku gorczycy, których interpretacja jest podany w tym artykule jest, aby nauczyć nas jak małe wierzący i ignorant. Tylko głosił, posadzone w ludzkiej duszy, jak w żyznej glebie mogą przynieść owoce, bogate owoce.

Podobnie Iisus Hristos przyrównuje Kościół chrześcijański nasiona gorczycy. Początkowo było to małe i niepozorne. Ale po nauki syna cieśli zaczął się szerzyć na całym świecie, jej znaczenie wzrosło z każdym rokiem coraz bardziej. W wyniku tego, że ptaki, które ukrywają w gałęziach drzewa musztardowym będzie całe narody, które znajdą schronienie w cieniu tej światowej religii. Jak widzimy, to Jezus miał rację. Chrześcijaństwo dzisiaj stał się jednym z głównych światowych religii na świecie.

Kościół idzie na planecie

Opisując jak ziarno gorczycy rośnie, istnieje poczucie, że w ten sposób Iisus Hristos ilustruje, w jaki sposób kościół chrześcijański rozprzestrzenił się na nowe kraje i kontynenty.

Zatem, wielu badaczy izolowanych ta przypowieść zaledwie dwa obrazy. Nie tylko efekt mnożenia kościoła, ale także rozprzestrzenianie się przepowiadania apostolskiego.

Prawosławny teolog Alexander (Mileant), biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego za granicą, który od 1998 do 2005 roku kierował całą południowoamerykańskiej episkopat, twierdzi, że to porównanie wyraźnie potwierdza szybkiego rozprzestrzeniania doktryny chrześcijańskiej w wielu krajach pogańskich.

Kościół, który na początku był niezauważalny dla większości ludzi, społeczności religijnych, reprezentowana przez niewielką grupę Galilejskich rybaków, ogarnął całą planetę od dwóch tysięcy lat. Począwszy od dzikiego Scytii, kończąc Afryki gorący. Od chłodnej Wielkiej Brytanii, a kończąc na tajemniczej i zagadkowej Indiach.

Zgadza abp Averky (Taushev). Kolejny biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego za granicą, w 60-70-tych doprowadził diecezji Syracuse. Pisze też, że kazanie kiełkuje w duszy ludzkiej, jak w przypowieści o ziarnku gorczycy. Dla dzieci w ten sposób jest bardzo widoczne i dostępne. Oni od razu zrozumieć, o co chodzi.

Oczywiście, Averky zauważa, aby zobaczyć, że nie jest prawdopodobne, aby odnieść sukces z jednego efektu kazania. Ale w miarę upływu czasu, ledwie zauważalne trendy coraz uchwycić duszę człowieka. W końcu staje się pełny skarbnicą niezwykle cnotliwych myśli.

Interpretacja Ioanna Zlatousta

Oryginalna interpretacja tej przypowieści oferuje St. Ioann Zlatoust. Jest to słynny arcybiskup Konstantynopola, który żył w IV-V wieku naszej ery. Wraz z Grzegorza Teologa i Bazylego, jest on nadal czczony, jest to jeden z ekumenicznego Nauczycieli i hierarchów, autor licznych prac teologicznych.

W jednym z nich, Ioann Zlatoust porównuje ziarnko gorczycy skoro sam Jezus Chrystus. Święty mówi, że jeśli wgląd w tej przypowieści bardzo ostrożnie, staje się jasne, że jest całkiem możliwe, aby zastosować się do siebie Zbawiciel. On, podobnie jak w przypowieści o ziarnie na formularzu był przytulny i nieistotne. Jego wiek nie był wielki, Chrystus żył tylko 33 lat.

Zupełnie inną rzeczą jest to, że okazało się być nieobliczalne wiek w niebie. Poza tym jeden dołączył kilka wcieleń. Syn Człowieczy i Syn Boży. Został zgnieciony przez ludzi, ale jego cierpienie Jezusa wykonany tak wielka, że przewyższał wszystkich swoich poprzedników i następców, którzy w ten sposób starali się prowadzić ludzi.

Był oddzielić od swego niebiańskiego Ojca, tak było na ramionach ptaki znaleźć odpoczynek i schronienie. Z nich, Ioann Zlatoust porównuje wszystkie Apostołów, uczniów Chrystusa, proroków i wszystkich wybranych, którzy szczerze wierzyli w jego nauk. Aby oczyścić duszę z brudów Chrystusa było możliwe dzięki własnej ciepła w cieniu jego gotów jest schronienie każdemu, kto jej potrzebuje, od przyziemnych ciepła.

Po śmierci jego ciało jakby posadzone w ziemi. Ale on wykazał się znakomitą siłę żyznej, powinna wzrosnąć trzy dni później z martwych. Jego zmartwychwstania, odznaczył się bardziej niż jakiegokolwiek proroka, nawet kiedy życie może wydawać się dużo, a mniejsze i bardziej od nich nieistotne. Jego sława ostatecznie rozkwitły z ziemi do nieba. On zasadził się w glebie i ziemi wyrosło na świecie, prowadząc do swego niebiańskiego Ojca.

Interpretacja Theophylact bułgarski

Ciekawy własna wizja tej przypowieści oferuje innego świętego – Theophylact Bułgarii. Bułgaria abp przełomu XI-XII wieku.

Ò wzywa każdego z parafian nasion gorczycy. Na pierwszy rzut oka wydają się nieistotne, nie skakać, nie chwalić ich zalety, ale jednocześnie gorąco i gorliwie przestrzegać wszystkich chrześcijańskich nakazów. Jeśli wszyscy będą stosować się do tych zasad życia, ptaki na niebie w postaci aniołów spocznie na barkach. Więc ksiądz interpretuje przypowieść opowiedzianą przez Jezusa.