Film Stanislav Govorukhin „Koniec Piękna epoki”: opinie i opis

Film „The End of Beautiful Era”, których opinie omówimy w tym artykule, przyszedł na dużym ekranie w 2015 roku. Jej fani czekali bardzo znany pisarz Siergiej Dowłatow, jako jeden ze zbiorów opowiadań była podstawą scenariusza do taśmy, a była to pierwsza filmowa adaptacja dzieła pisarza.

„Koniec wielkiej epoki”: Krytycy pomysłu nakręcenia filmu

Miłośnicy kina radzieckie nie będą trudne do zapamiętania, kto stoi za takich kultowych filmów rosyjskich jak „Woroszyłow Sharpshooter” i „miejsce nie można zmienić.” Oczywiście, uznanym mistrzem kierunku – Stanislav Govorukhin. „Koniec wielkiej epoki”, którego opinie są pozostawione jako profesjonalnych krytyków i zwykłych kinomanów, to było jedno z ostatnich dzieł wielkiego reżysera. Warto zauważyć, że w czasie pracy na mistrza filmowego już zwrócił 80 lat, ale to nie powstrzymało go od aktywnego chwycił pracy reżysera i pełnego udziału w filmie.

Autor, którego zbiór opowiadań „Kompromis” była podstawą scenariusza do filmu, stało się znanym Siergiej Dowłatow. „Koniec wielkiej epoki”, przeglądy, które są często sprowadza się do porównania taśma z wcześniej opublikowanych powieści, nie zamieni się w pełną wersję ekran historii.

„Kompromis”, wraz z podstawową filmu

W tym czasie udało mu się wygrać tłum Dovlatov zagorzałych fanów jego talentu, bo pisał w bardzo specyficzny, występującego w nim sam sposób. Ten człowiek żył w ZSRR i napisał, że otacza go: dla rządu radzieckiego, zwykli ludzie, polityka i cenzura. Pisał bardzo starannie, dokładnie i we wszystkich swoich dziełach istnieje stała subtelny humor i ironia, a czasem nawet sarkazm. Z biegiem czasu, ten rodzaj robót Dovlatov stał prześladowany przez władze Sowietów, a autor został zmuszony do emigracji do Stanów Zjednoczonych. Tam z powodzeniem publikowane, publikowane w szanowanych amerykańskich publikacjach, a także doprowadził jego własnego programu autorskiego na antenie „Radia Swoboda”.

Historia „kompromisu”

W ciągu zaledwie kilku lat przed emigracją do biografii Dovlatov był to okres, gdy mieszkał w Estonii. Początkowo Dovlatov pracował jako niezależny reporter w redakcji „radzieckiej Estonii”, aw 1972 roku został przyjęty do dziennikarz w dziale informacyjnym gazety.

Własne doświadczenia w branży wydawniczej i był podstawą do napisania opowiadania zebrane w „kompromis”.

Kolekcja składa się z 12 opowieści, które są ze sobą powiązane pojedynczej działki: mówią o dzieło utalentowanego młodego pisarza, oraz w prasie lokalnej. Pomimo faktu, że książka została wyraźnie autobiograficzny, wiele, w tym słynnego rosyjskiego pisarza i pisarz Walery Popow, nie bardzo rozumiem dovlatovskogo ironią i sarkazmem o mores redakcyjne czasu. Według Popowa, Sergei Donatovich okres pracy w „Estonia” sowieckiej był bardzo owocny dla autora, a w treści jego szanowany i ceniony jako błyskotliwy dziennikarz i utalentowany pisarz.

nietypowy początek

Film „The End of Beautiful Era”, która dokonuje przeglądu często pochwały jest specyficzne pochodzenie w postaci kronik Związku Radzieckiego, począwszy od serii czarno-białych przedmiotów dokumentalnych. Pokazują one rzeczywistą fotografowania Yuriya Gagarina po popełnił legendarny lot kosmiczny. Gra pokazuje na geniusza fortepianu Van Kliberna, przybywających w uroczej Elizabeth Taylor Unii. strzelanie dokumentalny dokładnie i realistycznie oddaje atmosferę w salach Radzieckiego, kiedy jego wiersze ze sceny i czytać Okudjava Ahmadulina, jak również nastrój na widowni, gdy śpiewał piosenki Wysocki. Nikita Chruszczow na stanach ramowych że wszyscy, którzy nie zgadzają się z polityką Unii w Unii nie posiada więcej niż jest pełne wsparcie i poruszenie emocji wszyscy zgadzają się z tą polityką.

