Extreme – Adrenalina Uzależnienie

Sporty ekstremalne dla mnie nie jest pustym słowem, bardzo bliskie i przyjazne warunki. Przez 10 lat mojej pasji, pomieszczeń rower próbny trochę snowboard. W tym czasie moje ciało jest tak przyzwyczajony do adrenaliny, która stała się zależna od niego! Każdej wiosny patrzę i nerwowe spojrzenie spojrzenie na suchym asfalcie, zaczynają przygotowanie ciała do nowego sezonu.

W tym artykule skupimy się na veloekstrime. Nawet w 16 lat odkryłem rower jako środek wyrazu. Dzięki entuzjastów w mieście, dowiedziałem się, że w dwa koła, można nie tylko jeździć, ale także różne sztuczki, aby wstać!

Zacząłem od klasyki i Podstawy – banihopy Willie. Początkowo mylone z punktu widzenia, że wszystkie kierunki nazywane były ekstremalne próby, a stało się tak, że w rezultacie większość katalschikov zaangażowany rower proces. Triki na przestrzeni lat stały się bardziej wyrafinowane, sovershenstvoalis zmienił rowery bardziej komfortowe i silne płuca. Raz udało mi się zmontować maszynę ZOO ramki! Jazda na rowerze to profesjonalnie wykonana mi rozkosz! Postęp w technologii został na twarzy. Razem z rzeczami i doskonałego ciała, ułożone pod konkretnym obciążeniem. Pewnego dnia został skręcony hellicopter`y skoczył wysokie kropli, przećwiczone technologii tachhopov. Trial Bike ale zawsze brakowało szybkości. Bilans, sterowanie, pokonywanie wysokości – to w porządku, ale zawsze byłam zażenowana że na okrągłych kół skaczę i nie toczyć! To nienaturalne!

Tak więc stopniowo zaczęłam rozwijać swój styl. I powoli odszedł od fundamentów procesu, a coraz bardziej obcy na ulicy i dortu. Szerokopasmowy Internet dał mi wiele filmów, które patrzyłem to wstać moich idoli, zapożyczył ideę techniką, a główną inspiracją. Jako zwykły człowiek może dowiedzieć się, że jest to możliwe, na przejażdżkę rowerową na ścianach lub zdjąć z miejsca na płotki metr? Moi idole były i nadal są: Danny MacAskill, Damon Watson, mr. Kufa.

Po drodze – Byłem ciągle padającego, złamał łodzie, zmieniając części, gojące się rany, zwichnięcia, stłuczenia. I mogę powiedzieć na pewno – ze wszystkim, co wiem, sport – rower jest naprawdę najbardziej bezpieczne i nieszkodliwe. Niemal na samym początku kupiłem ochronę na goleń – jest głównym ochrona bez którego nie wyobrażam sobie jazdy na łyżwach i bardziej uczenie się nowych sztuczek! Ilu pedały wstrząsy doświadczyli moi tarcze Dienese! Ile razy uratowali moje kości! I jeszcze na nich jeździć!

Jednak nie za nic ekstremalnego ma tę nazwę. 10 lat z rzędu I skated, upadł, wstał, poszedł dalej! Ale pewnego dnia wpadłem, wstał, ale poszedłem na pogotowie. To był najbardziej zwyczajne banihop przez bramę. Ale zbytnia mnie zabić. Nie przyspiesza jak my nie wyciągnął jako koszt, a złapany na tylnym kole, po prostu tkwi w asfalcie. Cała siła uderzenia padł na ramieniu. Wstając, odkryłem, że lewa ręka wisi niższe niż prawo pięciu centymetrów, a spod skóry w pobliżu obojczyka coś kije. Lekarze raz łatwo zdiagnozowana – „skrzyżowanie acromion luki”. Od razu chciał wiedzieć, kiedy mogę wrócić do sportu – Powiedziano mi, że rok później. Po serii nieudanych operacji barku i zepsute.

I nadal jeździć, ale zawsze w bólu i dyskomfortu. Podczas gdy w szpitalu w dość bezradny, zdałem sobie sprawę, jaka jest cena adrenaliny, które użyłem, aby uzyskać od jazdy. To już ponad rok od upadku, ale sam uraz ciągle wspomina. Ale zdaję sobie sprawę, wysiadłem lekko, a ja cieszę się, że jest. Wiele z nich zakończyła się kontuzji kręgosłupa, kolan, więc myślę, że miałem szczęście. Nie jeździć ostrożniej, dopóki nie tylko wysoką banihopy ciągnąć … do teraz.