Najlepsze obrazy Dürera. „Melancholia” przez Dürera

Albrecht Dürer (1471-1528), niemiecki malarz, grafik, wybitny teoretyk sztuki, urodził się w dużej rodziny węgierskiego Albrehta Dyurera Sr i Barbara Holper Niemców. Rodzina mieszkała w mieście Nuremberg znajduje się w południowo-wschodniej części Niemiec. Ojciec, złotnik, chłopiec próbował zaszczepić zainteresowanie w zawodzie jubilera, ale młody Albrecht chciał zostać artystą. A kiedy Dürer najmłodszy miał 15 lat, został wysłany do pracowni malarza Norymberga słynny Michael Wohlgemuth.

Pierwsze kroki młodego artysty

Albrecht okazał się chętny i zdolny student, że w krótkim czasie opanowali podstawowych kanonów malarstwa i napisał kilka małych obrazów. obrazy Dürer zostały zatwierdzone przez nauczyciela. Wohlgemuth, oprócz tworzenia obrazów, studiował grafikę. Jego grafiki, wykonane na bazie drzeworytów (grawerowanie na drewnie), używane w książce „Norymberdze Kronika” Hartmanna Schedla, niemieckiego kartografa. Ilustracje wykonane Wohlgemuth i jego uczniowie stanowili główną część książki, która przeszła do historii jako dzieło sztuki. Autor jednego z nadrukami w książce „Dance of Death” był Albrecht Dürer.

oszczędny podróż

W 15 wieku w Niemczech istniała tradycja wyjazdów studenckich, podczas których uczeń zna dzieła artystów z innych regionów kraju. Zrobił taką podróż i młodego malarza Durer. Jego podróż trwała cztery lata, od 1490 do 1494-ty. Oprócz niemieckich miast artysty Dürer, którego obrazy zostały już dość dobrze znane, odwiedził miasto w Szwajcarii i Holandii, aby zdobyć bezcenne doświadczenie z wielkich mistrzów malarstwa flamandzkiego i ekspertów szwajcarskich w grawerowanie. Zaczynając swoją podróż, Dürer chciał spotkać się z artystą Martin Schongauer, którego uważał za standard doskonałości w sztukach wizualnych. Choć Schongauera w Colmar mieszkał i pracował ryciny na miedzi. Jednak spotkanie dwóch artystów nie miało miejsca, a Martin krótko przed przybyciem Albrecht zmarł.

Basel

Albrecht Dürer, obrazy i ryciny, które były już znane w gronie ekspertów, spotkał się z bratem zmarłego Martin Schongauer, Ludwig, który także wygrawerowany na miedzi. Ludwig i Albrecht dał swoje doświadczenie. Wyposażenie miedzi grawerowanie biżuterii wymagane umiejętności, a zostały one Dürera, odkąd jako nastolatka, spędził kilka lat pomagając w biżuterii sklepie swojego ojca. Albrecht przeniósł się do Bazylei, centrum druku. W Bazylei, żył innego Schongauera brat Georg. Współpracujących z nimi, Durer opanowane wszystkie subtelności tworzenia książki ryciny, a po jakimś czasie zaczęły pojawiać się w ilustracjach, książki Basel w nowej, nieznanej wcześniej, stylu. Kreatywność Durer dopracowane, on z powodzeniem stosowany nową formę. W książce „Ship of Fools” przez niemiecki satyryk Sebastian Brant, było 75 z jego ilustracjami graficznymi. Również w Bazylei Dürer stworzył serię rycin o książce komediach Publiusz Terence, rzymski komediowych. Basel Albrecht udał się do Strasburga, gdzie napisał swój słynny „Autoportret z oset”, który jest wysyłany do narzeczonej.

Powrót do Norymbergi

W Norymberdze Albreht Dyurer, obrazy, które zostały napisane wcześniej w duchu niemieckiego smaku, powrócił w 1494 roku z ogromną ilością wiedzy uzyskanej podczas czterech latach wędrówek po Europie. Wkrótce poślubił Agnes Frey, szanowany dziewczynka, córka Hansa Freya, gospodarzem warsztatu dokładnych przyrządów pomiarowych. Małżeństwo dało Albrecht możliwość rozpoczęcia własnej działalności gospodarczej. Jednakże, założył własną pracownię w Norymberdze, że tylko w 1495 roku, ponieważ dwa miesiące po ślubie wyjechał do Włoch, gdzie poznał w pracach Giovanni Bellini, malarza szkoły weneckiej i Mantegna, trzymając ostry i sztywny styl malowania Padwa. Niektóre obrazy Dürera później zostały napisane w taki sam sposób. Szkic charakteru krajobrazu, Dürer wykonane podczas podróży do Włoch, później stają się ryciny.

