Style języka literackiego. Style współczesnego rosyjskiego języka literackiego

Komunikacja między ludźmi odbywa się za pomocą języka. Jest to metoda ekspresji i powstawanie uczuć i myśli. Język jest sposobem uczenia się nowych informacji i wiedzy, instrument skutecznego oddziaływania na zmysły i umysł. Aby realizować te funkcje przez native speakerów musi być biegły w nich. Człowiek, innymi słowy, należy opracować kulturę mowy. Jako środek myśli wyrażających i uczuć może być wiadomość głosowa lub drukowany tekst. Styles standardowy język mogą komunikować się ze sobą. Tak więc, w niektórych wydaniach narzędzia mogą być wykorzystywane w różnych gatunkach. Następnie analizuje, jaki styl języka literackiego, są i czego potrzebują.

terminologia

Słowo „styl” ma greckie korzenie. W tych dniach, pisaliśmy do voschanoy tabletki z igłą – zgłębnik. Tytułujący Słownik określony odcinek. W jej ramach odbywa się w celu zbadania możliwości stosowania środków wyrażania myśli i uczuć, w zależności od sytuacji, celów i treści sprawozdań, warunków i zakresu komunikacji. Sekcja bada język literacki bezpośrednio style znane z nich na wszystkich poziomach. Dyscyplina bada organizację właściwą, wyraziste, logiczne i precyzyjne mowy. Lekcja „styl języka literackiego w szkole” uczy celowe i świadome stosowanie przepisów ustawowych i zasobów leksykalnych.

Kierunki

Językowe Stylistyka bada język i mowę. Pierwszy kierunek wprowadza strukturę języka. Mamy również uczyć się języka, gramatyki i narzędzia frazeologicznych. Drugi kierunek to przede wszystkim bada różne rodzaje mowy, a także ich zależność od różnych oświadczeń celów. Styl jest w zasadzie powinny mieć charakter konsekwentnie funkcjonalne. Ze powinien on zostać ujawnione różne rodzaje komunikacji mowy dla celów, z zastrzeżeniem wypowiedź adresatowi, warunki komunikacji, stosunek autora bezpośrednio do obiektu.

podstawowe pojęcia

Najważniejsze kategorie dyscypliny niezbędnej do przeprowadzenia stylów języka literackiego. Są one wykorzystywane w różnych dziedzinach życia publicznego. Styl – rodzaj języka literackiego, według którego wyrazem myśli i uczuć w procesie komunikacji. Każdy z nich charakteryzuje się nie tylko unikalnym zestawem narzędzi, ale także unikalnej kombinacji obu. Istnieją różne style funkcjonalne współczesnego języka literackiego. W sumie jest pięć. Bardziej „zamknięty” jest uważany za oficjalny styl biznesowy języka. Najczęstszą w życiu codziennym jest używany. Istnieje również styl naukowy języka literackiego. Należy do mowy pisanie-book-type. Szczególne miejsce zajmuje w stylu art języka literackiego. Wynika to z różnych narzędzi służących do tworzenia obrazów dla oddziaływania na zmysły i czytelników umysł. Wystarczy jest powszechnie uważana za pojęciem stylu naukowego. Łączy różne w swoich typach postaci publikacji, różnych treści i celów. Dziennikarski styl języka literackiego jest uważane za środki komunikacyjne książki przekazu informacji. Następnie spojrzeć na każdego z nich w sposób bardziej szczegółowy.

Postać doustna

Wszystkie jego charakterystyczne cechy można przypisać w całości mówionego stylu. Jednak ta koncepcja nie powinna być mylona z definicji „słowa mówionego”. Te ostatnie uważa się za bardziej powszechnym zjawiskiem. Konwersacyjny styl jest realizowany głównie w języku mówionym. Jednak może to być również obecny, i inne gatunki. Należą do nich na przykład, powinien zawierać raport, wykłady, raporty i tak dalej.

Kluczowe cechy

Konwersacyjny styl różni łatwość ekspozycji, jego wyrazistości, konkretności. Autor wyraża subiektywne nastawienie do objaśniać. Dla konwersacji stylu charakteryzuje się bezpośrednim wpływem różnych elementów pozajęzykowych.

