Egzystencjalne podejście do psychoterapii. Egzystencjalna psychoterapia: technik, metod, przedstawicieli, podstawowe pojęcia

We wszystkich czasach ludzie mają do czynienia z psychologicznych objawów, takich jak zawód, zmęczony życiem, zwątpienia, zamienia się w depresję. Problemy w różnych czasach były również różne, ale uczucia i doświadczenia ludzi lubi. Dziś coraz więcej osób cierpiących na utratę sensu życia i wewnętrznej pustki spowodowanej coraz pewne problemy życiowe. Jego celem jest pomoc ludziom takich psychoterapii egzystencjalnej.

Pojęcie psychoterapii egzystencjalnej

Egzystencjalna psychoterapia – zbiór zasad i metod psychologicznych, aby powrócić do normalnego życia ludzkiego, pełen obaw i poczucia. Nacisk kładziony jest na samoświadomości, a nie jako odrębny przedmiot, zamknięty w sobie i swoich doświadczeniach, a także jako część życia, rzeczywistość wokół. Terapia tworzy odpowiedzialność za swoje życie i to, co dzieje się w nim. Termin pochodzi od łacińskiego existentia – «życie». Egzystencjalny psychologia i psychoterapia jest ściśle związana z filozofią. W XX wieku nastąpił trend jako „filozofii egzystencji”, która jest blisko natury egzystencjalnej w psychoterapii.

Egzystencjalny kierunek w psychoterapii pochodzi dzięki Søren Kierkegaard. Fundamentalnym był jego nauczanie, pracował on w 1830. Jego podstawowe postulaty powiedzieć, że człowiek nie może być oddzielony od świata zewnętrznego i życia społecznego. Głównymi składnikami istoty ludzkiej – sumienie, miłość, strach, wątpliwości determinacji. Człowiek staje się świadomy swej istocie w sytuacjach kryzysowych, z których wystają śmierć, walka i cierpienie. Ponowna ocena dawną, człowiek staje się wolny. Kierkegaard wprowadził pojęcie istnienia, niepowtarzalny i jedyny w swoim rodzaju życia, osobne dla każdej osoby. Odkrył połączenie z punktów zwrotnych w życiu i świadomości siebie, inni patrzeć na siebie i na życie po przeżywa szok.

postuluje Bugental

Dzheyms Byudzhental – Prezes Stowarzyszenia egzystencjalnej psychoterapii. W 1963 roku wyróżniono podstawowe pojęcia z zakresu psychoterapii egzystencjalnej:

• Mężczyzna – cała ta istota, która powinna być oceniana i studiował w sumie wszystkich jego składników. Innymi słowy, cząstkowe funkcje nie mogą być wykorzystane do oceny osobowości, ale wszystkie czynniki jako całości.
• Życie ludzkie nie jest odłączana i związany relacje interpersonalne. Osoba nie mogą być badane bez brania pod uwagę jego doświadczenie.
• Zrozumieć osobowość jest możliwe tylko ze względu na jej tożsamość. Nieustannie ocenia sam, jego działania, myśli osoby.
• Człowiek jest twórcą swego życia, nie jest outsiderem, które pływają obok obrazu bycia i aktywnym uczestnikiem akcji. Zyski doświadczenie, tworzy się.
• W życie ludzkie ma sens i cel, jego myśli są skierowane ku przyszłości.

Egzystencjalna psychoterapia ma na celu studium życia ludzkiego, w otaczającym go świecie, z ich sytuacji życiowej. Każdy z nas wykonuje na jego doświadczenie w kontaktach ze światem zewnętrznym, z innymi ludźmi. Stawia to nasz psychiczny obraz, bez którego niemożliwe jest w psychoterapii, aby pomóc pacjentowi. Zestaw cech osobowych nie dadzą pełnego zrozumienia osoby, osoba nie żyje w izolacji wewnątrz kokonu, że stale się rozwija, zmienia zachowań, ocenia środowisko i na tej podstawie, wykonuje pewne czynności. Dlatego niektórzy psychologowie unikać pojęcia tożsamości, ponieważ nie w pełni zbadać wszystkie aspekty ludzkiej egzystencji i świadomości.