ryciny

Po powrocie z Włoch Albrechta Dürera otworzył swój warsztat i spędził następne 10 lat produkcji drzeworytów i miedzi. Współpracując z kolegami Nuremberg-Masters – Hans von Kulmbach i Hans Shoyfelinom, dostarczane ryciny ilustrujące Dürer edycje Pindara i Goltselya Kobergera. Prace Albrecht były głębokie charakter tematyczny, ich jakość była na wysokim poziomie artystycznym. Dürer był uważany za wytrawny mistrz ilustracji książkowej. W 1498 roku wydawca Kobergera opublikował książkę "Apocalypse", który zawiera 15 drzeworyty grafik, w tym "The Four Horsemen" i "The Battle of Arhangela Mihaila ze smokiem". Obraz „Apocalypse” Dürer jest uważana za najlepszą w swojej pracy. Tematem, który łączy 15 historie w spójną całość, został znakomicie odzwierciedla artystę. Każdy grawerowanie jak to jest kontynuacją poprzedniego i poprzedza następnego. I znacznie później, w 1514 roku, byli tajemniczy miedziorytu zatytułowany „Melancholia” został utworzony. Dürer malowane na nim znudzonego anioła, który, zdaje się, jest również charakteryzuje się przeżyć emocjonalnych.

malarstwo

„Apokalipsa” Albrecht Dürer przyniósł światową sławę i „Melancholia” przez Durer weszła złoty fundusz Sztuk Pięknych. Innym ważnym dziełem artysty książce „Pasji św Brygidy”, która zawierała 30 rycin. Oprócz pracy nad ilustracjami współczesnych książek, Dürer stworzył także akwaforty dla dzieł autorów starożytnych, takich jak Arystotelesa i Teofrasta, Arystofanesa i Lucjana. Atrakcyjną grafikę, Albrecht nie zostawił i malowanie, Durer okresowo pojawił się w oczach opinii publicznej. Również w latach 1497-1499 it portrety malowane: Albrehta Dyurera Starszy, ojciec artysty, elektor Fryderyk III z Saksonii, Oswald Krell, przedstawiciel handlowy. Jedną z najbardziej uderzających prac w malarstwie jest uważany Durer obraz „Pokłon Trzech Króli”. Następnie przychodzi „Dresden” i „Ołtarz siedmiu boleści” – obszerny poliptyk.

Wenecja

W 1505 Dürer udał się do Włoch ponownie. W Wenecji, pisał „The Święto Różańcowe”, ale obraz nie został stworzony na tradycyjnym płótnie, a na pokładzie topoli, w celu umieszczenia go w kościele San Bartolomeo niedaleko niemieckiego domu handlowego Fondaco dei Tedeschi. Zamówił obraz znanych niemieckich kupców. Obecnie „Święto Różańcowe” w Galerii Narodowej w Pradze. Era czasu oznaczonego dzieła wielkich mistrzów, Tycjana, Palma Vecchio, Giorgione. Jednak Albrecht Durer ciążyła kreatywności Dzhovanni Belliniego, która była dla niego przykład niepowtarzalnym kolorze. W końcu, zaprzyjaźnił się z włoskiego malarza i na jego wniosek, napisał jedną ze swoich weneckich obrazów – „Madonna z Chizhik”. Kolejna praca powstała podczas jego pobytu w Wenecji, Dürera, „Chrystus wśród doktorów”, może też być przeznaczona do znajomego Albrechta.

Bolonia

Niezależnie od przyjaźni z Giovanni Bellini, Dürer był ceniony i szanowany człowiek w Wenecji. Rada Miejska określone opóźnić utalentowanego malarza, z propozycją mu 200 dukatów jako rocznej premii. Założono, że Albrecht Dürer będzie uczestniczyć w projektach miejskich. Jednak artysta nie ma w planach do życia osiadłego, dążył do poznania czegoś nowego dla siebie, i dla tego celu konieczne było stale podróżować. Po pewnym czasie Dürer był w Rzymie, gdzie miał nadzieję spotkać się z cesarzem Maksymilianem. Spotkanie nie doszło, a Albrecht udał się do Bolonii, aby odwiedzić uniwersytet i spotkać się z naukowcami. Był zainteresowany pytań perspektywy, studiując który byłby w stanie bardziej efektywnie budować swoje obrazy. Konsultacje z matematyk Luca Pacioli, a potem długą rozmowę z architektem Donato Bramante dołączył do zasób wiedzy artysty, a obrazy Dürera stały się bardziej imponująca.