Ludność Litwy: liczba i skład

Kraje bałtyckie zawsze były obszarem, w którym wojny były często prowadzone. Nie dziwi fakt, że w ciągu ostatnich 500 lat wiele razy przeszło z ręki do ręki, a terytorium stanów, które tu zamieszkiwały, zawsze zamieszkiwało wiele narodów.

Litwa nie jest wyjątkiem. Oczywiście, ludność Litwy była niemal zawsze reprezentowana przez naród tytularny, ale inne ludy żyły tam na stałe. Do tej pory sytuacja jest podobna. W tym artykule znajdziesz informacje o tym, jak zmieniła się skład i populacja na terytorium tego państwa.

Od czasów starożytnych …

Pierwszy spis ludności w tych częściach był próbowany w XIII wieku, ale zakończył się prawie nic, ponieważ zgromadzone dane były bardzo przybliżone. Dopiero w 1790 roku przeprowadzono normalną firmę spisową, zgodnie z wynikami, która okazała się, że na terenie dzisiejszej Litwy mieszkało około 3,6 miliona ludzi. Od 1812 r. Do 1945 r. Ludność Litwy spadła o około 30%.

Początek XIX wieku

W 1897 r. Przeprowadzono kolejną ocenę tego numeru. Zgodnie z wynikami okazało się, że w tym okresie na Litwie było około 1 924 400 osób. W tamtych czasach ten wynik był imponujący.

Dziwne, jak się wydaje, ale wtedy Litwini byli niewielu na Litwie. Ich udział wynosił wówczas 61,6%. Ponadto co najmniej 13% Żydów żyjących w kraju, 9% Polaków, około 5% Rosjan i podobnej liczby Białorusinów i Niemców. Liczba Łotyszy wynosiła mniej niż półtora procenta, podczas gdy udział Tatarów nie przekraczał 0,2%.

Jeszcze bardziej interesujące jest to, że w każdym większym mieście liczba Litwinów w procentach była nawet niższa. W Wilnie żyło nie więcej niż 41% Żydów, nie mniej niż 30% Polaków, a udział Rosjan i Białorusinów wynosi około 24%. Litwini w mieście żyli nie więcej niż 2% ogółu ludności.

W Covno sytuacja była mniej więcej taka sama: Żydzi tutaj wynosiły około 35%, liczba Rosjan, Białorusinów i Polaków wynosiła 36%, Litwini 6,6%. Reszta to Niemcy. Nawiasem mówiąc, w Kłajpedzie prawie cała populacja była niemiecka. Wynika to z faktu, że ta część Prus Wschodnich stała się częścią Litwy dopiero pod koniec XVIII wieku. Tylko w prowincji Suvalk liczba ludności litewskiej sięgnęła 72%.

Uwagi dotyczące etnogenezy

Przypominamy, że w tamtym okresie proces etnogenezy ciągle się rozwijał: oprócz 1 210 000 Litwinów 448 tysięcy Żydów mieszkało również w Imperium Rosyjskim. Bez nich rdzenni mieszkańcy Litwy wynosili zaledwie 44%. Jest to kontrastowo z danymi szczerze populistycznych wypowiedzi niektórych bałtyckich polityków dotyczących "starzejowanej ilościowej przewagi litewskiej ludności".

Początek XX wieku

Na początku XX wieku sytuacja z ludami "rdzennych" pogłębiła się jeszcze bardziej.

W 1914 r. Udział ludności rosyjskiej wzrósł do 6%, podczas gdy liczba Litwinów spadła do 54% naraz, w ujęciu procentowym. We wschodniej części kraju ich udział spadł do 30%. Sytuacja zmieniła się dopiero po I wojnie światowej, gdy ponad 300 000 ruskojęzycznych mieszkańców wyemigrowało z kraju. Ponadto w tamtych latach nastąpił znaczny napływ Litwinów z innych krajów, co wiązało się z powstaniem niezależnej Republiki Litewskiej.

Przed II wojną światową

W 1923 r. Liczba ludności Litwy wynosiła już 2.028.971 osób. W porównaniu z 1897 r. Odsetek Litwinów wzrósł do 84-85%. Liczba Żydów zmniejszyła się prawie dwukrotnie, co stanowiło 7,5% (153 473 osoby). Polacy na terytorium państwa żyli już 3,2%, czyli 65 599 osób, Rosjanin zaledwie 2,5% (50 460 osób), liczba Niemców szybko (z powodu deportacji i terroru) spadła do 1,4% (29 231) , Białorusini pozostali nie więcej niż 0,2% (4421). Inne narodowości w tamtych latach było około 8771 osób.

Tak więc skład populacji Litwy w tym czasie był bardzo międzynarodowy.

Inne zmiany w krajowym składzie

W Kownie, które stały się stolicą niezależnej republiki, nastąpiły jeszcze bardziej zasadnicze zmiany. Polacy i Rosjanie, którzy byli praktycznie kręgosłupem ludności miejskiej, praktycznie nie pozostali (mniej niż 8 tysięcy osób). Liczba Niemców wynosiła 3,5%, Żydzi stali się 27,1% (25 041 osób). Ale liczba Litwinów wzrosła do 54 tys. Osób (59% ludności miasta).