Cele terapii

Egzystencjalna psychoterapia ma skierować myśli danej osoby we właściwym kierunku, pomagając zrozumieć życie, aby zrozumieć jego znaczenie i wszystkie okazję. Terapia nie zmienia tożsamość pacjenta. Cała uwaga jest skierowana właśnie do samego życia, aby przemyśleć niektóre z wydarzeń. Pozwala to na świeżym spojrzeniem na rzeczywistość, bez iluzji i fantazji, i budować plany na przyszłość, do określonych celów. Egzystencjalna psychoterapia definiuje sens życia w codziennych pracach odpowiedzialności za własne życie i wolność wyboru. Ostatecznym celem – poprzez utworzenie nowego widoku istnienia sprawiają, że harmonijny. Możemy powiedzieć, że terapia pomaga zrozumieć życie, uczy skonfrontować problemy i znaleźć sposoby ich rozwiązania, badając wszelkie możliwości poprawy ich istnienia i prowadzi do działania. Pacjenci postrzegane nie chorych, a nie wiedząc, jak zarządzać ich możliwości, zmęczony życiem. Jeżeli dana osoba zostaje złapany w życiu i jego myśl, duży błąd – traktować go jako pacjenta. Tak mówią przedstawiciele psychoterapii egzystencjalnej. Nie można traktować go jak bezbronnego człowieka, po prostu trzeba mu pomóc, aby przemyśleć to, co dzieje się wokół i wybrać właściwą drogę, na której pójdzie w przyszłości inteligentnie i z celem. Celem jest, aby nie zmieniać osobowość, ale po przejściu terapii osoba może zrozumieć, że musi coś zmienić, aby poprawić swoje życie, że teraz on nie żyje tak, jak chcesz, ponieważ potrzebują zdecydowanych działań. Egzystencjalna psychoterapia – jest to okazja do zdobycia wiedzy i wolności, siły, cierpliwości. Uczy nas, aby nie zamykać się od rzeczywistości, a nie ukrywać się przed problemami, a także dowiedzieć się i poczuć życie przez cierpienia, trosk, rozczarowań, ale traktować je odpowiednio.

Psychoterapia i Filozofia

Teraz staje się jasne, dlaczego w psychoterapii egzystencjalnej tradycja pochodzi z filozofii i dlaczego jest ona ściśle związana z nim. Jest to jedyny psychoterapeutyczne doktryna, której zasady są uzasadnione filozofii. Założycielem egzystencjalnych nauk można nazwać duński filozof Serena Kerkegora. Innych zachodnich filozofów, którzy wnieśli ogromny wkład w rozwój szkoły egzystencjalnej: niemiecki filozof, klasyczny egzystencjalnej filozofii Heideggera i M. Bubera, P. Tillich, Jaspers, francuski filozof Jean-Paul Sartre i wiele innych. Z vremnem powszechnego egzystencjalnej psychoterapii. Przedstawiciele filozofii rosyjskiej również nie stać z boku i zainwestował nie mniej siły i wiedzę w doktrynie egzystencjalnej. To Rozanov, S. Frank S. Troubetzkoy, Szestow, Bierdiajew.

Po raz pierwszy do łączenia filozofii i psychoterapii zdecydował szwajcarski psychoanalityk L. Binswanger. Taka próba podjął w latach 30. XX wieku, co sugeruje egzystencjalnego podejścia do psychoterapii. Paradoks polega na tym, że nie był zaangażowany w praktyce danego kierunku, ale był w stanie określić podstawowe zasady wewnętrznego świata człowieka, jego zachowania i reakcje na otaczającą rzeczywistość, aby stworzyć podstawy terapii. można nazwać twórcą egzystencjalnej psychoterapii. Medard Boss, szwajcarski psychiatra, zaproponował swoją wizję, pierwszy w swoim rodzaju. Stało się to w latach 50-tych XX wieku. Na podstawie zajęło niemiecki filozof nauki Heideggera i przekształcać je do stosowania w terapii. Uważany jest za założyciela jednej z dziedzin terapii egzystencjalnej – daseinsanalysis, który zawiera model ludzkiego zrozumienia. W latach 60-tych szefa zorganizowany program szkoleniowy dla psychoanalityków i psychoterapeutów w technice własnej. Wiele prądy ma teraz egzystencjalnej psychoterapii, technik jego różne, ale w celu realizacji jednego – aby życie ludzkie wygodny i jakościowy.

