Dlaczego nasze dzieci gadżety w takich dużych ilościach?

Żyjemy w XXI wieku, gdzie niemal każde dziecko ma najnowszy model komputera, telefon, przenośny odtwarzacz muzyczny. Staramy się je kupić nawet drogich słuchawek.

Czy oni na to zasługują? Czy to wszystko z powodu wielkiej miłości do nich? A może po prostu lubię patrzeć na ich szczęśliwe oczy, kiedy akceptować takiego drogiego prezentu?

Ale, niestety, to ulabayutsya dzieci nie są długie – około 5 minut – 10 na sile, a następnie uciec do swojego pokoju. Albo granie lub pochwalić się nową zabawką przyjaciele są mile widziane.

Według statystyk, uczniowie i studenci mają największą liczbę zbędnych gadżetów od tego psują wzroku, postawy, przestają chodzić na ulicy, odrabiania zadań domowych, pomoc w domu, a najbardziej srashno zaczynają się pogarszać.

Jestem pewien, że każdy rodzic zauważy, ale problemem jest to, że ktoś stara się pomóc dzieciom osiągnąć coś w życiu, a inni przymykają oko.

Jestem tylko 17 lat, jestem w 10 klasie, dovolno przyzwoicie – 4 i 5. Mam też gadżety: komputer, za pomocą którego uczę, odtwarzacz, że słuchać w drodze do szkoły, stary telefon używany przeze mnie tylko za połączenia telefoniczne i książki elktronnaya, bez którego nie wyobrażam sobie chwilę wolnego czasu.

Nie można sobie wyobrazić, jak trudno mi znaleźć normalnych znajomych, że podczas rozmowy z nimi nie słyszy matę na końcu każdego zdania, nie śmiać się z ich płaskiej krzyku lub pereskazanym kreskówki, który został pokazany wczoraj na 2×2 i zobaczyć jak to jest rozdrabniane w kolejnych gadżetów , Zdarza się, że w klasie jest nawet przerażające, kiedy twoi koledzy nie wiedzą podstawowych rzeczy: rok założenia Moskwie (1147), na początku II wojny światowej (01/09/1939), podczas życia Puszkina (1799 – 1837), Lermontowa (1814 – 1841), a więc na. W osnvonom – problem pochodzi z rodziny, w której oboje rodzice pracują od rana do późnego wieczora, raschityvaya sprawie niezależności dziecka.

Ale nawet z takim wykresie można nauczyć dzieci czegoś, poświęcając na przykład dzień rodzina niedzielę chodzi do muzeów, teatrów, a tylko w części, lub w skrajnych przypadkach do zapoznania Fonvizina „małoletniego” jako porównanie lub bliskiej przyszłości.

Na koniec chcę powiedzieć, że ta – artykuł jest moje pierwsze doświadczenie, i proszę nie śmiać się na moich błędach GHB provopisanii słów.