Moczopędny – co to jest? Klasyfikacja i funkcja diuretyków

Wiele osób słyszało o takiej perspektywie jako „środek moczopędny.” Co to jest, postaramy się rozwiązać poniżej. Do tej grupy leków jest ich klauzula, właściwości i cechy

Moczopędny – co to jest?

Diuretyki zwany także leki moczopędne. Są to leki, syntetycznego lub roślinnego pochodzenia, które są zdolne do zwiększania wydalania moczu przez nerki. W ten sposób, wraz ze zwiększoną moczu wydalanego soli i wody, a także zmniejsza poziom cieczy w zagłębieniach i tkanek. Z tego powodu zmniejszona lub nawet znikają obrzęki. – leki moczopędne, które są powszechnie stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego (podwyższone ciśnienie krwi). Są one często stosowane w leczeniu łagodnego zastoinowej niewydolności serca, rodzaj i liczbę dolegliwości wątroby i chorób związanych z zaburzeniami krążenia, które wywołują zastój w organizmie. Leki powszechnie stosowane leki moczopędne, aby zmniejszyć lub wyeliminować objawy wzdęcia, która jest czasami towarzyszy PMS lub już objawia się podczas miesiączki. W ścisłym przestrzeganiu schematu leczenia i dawki diuretyków nie powodują poważne skutki uboczne. Są one dość bezpieczne.

Diuretyki w czasie ciąży

Wielu ginekologów nie zaleca się pić podczas ciąży leków moczopędnych. Leki mogą nie być bezpieczne dla płodu i zdrowia matki. Efekt negatywny odkryto nie tak dawno temu. Wcześniej, moczopędne leki stosowane w celu zmniejszenia obrzęku w ciąży, przeciwdziałanie stan przedrzucawkowy et al.

Diuretyki: klasyfikacja

Istnieją różne rodzaje leków moczopędnych. Każda kategoria ma swoje mocne i słabe strony. Do tej pory nie są grupą leków:

• Pętla kuracje.
• oszczędzające potas diuretyki.
• tiazydowych leków.
• środki diuretyki.

O tych grup szerzej omówione poniżej.

diuretyki pętlowe

Ta kategoria leków jest najbardziej powszechne. Obejmuje to leki takie jak „kwas etakrynowy, torasemid” „” „” „piretanid furosemid” „bumetanid”. Pomimo faktu, że struktura chemiczna może znacznie się zmieniać w tych diuretyki mają ten sam mechanizm działania. Te leki hamuje wchłanianie zwrotne substancje, takie jak, chlorek sodu i potasu. Pod tytułem „diuretyki pętlowe” ze względu na ich mechanizm działania. Resorpcji występuje w pętli rosnącej udziału Henle. Odbywa się to przez blokowanie sodu, chlorku potasu, w apikalnej błony komórek nabłonkowych kanalików. Dzięki tej operacji jest tłumione układu huśtawka przeciwprądowy w nerkach. Ponadto, leki moczopędne są zdolne do tego typu expand naczynia korze.

Skutki uboczne diuretyków pętlowych

Siła działania tych leków jest niezwykle duży: mogą one zwiększyć wydajność moczu o 25%. W przeciwieństwie do innych leków, które tracą efekt normalizację BCC diuretyków typu pętlowego takie warunki funkcjonowały. To dzięki silnej działanie moczopędne mogą powodować skutki uboczne. Najbardziej rzadkie i trudne – spadek ciśnienia krwi, hipowolemii, zmniejszenie szybkości filtracji kłębuszkowej i przepływ krwi przez nerki. Ze względu na zwiększone usuwanie wodoru, chloru i potas, nie można wykluczyć zasadowicę metabolicznego. Zdarza diuretyki pętlowe prowokuje hiponatremia i hipokaliemia. W rzadkich przypadkach – hiperglikemia, hiperurykemia. Inne działania niepożądane: zawroty głowy, nudności słabość. Medycyna „kwas etakrynowy” często wywołuje stałe lub czasowe, głuchotę i neutropenia. Wszystkie leki tego typu, które zostały wymienione powyżej, usuwany z ciała przy użyciu nerki metabolizujących w wątrobie.

Wskazania diuretyków pętlowych

Te leki przepisane dla wszystkich rodzajów niewydolności serca. I są one konieczne zwłaszcza w przypadku chorób takich jak niewydolność serca typu materiałów ogniotrwałych i obrzęku płuc. Leki są również skuteczne w hiponatremii, hipoalbuminemią, hipokaliemii, hipochloremia, i niewydolności nerek. Diuretyki typu pętli nadal działać, gdy grupa innych diuretyki, oraz ich kombinacje są nieskuteczne. To jest ich wielką wartość. Dlatego ten typ jest tak powszechne – moczopędne pętli. Co to jest, mamy już do czynienia z.

diuretyki tiazydowe

Te preparaty medyczne i ich pochodne ( „Indapamid” „chlortalidonu” i „metolazon”) są dość często używane. Głównie wynika to z ich wysokiej szybkości absorpcji w przewodzie pokarmowym, jak również dobrego poziomu tolerancji pacjenta. Diuretyki tiazydowe są mniej wydajne niż pętli, ale dzięki długim czasie działania są pokazane dla osób z chorobami przewlekłymi, takimi jak tętniczego nadciśnienia samoistnego rodzaju i niezbyt ciężką zastoinową niewydolnością serca, typu. Tiazydowe środki moczopędne, które są przewidziane do podawania doustnego. Diureza rozpoczyna się zwykle po 1-2 godzin, ale efekt terapeutyczny przeciwnadciśnieniowe w niektórych przypadkach można zaobserwować dopiero po 3 miesiącach ciągłego leczenia. Przodek tej grupy jest chlorotiazyd. Charakteryzuje się niską rozpuszczalnością lipidów, a co za tym idzie, niską biodostępność. Z tego powodu, dla efektu terapeutycznego wymaga wyższych dawek leków. Lek „chlortalidon” bardzo powoli się wchłania, więc jest to trochę więcej czasu trwania działania. Oznacza „metolazon” często okazuje się bardzo skuteczny u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, w przeciwieństwie do innych leków w tej kategorii.

