Orientacja seksualna hetero – jedyna pewna droga?

Czasy, kiedy w naszym kraju "nie było seksu", dawno temu zatopił się w zapomnieniu. Dziś każdy, kto nie jest leniwy, może dyskutować nad tym tematem. Tak, a bliskie relacje między członkami tej samej płci nie są już artykułami kodeksu karnego, ale trendem mody. Mimo iż orientacja heteroseksualna nie jest już uważana za dopuszczalną, psychologowie, sekserolodzy i inni poważni mężczyźni, nie są zmęczeni argumentowaniem w tym. W tym przypadku silne argumenty znajdują się zarówno wśród zwolenników, jak i przeciwników miłości tej samej płci. Nawet eksperci nie mogą zrozumieć tego pytania. W ogóle nie wyznaczamy takiego celu. Naszym zadaniem jest jedynie spisanie dobrze znanych faktów.

Zacznijmy od głównej rzeczy. Najbardziej orientalną orientacją jest hetero. Atrakcją dla przedstawicieli płci przeciwnej jest ponad 90% populacji świata. Homoseksualiści i biseksualiści są znacznie mniejsze (najwyraźniej ich zachowanie seksualne uważa się za odchylenie od normy).

Świadomość samego siebie jako przedstawiciela pewnej płci występuje w dziecku przez pięć lat. Następnie jednostka kształtuje samoświadomość seksualną i kierunek pożądania seksualnego.

Większość chrześcijan i psychologów uważa, że orientacja hetero lub homo jest ułożona w dzieciństwie. Ich zdaniem ogromny wpływ w tej kwestii wynika z prawidłowej edukacji seksualnej.

Przyjmuje się powszechnie, że homoseksualiści lub lesbijki dorastają w rodzinach osób samotnie wychowujących dzieci, w których nieobecny jest jeden z rodziców. To prawda, że nie jest jasne, skąd pochodzą biseksualiści.

Według innej wersji – łono matki jest orientacja seksualna. A przyczyną odejścia od normy są choroby zakaźne. Obecnie specjaliści coraz częściej odnoszą się do wpływu środowiska społeczno-kulturowego na rozwój młodej seksualności. Wydaje się jednak, że ten powód niepokoi polityków więcej niż seksologów.

Jednak nawet w przypadku braku jakichkolwiek ograniczeń preferencje seksualne większości ludzi wydają się tradycyjne. Najlepszym potwierdzeniem jest eksperyment przeprowadzony przez amerykańskich psychologów.

Z kilku rodzin stworzyli jakąś gminę. Zgodnie z warunkami hostelu nie wolno absolutnie zabronić płci, wybierając partnerów zgodnie z ich fantazjami seksualnymi.

Przez pewien czas w "rodzinnych" wolnych manierach przeważały częste zmiany partnerów i grupowych orgii. Ale po jakimś czasie znowu zerwali się na heteroseksualne pary, rozdzielili się i zaczęli gorliwie bronić ich relacji z zewnątrz.

Oczywiście monogamia i hetero orientacja to tradycyjny, historycznie ukształtowany styl życia. Nie trzeba jednak twierdzić, że jest to jedyny sposób, aby zrealizować pociąg seksualny. Istnieją co najmniej trzy alternatywy dla modelu zachowania referencyjnego.

Nawiasem mówiąc, kanadyjscy psychologowie zaproponowali uzupełnienie listy mniejszości z pedofiliami. Ich zdaniem jest to ta sama orientacja seksualna co bi, czy homo.

Teraz trochę o tym, jak powstają odchylenia od normy. Społeczeństwo praktycznie jednogłośnie definiuje zachowanie seksualne homoseksualistów jako seksualność. Niespodziewanie, dla pań – zwolenników miłości tej samej płci, postawa jest o wiele bardziej tolerancyjna.

Jednak naukowcy wierzą, że przyczyny problemu leżą głębiej. Po raz pierwszy spojrzał na problem homoseksualizmu jako cechę ludzkiej psychiki, postanowił Carl Ulrichs (1825-1895), który sam miał niekonwencjonalną orientację. Jako osoba zainteresowana bardzo dokładnie omówił tę sprawę, aw ciągu kilku lat wydał dokument naukowy "Badanie tajemnicy miłości między mężczyznami".

Nawiasem mówiąc, używany przez niego termin "orientacja seksualna". Większość jego rówieśników nie wspierała swojego kolegi. Zgodnie z ówczesną modą, aby prowadzić kontrowersje w publikacjach drukowanych, Richard Kraft-Ebing opublikował swój opus, w którym nazwał homoseksualizm tylko "zwyrodnieniowym stanem psychiki".

Ciekawe, ale dziś jest mnóstwo zwolenników tej teorii, która zaleca różne metody psychologicznej korekty dewiacyjnego zachowania przy wyborze partnera seksualnego. Jednak dotychczas nie obserwowano przypadków "cudownego uzdrowienia".

Na ezoterykanach na tym koncie istnieje opinia. Uważają, że związki między nimi nie dają harmonii, ponieważ brakuje im dwóch elementów (męskich i żeńskich). Mówienie o miłości między partnerami w tym przypadku jest całkowicie nie do przyjęcia.
Jednak aby instruować, pouczyć, odwoływać się do dogmatu religijnego, a opinia większości może być taka, jak chcesz. Ale nie zapominaj, że każda osoba ma prawo rozporządzać swoim ciałem według własnego uznania. Jedynym właściwym rozwiązaniem problemu może być tylko tolerancja i tolerancja wobec tych, którzy stanowią mniejszość.