Psychoterapia Frankl

Jednym z najbardziej typowych przedstawicieli psychoterapii egzystencjalnej można nazwać Viktor Frankl. Ten austriacki psycholog, psychoterapeuta i neurolog. Egzystencjalna psychoterapia, metody, które są oparte na naukach Frankl nazywa logoterapia. Jego główną ideą jest, że najważniejsze dla człowieka – aby odnaleźć sens życia i zrozumieć swoje życie do tego, powinien dążyć. Jeśli ludzie nie widzę sensu, jego życie staje się nieważne. Egzystencjalna psychoterapia Frankla opiera się na założeniu, że samo istnienie stawia pytania do osoby, o sens życia, a nie odwrotnie, a osoba musi odpowiedzieć na te działania. Egzystencjaliści wierzyć, że każdy może znaleźć sens z nas, niezależnie od płci, wieku, narodowości lub wyznania, statusu społecznego.

Ścieżka do znaczenia jest inna dla każdej osoby, a jeśli on nie może go znaleźć, dochodzi do terapii ratunkowej. Ale egzystencjaliści uwierzyć, że człowiek będzie w stanie to zrobić, główny przewodnik nazywają sumienie, które Frankl uwierzyła „sens ciała” i możliwość jej nazywa samotranscendencji. Wyłaniają się z pustki osoby mogą oddziaływać tylko z otaczającej rzeczywistości; wycofane w siebie i zwracając uwagę na ich wewnętrznych uczuć, to nie jest możliwe. Frankl twierdził, że 90% narkomanów i alkoholików stały się tak ze względu na utratę sensu życia i utraty drodze do niego. Inna opcja – odbicie, gdy osoba skupia się na siebie, próbując znaleźć tego szczęścia; jest to również fałszywe ścieżki. Zaprojektowany Frankl logoterapia go w oparciu o przeciwdziałaniu refleksji – derefleksii i paradoksalnej intencji.

Techniki terapii mowy. Derefleksiya

Derefleksiya zapewnia pełne poświęcenia zewnątrz zakończenie kopanie w ich własnych doświadczeń. Sposób ten stosuje się w obecności zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Przykłady takich zaburzeń często mają problemy w życiu seksualnym związanej ze strachem impotencji, oziębłości. Frankl uważał, że nerwica obsesyjny charakterze seksualnym związane z dążeniem do przyjemności i obawiają się jego nieobecność. Próbuje znaleźć szczęście, ciągle koncentrując się na tym rachunku, osoba go nie znajdzie. Idzie w refleksji, obserwując siebie jakby z zewnątrz, analizując swoje uczucia i nie dostaję żadnej satysfakcji z tego, co dzieje się w końcu. Frankl widzi rozwiązanie, aby pozbyć się refleksji, self-zapomnienia. Jako przykład udanego zastosowania metody w praktyce derefleksii Frankla można odróżnić przypadek młodej kobiety, który skarżył się na oziębłość. Jako nastolatka była poddawana przemocy i ciągłym strachu, że fakt ten pozostawił ślad w jej życiu seksualnym oraz możliwość cieszyć się nim. I to jest to skupienie się na siebie, swoich uczuć i emocji, kopanie wywołało odrzucenie, ale nie fakt przemocy. Gdy dziewczyna była w stanie przesunąć punkt ciężkości z siebie do partnera, sytuacja zmieniła się na korzyść tego. Była w stanie czerpać przyjemność z obcowania płciowego, problem zniknął. Zakres stosowania metody derefleksii szerokie i mogą być przydatne w rozwiązywaniu wielu problemów psychologicznych.

paradoksalny zamiar

Paradoksalny zamiar – koncepcja opiera się na naukach Frankla na temat lęków i fobii. Twierdził, że obawa o osobie jakiegokolwiek zdarzenia, zamienia się w obsesję, stopniowo doprowadziły go dokładnie do czego się obawia. Na przykład, jednostka staje się słabe lub chore, bo wcześniej przeżywa emocje i uczucia człowieka, boi się go stać. Określenie „intencja” pochodzi od łacińskiego intentio – „Uwaga, pożądanie”, co oznacza wewnętrzną ostrość na czymś i „paradoksalne” oznacza działanie przeciwne, sprzeczność. Istota tej metody polega na tym zamiarem stworzenia sytuacji, która jest przyczyną lęku. Zamiast tego, w celu uniknięcia sytuacji, aby przejść się z nim spotkać, to paradoks.

