Alfred Schnittke "Revizskaya baśń". Wydajność Taganka Theatre „Revizskaya Tale”

Listy kontrolne – jest dziś jednym z najlepszych źródeł rękopiśmiennych, które pomagają w prowadzeniu badań genealogicznych. Jak również wspaniałym spektaklu Moskwa Taganka Theatre.

Co jest wykazy kontrolne?

Są to dokumenty, które były niezbędne w celu wzięcia pod uwagę liczbę osób w Imperium Rosyjskim, która przeprowadziła badanie, które miało na celu – ludność podatku pogłównego. Dokumenty te były w użyciu w 18-19 wieku. Listy kontrolne – lista mieszkańców każdej prowincji, wskazując imię i nazwisko, wiek wszystkich mieszkańców. Weryfikacja – to samo spisu. Na obszarach wiejskich, listy kontrolne były starsi wsi i miast, to zostało wykonane przez przedstawicieli rady miejskiej. Ogółem w czasie istnienia takich dokumentów 10 kontrole zostały przeprowadzone. Listy kontrolne weszły obu płci – kobiet i mężczyzn. Ale w tabele zbiorcze zawiera tylko mężczyzn, kobiety tam nie pasuje. Na przykład, Revision wymienia prowincja Orenburg poinformować jacy ludzie żyli w tej dziedzinie od 1834 do 1919 lat. Było wiele gospodarstw domowych, które mieszkały klasy, ile było kobiet, mężczyzn, dzieci i osób starszych. Wykazy rewizji Orenburg prowincji są obecnie przechowywane w archiwach państwowych.

Formularz informacji zebranych zmieniane trzy razy. Osoby wprowadzone w danym dokumencie określany zarejestrowanych samce dusze. Dokumenty te są również teraz pozwala nam wiedzieć, jakie lokalizacje są w tej czy innej dziedzinie. Na przykład, Revision wymienia Tambov stan prowincja, że jest on złożony z takich wiosek jak Olemenevo, Akselmeevo, Novosyolky, Yining Sloboda; Wioska Żdanow, Nikolaevka, kwiaty las i tak dalej.

I tu N. V. Gogol?

Każdy wie, że istnieje co Nikolai kawałek o nazwie „Martwe dusze”. Tak, to nie jest oparte na wyobraźni autora i rzeczywistych faktów historycznych, które miały miejsce podczas takich kontroli, które zostały wymienione powyżej. Między spisu były wyjaśnienia. To znaczy, przeprowadzenie dodatkowych audytów. Zostały one zaprojektowane, aby wykazać istnienie wszystkich dusz, wpisaną do baśni w poprzednim spisie. Jeśli z jakiegokolwiek powodu osoba była nieobecna (martwy, i tak dalej), dane są rejestrowane.

Zgodnie z zasadami, wyjaśnienie zarejestrowanych samce opowieści należy do późniejszego spisu. Brakujące dusza uznano dostępny aż do następnej zmiany, nawet jeśli dana osoba zmarła. Zatem stan powiększył kolekcję podatkowych na jednego mieszkańca. Ale bez skrupułów Stwarza to doskonałe warunki dla stosowania reguł dla swoich własnych celów. To jest fakt takiego nadużycia i znajduje odzwierciedlenie w pracach Nikolaya Vasilevicha Gogolya „Martwych dusz”.

„Revizskaya Tale” w Teatrze Taganka

„listy kontrolne” – sztuce, która została wystawiona w latach 70-tych 20 wieku Yuri Lyubimov na Taganka Theatre, który prowadził aż do ostatnich dni swojego życia i gdzie był naczelnym dyrektorem producenta. Muzyka do spektaklu został napisany przez kompozytora Alfreda Schnittke, nazywa się to „Gogol Suite”. „Revizskaya Tale” w Teatrze Taganka ma – ujawnić widzowi wewnętrzny świat Nikolaya Vasilevicha Gogolya, aby pokazać dramat duszy. Głównym celem w grze jest od rozwiązania z tworzywa sztucznego. W słowach wydajności produktu z „Martwych dusz”: „Rosja! Czego chcesz ode mnie? .. I dlaczego wszystko, co jest w was, kontakt pełne oczekiwania oczami? „Tak, w sztuce przełamuje Głównym motywem losu N. V. Gogolya, który zadał pytanie, które to znaczy „być pisarzem”, w naszym kraju.

Inscenizacja „Revizskaya Tale” zawiera fragmenty z różnych dzieł Nikołaja Vasilievich – A „martwych dusz”, „płaszczu”, „Diary of a Madman”, Generalny Inspektor „” Portret „” nos „” Spowiedź autora „, a nawet tych tekstów Gogola którzy nigdy nie rozmawiał ze sceny. W wydajności są używane ze wszystkimi środkami scenicznej wyrazistości, które podlegają tym samym sensie, aktorzy korzystania z konkretnego stylu gry, tak że produkcja spełnia główną ideę V. E. Meyerholda – gra nie wystarczy tylko gry, ale także „cały autora” w całości. Taganka Theatre na swój sposób przedstawił widzom historię „Martwych dusz”. „Revizskaya opowieść” – jest takie stwierdzenie, które wymaga od widzów, że odpowiedzieli na przenikliwości znaczenia społecznego. Te osiągi podane w podobnych pomników niż odzwierciedlić obraz śmiertelnej ciszy, która była nieodłącznym otoczony NV Życie Gogola. Teraz produkcja „Revizskaya Tale” pochodzi z repertuaru Teatru Taganka.

