440 Shares 7337 views

Jakie są peptydy natriuretyczne?

Jak wyjaśniono w niedawnej przeszłości, oprócz oczywistej funkcji serca pełni rolę narządu dokrewnego. To wzbudziło zainteresowanie nie tylko wśród teoretyków medycynie, ale również wśród praktyków. Natriuretyczne peptydy (NUP) zaznaczone nie tylko w mięśniu sercowym, a także w wielu innych narządów wewnętrznych, uprzednio skompromitowanych funkcje wydzielania wewnętrznego. Powstał zbiorową decyzję o wykorzystaniu wskaźników ilościowych NFA we krwi na przewidywaniu patologii kardiologicznych, ponieważ metoda ta była najmniej inwazyjny i łatwe dla pacjenta.

Odkrycie funkcji endokrynologicznych serca

Natriuretyczne peptydy odkryto w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy naukowcy widoczne połączenie pomiędzy napięciem komór serca i intensywności wydzielania moczu. Odkrycie na początku myślał, że to zjawisko refleks i dał mu sens.

Później, gdy badanie tej kwestii pochodzą z patologów i histologii, okazało się, że w komórkach tkanki, część atrium, są wtrącenia zawierające same cząsteczki białkowe. Zostało udowodnione eksperymentalnie, że ekstrakt z przedsionków szczurów wywołuje silne działanie moczopędne. Następnie udało się wyizolować peptyd i sekwencję reszt aminokwasowych, które go tworzą.

Jakiś czas później, biochemików zidentyfikowali białka w trzech oddzielnych elementów (alfa, beta i gamma), różni się nie tylko w budowie chemicznej, lecz ma również działanie alfa był silniejszy niż pozostałych. Obecnie wyróżnia się:

– przedsionka NUP (typ A);
– mózgowy NUP (typu B);
– urodylatyna (typu C).

peptyd natriuretyczny biochemia

Wszystkie peptydy natriuretyczne są podobne pod względem struktury i różnią się tylko w końcowych azotowych rodników lub układ atomów węgla. Obecnie cała uwaga skupia się na chemicy NUP typu B, jak to ma bardziej stabilną formę w osoczu krwi, a także pozwala uzyskać wyniki bardziej pouczające. Migotanie NFA odgrywa rolę jednego z korektorów ilością wody i elektrolitów równowagi ciała. Jest produkowany w mięśniu sercowym w normalne i przewlekłej niewydolności serca.

Jest udowodnione, że prekursor NUP mózgu składa się ze 108 reszt aminokwasowych, są syntetyzowane przez limfocyty w lewej komorze. Gdy otshnurovyvaetsya cząsteczka z cytoplazmy, akt furyna enzymu na to, co sprawia, że to białko w formie aktywnej (32 aminokwasach 108). Istnieje NUP mózgu w krew tylko 40 minut, a potem rozkłada się. Zwiększenie syntezy białka związanego ze wzrostem naprężenia ściany komory i niedokrwienie mięśnia sercowego.

Wydalanie UNYP z osocza odbywa się na dwa sposoby:

– rozszczepienie enzymów lizosomalnych;
– proteolizy.

Wiodącą rolę odprowadza się na działanie cząsteczki obojętnej endopeptydazy, ale obie metody przyczynia się do eliminacji natriuretycznych peptydów.

System receptor

Wszystkie efekty peptydów natriuretycznych są wykonywane w wyniku interakcji z ich receptorami, w mózgu, naczynia krwionośne, mięśnie, kości i tkanki tłuszczowej. Odpowiednik trzech rodzajów NFA i istnieją trzy typy receptorów – A, B i C. Jednak podział „obowiązków” nie tak oczywiste:

– receptory typu A interakcji z przedsionków i NUP mózgu;
– Typ reaguje tylko na urodylatyny;
– receptory mogą wiązać się z trzech typów cząsteczek.

Receptory są zasadniczo różne od siebie. Typy A i B, są przeznaczone do wprowadzenia wewnątrzkomórkowych receptorów efekty natriuretycznych peptydów i typu C są niezbędne do biodegradacji cząsteczki białka. Istnieją przypuszczenia, że narażenie mózgu UNYP prowadzone nie tylko ze względu na rodzaj receptora, ale także z innymi częściami czujnikowych, które są dostosowane do ilości cyklicznego monofosforanu guanozyny.

Największą ilość receptorów typu C znaleziono w tkance mózgu, gruczołach nadnerczy, nerek i naczyń. Gdy cząsteczka UNYP wiąże się z receptorami typu C, to jest absorbowana przez komórki oraz jest cięta i wolny receptor jest zwrócony do membrany.

peptyd natriuretyczny fizjologii

Mózg i przedsionkowe natriuretyczne peptydy wykonywać swoje działanie poprzez system złożonych reakcji fizjologicznych. Ale wszystkie one ostatecznie prowadzą do tego samego celu – zmniejszenia obciążenia wstępnego na serce. NUP wpływa na układ sercowo-naczyniowy, hormonalnego, wydalniczy i centralnego układu nerwowego.

Ponieważ cząsteczki mają powinowactwo do różnych receptorów, rozjaśnienia skutków pewnych typów NFA w danym systemie jest trudne. Ponadto, efekt peptydu zależy nie tylko od jego rodzaju, ale na receptor wykrywania lokalizacji.

Przedsionkowy peptyd natriuretyczny dotyczy wazoaktywne peptydy, to bezpośredni wpływ na średnicy naczynia. Ale oprócz tego, że jest w stanie stymulować produkcję tlenku azotu, który promuje także rozszerzenie naczyń krwionośnych. NUP A i B mają ten sam typ i kierunek działania siły na wszystkich typach statków i typu P w znacznym stopniu rozszerza tylko żyły.