Te punkty są bardzo jasno i realistycznie pokazujący nastrój, jaka panowała w ZSRR w połowie i pod koniec lat 60., dobrze dobrane, zamontowane i wyświetlone na początku filmu «The End of Belle Epoque». Recenzje filmu ludzi, którzy byli świadkami wydarzenia pokazały, mówią, że jest to dobre rozwiązanie Govorukhin dał im okazję do naprawdę zapamiętania młodości, dojrzewania, dzieciństwo. Przedstawiamy te strzały, wiele powoduje lekkie uczucie nostalgii czasu.

podsumowanie działki

„The End of Beautiful Era” (reakcje, które często krytykują słabą fabułę) wynosi około młodego pisarza Andre Lentulova. Jego powieści, jak zresztą i wielu młodych autorów, nie opublikowane w mediach, i tak się dowie inne zastosowanie dla jego talentu, który jest w stanie karmić dziecko. Młody mężczyzna pracuje jako dziennikarz w gazecie, ale z powodu jego ambicji i obecność cenzury nie może utrzymać się na długo w jednym miejscu.

Pewnego dnia, zupełnie przez przypadek, zaproponował, aby przejść do Tallina i pracować w lokalnej gazecie, co Andrew nie zgadza się wahać długo. Ale kiedy przeniósł się do Estonii, zdaje sobie sprawę, że lokalna propaganda i cenzura nie dają centralnym, z którego próbował odejść.

Podobieństwa i różnice między książek i filmów scen

„The End of Beautiful Era” (temat z filmu nie jest najbardziej przyjemne, mają tendencję do opuszczenia żarliwych wielbicieli Dovlatov) pokazuje tylko kilka odcinków „kompromis”. Stanislav odwołany ze zdarzeń opisanych w książce, od kilku lat, i bardzo profesjonalny umieścił swój ideologiczny nacisk w historii. Większość krytyków miały zupełnie normalne, jak każdy dyrektor ma pełną władzę w ich własny sposób interpretacji dzieła autora.

„Koniec wielkiej epoki” – film Govorukhin, opinie, których fani Dovlatova opuszczających nie zawsze jest najcieplejsze, najbardziej prawdopodobne zawieść tych, którzy zdecydowali się oglądać go tylko ze względu na fakt, że został nakręcony na podstawie „kompromis”. Większość z tych, którzy widzieli taśmę, mówiąc, że z niego on Dovlatov prostu zniknął. Jego subtelna ironia wynika nie wszystko, jako bohater, który stał się prototypem autora, tylko automatycznie wypowiada tekst napisany przez wielkiego Siergiej Donatovich, a nie tyle obserwując scenę i bierze udział w spisku, ale po prostu tam obecne.

Aktorzy i role

Film „The End of Beautiful Era” recenzji „Imhonet”, który jest często zredukowana do dyskusji o działających w nim zebrane już znany i kochany przez publiczność aktorzy na planie. W strzelaninie wzięli udział Siergiej Garmasz Dmitrij Astrachań i Fedor Dobronravov. Poza tym właściciele renomowanych nazwisk w filmie grany przez aktorów, którzy jeszcze nie mają wysokiej świadomości wśród szerokiej publiczności. Jako takie mogą być uważane za Ivan Kolesnikow, Lentulova zagrała w filmie „The End of Belle Epoque”. Liczba krytycy jego pracy są dość kontrowersyjne.

Impresje na temat działającego pracy męską

Z jednej strony, wielu twierdzi, że Kolesnikow był w stanie pomyślnie przejść przez sito dovlatovskogo ironicznym powściągliwości i zimnym stoicyzmem.

Ale z drugiej strony, wielu krytyków napisał, że aktor nadal bić: czasami jego postać wydaje się nieco ospały, i wydaje się, że nie jest aktywnym uczestnikiem wydarzeń, ale tylko patrząc z boku.