grupa leksykalny

Są tam tylko dwa. Pierwszym z nich jest wypowiadane wspólne słowa. Oni z kolei tworzą podgrupę i kategorię. Więc przeznaczyć codziennego języka potocznego i literackiego. Pierwszy sąsiedztwie ojczystego. Klasa ta składa się z dwóch kategorii. Pierwszym z nich jest ojczystego, położony na granicy z ruchem literackim. Jest z natury strukturalnie niestabilny, krajowego, niektóre znajomości. Na przykład, często mówią, zamiast frytek – ziemniaki zamiast Guilty – make poślizgu i tak dalej. Druga kategoria jest szorstka, język nieliterackiego. Na przykład, zamiast szukać – podjechać, zamiast chodzenia po – wędrować, wędrować. Do tej kategorii można również przypisać i wulgarnych i obraźliwych język. Na przykład, flunky, skrzek, okolet i innych. Takie elementy są zazwyczaj używane w negatywnych zjawisk życiowych obrazu. Druga podgrupa obejmuje takie grupy jak profesjonalizmu (nazwy gatunku zwierzęcia, na przykład, brunatny – Ovsyanik, płowy muravyatnik i inni) (. Ścierniska – Agregat białka – Vecchio, etc.), dialectisms, slangu (rodzaj – zwykły powietrza przyjemność – Plaisir itd.), argoticheskih słownictwo (młody -. Salaga zdradzić – rozbić, etc) …. Sporo slang słowa pojawiły się w przemówieniu z klasy rządzącej jeszcze przed rewolucją. Niektóre z nich zostały zachowane od Lumpen elementów. Żargon leksykon ma połączenie ze społecznością niektórych pokoleń wiekowych. Na przykład młodzi ludzie popularne słowa takie jak „para” (dwójka), „szopka” i innych. Należy zauważyć, że różne propagacji wąskiego obszaru określonego poziomu.

wspólne słowa

To jest główny rezerwuar konwersacyjne stylu. Obejmuje on dwie kategorie słów. To, w szczególności, języka ojczystego, aw rzeczywistości wypowiedziane. Kategorie te są wystarczająco blisko siebie – istnieje między linią bardzo płynnym, niepewny i często subtelne. Jest to sygnalizowane przez obecność różnych znaczników w różnych słowników. Tak więc, na przykład, słowa takie jak „naprawdę”, „kucki” w słowniku wyjaśniających edycji Ushakov są wypowiadane, a w publikacji współczesnego literackiego języka rosyjskiego – w języku narodowym. Niektóre elementy są wyposażone w podwójne kreski. Wynika to z faktu, że duża liczba wspólnego dialekcie przenieść do kategorii potocznych słów.

Cechy i składnia

W konwersacji stylu dominują słowa z emocjonalnie wyrazistych cech. Mogą być czuły, pogardliwy, zdrobnienie, obraźliwych, sarkastyczny i inni. Jak dla składni, to charakteryzuje niekompletności zaniedbanie wielu niekompletnych zdań, licznych powtórzeń. Używane konstrukcja wtyczki, wykrzykniki, pytania retoryczne tym, jak podsumować albo formę wypowiedzi emocjonalnych. Stosowane również odwrócenie dla różnych części mowy. Jest to szczególnie prawdziwe w odniesieniu do przymiotników w definicjach rolę w rzeczownika frazy.

Jasność i precyzja prezentacji

Style współczesnego rosyjskiego języka literackiego używane są zróżnicowane w ramach posiadanych środków. Niektóre z cech jednej formy prezentacji można znaleźć w niektórych innych. Jednak nie wszystkie style języka literackiego współdziałają ze sobą. Niektóre przeniesienie media nie stosuje się do jednej lub drugiej kategorii. Jak zostało powiedziane powyżej, styl urzędowy-biznes jest uważany za najbardziej zamknięty ze wszystkich. Łączy on w sobie wszystkie rodzaje dokumentów. Ta korespondencja biznesowa i oficjalne akty rządowe. Źródła można znaleźć pewne różnice w języku. Zależą one od celów samych dokumentów. Jednak pomimo ich obecności, ten styl charakteryzuje szereg specyficznych cech w ogóle. Należą do nich w szczególności powinna zawierać dokładność, jasność, rozkazujący, obiektywność i kompletności sprawozdania, swoistości i klarowności brzmienia. Wszystkie te właściwości są związane z głównym celem tych dokumentów – w celu zapewnienia przepływu informacji na niekwestionowanych faktów. Na oficjalnej stylu charakteryzuje się również zwięzłości i spójności prezentacji, jak również specyficznych formach, zgodnie z którym materiał się znajduje.

Niejednorodność dokumentów

Bez konkretnej postaci standardowego jeden papier tracą moc prawną. Grupa ta może być, na przykład, obejmować paszport. Pozostałe artykuły drukowane jako szablon. Takie prace obejmują, na przykład, papier firmowy. Ale inni nie mogą mieć standard form opornych. Grupa ta obejmuje raportów, korespondencji biznesowej, raportów i innych.

