Naukowiec Kondratyuk Jurij Vasilevich: biografia

Założyciel Astronautyki teoretyczny Kondratyuk Jurij Vasilevich wykonane w tej nauki wkład równy wkładowi Ciołkowskiego, Kibalchicha Zander. Jednak uznanie przyszedł do niego dopiero po śmierci, kiedy zapomniał otwarcie naukowiec ponownie „odnaleziony” następnej generacji naukowców. Prace naukowców nie były jeszcze znane, ponieważ jego zagadkowej karierze.

dzieciństwo

Przyszły naukowiec Kondratyuk Jurij Vasilevich urodził się 21 czerwca 1897 w Połtawie. Imię, którym udał się do historii, jest w rzeczywistości pseudonim, a raczej nazwa zupełnie inną osobę, z którego dokumenty dla badacza długi czas żył. Urodził się jako Aleksander Iwanowicz Shargey. Chłopiec został osierocony wcześnie i podniosła dziadka. W wieku 13 lat rozpoczął naukę w gimnazjum Połtawy, gdzie utalentowani studenci zwrócić uwagę na nauczyciela. Nauczyciel wysłał zainteresowanie Alexander we właściwym kierunku – fizyki, matematyki i chemii.

Już we wczesnym dzieciństwie, chłopiec pojawił pragnienie wynalazków. Spędzał dużo czasu w samochodach, sprężyn, turbin wodnych, pomp, barometry i inne osobliwości przyszedł do ręki. Nie jest zaskakujące, że po Kondratyuk Jurij Vasilevich był autorem niesamowite i wyprzedza swoje czasy teorii naukowych.

edukacja zwisające

Innym pomysłem, który zdobył świadomość Aleksandra Shargeya był marzeniem lotów międzyplanetarnych. W 1930 roku w liście do Ciołkowskiego, wspomniał, że w ciągu 16 lat, aby dokładnie określić, co jest technicznie możliwe odejście od powierzchni Ziemi w przestrzeń kosmiczną. Od tamtej pory Shargeya miał swój własny pomysł-fix. W przededniu końca Połtawa gimnazjum młody człowiek ukończył swój pierwszy poważny rękopis – „Ci, którzy będą czytać na budowę.” W projekcie książki Kondratyuk Jurij Vasilevich przyszłość sformułowanej (choć niejasne) projektu przyszłej podróży międzyplanetarnej. Później te idee on opracowany w innych jego dziełach.

Potem wszedł do Piotrogrodu Shargey Instytut Politechniczny. Jednak jego badanie nie trwa długo. Wkrótce Aleksander został wcielony do wojska, aw 1917 roku był na Kaukazie przed pierwszą wojną światową. Ensign wrócił do domu po rewolucji październikowej i ogłoszeń bolszewicy ogólnej demobilizacji.

nowa nazwa

Wkrótce Połtawa było w środku wojny domowej. Shargey był oficerem, i tak to się nazywa w armii generała Denikina. Alexander uczestniczyć w rozlew krwi nie chciał i opuszczony przy pierwszej okazji. Kolejne dwa lata młody człowiek żył w pozycji pół-prawnym, treść dorywcze. Był pod stałą groźbą aresztowania. W 1921 roku, krewni byli w stanie zdobyć dla niego paszport na nazwisko Yuriya Vasilevicha Kondratyuka – studentka Uniwersytetu Kijowskiego, który zmarł na gruźlicę uruchomiona.

Jednak, aby pozostać w swoim rodzinnym Ukraina nadal niebezpieczne. Czerwony lub biały mogłoby narazić rodem z Połtawy. Następnie naukowiec Kondratyuk Jurij Vasilevich uciekł na Kubań i wziął windą Krylovskiy. Złapany w względnego bezpieczeństwa, w końcu wziął się jego teorie lotu między planetami. Jak każdy samouk naukowca, że cierpi z powodu braku pieniędzy. Kondratyuk zamiar zbudować własną rakietę, ale środki do realizacji swoich marzeń, nie miał. Wszystko, co pozostało do zrobienia bryłki jest do wskazania rozważania teoretyczne na papierze.

Kondratyuk i Ciołkowskiego

Kondratyuk równocześnie z podobnym badaniu przeprowadzonym Konstantin Ciołkowski. Po raz pierwszy młody naukowiec natknął swoich notatkach w 1918 roku w starym numerze „Niva”. Z materiału, stało się jasne, że idea lotów międzyplanetarnych obsesją jest nie tylko Kondratyuk Yuriy Vasilevich.