Spis powszechny w rejonie Kłajpedy, przeprowadzony przez władze lokalne w 1925 r., Wykazał, że liczba Litwinów nie przekracza 26,6% ogółu ludności (nie więcej niż 37 626 osób). Było wielu Niemców, których udział wyniósł około 41,9% (59 337), ludność Memla z 24,2% (34 337) i inne narodowości.

Memelianie – kim oni są?

Nawiasem mówiąc, kim są ci ludzie? Do tej pory wielu wybitnych historyków akademickich uważa, że określenie to rozumiane jest jako określona liczba osób o różnych narodach (!), Którzy nie przyjęli niepodległości Litwy i formacji republiki. Niektórzy historycy uważają, że są to potomkowie Niemców z Prus Wschodnich, którzy nie byli asymilowani po przeniesieniu ich ziemi na Litwę, nie akceptowali języka i zwyczajów Baltów.

Najprawdopodobniej to prawda, ponieważ praktycznie wszyscy etnografowie zauważają fakt, że w miejscach zaludnionych przez Memelińczyków odczuwano ogromny wpływ niemieckiej kultury i języka. Tak więc, licząc ludność na Litwie tych lat, należy pamiętać o tych niuansach. Jest prawdopodobne, że faktyczny udział ludności niemieckiej w tych regionach wyniósł w tych latach 66%, przekraczając znak 90 000 osób.

W rejonie wileńskim wystąpiła podobna sytuacja, ale już w stosunku do Polaków. Faktem jest, że ziemia ta kilkakrotnie przebiegała z Litwy do Polski, a Polacy prowadzili świadomą kolonizację, co zakładało maksymalne przemieszczenie innych narodów lub ich asymilację (częściej – przymusowo).

Tak więc, na Litwie, "próbka" z lat dwudziestych XX wieku, Litwini stanowili nieznacznie ponad 60% ogółu ludności tych ziem. Łączna liczba mieszkańców Litwy wzrosła do 1 miliona 900 tys. (Na początku 1930 r.).

Od 1939 do 1970 roku

W 1940 r. Litwa stała się częścią ZSRR. Proces odwrotny rozpoczął się, gdy Polacy zostali zastąpieni przez ludność litewską. W czasie okupacji niemieckiej wzrasta liczba obywateli polskich. W 1942 r. Tylko w samym Wilnie było 309 494 Litwinów, a liczba Polaków wzrosła do 324 757 osób.

Los ludności żydowskiej jest smutny. Tylko na terenie Litwy zabito 136 421 osób tej narodowości (a to – bez uwzględnienia kilku obszarów). Przeżyło nie więcej niż 20 tysięcy osób. Świadczy o tym również spis ludności z 1959 r., Według którego na Litwie pozostało tylko 24 672 Żydów.

Niemieckie statystyki z 1937 r. Na terytorium kraju 157 527 osób należących do tej narodowości. Tak więc przez cały okres okupacji niemieckiej zginęło co najmniej 175 000 Żydów, a do 1941 r. Na Litwie było 225 000 Żydów.

O umowach powojennych

W latach 1945-1946 wypędzono z kraju około 178 tysięcy Polaków. Jeśli zajmiemy się okresem 1945-1950, połowa polskiej ludności opuściła Litwę. Jeśli mówimy o ponownej rusyfikacji, nawet litewscy naukowcy zdają sobie sprawę, że w czasach radzieckich postępował bardzo wolno, nieco zmieniając krajowy skład państwa. W latach 1959-1989 liczba Rosjan wzrosła do zaledwie 9,4%, podczas gdy niektórzy Białorusini i Ukraińcy stanowili 1,2% ogółu ludności.

Do 1991 r. Liczba Litwinów zbliża się do 79,6%, a ludność Litwy wynosi 3 miliony 666 tysięcy osób. Mówiąc o ogólnej tendencji republik Unii, Litwa była prawdopodobnie jedynym przykładem wzrostu liczby narodu tytularnego: nawet liczba Rosjan w centralnych regionach RSFSR spadła do 81%, chociaż wynosiła 85%.

Nowy czas

Jaka ludność na Litwie przeważała (znacząco) w czasach upadku ZSRR? Oczywiście litewski. Z tego prostego argumentu rosyjscy naukowcy próbowali przekonać swoich bałtyckich kolegów, że od roku nie ma "okupacji". Jednak jak dotąd bez większego sukcesu.

Jak ludność Litwy zmieniła się po śmierci ZSRR ? Dynamika jest bardzo nieszczęśliwa. Zaraz po 1991-1993 ponad 300 000 Rosjan wyjechało z jego terytorium. Gdyby w 1991 r. W kraju było prawie cztery miliony ludzi, dziś ludność ta spadła o prawie półtora czasu!

Nic dziwnego, że ludność Litwy na rok 2014 to 2 miliony 900 tysięcy osób. Wydaje się, że to nie jest tak mało. Chociaż jest "ale". Chodzi o to, że rząd tego kraju dodaje do tej liczby praktycznie wszystkich Litwinów z innych krajów UE, używając nawet głosu internetowego w spisie powszechnym. Młodzi ludzie opuszczają kraj, a więc niezależni eksperci zgadzają się co do jednej rzeczy: według nieoficjalnych informacji ludność Litwy na rok 2014 to maksymalnie 2 miliony osób.

Najprawdopodobniej w najbliższych latach nastąpi dynamika intensywnego spadku liczby ludności.