„Powrót syna marnotrawnego” – Rembrandt

Główną różnicą Rembrandt Van Reyna – jego ponadczasowy charakter. Historycznie sięga do rozkwitu holenderskiego malarstwa XXVII wieku, to nie może wykryć wyraźne odniesienie do niego albo na tematów poruszanych na zdjęciach lub na artystycznych środków, poprzez które objawia te tematy. Ta nieruchomość Rembrandt malowanie dojrzewa wraz z upływem życia mistrza, osiągając maksymalnie do końca to. „Powrót syna marnotrawnego” – malarstwa, który jest uważany za świadectwem geniuszu artysty. Historycy sztuki zwykle datuje się jego 1663 roku – roku śmierci mistrza. Napełnianie skala filozoficznego ten spisek i obrazkowe mostki dźwiękowe naprawdę osiągnąć rozpiętość zewnętrzną.

Odwieczna historia

Interesowały go przede wszystkim w głębi ludzkiej natury, motywów działania ludzi. Dlatego zrozumiałe jest, dlaczego Rembrandt pisał na tematy biblijne znacznie częściej niż ich rówieśników. Przypowieść o synu marnotrawnym – jeden z najbardziej popularnych opowieści o świecie malarstwa. „Powrót syna marnotrawnego” – obraz, który ma własną wewnętrzną wartość, ale jest to kontynuacja rozmowy. Jego interpretacje przypowieści miały Ieronim Boskh, Albrecht Durer, Murillo i wielu innych artystów z różnych krajów i pokoleń.

Sam Rembrandt odnosi się do tej historii wielokrotnie – znany z rycin zatytułowanych „Syn marnotrawny”. Dyskusje na ten temat można znaleźć przez badaczy prac Rembrandta, nawet w znanym mistrza rzeczy, jak „Autoportret z Saskia na kolanach” (1635). Jest to również swego rodzaju „Powrót syna marnotrawnego” – malarstwa, który jest interpretowany przez nich jako ilustrację tej części przypowieści, która mówi ekstrawagancji Syna, bez myśli o spędzeniu jego dziedzictwo. Z tej perspektywy, radość życia, która promieniuje obrazy wzorcowe, napisany w najszczęśliwszych okresów jego życia, jest uzupełniona o nieco innym odcieniu.

Malarz nie jest życie i duch

Oryginalność pracy Rembrandt jest wyjaśnione i jego czysto obrazowe techniki, z paletą, praca światła i cienia. Jeśli większość „mały holenderski” przystający do ich twórców, ma na celu dokładne i namacalny obraz rzeczy, wyrazem natury materialnej, obiekty Rembrandt wydzielać od zapomnienia lub „z mroków przeszłości”, będąc w ścisłym związku z upływem czasu, z historii. Pisząc „powrót syna marnotrawnego” Rembrandta potwierdził swoją lojalność wobec szczególnej atmosferze wrodzonej tylko do niego, najważniejsze, że ustawia płótno, nie brakuje światła jednym ważnym szczególe.

I to nie tylko wirtuozem gra „mistrz światła i cienia”, jak nazywany jest genialne holenderskich historyków i badaczy jego twórczości. Jest to kolejny dowód pierwszeństwa jego wewnętrznej treści działań człowieka, w poszukiwaniu swoich motywów. Lokalizacja objawia istotę człowieka, który stworzył i jak to zmienić określa bycie? Fakt, że stawia takie pytania i dostarcza odpowiedzi nie są związane z czasem, w którym żył, ani wewnętrzne ani zewnętrzne atrybuty, Rembrandt pokazuje, że jest zawsze aktualne i istotne.

„Powrót syna marnotrawnego”: opis

Jego styl malowania – to środki, aby stworzyć historię, opowiadać historie, które nie mają ani jednego z artystów, w każdym czasie. Jak starożytne przysłowie mówi Rembrandt wrócić do domu?

… Jesteśmy obecni podczas przerwy, przyszedł po syn podszedł do progu domu ojca. Ta przerwa nie jest bezgłośne – dzwoni … Jest zbyt wiele do stracenia – głową ogoloną jak skazaniec, jego obuwie starła, że nie mają ani siły, ani środków, aby coś osiągnąć, a nawet pragnienia i ambicje. Fatalny finał marzeń. Ku opuszcza ojca swego i po prostu kładzie ręce na ramionach syna, a on kuca, prawie rozpuszczenie w fałdach ubrania. „Powrót syna marnotrawnego” – film o końcu wszystkich ziemskich drogach, gdzie końcowy będzie złoty promień, podobny do napotkanych świeci, świeci się jedna z najwybitniejszych obrazów Rembrandta – głowica ojca. Ta belka – charytatywny, na którym jest nadzieja wszystkie utracone.

Pytania i odpowiedzi

Podobnie jak inne arcydzieła, „powrót syna marnotrawnego” Rembrandta daje wiele zagadek i tajemnic. Być może były one po prostu ze względu na długi czas i wycofania w czasie malowania było jasne dla publiczności, takich jak WHO tkanina inne znaki, dlaczego są one tak różne, o różnym znaczeniu patrząc na przyjście. Dlaczego myć ręce ojcowskie, leżąc na ramionach syna, tak bardzo różnią się od siebie?

Z czasem wiele recepta została utracona, a większość sekretów straciło wartość. Rzeczywiście, może to jest ważne, w końcu, w jakim zakresie jest związany z osób obecnych na płótnie? Bardzo ważne jest od ich statusu społecznego i zamożności? Teraz wszystkie z nich – właśnie świadkami ekscytujące wydarzenie – spotkanie po długiej rozłące, dwa rodzime ludzie, świadkowie aktu przebaczenia, które jest w dużej mierze oparta jest chrześcijański światopogląd.

Przez cały czas

Rembrandt Van Reyn … „powrót syna marnotrawnego” – obraz, który powtarza niemal dosłownie w finale słynnego filmu Andreya Arsenevicha Tarkovskogo „Solaris”, wydany w 1972 roku.

Obrazy urodzone wiele wieków przed tym, są najbardziej odpowiednie, aby wyrazić uczucia, które przeżywają bohatera filmu – Chris Kelvin, wracając do ojczystego progu systemie gwiezdnym, położony w ciągu milionów kilometrów …