Można podać przykład na scenie. Człowiek, raz na scenie przed publicznością i jednocześnie niepokojący, zauważył, że jego ręce drżały. Następnym razem przed wyjściem, zaczął się obawiać, że ręce będą ponownie wstrząsnąć, a ten strach się spełniło. ras strach obawiać, wskutek wszystko to stało się fobii, objawy nasiliły się powtarzały i nie był strach oczekiwania. Aby pozbyć się tego stanu i żyć w pokoju, aby cieszyć się życiem, trzeba wyeliminować przyczynę strachu. Metoda może być stosowana niezależnie tworząc wyraźny zamiar stworzyć sytuację przeciwną do tej, z którą chciałbym się pozbyć. Oto kilka przykładów.

Jeden chłopiec z oddawaniem moczu każdej nocy we śnie, a jego terapeuta zdecydowała się zastosować metodę paradoksalnej intencji. Powiedział dziecku, że za każdym razem to się powtórzy, otrzyma nagrodę. Zatem lekarz przekształcił strachu chłopca, pragnienie, że ta sytuacja miała miejsce ponownie. Więc kochanie pozbyć się choroby.

Metoda ta może być również używany na bezsenność. Człowiek przez długi czas nie może spać, strach bezsenna noc zaczyna prześladować go co noc. Im bardziej stara się zrozumieć swoje uczucia i dostroić się do snu, tym mniej się okazuje. Rozwiązanie jest proste – zatrzymać kopanie w siebie, bój bezsenności i PLAN celowo całą noc. Psychoterapia egzystencjalna (odbiór paradoksalny zamiar w szczególności) pozwala spojrzeć świeżym okiem na sytuację, aby przejąć kontrolę nad sobą i swoim życiem.

Metoda klient-centered

Kolejny obszar, który obejmuje egzystencjalnej psychoterapii. Podstawowe pojęcia i korzystanie z jego wyposażenia różni się od klasycznego. metoda terapii klient-centered została opracowana przez amerykańskiego psychologa Karlom Rodzhersom i opisane w książce „klient-centered terapii. Obecna praktyka i teoria znaczenia” Rogers uważa, że człowiek w swoim życiu kieruje się pragnieniem rozwijania, zawodową i materialną wzrost, korzystając z dostępnych możliwości. On jest tak skonstruowany, że musi rozwiązać problemów napotykanych przez nich skierować swoje działania z powrotem na właściwe tory. Ale rozwijać tę umiejętność można w obecności wartości społecznych. Rogers przedstawił koncepcje, które definiują podstawowe kryteria rozwoju osobowości:

• Pole doświadczenia. Zdawać sobie sprawę z tego świata wewnętrznego człowieka przez pryzmat którego postrzega rzeczywistość zewnętrzną.
• Własna. Łącząc doświadczenia fizyczne i duchowe.
• I-real. Wyobrażenia o sobie, oparte na rzeczywistych sytuacjach życiowych, wobec innych ludzi.
• I-ideał. Jak ludzie prezentuje się w przypadku realizacji swoich możliwości.

