Ogólne Antonov Aleksey Innokentevich: biografia, exploity

Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej armii radzieckiej pokazał niezwykłą odwagę. Sposób, w jaki nasi żołnierze walczyli z faszystowskim najeźdźcą, wszedł do historii świata jako wzór heroizmu, świadomości wartości bezwzględnych ich życia tylko w kontekście jej wyłącznej przydatności w danym momencie zagrożenia dla jego kraju. Jednak oprócz bohaterstwie żołnierzy cała kampania wojskowy został oznaczony przez utalentowanych i strategicznych decyzji na podstawie dowódców wojskowych. Te przedsiębiorstwa, strategów, z pewnością dotyczy Antonov Aleksey Innokentevich, krótki życiorys, które są opisane w tym artykule.

dziedziczny wojskowy

Przyszły generał Aleksiej Antonow urodził się na Białorusi 15 września 1896 roku w rodzinie wojskowego, który jest prawdopodobnie zadanym jego los. Jego ojciec, A. Innocenty, był oficerem artylerii w randze kapitana. Mat Tereza Ksaverevna prowadził gospodarstwo domowe i wychowywanie dzieci – najstarsza córka Ludmila i syn Aleksy. To był pierwotnie polska dziewczynka, jej ojciec został zesłany na Syberię za udział w Gentry powstania w Polsce 1863-65, odpowiednio. dziadek Alekseya Innokentevicha był również oficerem, rodem z Syberii, który ukończył Alexander Szkoły Wojskowej. Jego ojciec chciał studiować w Akademii Sztabu Generalnego, ale odmówiono rejestracji ze względu na fakt, że moja żona Teresa była katoliczką. Nie chciał zmusić żonę do zmiany wiary prawosławnej i dlatego udał się wraz ze swoją rodziną w białoruskim Grodnie na służbie w Brygadzie Artylerii. Future pochodzenie Ogólne Antonov przez matkę rozmawiał doskonały nie tylko w języku rosyjskim, ale również w języku polskim.

Pierwsze lata studiów

Kiedy miał osiem lat, rodzina przeprowadziła się na Ukrainę, gdzie jego ojciec otrzymał zmiany przeznaczenia na stanowisko dowódcy baterii. Tu zaczął naukę w liceum. Antonov Aleksey Innokentevich, którego biografia było prawdopodobnie odebrał wojskowej tle jego ojca i dziadka, pierwotnie bez predyspozycji do kariery wojskowej nie pokazać. To było bardzo bolesne, nieśmiały chłopiec i nerwowy. Widząc to Antonow-senior pogodzić z myślą, że jego syn nie poszedł w jego ślady. Zaczął dużo i aktywnie angażuje się z synem, jego rozwoju fizycznego i intelektualnego. Antonow-hartowane młodszy, nauczył się grać w szachy, jeździć, a później jego ojciec zaszczepił w nim zainteresowanie fotografią. Ponadto, gdy syn podrósł, zaczął brać go na obóz letni dziedzinie.

Aleksiej było dwanaście lat, kiedy jego ojciec zmarł niespodziewanie. Rodzina mieszkała na emerytury wojskowej, matka dorabiał lekcje. Po pierwszej wojnie światowej, rodzina przeniosła się do Antona Petersburgu. W rok później, moja matka też umiera. W 19 lat, przyszłość Ogólne Antonov ukończy szkołę Petersburgu i jest testowany na uniwersytecie. Jego wybór padł na Wydziale Fizyki i Matematyki. Jednak był tam uczyć się i nie być w stanie. Brak środków do życia zmusił młodego mężczyznę do pracy w fabryce.

Początek kariery wojskowej

W związku z udziałem Rosji w pierwszej Świat Antonov 20 lat, wezwać serwis. W grudniu 1916, trenował jako student zewnętrznego w Pawłowsk Military School. W wojsku był przypisany stopień chorążego. Dość szybko, dosłownie na początku przyszłego roku, przyszły Ogólne Antonov, którego biografia weszła już na stopie wojennej, otrzymał chrzest bojowy, został postrzelony w głowę i trafił do szpitala. Jednocześnie otrzymał swoją pierwszą nagrodę – The Order of St Anne.