Muzyka do spektaklu

„Starcie wzniosłości i profanum w swoich pismach, korzystanie z banalne – to wszystko, oczywiście, pod wpływem mnie w dużym stopniu. Schlager – dobrze maskować żadnych diabelstwo, sposób na dostanie się do duszy ". Więc mówię o pracach N. V. Gogolya kompozytor Alfred Schnittke. „Revizskaya Tale” przez przypadek był w takim stopniu wypełniona jest muzyką. Mikołaj był bardzo muzykalny. Przywiązywał wielką wagę do tej formy sztuki. Pisarz znał zapisu nutowego. Na tematy jego prac zostały stworzone przez opery. Stworzenie Alfred Schnittke „Revizskaya opowieści” – oświadczenie, w którym muzyka – integralna część, jest ona ważną rolę, ponieważ jest on tworzony w teatrze niezbędną przestrzeń i czas działania.

Fabuła w muzyce

Suite Alfred Schnittke, które brzmi „zarejestrowane podczas samce opowieści”, składa się z ośmiu części:

1. „Uwertura”.
2. "Dzieciństwo Chichikov".
3. „Portret”.
4. „Płaszczu”.
5. „Ferdinand VIII».
6. „Urzędnicy”.
7. „Bal”.
8. "Testament".

Bohaterowie spektaklu

Bohaterem spektaklu „Revizskaya tale” stał się Nikolay Vasilevich Gogol. Reszta bohaterów – to znaki pisarza:

• Paweł Iwanowicz Chichikov.
• Aksenty Iwanowicz Poprishchin.
• Andriej Pietrowicz Chertkov.
• Akakiy Akakievich Bashmachkin.
• Hiszpański Korol Ferdinand VIII.
• Anonimowy urzędnik baletoman, którego ciało jest poza resortowych stole, a dusza – w teatrze.

Fabuła spektaklu

Po śmierci uwertura z dala, publiczność pojawiła się jako mały kiełek, że wzrosła i opracowany do głowy dziecka. Miała na sobie czapkę. Głowica karmione owsianka z łyżką, jadła z wielkim apetytem i stopniowo stała się ogromna. Potem wyszedł z niego, panie, średnie, czy raczej nie. To Chichikov. Tło, co dzieje się na scenie są słowa chłopca, który był w stanie zaoszczędzić pieniądze i zaoszczędzić pieniądze. Dalsze działania – jest kawałek „Portret” z historii. Oto artysta, który stracił chwałę. Biegnie z tego powodu zdesperowany, traci zdolność do tworzenia nowych dzieł sztuki godne, że ma chęć zemsty za to całym świecie i zniszczyć wszystkie arcydzieła. Teraz gra przenosi się do historii „płaszczu”. Ten artykuł odzieży odbiera kolejną inkarnację – to nie jest ubranie, ale żywa kobieta – przyjaciel, żona, której głównym bohaterem jest bardzo lubił. Kolejna część gry – fragment opowiadania „urzędników”. Istnieje wiele, wszystkie są takie same, bezimienny, mają taką samą pozycję pracownicy umysłowi i skrzypienie pióra. Coś w rodzaju niekończącej mrowisko ludzkich dusz, niektóre z nich, być może, już dawno martwy, zastępuje scenę piłki. Na scenie znów bohaterem, jest otoczony przez swoich bohaterów, śmieją się z niego grymas i budować to wychodzi.

Autor idei zabaw

Jurij Pietrowicz Lyubimov – aktor, reżyser, dyrektor artystyczny Teatru Taganka i twórca spektaklu „Revizskaya Tale” – urodził się 30 września 1917 roku w Jarosławiu. W 1922 roku był z rodzicami, starszym bratem i młodszą siostrą przeniósł się do Moskwy. W 1934 Lyubimov wszedł do pracowni szkolnych w Teatrze-2 Moskwa Art. W 1936 roku został przyjęty do Szkoły Teatru Wachtangowa. Po ukończeniu studiów w 1941 roku, Lyubimov został wcielony do wojska, gdzie służył w zespole Pieśni i Tańca, zorganizowany w celu utrzymania morale żołnierzy. Po wojnie, Yuri Lyubimov aktor poszedł do pracy w Teatrze Wachtangowa. Równolegle z pracą w teatrze zagrał w filmach. W 1959 roku Jurij Pietrowicz próbował swoich sił jako reżyser. Staging to był niespodziewany sukces, a on został zaproszony na miejscu głowy w Teatrze Taganka.

Artyści role

Wielcy aktorzy zaangażowani w produkcję „Revizskaya bajki.” Gogol N. V. został umiejętnie grał przez Artist Ludowej Rosji Feliksom Antipovym. W obsadzie gra aktorów, znanych publiczności z ról w filmach: Ivan Bortnik, Benjamin Smekhov, Boris Chmielnickiego, a także innych wielkich artystów.