Biografia tego człowieka jest typowym przykładem ery – z powodu rewolucji i wojny, miał przez wiele lat zapomnieć o zwykłym życiu. Dlatego, aby materiał Ciołkowskiego, wrócił dopiero w 1925 roku, kiedy czytam „Biuletynu aeronautyki”.

„Podbój przestrzeni międzyplanetarnej”

Nieoczekiwanie, dwa Naukowcy doszli do tych samych wniosków, co przy użyciu różnych metod. W tym przypadku, trochę przed kolegą Kondratyuk Jurij Vasilevich to. Osiągnięcia fizyki były związane z jego głównego dzieła – książkę „podboju przestrzeni międzyplanetarnej”. Jest produktem autora ukończył w 1926 roku, kiedy mieszkał w miejscowości października. Tym razem formułowane jego projekt to nie tylko teoria, i dostarczyła mu wielu szczegółów i danych liczbowych.

Naukowiec próbował opublikować „podbój przestrzeni międzyplanetarnej” w Moskwie. Książka otrzymała pozytywną opinię profesora Władimira Vetchinkina. Studiował dynamikę lotu rakiety, a zatem docenić pracę Kondratyuk. Jednak, aby wydać książkę to nie powiodło. Przez kolejne lata tylko Vetchinkin obsługiwane nieznany samoukiem.

na Syberii

W 1927 Kondratyuk Jurij Vasilevich, którego biografia jest przykładem biografii stale wędrówki człowieka, przeniósł się do Nowosybirska. Na drugim końcu kraju, udał się na zaproszenie lokalnych „piekarnie”. Urząd ten jest odpowiedzialny za przechowywanie zboża na terenie kilku regionów. Więcej na Kuban Kondratiuka wymyślił kilka nowych technologii do windy. Jego praca zainteresowany w Nowosybirsku. Tak więc człowiek, który marzył o gwiazdach, stał się odpowiedzialny za przechowywanie ziarna.

W nowej lokalizacji naukowiec dostał nowych znajomych i przyjaciół, ale żaden z nich nie doceniłem jego młodzieńczy entuzjazm jest wciąż lotów kosmicznych. I jeszcze Kondratiuk przypomniał swoje główne prace pisemne. Od kilku lat uratował swoje pieniądze, prowadząc spartańskie życie i wreszcie wysłał jej rękopis do lokalnego drukarni. Publikacja była bardzo powolna. Składu wydawniczego nie rozumieją skomplikowanych naukowych formuł matematycznych, popełniliśmy błędy i ponownie przerobić wszystko.

Publikacja książki

W styczniu 1929 roku „Podbój przestrzeni międzyplanetarnej” został opublikowany małą edycję w 2000 egzemplarzach. Książka zawiera 72 stron i kilka stron wykresów i rysunków. Władimir Wietczinkin napisał przedmowę, w której nazwał badanie Kondratyuka najbardziej wszechstronny ze wszystkich istniejących wówczas i publikowane nie tylko w języku rosyjskim, ale również w językach obcych.

Co fundamentalnie nowy napisany Kondratyuk Jurij Vasilevich? Ciekawostki w książce polega na tym, że pozwolił pewne problemy teoretyczne, otwierając w ten sposób teoretyczną możliwość latania do sąsiednich planetach. Kondratyuk wysłał jeden egzemplarz Ciołkowskiego a miesiąc później otrzymał odpowiedź, w której starszy kolega pochwalił jego pracę. Większość z obiegu naukowiec dał kolegom. Niektóre czytać książki z szacunku, ale jest mało prawdopodobne, mogli zrozumieć pisanie. Dla innych wynalazcą i pozostał dziwnie ekscentryczny.

Aresztowanie i przetrzymywanie

Wkrótce po opublikowaniu książki Kondratiuk wraz z pięcioma towarzyszami aresztowano i skazano na trzy lata więzienia na podstawie 58. „polityczny” artykułu. To napisał donos jednego z jego kolegów. Po pewnym czasie, zdanie pierwsze otrzymuje z pracy w Biurze Specjalnego №14 – «szaraszka”, gdzie prace innych aresztowanych naukowców i badaczy. Nie Kondratyuk znalazł nowe zastosowanie – stało się zaprojektowanie urządzeń wykorzystywanych w produkcji węgla Kuzbass.

