AS Puszkin, „Poeta i tłum”: analiza wiersz

Aleksandr Siergiejewicz Puszkin „Poeta i tłum”, napisany w 1828 roku. Ten wiersz wywołał w społeczeństwie jest bardzo sprzeczne opinie, komentarze nie powstrzymało nawet po śmierci autora. W swojej pracy, Puszkin dość niespodziewanie się do środowiska, nazywając go czarnym. Większość krytyków literackich zbiegają się w opinii, że Aleksander miał na myśli nie był lud i szlachta, uderzające duchowe ubóstwo i brak jakiegokolwiek zrozumienia niniejszej pracy.

Wiersz „Poeta i tłum” Puszkin napisał wkrótce po próbach urzędowej kierowanie swym piórem we właściwym kierunku. Wiele współczesnych, którzy znali pisarza twierdzili, że ta praca jest odpowiedzią na zapotrzebowanie na moralizmu dydaktycznym, tj Alexander napisał, co było wymagane od niego, ale to nie było jego myśli i uczucia. Pragnie władzy znacznie różni się od ideałów poety. Jak dotąd nikt nie wiedział, kogo Puszkin zwany czarny.

Znając nastrój poety i jego stosunku do szlachty, wielu zakłada, że wyrażenie „świecki czarny” odnosi się do górnej biurokracji. Z drugiej strony, zamiłowanie do „puli” pieca może być trudno przypisać do bogatych ludzi. Istnieją spekulacje, że w poemacie Puszkina przedstawiono dekabrystów. „Poeta i tłum” – jest wyrazem zupełnej frustracji wydarzeń, które miały miejsce 14 grudnia 1825. Wiersz wspomina, że uspokoić tłum biczami, ale tylko dla dekabrystów były emaili więzienie i szubienica.

Jeśli spojrzeć na wersecie „Poeta i tłumu” szerzej, staje się jasne, że Alexander pod czarnych ludzi nic nie znaczy w wielkiej sztuce myślenia. Na początku XIX wieku do twórczych pań leczonych z pewnym lekceważeniem, nie odgrywają znaczącej roli w społeczeństwie. Sonneteer zabawiał ludzi, ale ich wiersze nie są prowadzone na znaczenie społeczne. „Song of the Poet” piękny, wolny, ale w tym samym czasie jak jałowe wiatru. Ludzie nie rozumieją wartość poezji, są one na całym próbując znaleźć korzyści, ziarno prawdy, a nie cieszyć się dzieła sztuki.

Z kolei, mądry prorok czuje Puszkina. „Poeta i tłum” – to próba izolowania się od społeczeństwa, aby pokazać ich lekceważenie zasad i wartości. Alexander był bezpośrednio zaangażowany w powstaniu dekabrystów, ale zawiodłem się we wszystkim i na nowo przemyśleć swoją misję po niepowodzeniu spisku. To nie ma nic wspólnego z aroganckich ludzi, którzy nie rozumieją, ale tylko kpi i śmieje się.

Aby dotrzeć do serc ludzi, aby odwrócić świadomości społecznej nie może Puszkina. „Poeta i tłum” – jest wyrazem obrzydzenia do wartości materialnych, ponieważ z ich powodu umiera duchowości. Autor postrzega jako poniżające pokolenie umiera wszystko, co jest piękne. Biedni ludzie martwić się tylko o jedzenie, bogate tarzać się w rozpuście, ani jedno, ani drugie nie dba o kreatywności. Poeta odgrywa rolę błazna sądowego i Puszkin nie jest spełniony. Więc celowo rezygnuje świat, w którym żyje, ale nie odstąpić swój dar, bo ma nadzieję obudzić w ludziach jasne i szlachetne uczucia.