Oszczędzające potas diuretyki

Istnieje również potasu zachowaniu diuretyków. Co to jest? Leki te są stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego, w połączeniu z innymi typami leków. zapobiegają nadmiernemu wydalaniu ciała potasu, które jest powszechnym efektem ubocznym leków moczopędnych innych kategorii. Hipokalemię – spadek poziomu potasu w osoczu. Jest stałym towarzyszem diuretyków tiazydowych, które są często przepisywany w terapii nadciśnienia tętniczego. Gdy poziom potasu jest znacznie zmniejszona, pacjent zaczyna odczuwać słaby, zmęczony szybko, ma arytmii serca. Aby temu zapobiec, w połączeniu z tiazydowe leki są często przepisywane oszczędzające potas diuretyki. Mają korpus oraz bardziej potasu i innych minerałów – magnezu i wapnia. W ten sposób, że w zasadzie nie ma opóźnienia wycofania nadmiaru płynu i sodu. Brak leków oszczędzające potas jest następujący. poziomy potasu w osoczu mogą nadmiernie wzrosnąć (więcej niż 5 mmoli / l.). Warunek ten jest znany jako hiperkaliemii. Może to spowodować paraliż mięśni i zaburzenia rytmu serca, aż do oporu. Rozwój większości chorób jest możliwe u pacjentów z niewydolnością nerek.

Zastosowanie w leczeniu nadciśnienia

Diuretyki na nadciśnienie są sprawdzone. Przyczyniają się one do usuwania płynów z organizmu, co zmniejsza ciśnienie krwi. Sprawdzona Faktem jest, że leki moczopędne, że są bardziej skuteczne w leczeniu pacjentów w podeszłym wieku w porównaniu z beta-blokerami. Leki moczopędne ujęte w wykazie leków pierwszego rzutu, które są wykorzystywane w celu normalizacji ciśnienia krwi. Zgodnie z zaleceniami lekarzy, Stany Zjednoczone, ta kategoria powinna być stosowana do leczenia nadciśnienia pierwotnego (nieskomplikowany). Ze względu na duże znaczenie kontroli ciśnienia tętniczego i zmniejszenia ryzyka sercowo-naczyniowego w leczeniu, szczególną uwagę przywiązuje się do efektów metabolicznych, które są charakterystyczne dla leków hipotensyjnych. Istotne znaczenie ma również wpływ na przebieg choroby i ich charakterystyki narządów związany.

Tiazydowe i tiazydowe Leki na nadciśnienie

Wcześniej nadciśnienie leczyć diuretyków pętlowych. Ale teraz są one coraz częściej wykorzystywane w leczeniu nerek, niewydolności serca i obrzęku. Wyniki wykazały dobrą skuteczność tiazydowych leków. Poprawiają one rokowanie nadciśnienia. Jednak, co zmniejsza ryzyko incydentów wieńcowych przy użyciu tych środków nie było tak wyraźne, jak w stosunku do oczekiwanych rezultatów. Stosowanie tiazydowych leków zwiększa prawdopodobieństwo arytmii. Niektórzy pacjenci mogą nawet nagła śmierć arytmii. Ponieważ często się zdarza, zaburzenia metabolizmu lipidów i węglowodanów, a także hiperurycemię. Może to jeszcze gorzej dla miażdżycy i cukrzycy. Medpreparty grupa ta jest często połączone z oszczędzający potas środek moczopędny.

Następny poziom ewolucji diuretyków w leczeniu nadciśnienia tiazydowe narzędzi stalowych. W szczególności, dobrze sprawdzony zsyntetyzowany w 1974 roku ich przodka – Leki „indapamidu”. Zaletą jest to, że środki tiazidopodobnye znacznie mniejszy wpływ na reabsorpcję sodu, co oznacza znacznie mniej informacji potasu z organizmu. W związku z tym, niekorzystne efekty metaboliczne i diabetogenne są praktycznie nieobecne. To jest teraz udowodnione, że jest stosowany w małych dawkach leku „indapamidu” z wyjątkiem działanie moczopędne jest zdolny do pełnienia roli antagonisty wapnia aktywności rozszerzające naczynia i stymulują produkcję prostaglandyny E2.

W nowoczesnych warunkach diuretyków i tiazydowe leki są powszechnie stosowane nie tylko w celu obniżenia ciśnienia krwi, lecz także jako środka zabezpieczającego, jak również do leczenia uszkodzeń narządów wewnętrznych. Leki te są bardzo często przepisywany w ciągu kursów terapii skojarzonej. Są dobrze sprawdzony i dlatego są szeroko stosowane na całym świecie.