Ostatnio zasugerowano, że NFA należy postrzegać nie tylko jako środek rozszerzający naczynia krwionośne, ale przede wszystkim jako antagonista obkurczających naczynia. Ponadto, istnieją badania, które pokazują, że peptydy natriuretyczne wpływać na dystrybucję płynu i poza siecią naczyń włosowatych.

Nerkowe efekty peptydu natriuretycznego

O peptydu natriuretycznego można powiedzieć, że jest to diureza stymulant. Przede wszystkim typu NUP wzrasta nerkowego przepływu krwi i zwiększa ciśnienie w naczyniach kłębuszków. To z kolei zwiększa filtracji kłębuszkowej. W tym samym czasie typu NUP C wzrasta wydalanie jonów sodu, co prowadzi do dalszych strat wody.

Z tym wszystkim wszelkich istotnych zmian ciśnienia w układzie nie są przestrzegane, nawet jeśli poziom peptydu wzrosła kilkakrotnie. Wszyscy uczeni zgadzają się, że skutki tej peptydów natriuretycznych wywierać na nerki są niezbędne do korekcji wody i elektrolitów równowagi w przewlekłych schorzeń układu sercowo-naczyniowego.

Wpływ na OUN

Mózgowego peptydu natriuretycznego jak skurcz nie może przenikać przez barierę krew-mózg. Dlatego mają one wpływ struktur nerwowych systemowych zlokalizowanych poza nią. Ale podczas gdy niektóre z NFA jest wydzielany przez błony mózgu i jego innych stronach.

Centralne efekty natriuretycznych peptydów polega na tym, że oni wzmocnienia istniejących zmian obwodowych. Tak więc, na przykład, wraz ze zmniejszeniem obciążenia wstępnego serca ciała zmniejsza swoją potrzebę wody i soli mineralnych, i zmienia się również sygnał autonomicznego układu nerwowego, w kierunku części przywspółczulnych.

markery laboratoryjne

Pomysł podjęcia analizy natriuretycznego peptydu podczas zaburzeń układu sercowo-naczyniowego pochodzi z wczesnych lat 90-tych ubiegłego wieku. Dziesięć lat później, pierwsze publikacje z wynikami badań w tej dziedzinie. Doniesiono, że B-type NPU informacyjny przy ocenie nasilenia niewydolności serca i przewidywaniu progresji choroby.

Zawartość białka oznaczano w żylnym krwi, miesza się z EDTA, albo za pomocą analizy immunohistochemiczne. Zwykle poziom UNYP nie może przekraczać 100 ng / ml. Ponadto jest możliwe określenie poziomu prekursorów NFA Metodą elektrochemiluminescencyjnego. medycyna wewnętrzna, które nie mają takiej różnorodności zastosowań test immunoenzymatyczny jako uniwersalny środek do wyznaczania ilości substancji w osoczu krwi.

Określenie dysfunkcji serca

peptyd natriuretyczny (norma – do 100 ng / ml) jest obecnie najbardziej popularną i najnowocześniejszych znacznik do określania dysfunkcji mięśnia sercowego. Pierwsze badania peptydów wiąże się z trudnościami różnicowania niewydolności krążenia i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Ponieważ objawy kliniczne były podobne, test pomaga zidentyfikować przyczynę dolegliwości i przewidzieć dalszy rozwój choroby.

Drugi patologii, który został poddany badaniu z tego punktu widzenia, to choroba niedokrwienna serca. Autorzy badań zgadzają się, że definicja poziomu NFA pomaga ustalić szacunkową śmiertelności lub nawrotu u pacjenta. Ponadto, dynamiczny śledzenia poziomu NFA jest wskaźnikiem skuteczności traktowania.

Obecnie poziom NFA jest określona u pacjentów z kardiomiopatią, nadciśnienie tętnicze, zwężenie naczyń i innych poważnych zaburzeń krążenia.

Zastosowanie w kardiochirurgii

Empirycznie to zostało ujawnione, że poziom przedsionkowego peptydu natriuretycznego we krwi może być traktowany jako wskaźnik nasilenia stanu i działania lewej komory u pacjentów przed i po operacji kardiologicznej.

Badanie tego zjawiska zaczęła się w 1993 roku, ale tylko osiągnął wielką skalę w 2000 roku. Stwierdzono, że gwałtowny spadek liczby NUP we krwi obwodowej, jeśli przed jego poziom jest stale aktualizowanych, sugeruje, że funkcja mięśnia sercowego jest zmniejszona, a operacja zakończyła się sukcesem. Jeśli redukcja NFA nie przyszło, pacjent zmarł ze 100% prawdopodobieństwem. Zależność między wiek, płeć i poziom peptydu zidentyfikowano zatem ta jest uniwersalna dla wszystkich kategorii pacjentów.

Rokowanie po operacji

Przed peptydu natriuretycznego kardiochirurgii zwiększona. Po tym wszystkim, gdyby było inaczej, to konieczność leczenia nie było. Wysoki poziom pacjentów przed leczeniem NFA jest niekorzystnym czynnikiem, który w znacznym stopniu wpływa na rokowanie po operacji.

Ponieważ grupa wybrana do badań była mała, wyniki były różne. Z jednej strony, określenie poziomu NFA przed i po zabiegu pozwala lekarzom przewidzieć, jakie będą potrzebne narkotyków i wsparcie narzędzie do całkowitego wyleczenia serca jej funkcji. Ponadto zauważono, że zwiększona ilość typu NUP B jest prekursorem migotania przedsionków w okresie pooperacyjnym.