Fuko Mishel: Biografia i filozofia

Fuko Mishel wśród swoich współczesnych uznanych za najbardziej oryginalne i postępowa filozofia we Francji. Głównym kierunkiem jego pracy – nauka o pochodzeniu człowieka w kontekście historycznym, postawa społeczeństwa wobec osób chorych psychicznie i samego pojęcia choroby psychicznej.

Dzieciństwo. chłopięctwo

Mishel Fuko urodził się 15 października 1926 roku na południu w małym prowincjonalnym miasteczku. Jego rodzina należała do dynastii chirurgów: ojca i dziadka, zarówno własnością ich zawodu. oczekuje się, że najstarszy wnuk i syn kontynuować swoją działalność i przejść na ścieżce zdrowia, ale pomimo presji, chłopak bronił ich prawa do samorealizacji i częściowo przeniesione z medycyny do metafizyki. Kolejnym wyjątkiem od tej reguły była dwoistość jego imienia. W jego rodzinie nie było tradycji – wszyscy pierworodni dać imię Pawła, ale matka Pawła nazywa syna Michel, a dziecko wybrał kiedy został nazwany drugie imię. Dlatego we wszystkich oficjalnych dokumentach pojawia się jako Paul, ale publiczność jest znana jako Mishel Fuko. Jego biografia jest dość kontrowersyjna.

Future socjolog, historyk i filozof, był w najlepszym liceum we Francji, ale nie był w stanie skontaktować się ze swoimi kolegami. Średnia samo wykształcenie otrzymał w czasie hitlerowskiej blokady Europie, a to znacznie wpływa go jako osobę, zmienił kąt jego widzenia. Wszystko, co wydarzyło się w czasie, gdy polityka decyduje o losach ludzi, nie może być podjęta na podstawie dzisiejszych moralnych i etycznych fundamentów społeczeństwa. Ludzie myśleli inaczej, ich życie zmieniło się szybko, a nie na lepsze, więc byli zwolennicy radykalnych środków.

młodzież

Po wejściu na uniwersytet w 1946 roku, nowe życie zaczyna się od dwudziestu Michel. I było o wiele gorsze niż pierwsze. Wszyscy uczniowie źle zgnieciony odpowiedzialny o swojej przyszłości, ponieważ absolwenci byli tak wybitni ludzie jak Sartre i Canguilhem, miał czas, aby napisać swoje imię złotymi literami w historii. Powtarzać lub przewyższają swoją drogę, to musiał być znacznie różni się od innych.

W związku z tym, Fuko Mishel wykonane dłoni. Umiał zadziwiająco długo i ciężko umiejętności pracy, nauki, pracy. Ponadto, jego gruntowna edukacja, ironia i sarkazm jest obojętny kaustycznej koledzy cierpiący na jego nadużywania. W rezultacie, koledzy zaczęli go unikać, myślał, że zwariował. Takie napięcia doprowadziły do tego, że Mishel Fuko próbował odebrać sobie życie dwa lata po otrzymaniu. To zdarzenie jest pierwszy przyprowadził go do szpitala psychiatrycznego św Anny. jego czyn nadal były pozytywne strony, ponieważ rektor podkreślił niestabilną studenta do osobnego pokoju.

mentorzy

Po pierwsze, dzięki któremu filozof Mishel Fuko był w stanie odbyć się w przyszłości, to Zhak Lakan Gyusdorf. To on zorganizował dla swoich wykładów studenckich na psychiatrii, zabrał je do szpitala St. Anne dla szkolenia praktycznego. Następny był Al-Louis Tyusser, kontynuując tradycję swojego poprzednika w odniesieniu do szkolenia studentów. Fuko Mishel, mimo swojej reputacji, można zaprzyjaźnić się z nim przez wiele lat.

specjalista

W 1948 roku pisarz Sorbona daje dyplom z filozofii. Rok później Paryż Instytut Psychologii daje mu dyplom, a cztery lata później Fuko Mishel absolwent tej samej szkoły, ale już specjalne psychopatologii. Wiele czasochłonnej pracy filozofa w Szpitalu św Anny. On idzie do badań lekarskich w więzieniu, domu dla chorych, badając ich życie i stan bolesne. W związku z tym stosunek do pacjentów, poważna praca intelektualna krystalizuje nowoczesne mishel Fuko. Biografia krótko opisuje ten okres swojego życia, ponieważ on sam jest nie zatrzymywać się na nim. Szpital był jednym z wielu ówczesnych Francji. Nie miała żadnych istotnych zalet lub wad i daje raczej przygnębiające wrażenie, jeśli spojrzeć na nią oczami współczesnego lekarza.

nauczanie

Pięć lat, od 1951 do 1955 roku, Fuko Mishel uczył w Ecole Normale Supérieure i naśladując ich mentorów też prowadzi uczniów do szpitala św Anny na temat wycieczek i wykładów. To nie była najbardziej ruchliwych okres w życiu filozofa. W tym samym czasie, zaczyna pracować na książce „The History of Madness”, zainspirowany marksizmu i egzystencjalizmu – popularnych filozoficznych prądów epoki. Chcąc powtórzyć triumf Sartre i jest absolwentem tej samej instytucji, ambitny naukowiec szukał każdej okazji, aby poprawić jego stworzenie. Miał nawet nauczyć się niemieckiego czytać dzieła Heideggera, Husserla i Nietzschego.