Także zamykana stworzony krymskiej projekt farmy wiatrowej, z których analogi nie było jeszcze na świecie. Do projektu Kondratyuka dołączyła kilku inżynierów, w tym Nikołaj Nikitin, później zbudował wieżę telewizyjną Ostankino w Moskwie.

Spotkanie z Korolow

W 1933 roku Ludowy Komisariat Przemysłu Ciężkiego zwrócił się do GPU jak najszybciej uwolnić naukowca. Więc został uwolniony Kondratyuk Yuriy Vasilevich. Zdjęcia Naukowcy są dziś rzadko, ze względu na fakt, że musiał żyć na wygnaniu, po pierwsze, a następnie aresztowany. Projekt elektrowni wiatrowych został zatwierdzony, a Kondratiuk nawet udał się do Moskwy.

W stolicy syberyjskiej bryłki Spotkałem się z Siergiej Korolow, który słyszał o jego niezwykłych pomysłów teoretycznych. Przyszły projektant rakiet kosmicznych zaoferować gościom współpracować w godności i zespół podobnie myślącymi kolegami. Jednak Kondratiuk odmówił. Jego motywy nie są dokładnie znane, ale biografowie zgadzają się na stanowisku, że przy ubieganiu się o pracę związaną z projektami wojskowymi, królowej naukowiec może również sprawdzić NKWD. Kontrola nie obiecuję niczego dobrego. Jeśli w narządach uczonych o prawdziwej tożsamości Kondratyuka i jego relacji do białego podczas wojny domowej, naukowcy ponownie zagroził obozach lub strzału.

Losy rękopisów teoretyka

W 1938 roku Komisja Poświadczenie All-Union Akademii ZSRR przyszedł petycję podpisaną przez kilku wybitnych naukowców. Prosili o teoretycznego przypisania doktorskiego bez obrony tezę, że byłoby dobrze zasłużone uznanie osiągnięć badawczych, które osiągnęły naukowiec Kondratyuk Yuriy Vasilevich. Zdjęcia zrealizował swoje projekty inżynieryjne i linki do prac pisemnych były głównym powodem, aby rozważyć kandydaturę. Jednakże wniosek ten został odrzucony.

Oczywiście, na najwyższych szczeblach nie są przyzwyczajeni do takich postaci jak Kondratyuk Jurij Vasilevich. Krótka biografia naukowca wykraczały poza ramy jakiejkolwiek zwykłej. W tym samym roku, badacz, obawiając się o jego niepublikowanych prac, dał archiwum rękopisów Borisu Vorobevu już przechowywanych Ciołkowskiego. Ten środek ostrożności można zachować dla potomnych cenne dokumenty. Wróble dosłownie uratował od zapomnienia i utrata pierwszych, jeszcze młodzieńczy, rękopisy naukowca.

śmierć

Po II wojnie światowej rozpoczął, wśród wielu innych wolontariuszy przyszedł do projektu płyty i Kondratyuk Jurij Vasilevich. Fizyk i teoretyk był w 62. Pułku Piechoty. Jako specjalista, stał się odpowiedzialny za zapewnienie komunikacji między batalionów i centrali. Kondratyuka ostatnia walka odbyła się w nocy z 25 na 26 lutego 1942 na rzece Oka regionu Oryol. Naukowiec zginął w zderzeniu z Niemcami. Jego ciało zostało pochowane w pobliżu wsi Krivtsovo.

W następnych latach, pierwszy radziecki, a potem społeczność międzynarodowa stopniowo realizowane znaczenie prac Kondratyuk. W 1957 roku, na posiedzeniu Akademii Nauk ZSRR, poświęcony 100. rocznicy Ciołkowskiego, Siergiej Korolow przeczytać raport, który ocenił zasadność Yuri Vasilievich. Zaledwie kilka dni po zdarzeniu udał się do miejsca pierwszy sztuczny satelita Ziemi.

Bezpośrednie pomysły Kondratyuka zostały po raz pierwszy wprowadzone przez Amerykanów w księżycowego programu „Apollo” w latach 60-tych. NASA używane ścieżkę dla pięćdziesięciu lat przed proponowanym rosyjskich naukowców. Szeroki Radziecki publiczna dowiedziała się o Kondratyuk w 1969 roku. Następnie w „Komsomolskaja Prawda” opublikował artykuł, w którym po raz pierwszy na terenie całego kraju, ogłoszono, że naukowiec stworzył technologię, na której Amerykanie wylądowali na Księżycu. W 1970 roku specjalna komisja sądowa Kondratyuka uzasadnione w przypadku, w którym spędził kilka lat w „szaraszka”.