Przedstawienie cech dokumentalnych

Na poziomie leksykalnym, w szczególności przedstawić unikalne słowa i frazeologię, które nie mają innych stylów języka literackiego. Należą do nich: koncerty, osoby (osób), pod warunkiem, (biorąc pod uwagę), obejmuje obszar (dzienny) i innych. Również dla nietypowej emocjonalnych dokumentów barwiących. Oni nie mają elementy, które są bogate w innych stylach języka literackiego. Na przykład, nie spełniają języki narodowe słowa. W tym gatunku rozpowszechnionych lokalizacjach. Są one często wykorzystywane denominative przyimki: kosztem, w kolejności, w polu, z boku, a druga z rzeczowników słownych. Zastosuj szablony i inne werbalne, należy w niektórych odmian stylu. Z tego gatunku, i charakteryzuje się wykorzystaniem „wysokiego” słownictwa i elementów graficznych, a nie w sensie dosłownym. Na przykład, moc teraz, a drugi zostawiony. Dają przemówieniu znaczenie i powagę. Szereg międzynarodowych dokumentach przeznaczenia stosowane słownictwo uzupełniającą. Na przykład takie popularne odwołanie: Pani, Panie Ich Wysokości i inne.

Po drugie, w odniesieniu do zamkniętej prezentacji gatunku

W tym przypadku mówimy o stylu naukowego. Zawiera on artykuły w czasopismach, wąsko koncentruje monografiach, odniesienia i encyklopedycznej, produkcji i technicznych edukacyjnych publikacji, abstrakty, adnotacje i inne. Główne cechy stylu naukowego należy najpierw przeprowadzić logiki, abstrakcyjnej ogólności, dokładności i obiektywizmu. Prezentacja informacji nie ma w tym przypadku do percepcji zmysłowej użytkownika. Jednak elementy emocjonalne mogą być wykorzystane w stylu naukowego. Przyczyniają się do zwiększenia wiarygodności oświadczenia w prozie, jak w przeciwieństwie do suchej charakter narracji.

Styl naukowy rosyjskiego języka literackiego: ogólne cechy i cele

Ten gatunek charakteryzuje się nasyceniem rzeczywistego materiału, zwięzłość i dokładność prezentacji. Jako składników jest opis zjawisk rzeczywistości, ich badania i interpretacji. Styl naukowy język literacki używany w dowodach pewnych hipotez i warunków ich argumentacji. Ta ekspozycja występuje rodzajowe różnych problemów badawczych. W związku z tym traktacie w przeważającej części zawiera linię rozumowania i dowodów.

Komunikatywna gatunek książka

Chodzi o dziennikarskim stylu. Ten gatunek jest bardzo niejednorodna. Zawiera on elementy, które mają inne style współczesnego literackiego języka rosyjskiego. Wśród głównych cech gatunku warto zauważyć spójności, faktografichnost, specyficzny, pouczające nasycenia i zachęty prezentacji, zwięzłość i wyrazistości, emocjonalności.

Główne funkcje komunikacyjną gatunku

Dziennikarski styl przeznaczony do ideologicznych i politycznych sferach. Gatunek ma na celu szybko, dokładnie i jest dostępny do informowania ludzi o ważnych wydarzeniach, które miały miejsce za granicą oraz w kraju, mają wpływ na czytelnika i nazywają to szczególne znaczenie dla reprezentowane. Innymi słowy, dziennikarstwo jest środkiem masowej propagandy i informacji. Faktografichnost, logiczne i pouczające funkcją gatunku przyczyni się do powszechnego stosowania swoich wnioskach, raportowanie czegokolwiek (faktu lub zdarzenia). Sprawczy, wyrazistość, emocjonalność aplikacja przyczyną składniowych i leksykalnych pomocą frazeologii. Zrealizowane ten gatunek w telewizji, prasa, radio, przemówień politycznych. Gazeta-dziennikarski styl pisania inny kontrapunkt. Niektóre z nich to czysta forma gatunku. Należą do nich na przykład, obejmować przegląd, recenzje, raportowanie. Inni mogą graniczyć z narracji artystycznej. Na przykład, paszkwil, broszura esej. Inni posiadają Oficjalna literaturę biznesową. Ta forma prezentacji jest charakterystyczny dla redakcji.

Główne zasady komunikatywnej prezentacji

Dla gatunku charakteryzuje się wykorzystaniem społeczno-oceny środków językowych. W gazecie Publicystyka realizowany kompleks organiczny kształt i logiczne rozpoczęła ogólności dowodów i rozumowania w kształcie swoistości. W związku z tym, gazeta widać kombinacji informatywności, obowiązkowego emocji i logiki, oceny. Pokazuje również jedność wielu kontrastujących trendów. To, w szczególności, orientacja w sprawie normalizacji mowy i pad aplikacji z jednej strony, a odzyskiwanie narracji, pragnienie wyrażania drugiej.

poziom składniowym

Dziennikarski styl charakteryzuje się prostotą konstrukcji, zamówić formy narracji, dość częste odwrócenie elementów wniosku, które działają jako logiczną centrum zwrotów. Dotyczy to również poetycką syntezę składników: łzawienie, anaforze, retorycznych pytań i więcej. Jest to szczególnie wyraźnie widoczne w publikacjach propagandowych i agitacyjnych. Styl publicystyczny używane i elementy składni mówionego. Wystarczające jest uważany za specyficzny kształt redakcji. Ta narracja jest obecny materiał jest ważne w sensie politycznym i ideologii, ale również stwarza problemy z międzynarodowym i krajowym znaczeniu. Jest zróżnicowana i esej. Ten gatunek uważany jest za granica pomiędzy literaturą artystyczną i komunikatywnym. W eseju obecność dość zauważalnie autorski „i”, pamflet, paszkwil, które są oparte na satyrycznego podejścia do rzeczywistości i bezpośredniej oceny negatywnych czynników. To wyjaśnia wykorzystanie środków emocjonalnych i wyraziste. Gatunek ten wykorzystuje różne elementy, które mają różne style rosyjskiego języka literackiego. Gdybyśmy scharakteryzować jako całość, możemy powiedzieć, że różne edycje pasji, wykorzystanie składników z semantycznego znaczenia, wyraziste-modalnej książki części konwergencji i mówienia. To z kolei prowadzi do zróżnicowania stylistycznego rozchwiania środków wyrazu.

styl artystyczny: ogólny przegląd

Koncepcja ta jest bardzo niejednoznaczny. W nim znajduje się kompleks styl i język pisarza. Przez ostatnie jest zrozumiałe, te jednostki językowymi, które jest wypełnione tekstu. Style języka literackiego użytego przez autora w budowaniu narracji, pozwolić, aby odzwierciedlić jego myśli w różnych formach. Wśród cech tego gatunku powinny podkreślać jedność funkcji estetycznych i komunikacyjnych. Wynika to z podwójnego zadania, które wykonuje fiction. W szczególności oznacza to, że nie tylko narrator, ale również wpływ na czytelnika. odnosi się również do cech różnorodności gatunkowej funduszy. Mogą być stosowane elementy, które mają inne style współczesnego języka literackiego. ślady i inne wizualne środki wyrazu, a także szeroko stosowane tutaj. Ponadto, jest on obecny i wizerunek autora. Historia odzwierciedla jego osobowość, Outlook, percepcję, estetyczne i poglądy ideologiczne.

Cechy wyróżniające prezentacji

Rytmiczne mowy osobliwa obrazowość, dwuznaczność słów, semantyczny pojemność, emocjonalność. Gatunek stosowane techniki i narzędzia podlegają ujawnieniu pewnej ideologicznej koncepcji pracy. Oni z kolei zależy od celowości i wykonalności elementów wykorzystywanych przez autora. Analiza prezentacji, powinny być ujawnione cechy słownych postaci wyrażenia zawartości ideowego. Oglądane gatunek uważany jest za bardziej zróżnicowane i rozległe niż w niektórych innych stylów rosyjskiego języka literackiego. To nie jest tylko zbiorem technik i jest najważniejszą właściwością przenośni poetyckiej myślenia. Wszystkich elementów, które są głównymi stylów języka literackiego, autor wybiera te, że musi ujawnić wybrany motyw.

Symbolika tego gatunku

Jest on utworzony w gatunku nie tylko poprzez wykorzystanie graficznych znaczeń słów i specyficznych metod leksykalnych i składniowych. Ważną rolę mogą należeć środki stylistycznie neutralne. Poetycka siła wyobraźni i często są w specjalnych zwrotów i bęben główne części. Są to proste elementy stają się wielkim mocarstwem. Jako przykład mogą służyć różne dzieła Czechowa Puszkina. W swoich najczęstszych słów tworzą silny wizerunek. Bardziej wyrazisty i może mieć formy gramatyczne i składniowe sztuczek. W celu utworzenia obrazów jest stosowany, a więc dwa rodzaje środków. Jest to przede wszystkim metody samego języka. Są to dane i ścieżek zwrotu, semantycznej poeticisms słownikowych. Po drugie, są elementami, które są uważane za zasadniczo obojętny w języku, ale w strukturze opisowej, są ukształtowane. Indywidualny styl prezentacji jest zwykle określona przez skład leksykalnym i przedmiotu.