Po jego rana została wysłana do pułku zapasowego. W sierpniu 1917 roku, brał udział w tłumieniu buntu Korniłowa. Był odpowiedzialny za tworzenie elementów kompozytowych i dostarczanie im broni. W maju 1918 roku jego kariera wojskowa zakończyła jak odszedł do rezerwy i zapisał na studia w Instytucie Leśnym Piotrogrodu. Ale życie obywatelskie nie trwała długo – tak szybko, jak zaczęła się wojna domowa, wstąpił do Armii Czerwonej.

Udział w wojnie domowej

Future Ogólne Antonov w kwietniu 1919 roku została udostępniona froncie południowym i został przydzielony do służby jako zastępca szefa Sztabu Dywizji Ługańsku. Ponadto uczył otrzymała rekrutów. W wyniku walk i utraty Ługańsku, który okupowanej części Denikina, Antonow został tymczasowo zastąpić szefa sztabu. W drugiej połowie 1920 roku w wyniku zaciętych walk ze związkami podziału Wrangel Antonov udało się wygrać na terytorium Ukrainy do północnej części Krymu.

Podczas walk o Sewastopol przyszłość ogólnym Antonov Aleksey Innokentevich spotkał się z dowódcą przed Michaił Frunze. Po kilku latach w wyniku przeszłych operacji wojskowych został odznaczony: Certificate of Merit i Honorowy broń Wojskowej Rady.

po Lądowej

Po zakończeniu działań wojennych, a bolszewicy ostatecznie wygrał dzień, przyszły Ogólne Antonov i jego podział przeniósł się do sytuacji pracy i uczynić pracę w terenie na południu Ukrainy. Postanowił kontynuować edukację wojskową, rozpoczynając przygotowania do przyjęcia do Akademii. Chociaż był w tym czasie jednym z niewielu, którzy, dochodząc do polecenia, pozostał bez odpowiedniego wykształcenia, wielu jego kolegów zauważył, wybitne zdolności. W międzyczasie rozpoczął studia na Akademii Frunze, zaledwie sześć lat później, w 1928 roku, po tym jak dołączył do partii komunistycznej w jego pierwszego małżeństwa.

Studiował na Wydziale zespołu, dowiedział się francuskiego i stał się wojskowy tłumacz. Według zeznań jego kolegów, pokazał poważne gorliwości w nauce, zwrócił szczególną uwagę na badaniach nad pracą personelu i wielokrotnie przeszedł szkolenie w wojsku. Po ukończeniu studiów w 1931 roku wrócił na Ukrainę i głowice siedzibą w Korosteniu. W rok później, Akademia otworzyła nowy dział – dla operacji, które przyszły Ogólne Antonov Aleksey Innokentevich ukończył z wyróżnieniem.

personel pracuje

W 1935 roku został mianowany szefem sztabu agentów w Charkowie Okręgu Wojskowego. Do jego obowiązków należało między innymi ćwiczenia ćwiczenia, organizację ćwiczeń wojskowych na dużą skalę. Przez manewrach uczestniczy również zbiornik i powietrznych sił zbrojnych. W 1935 roku Ukraina odbyło główne ćwiczenia taktyczne, w których udział wzięło ponad sześćdziesiąt tysięcy osób i ponad trzy tysiące sprzętu wojskowego. Jest tu wypracowane wiele nowych osiągnięć w pracy operacyjnej, do prowadzenia których Antonow w szczególności został oznaczony przez Nagroda za Komisarza Obrony.

W 1936 Antonow został zaproszony jako uczestnik w nowej Akademii Sztabu Generalnego Armii Czerwonej. Jednakże, studiował tam tylko rok, po czym został wysłany do Moskwy Okręgu Wojskowego, gdzie kierował siedziby. W 1938 roku przeszedł do nauczania i badań działalności Akademii Frunze. W szczególności, studiował podstawowych metod taktykę zespołu wojsk niemieckich i szerszego stosowania jednostek zbiornika. To była tematem jego prac naukowych, raportów, wielokrotnie rozmawiał z kierownictwem wojskowym. W lutym 1940 roku otrzymał tytuł „Associate Professor”, a nieco później przyznano mu stopień wojskowy mjr „generalnym”.