Od Nietzschego i Hegla – Foucaulta

Wiele lat później, kiedy jego stosunek do marksizmu i egzystencjalizmu zmieniło, szacunek dla pracy Nietzschego pozostaje na całe życie. Jego wpływ można zaobserwować w późniejszych pracach Foucaulta. Było to niemiecki filozof doprowadziło go do idei genealogii, to znaczy badanie historii pochodzenia pojęć, rzeczy i idei.

Innym aspektem kreatywności Mishel Fuko zobowiązany do Hegla. A raczej jego nauczyciel Hippolyte, który był gorącym zwolennikiem heglizmu. To tak inspirowane filozofią przyszłości, że nawet praca została poświęcona analizie dzieł Hegla.

marksizm

Mishel Fuko, biografia i filozofii, które były powiązane z ruchami politycznymi w Europie w tym czasie, aby przyłączyć się do partii komunistycznej w 1950 roku. Ale rozczarowanie w tych pomysłów przyszło szybko, a trzy lata później opuszcza „czerwony” serii. Podczas swojego krótkiego pobytu w partii Foucault udaje się zmobilizować studentów Ecole Normale Superieure i zorganizować coś w rodzaju koła zainteresowań. Instytut dziedziniec przekształcony klubu dyskusyjnego, którego liderem był, oczywiście, Michelle. To pragnienie zmiany, odpowiednie postawy wśród młodych ludzi można wytłumaczyć faktem, że ich dzieciństwo i dojrzewanie miało miejsce w czasie II wojny światowej i młodzieży – w procesie redystrybucji stref wpływów między ZSRR i Europy Zachodniej. Widzieli, jak heroiczne, i szczerze nikczemnych aktów, a każdy z nich przedstawił się Resistance partię w romantycznej halo. Członkostwo w partii komunistycznej dał im szansę zbliżyć się do swoich marzeń.

Charakterystyka partii, krytycznego spojrzenia na otaczającą rzeczywistość, ostre odrzucanie mieszczańskich ideałów znajdują odzwierciedlenie w dziele Foucaulta. Ale, jak zawsze, kilka pod innym kątem, niż się od niego oczekuje. Większość z nich jest zainteresowany w stosunkach energetycznych. Ale to nie jest oczywiste przykłady, a także tych, potajemnie obecne w społeczeństwie: rodzic-dziecko, nauczyciel-uczeń, lekarz-pacjent, skazaniec nadzorca. Więcej szczegółów filozof zrozumieć i opisać związek między psychiatrą i osoby chorej psychicznie.

podróże

Życie we Francji jest zmęczony Michela Foucaulta i pośpiesznie spakował torby, w lewo, aby podróżować. Jego pierwszym przystankiem była Szwecja, a następnie Polski i Austro-Węgier. W tym okresie nie jest aktywna praca na „Historii szaleństwa”. Ten okres swojego życia charakteryzuje się skłonnością do pewności, jak zauważył, mishel Fuko ( „Biografia”). Zdjęcia zabytków z różnych krajów, a nawet kontynentów, otwieramy nową, utracone filozofa. Wykładał w Brazylii, Japonii, Kanady, USA, Tunezji.

rodzina

Pod koniec swego życia, to utalentowany człowiek wreszcie znaleźli miejsce, gdzie udało mu się być naprawdę zadowolony. Długie poszukiwania było spowodowane złożonością zrozumienia i akceptacji społeczeństwa europejskiego, jak żył i pracował jako Mishel Fuko. Jego życie osobiste było zawsze tajemnicą, ponieważ homoseksualizm w krajach komunistycznych poglądach nie są otwarcie mile widziane. Ale w Kalifornii, USA, rzeczy nie były tak złe. Istniał osobny subkultury ludzi z gejów, walczyli o swoje prawa, niech gazet i czasopism. Być może jest to sposób życia i wpłynęły na szybki wyjazd życia Foucaulta. Na jesieni 1983 roku filozof ostatni odwiedził Stanach Zjednoczonych, a latem 1984 roku umiera na schyłkową HIV – AIDS.

Posłowie

Studiowanie szaleństwa jako alienacji człowieka od społeczeństwa i jego rozwoju, postawa społeczeństwa wobec osób chorych psychicznie, interakcja między lekarzem a pacjentem przekonany Foucault myśli, że nikt nie badał ten problem od wewnątrz społeczności ludzkiej. Jego książka – to nie jest historia psychiatrii, ale raczej sposób jego opracowania i przyjęcia społeczeństwa jako dyscypliny.

Był szczególnie zainteresowany w aspekcie szaleństwa wpływ na kulturę czasu, w którym aktywnie rozwija. Zwrócił paralele między epoki historycznej i główny, w zależności od firmy, przejaw szaleństwa, to znajduje odzwierciedlenie w literaturze, poezji, malarstwa czasu. Po tym wszystkim, ludzie sztuki zawsze przekonany, że psychicznie chory zna jakąś tajemnicę ludzkiej egzystencji i może być uważana za ostateczną prawdę, ale prawda nie zawsze jest miła i przyjemna, więc „zdrowy” ludzie muszą być odgrodzone od objawień „chory”.