"I-real" zobowiązuje się do "ja-idealne." Im mniejsza różnica między nimi, tym bardziej wyraźna jednostka czuje życie. Według Rogersa, samoocena, przyjęcia osoby samego jak on, jest oznaką umysłowego i duchowego zdrowia. Wtedy mówimy o kongruencji (wewnętrzna spójność). Jeżeli różnica jest duża, osoba charakteryzuje ambicji i próżności, przewartościowanie swoich możliwości, a to może prowadzić do nerwicy. Prawdziwe ja nigdy nie zbliży się do ideału ze względu na okoliczności życia, doświadczenia, lub ze względu na fakt, że człowiek nakłada na siebie instalacja, zachowania, uczucia, które oddzielają ją od „ja-idealne”. Podstawową zasadą metody klient-centered – tendencja do samorealizacji. Trzeba zaakceptować siebie takim, jakim jest, aby nabyć samoocenę i staramy się rozwijać i rozwijać się w granicach, które nie naruszają jego jaźń.

technika sposób klient-centered

Egzystencjalne podejście do psychoterapii Karl Rogers identyfikuje siedem etapów rozwoju, świadomości i akceptacji siebie:

1. Jest to oderwanie się od problemów, brak chęci zmienić swoje życie na lepsze.
2. Człowiek zaczyna pokazywać swoje uczucia, wyrażać siebie, aby nieznacznie otworzyć swoje problemy.
3. Rozwój wyrażania siebie, samoakceptacji ze złożoności sytuacji, ich problemów.
4. Istnieje potrzeba tożsamości, pragnienie, aby być sobą.
5. Zachowanie się organiczne, spontaniczna i łatwe. Istnieje wewnętrzna wolność.
6. Człowiek otwiera się i świat. Sesje z psychologiem może być anulowane.
7. Pojawienie realistycznej równowagi między prawdziwym a ja-ja-idealne.

Zidentyfikowania kluczowych składników metodą:

• odzwierciedleniem emocji,
• werbalizacji,
• Ustanowienie przystawania.

Pokrótce rozważyć każdy z nich.

Odzwierciedleniem emocji. Podczas rozmowy psycholog nazywa głośno emocji doświadczanych przez klienta w danej sytuacji, w oparciu o jego historii.

Werbalizacji. Psycholog opowiada własnymi słowami przesłanie klienta, ale nie zakłóca poczucie powiedzieć. Zasada ta ma na celu podkreślenie najbardziej znaczącego klienta narracji, najbardziej niepokojących chwilach.

Ustanowienie przystawania. Zdrowa równowaga między prawdziwym i idealnym J. Proces rehabilitacji można uznać za udany jeśli warunek zmiany klienta w następującym kierunku:

• widzi się odpowiednio otwierać na innych ludzi i nowe doświadczenia, samoocena wraca do normy;
• zwiększenie wydajności;
• realistyczny widok tego problemu;
• obniżona wrażliwość zwiększa zdolność dostosowywania się do sytuacji;
• redukcja lęku;
• zmiany w zachowaniu w pozytywny sposób.

technika Rogers jest z powodzeniem stosowany w szkołach młodzieży w rozwiązywaniu konfliktów. Tam i przeciwwskazania – nie jest pożądane, aby użyć, jeśli ktoś naprawdę nie okazją do wzrostu i rozwoju.

Świadomość śmierci

Jest wyrok, że ludzie, którzy doświadczyli śmierci klinicznej lub poważnej choroby, bardziej cenią swoje życie i osiągnąć wiele. Zdając sobie sprawę z nieuniknionego skończoności życia, śmierci, egzystencjalna psychoterapia sprawia przemyśleć swój stosunek do otaczającego świata, do postrzegania rzeczywistości w innym świetle. Zazwyczaj ludzie nie myślę ciągle o śmierci, ale w obliczu poważnej choroby, mogą zachowywać się niewłaściwie. Na przykład, odciąć się innym, wewnątrz lub zacząć zemsty wszystkich zdrowych ludzi wokół niego. Psycholog Prace nad tą metodą powinny prowadzić do przyjęcia choroby klienta jako okazję do rozwoju osobistego. Bliski śmierci przygotowane dla ludzi prowadzi do przeszacowania wartości, stężenie w danym momencie. To otwiera dla innych ludzi, jego rodziny i przyjaciół – nie jest wyjątkiem: relacja staje się intymny i szczery.

Egzystencjalna psychoterapia, technologia świadomość śmierci, że ktoś będzie się wydawać ponure, rzeczywiście to pomaga wiele osób, aby przetrwać z trudności godność wystąpił z nimi.