Etyka Lekarska w praktyce Feldsher

Nasz artykuł poświęcony będzie medycznej etyce paramedycznej. Wskazuje to na etykę medyczną i deontologię.

Na początek trzeba ustalić definicję deontologii. Z reguły jest to zestaw reguł i kryteriów dotyczących postępowania pracownika medycznego (ratownictwa medycznego) w godzinach pracy w kręgu ofiar i osób obecnych podczas wstępnego badania. Warto zauważyć, że taki zestaw reguł stosuje się do całej medycyny w ogóle i obejmuje poszczególne jednostki dla każdej klasy lekarzy.

Etyka medyczna wysunęła specjalne wymagania dla personelu pogotowia. Szczególny nacisk kładzie się na to, że właściwe postępowanie ma duże znaczenie nie tylko dla ofiary, ale także dla jego krewnych. Zgodnie z kodeksem karetka pogotowia musi mieć następujące właściwości:

Silne zdrowie fizyczne i psychiczne;
Zwiększony poziom wytrzymałości;
Stabilność;
Zaostrzona obserwacja zawodowa;
Optymizm (z przyczyny);
Wysoki poziom przygotowania;
Zdolność do powstrzymywania się i spokoju;
Gotowość do podejmowania decyzji bez względu na czas i okoliczności;
Społeczeństwo;
Zdolność do empatii i wsparcia pacjenta.

Z reguły powyższe cechy są tylko częścią systemu, zwanego "etyką medyczną". Na ramionach pracowników w danej sferze jest bardzo złożona i odpowiedzialna praca, ale nie oszczędza ona ich od obowiązku przestrzegania reguł opisanych przez takie pojęcie, jak etyka deontologiczna. Oznacza to, że pomimo przyjaznej atmosfery w drużynie, powinna być obecna i utrzymana ścisła hierarchia i ranking. Oznacza to, że instrukcje starszej brygady muszą być spełnione bezwarunkowo i natychmiastowo. Podobna sytuacja powinna utrzymywać się nawet w ekstremalnych warunkach. Oznacza to również, że jeśli zły porządek zostanie wykonany, odpowiedzialność spoczywa na szefie grupy. W ten sposób rozprowadza się odpowiedzialność pracowników medycznych.

Przyjazd grupy pogotowia zawsze oczekuje się z niecierpliwością. I z reguły każda minuta ignorancji i przewidywania prowadzi do wzrostu napięcia moralnego w grupie ludzi. Podobną reakcję obserwuje się zarówno u pacjenta, jak i towarzyszących mu (krewnych, krewnych, przyjaciół lub rodziny). Dlatego sposób, w jaki pracownik zdrowia okaże gotowość i świadomość będzie mieć wpływ na stan pacjentów.

Ważne jest to, że w chwili przybycia personel paramedyczny musi mieć zasadniczo zadbany wygląd, zachowywać się pewnie i celowo, nie budzić zamieszania i nieporozumień, podać konkretne zamówienia. Dzięki temu zachowaniu lekarz powinien zainspirować zaufanie i nadzieję. Warto zauważyć, że w takich sytuacjach, zgodnie ze statutem, cała grupa ludzi obecnych w chwili przybycia lekarzy jest wpisana do rangi pacjentów. Etyka medyczna jednoznacznie określa fakt, że należy zapewnić pomoc wszystkim. Z reguły ludzie cierpiący na ciężką chorobę z nieznanych powodów mają silny strach przed śmiercią, więc lekarz powinien nie tylko zapewnić pomoc medyczną na miejscu, ale także psychologicznie.

Najtrudniejszym przypadkiem w praktyce medycznej pogotowia jest podróżowanie bezpośrednio na scenę. W takich sytuacjach rozporządzenie przewiduje następujące działania: