Konchalovsky Andron: biografia, życie osobiste, dzieci i ciekawostki

Każdy, kto ma najbardziej odległe relacje ze światem kina, wie, kim jest Andron Konchalovsky. Biografia, życie osobiste, dzieci reżysera i scenarzysty są pod ścisłą uwagę prasy i czytelników całego świata.

Pochodzenie

Rodzaj Mikhalkov-Konchalovsky jest jednym z najstarszych i najbardziej szanowanych w Rosji. Począwszy od XV wieku, obejmują ramiona Romanowa, Tołstoja, Puszkina i Odojewskiego. Mikhalkov należał do środowisk arystokratycznych, blisko króla. Konchalovsky Andron, którego biografia zostanie zaprezentowana później, urodził się 20 sierpnia 1937 roku. Teraz ma 79 lat.

Jest najstarszym synem słynnego pisarza dzieci Siergieja Mikhalkowa (1913-2009). Ma brata – Nikita Mikhalkov, który jest młodszy od Androna od 8 lat. Ich matką jest Natalya Konchalovskaya (1903-1988). Córka pisarza jest znana jako wybitna poeta i tłumaczka. Po stronie matki bracia Mikhalkov mają siostrę, Ekaterina (wdowa po pisarzu Yu Semenov).

Jako dziecko często spędzali czas w domu dziadka Piotra Pietrowicza, znanego artysty. Zdołał zachować atmosferę epoki zanikającej, artysta zebrał najlepszych przedstawicieli prehistorycznej inteligencji. Andron Konchalovsky, biografia, której życie osobiste będzie niezrozumiałe bez jego korzeni, jest wielkim wnukiem artystki Vasily Surikov.

Nazwisko

Często pojawia się pytanie: dlaczego bracia mają różne nazwiska? Odpowiedź leży w złożonym związku między najstarszym synem a jego ojcem. Jako wieloskładnikowy, przylegający do poglądów liberalnych, Andron uważał rodzica funkcjonariusza i polityka z pióra, wymieniając poetycki prezent. Z poczuciem protestu zmienił nazwisko. Jego prawdziwe nazwisko to Andrey Sergeyevich Konchalovsky. Przyjaciele często nazywali go Andronem, a to imię zacisnęło się na całe życie.

Przez lata, gdy światopogląd wzrastał, stosunek do ojca zaczął się zmieniać. Andrei Sergeyevich już nie uważa go za funkcjonariusza, zdając sobie sprawę, że nigdy nie zajmował żadnego specjalnego stanowiska i przystąpił do partii już w latach sześćdziesiątych. Siergiejem Władimirowiczem stał się autorem hymnu narodowego, który był na cześć wszystkich władców, nie robiąc nic w tym celu. Obawiając się jego arystokracji, po prostu zawsze zachowywał ostrożność. Po śmierci matki dominowały uczucia Konchalovsky'ego, więc często używał podwójnego nazwiska, pozostając Mikhalkovem na paszporcie.

Biografia Andrei (Andron) Konchalovsky: na drodze do zawodu

Od dzieciństwa młodzieniec lubił muzykę. Ukończył szkołę średnią, potem szkołę muzyczną. Słynny Lew Oborin zaprosił do Konserwatorium Moskiewskiego, którego doradca, którego młody człowiek skorzystał w 1957 roku, po dwóch latach studiowania w klasie fortepianu. Potem zaryzykował, aby spróbować w zawodzie, który zaniósł mu głowę. Poszedł do VGIK, aby wyreżyserować wydział, gdzie zatrudnił Michaiła Romma do swojego pracowni. Już w 1962 roku napisał pracę magisterską "Chłopiec i gołębi", nagrodził festiwal w Wenecji za debiut filmowy.

W latach studenckich Andrei wycofał się w trzech scenach, został współautorem scenariusza filmu "Iwanowskie dzieciństwo" A. Tarkowskiego, wybierając jako pracę pracę Ch. Aitmatowa "Pierwszy nauczyciel". Zafascynowany Kurosawą, reżyser stworzył film w swoim stylu, nagradzany kilkoma międzynarodowymi nagrodami. To wskazywało na pojawienie się w kinie domowym nowego zjawiska o nazwie Andron Konchalovsky. W międzyczasie biografia reżysera nie była wynikiem zwycięstw.

Hollywood

Film został nagrany w 1966 r., Na półce umieszczono obraz "Historia Asya Klyachina". Kibice filmu zobaczą to dopiero w 1988 roku. Po dokonaniu kilku filmów na klasycznej fabule, reżyser w 1974 roku przyjeżdża do widowni muzycznej "Romance of the Lovers" do muzyki A. Gradsky'ego. To był olbrzymi sukces. 40 milionów osób przybyło do kin, a na festiwalu w Karlowych Warach film otrzymał "Kryształowy Glob".

Jak Konchalovsky reaguje na to? Andron, którego biografia jest opisana w jego własnych książkach ("Wynagrodzenie oszustwa", "Niskie prawdy"), rozumie, co jest szczere w kraju, a marzenia o podbiciu Hollywood.

W 1980 r. Wyjechał ze Związku Radzieckiego, osiągając najwyższe cele. W latach 90. Andrew wróci do kraju na tarczy. Jednym z niewielu będzie potrafił zdobyć uznanie za granicą, strzelając do najlepszych studiów filmowych w Stanach Zjednoczonych kilka udanych filmów: "Kochankowie Maryi", "Pociąg Fugitive", "Homer i Eddie". Najbardziej znany był thriller "Tango i Cash" z udziałem K. Russell i S. Stallone.

Kobiety w swoim życiu

Konchalovsky Andron, którego biografia będzie niekompletna bez historii opowieści o miłości, miała powieści z wieloma znanymi aktorkami jego czasów: Zhanna Bolotova, Marianna Vertinskaya, Irina Kupchenko, Natalia Andreichenko, Elena Koreneva. Przeniósł się do Hollywood zbiegł się z hobby Shirley MacLaine. Wtedy to był Kim Harris i niepowtarzalna Juliette Binoche. Wszystkie jego filmy są historią miłosną na różnych etapach życia i różną postawą autora.

Dyrektor oficjalnie był żonaty pięć razy. Pierwszy wniosek, który dokonał w 1957 roku, student baletu Irina Kandit. To małżeństwo jest znane z faktu, że Andron Konchalovsky, biografia, której życie osobiste stało się własnością prasy, z zazdrości uderzyła w narzeczona bezpośrednio podczas uroczystości. Małżeństwo trwało dwa lata, po czym żona poszła do A. Juraitis.

Żony i dzieci

Natalia Arinbasarova, druga żona, która stała się matką swojego pierwszego syna Yegora (urodzonego w 1966 r.), Zagrała w jego tezie. Z rodziną balu kazachskiego doszło do poważnego konfliktu, w którym osobiście interweniował szef republiki D. Kunaev. W 1966 roku zagrali hałaśliwą wesele.

To małżeństwo trwało 4 lata, a następnie 11 lat dyrektor oficjalnie ożenił się z Francuzką Vivian Gode, która mieszkała w Moskwie w rodzinie francuskiego bankiera. W 1969 r. Żona urodziła córkę Aleksandra. Teraz młoda kobieta mieszka w Paryżu, ma cztery dzieci.

W 1987 roku na festiwalu filmowym z udziałem Irina Martynova, spiker telewizyjny Andron Konchalovsky. Biografia kobiety jest znana w całym kraju. Z siódmego roku małżeństwa urodziły się dwie córki: Natalia (która ukończyła francuską szkołę z wyróżnieniem i wykształconą za granicą) oraz Elena, studentka GITIS.

W 1996 roku podczas festiwalu w Soczi Konchalovsky spotkał się z białoruską aktorką Julią Waksotą, która różniła się wiekiem od 36 lat. W ślubie z reżyserem jest naprawdę szczęśliwa, po raz pierwszy reżyser stwierdził o priorytecie rodziny nad kwestiami kariery w swoim życiu. Para ma dwoje dzieci: córkę Mashy i syna Petera.

W 1997 roku dyrektor dowiedział się o istnieniu nieślubnej córki Daria, urodzonej w 1980 roku, z aktorką Irina Brazgovka. Daria dała mu trzy wnuki. Dla siedmiorga dzieci najlepszym ojcem jest Konchalovsky.

Biografia: rodzina reżysera

Julia Vysotskaya jest aktorką i udanym prezenterem telewizyjnym. W sierpniu ukończyła 43 lata. Jest autorem licznych kulinarnych bestsellerów i założyciela restauracji i pracowni kulinarnej w Moskwie. Rodzina mieszka w trzech krajach.

W Moskwie słynny reżyser czuje swoją potrzebę, począwszy od roku 2013, na Akademię Filmową Niki. Urzeczywistnia się jako reżyser teatru. W swoich 8 występach, w tym 5 opery. Konchalovsky zrealizował 27 filmów wykorzystujących nowoczesne technologie. Świąteczna opowieść "Dziadek do orzechów i Króla Szczurów" (2010) jest wykonana w formacie 3D. W celu sfinalizowania reżysera reżysera wyjeżdża do Londynu, gdzie od 30 lat kończy filmy (edycja, ocena, efekty specjalne). Jego rodzina z pewnością tam będzie.

Najbardziej cichym i przytulnym domem we Włoszech jest Konchalovsky Andron, którego biografia jest interesująca ze względu na aktywny tryb życia reżysera. W nim pracuje nad scenariuszami (jest ich 34) i artykuły (ponad 100), aktywnie uprawia sport, jeździ tylko na rowerze. W swoim wieku, Andrei Sergeevich w doskonałej odzieży sportowej.

Wypadek na południu Francji

W 2013 roku wynajęty samochód marki Mercedes, na którym Konchalovsky podróżował na południu Francji, dostał się w wypadek. Za kierownicą był sam reżyser. Pomimo faktu, że uderzenie czołowe miało miejsce w samochodzie po stronie kierowcy, poważnie rannej 14-letniej córki Masha, nie zapinanej pasami bezpieczeństwa. Dziewczyna została zabrana helikopterem do szpitala w Marsylii, gdzie została weszła w śpiączkę. W 2015 roku nastąpił postęp w jej leczeniu, ale do tej pory jest nieprzytomna. Lekarze spodziewają się pozytywnego wyniku w 2017 roku.

"Byłem naprawdę szczęśliwy do października 2013 r.", Mówi Andron Konchalovsky. Biografię, życie osobiste, dzieci dyrektora są obecnie omawiane w kontekście straszliwej tragedii. Ojciec doświadcza kolosalnego poczucia winy, a tylko nadzieja na cudowne odzyskanie córki pozwala mu żyć i pracować z pełnym poświęceniem.