Atak Niemiec

W ciągu zaledwie kilku miesięcy przed wojną, przyszły generał armii Antonow – biografia i kaprys losu doprowadziły go do gruba – na czele siedziba okręgu wojskowego Kijów. Ogólnie rzecz biorąc, był przygotowanie personelu do prawdopodobnego uderzenia, ale części były obsadzone przez reguły w czasie pokoju – 65%. Tak szybko, jak zaczęła się wojna, został szefem sztabu Kijowskiego Specjalnego Okręgu Wojskowego. Przez dość szybkim czasie – Cztery dni – był w stanie przeprowadzić wezwanie do dziesięciu obszarów podporządkowanych o 90%, technicy – więcej niż 80%. Ponadto, w jego obszarze odpowiedzialności także w ewakuacji ludności cywilnej. Już w sierpniu, przyszły generał armii Antonow Aleksey Innokentevich zaangażowany w powstawanie Sztabu Frontu Południowego, który sam na czele.

Na południowo-zachodnim froncie powstał długi czas w bardzo trudnej sytuacji. Doświadczenie, które dość szybko gromadzi się w pierwszych miesiącach wojny, uogólnione i usystematyzowane Antonow. Opracowano na podstawie zaleceń dotyczących prowadzenia walki, kamuflażu, inteligencji i tak wysłał go do dowództwa wojskowego. Był przygotowuje kontratak w kierunku Rostowa w listopadzie, za który otrzymał Order Czerwonego Sztandaru i zwiększyć w rankingu – „Generał”.

W listopadzie 1943 roku otrzymał stopień „generalnego armii.” Później brał udział w rozwoju bitwie pod Kurskiem, gdzie współpracował z Georgiem Zhukovym i Aleksandrom Vasilevskim. W Dwukrotnie został ranny podczas operacji. W tej samej grupie opracowała kampanię wojskową trzeci zimowy – zostało usunięte z nazistami na Ukrainie, Krym, wycofania wojsk wroga poza granicami kraju, a także wyzwolenia kierunku północnym i zniesienia blokady Leningradu. Letnia kampania opracowana 44 lat również bezpośrednio Antonov, generał armii ZSRR, jak donosił Stalinowi w kwietniu.

Udział w konferencji w Jałcie

Drugi z przodu, pomimo wszystkich obietnic został otwarty dopiero w czerwcu 1944 r. W związku z tym, nie było innego fachu – koordynacja sojuszników. To było obowiązkiem Antonov, który regularnie spotkał się z przedstawicielami USA i Wielkiej Brytanii. W lutym 1945, Antonov, generał armii, wziął udział w spotkaniu z najsłynniejszych przywódców antyhitlerowskiej koalicji w Jałcie – dał szczegółowy raport na temat sytuacji na polu bitwy. Później został mianowany szefem sztabu. Jak zauważyli historycy, było w gabinecie Stalina na Kremlu, bardziej niż ktokolwiek inny z kierownictwa wojskowego – ponad 280 razy.

Antonov Aleksey Innokentevich, którego wyczyny były bardziej niż oczywiste, osobiście opracowali plan, aby uchwycić Berlin, został później umieścić za najwyższą nagrodę wojskowej – The Order z „Victory”. Warto zauważyć, że był to jedyny nagroda 14, który otrzymał rozkaz nie jest w randze marszałka.

Według oknchanii War

Ogólne Aleksiej Antonow po wojnie, przede wszystkim zaangażowani w demobilizacji i rozpadzie wojsk. Następnie w 1946 roku został wybrany zastępcą Rada Najwyższa ZSRR. Od 1948 roku do 54 służył na Kaukazie Południowym, a następnie wrócił do Moskwy, gdzie został pierwszym zastępcą szefa sztabu, i wszedł do Kolegium Ministerstwa Obrony. W 1955 vozglavid Układu Warszawskiego. Zmarł w Moskwie w wieku 66 lat. Prochy generalnego osadzone w ścianie Kremla.