Trench warfare – co to jest? Opis i przyczyny wojny pozycyjnej

Trench warfare – czas, kiedy bitew gdzie praktycznie żadnej zmiany w stałej stałe frontów granicy. W tym przypadku, obrona każdej z walczących stron w głębi. Dla takiej wojny, charakteryzującej się wysoką gęstością mocy na poszczególnych stronach. Wszystkie pozycje są dobra technika i oprogramowanie są stale uaktualniane.

Ogólny obraz wojny pozycyjnej

Podczas tej konfrontacji sytuacja strategiczna i polityczna jest stabilna przez długi czas. Działania wojskowe dają niewielki efekt, ale są one bardziej metodyczny. Trench warfare – to jest, gdy nie jest celem „spalin”, wyczerpując przeciwnika. Występowanie krótki tracić na wstępnie przygotowanych stanowiskach. Dają bardzo niewielki wpływ, i to jest bardziej moralne niż fizyczne.

Nawet z udanych ataków, takich jak wychwytywanie pierwszym rzędzie okopów wroga, wynik jest bardzo słaby. Ponieważ każdego boku dobrze zaprojektowanej obrony. Oznacza to, że trzymają się schwytany pierwsza linia nie powiedzie się, wróg zniszczy atakuje broni maszynowej i artylerii ognia. Dlatego, aby zaoszczędzić siły roboczej, musimy wrócić do swoich pozycjach.

Są to podstawowe zasady, na których wojna pozycji. Definiując swoje cele, a raczej można określić jako stopniowe wyczerpywanie się wroga w kategoriach ekonomicznych i demograficznych. Wielką wagę przywiązuje się do potężnych ataków artyleryjskich, wzmocnienie przednie i zachowują swoje pozycje.

Trench warfare

To, co nazywa się czasem pozycyjny. Ponieważ wysoka zwrotność w tej wojnie nie jest przestrzegana. Przeciwnicy starają się pozostać na swoich pozycjach. Wojna jest, że tak powiem, „na miejscu”, często zamienia się w bezsensowną rzeź, tak jak w pierwszym świecie. Trench warfare – to krótki „dusi”, prawie daremne atak z ciężkimi stratami. Tysiące ludzi umiera na każdy metr ziemi zregenerowana. karabiny maszynowe kosić tłum żołnierzy, można przeżyć tylko będąc w okopach. Ale są czasami latają pociski wroga.

Dlatego wojna pozycyjna i otrzymał swoją drugą nazwę – wykopu. W ziemi wykopane całą galerię, popartej tyczkach i rekwizytów. Wszystko to odbywało się powoli, zwłaszcza gdy uderzeń są kierowane do wroga. Tymczasem większość żołnierzy próbował trzymać ich ziemi i wyczerpując przeciwnika. Do walki z wrogiem, a nawet specjalne noże do wykopów istniała że użyto uderzyć wroga w rowie. Jednak znaczący postęp w okopach nie osiągnął jeden z walczących stron. Straty były ogromne, a postępy metrów.

Pozycyjna walka od pierwszej wojny światowej: jak to było

Pod koniec 1914 roku, walczące strony były moralnie przygnębiony, zmęczony i wyczerpany. Doprowadziło to do przejścia do obrony w głębi. Przeciwnicy zaczęli kopać w ich linii frontu, aby wyciągnąć drut kolczasty, ustaw bunkry karabinów maszynowych. Innymi słowy, wykop warfare zaczęło. Doprowadziło to do powstania stabilnej i stałej linii frontu, które odpowiadało wszystkim.

Porażka w tej wojnie jest prawie nierealne. Wojska brakuje zwrotność i mobilność. Straty po obu stronach regularnie uzupełniane świeżymi rezerw. Powody przejścia do wojny pozycyjnej skrzydło w technice czasu, nie pozwalają na wykorzystanie wyników badań na dużą skalę. Wykorzystywanie i zbiorniki transportowe w okopach pestki teren było prawie niemożliwe, więc są one powszechnie i nie są stosowane. Tak, a sprzęt na początku XX wieku był słabo rozwinięty. Na przykład, ten sam zbiornik jest łatwo utknąć w rowie. Zatrzymać może to być zwykłe kłody, który wpadł mu pod torami.

Każdy kraj uważa, że może siedzieć ją w okopach przy minimalnych stratach, natomiast jej sojusznicy nie będą powodować poważne uszkodzenia wrogów. A potem możemy wspólnie wykończyć wroga. Ponadto, wiele osób miało nadzieję, że gospodarka wroga nie poniesie ogromne koszty zaopatrzenia armii. Środek i faktycznie wydać ogromne. Rów walka trwała kilka lat i wymaga stałych dostaw amunicji wojskowej, broni strzeleckiej, amunicji, paszy i innych rzeczy.

Strategy First World

Plan strategiczny początkowo składał się tylko do obrony, zmuszając rzucić ogromny wysiłek wzmocnienia już podbitych terytoriów. Zatem strony próbowały uniemożliwić atak wroga i ułatwić ich przyszłość obraźliwe i wygodniejsze. W ramach przygotowań do obrony jest brane pod uwagę położenie geograficzne, ich granice państw, społeczeństwa, armii, jej wytwarzanie i kompozycji. Tj zwrotność została zredukowana niemal do zera.

Pozycja światowego kryzysu

Kryzys jest niemożność przełamania obrony i konsolidacji sukcesu. Problemem było komunikacji nadciągającą Armią. Nawet bez upadku bezpośrednio pod ostrzałem, aby dostarczyć żywność i posiłki na terytoriach okupowanych było bardzo trudne. Szybkość dostawy i zapobiegać własne fortyfikacje pozostawił.

Broniąca bok, aż wróg przeciągnięty amunicji, żywności i ludzi, zorganizowany ponownie obrony. I okazało się, że ten sukces nie był to wielki problem, trzeba było zebrać siły i znowu zaatakować dobrze ufortyfikowanego wroga. W rezultacie sytuacja jest ponownie wyrównywane i zacząć wszystko od nowa. Pozycjonowanie pierwszej wojny światowej był to rodzaj masakry gdzie zginęło tysiące żołnierzy, starając się uchwycić każdy 100 metrów frontu.