178 Shares 1953 views

The Great Depression wczesnych 30-tych XX wieku w Stanach Zjednoczonych

Dziś Stany Zjednoczone są krajem najbardziej rozwiniętych na świecie, która ma nie tylko silny system ekonomiczny, ale także w efekcie wyznacza kierunek w rozwoju kultury i społeczeństwa. Jednak nie zawsze tak było, a droga do władzy gospodarczej w kraju było dość trudne.

Jedną z najsmutniejszych kart w historii Stanów Zjednoczonych jest tak zwany Wielki Kryzys, który był spowodowany gwałtownym spowolnieniem gospodarczym i wysokiej inflacji w 1929 roku, kiedy to w ciągu jednego dnia zaprzestał setki dzieło dużych przedsiębiorstw, a także kilkadziesiąt banki stały się bankrutem natychmiast. Co jest przyczyną tego nagłego kryzysu, dla wielu wciąż pozostaje tajemnicą, ponieważ, mimo badań wiodących ekonomistów świata, wiele nadal traktowane niejednoznacznie.

Tak więc, w latach 20-tych ubiegłego wieku, system ekonomiczny Ameryki opracowała dość szybko, napędzany przez rewolucji naukowej i technologicznej, które miały miejsce pod koniec 19 wieku. Tempo wzrostu były tak intensywne, że jest jeszcze do przodu w swoim rozwoju w wielu krajach europejskich. Było to ułatwione przez kilka kluczowych czynników, z których szef był rozwój przemysłu, elektryfikacja kraju, budowy i rozbudowy gospodarstwach prywatnych. Co dziwne, ale lata pierwszej wojny światowej gospodarka USA umocniła się całkiem dobrze, ponieważ intensywność eksportu broni, leków i różnych artykułów gospodarstwa domowego w Europie przyczyniły się do wzbogacenia zagranicznych potęg.

Jednak pomimo pozornego sukcesu w kraju stopniowo wzrasta napięcie i Wielki Kryzys wyraźnie pokazał, że to wszystko było tak dobrze, jak się wydawało na początku. Fakt, że większość kapitału obrotowego został skoncentrowany w rękach wielkich potentatów, takich jak Rockefeller, Morgan Hill, Carnegie i innych. W rezultacie, małych i średnich przedsiębiorstw coraz trudniej konkurować z czołowymi trustów przemysłowych, które stopniowo stawały się coraz mocniejsze. Z tego powodu wzrost obrotów dużych firm wykazała silny wzrost gospodarczy, który ma jednak niewielki wpływ na wzrost dobrobytu amerykańskich rodzin. Średnia krajowa dochód nie przekracza minimum egzystencji. Dlatego 24 października 1929 było załamanie cen akcji, która doprowadziła do upadku gospodarki USA. Rząd prezydenta Hoovera nie mógł nic zrobić, więc następne wybory prezydenckie w 1932 roku, Franklin Roosevelt został wybrany na prezydenta.

Wielki kryzys w Stanach Zjednoczonych poważnie podważa reputację siły ekonomicznej USA, więc inwestycja w gospodarce spadła. Setki tysięcy ludzi na ulicy, ponieważ firm zostały zamknięte i gwałtownie rosnącego bezrobocia. Sytuacja była bardzo poważna, a to w tej trudnej sytuacji, nowy prezydent i jego zespół wybrali właściwą drogę, deklarując tzw „New Deal”, który jest nie tylko przez kilka lat przyniosła gospodarkę z kryzysu, ale także dał potężny impuls do rozwoju gospodarczego całego stan. Ze względu na wielki kryzys cofnął się w przeszłość i nigdy nie wrócił. Istotą „nowego kursu” brał ciężkie kroki, aby zahamować spadek wartości waluty krajowej oraz wspieranie wiodących krajowych firm. nowa ustawa w sprawie przyznania pożyczek państwowych, które dostarczyły znacznej pomocy w odbudowie gospodarki kraju został przyjęty. Następnym krokiem, w wyniku którego Wielka Depresja zostały pokonane, było poparcie związków zawodowych i dając im nadzwyczajne uprawnienia. Z tego powodu obywatele USA czują się bardziej bezpieczne, a kraj stał się stopniowo wyjść z kryzysu.

Reasumując kryzys historyczną, należy podkreślić, że pomimo wszystkich negatywnych punktów, to był impuls do nowego rozwoju gospodarczego, takich jak „shake-up” był początkiem nowej ery dobrobytu gospodarczego Stanów Zjednoczonych. W konsekwencji, Wielki Kryzys z 1929 roku, został pomyślnie przezwyciężyć.