Ocena pracy Svetlany Hodchenkovoy

Rola Marina, redaktora naczelnego gazety Tallin, udał się do aktorki, która gra w pracach Govorukhin nie po raz pierwszy – Swietłana Chodczenkowa. W tej historii, miała przywiązany do bohatera jest bardzo dziwne i dziwne relacje, które trudno przypisać do formatu standardowego biurowego romansu. Wiek bohaterki, granej przez Hodchenkova powoduje jej myśleć o swojej przyszłości i narodziny dzieci. Lentulov ale nie w pośpiechu, aby jej oświadczyny, pozwala się, aby spędzić czas w saunie z młodym fanem jego talentu jako pisarz, ale również bardzo Marina nie jest w pośpiechu, aby puścić.

Opinie krytyków dotyczące pracy aktora w tej taśmie Svetlana coraz częściej pozytywne. Była w stanie idealnie odtworzyć rodzaju obrazem Królowej Śniegu i pokazać tragedię życia kobiety z wielką powściągliwością.

Siergiej Garmash, jak zawsze, zrobili świetną robotę z roli, jak się wydaje, na drugi plan. Ale w rzeczywistości, jego policjant, tylko pojawił się w kilku odcinkach, zwięźle wyraża jeden z głównych idei filmu: wszystkich ludzi wokół dużo mówi się o braku wolności, ale jeśli dać im tę wolność, to jest mało prawdopodobne, będą sobie sprawę, że będzie trzeba zrobić ,

O grze jest aktor publiczności kto oglądał obraz często pozostaje dobre wrażenie.

Film "The End of Beautiful Era": opinie, recenzje

Uwolnienie tej taśmy na ekranie oczekiwany zwłaszcza fanów Stanislava Govoruhina, za który jest niezachwiana idol w kierowaniu.

Film „The End of Beautiful Era”, opinie widzów zwykłe których będziemy rozważać bardziej szczegółowo w tym artykule, została im naprawdę oczekuje. Wiele pisał po obejrzeniu, że film okazał się w swoim rodzaju. Pomimo faktu, że film pokazuje końcu „Belle Epoque”, czyli okres życia Radzieckiego, który przyszedł po legendarnym odwilży, pokazuje realistyczny obraz codziennego picia obywateli sowieckich i powszechnej cenzury, która niekiedy sprzeczne zdrowym rozsądkiem i dochodzi do absurdu. Jednak film F nie powoduje jawnej negatywności.

Po obejrzeniu większość widzów starszych, wręcz przeciwnie, uczucie nostalgii za przeszłym.

Lojalni fani skierowany którykolwiek z jego nowej pracy postrzegany jako niekwestionowanego arcydzieła. Dla takich zagorzali fani nie może być wyjątkiem, a przed nami film Stanislava Govoruhina – „Koniec wielkiej epoki” Odpowiedzi o nim wielbicieli reżysera, oczywiście, zawsze opuścić najbardziej, że nie jest najlepsza. Ale nie zgadzam się z ich zdaniem.

Film „The End of Beautiful Era” (oceny i opinie, na których bywają bardzo niejednoznaczne) jest często krytykowany za zakłócenie niektórych rzeczywistych faktów. Z jednej strony, film zaczyna się od serii dokumentalnych, które zwiększają efekt realizmu, co dzieje się na historię dalej. Ale z drugiej strony, wielu świadków tych wydarzeń przedstawionych w filmie, mówiąc, że nie wszystko w nim opowiedziana jest nie brać za pewnik. Często omawiany odcinek, w którym został pokazany jak Amerykanie pierwszy wylądował na Księżycu, a wszystkie media radzieckie ukryć ten fakt. W filmie zobaczyć o tym raporcie, bohaterowie musieli złapać fińskich kanałów. Negatywne opinie o tym epizodzie w lewo do ludzi, którzy pamiętają tamte czasy. Mówią, że w rzeczywistości informacyjne władze radzieckie nigdy nie ukrywała, a młodzi ludzie, którzy widzą ten film, i przyjmuję je za prawdę, ponieważ takie zniekształcenie faktów historycznych może dostać złą opinię o tej samej „Belle Epoque”.

Czy warto spędzać czasu na przeglądanie?

Jeśli nie ma wolnego czasu, film jest nadal warto zobaczyć, jak „Koniec pięknej epoki”, recenzje i opinie profesjonalnych krytyków, o których bywają diametralnie różne, uczy swoich widzów – pomimo faktu, że w życiu często iść na kompromis, nie jest powód do zmiany jego zasad i zmienić swój punkt widzenia, pod jarzmem okoliczności.