Wzrost w okresie ożywienia gospodarczego. Koncepcja cyklu gospodarczego i jego fazy

Spójrzmy na cykl koniunkturalny, pojęcie fazy, przyczyny i typy nowych domów w życiu gospodarczym. To wszystko pozwoli nam ocenić w sposób jakościowy procesy zachodzące w kraju, na świecie lub w jednej branży.

Informacje ogólne

W klasycznej nauce cykl ekonomiczny podzielony jest na cztery fazy:

1. Rewitalizacja i odbudowa.
2. Wysięgnik.
3. Recesja.
4. Depresja.

Są ze sobą powiązane i płynące. Tak więc w okresie ożywienia gospodarczego ustala się nadmierne zużycie, co prowadzi do nadmiernego przecenienia rynku i zmniejszenia wielkości pracy przedsiębiorstw oraz zwolnienia niektórych pracowników. Dlatego też, w celu szczegółowej analizy koncepcji cyklu koniunkturalnego i jego etapów, wszystkie etapy będą badane oddzielnie ze wskazaniem ich wzajemnych powiązań.

Rewitalizacja i odbudowa

Kapitał zgromadził, tworzone przedsiębiorstwa rozwijają się do momentu pełnej pracy. Jednocześnie poziom zatrudnienia wzrasta do maksymalnego możliwego poziomu. Towarzyszy temu wzrost płac i cen. Te pierwsze, z reguły, przewyższają ten ostatni. W okresie ożywienia gospodarczego produkcja jest na poziomie przedkryzysowym. Z reguły uważają, że w fazie odbudowy nie rośnie więcej niż trzy procent produktu krajowego brutto na dany rok.

Powody klasyfikacji odrodzenia jako poprawy mogą służyć jako zestaw faktów:

1. Wzrost produktu krajowego brutto wynosi ponad trzy procent rocznie.
2. Nowe przedsiębiorstwa są aktywnie tworzone i uruchamiane.
3. Płace wzrastają.
4. Bezrobocie spada.
5. Wzrasta poziom inwestycji.

Wtedy następuje lawina śniegu. Produkcja szybko rośnie, co pociąga za sobą wzrost popytu na kredyty. Stopa procentowa wzrasta do średniej stopy zwrotu. W okresie ożywienia gospodarczego można zaobserwować najwyższy poziom aktywności gospodarczej w kraju. W tym czasie powstaje główna nagromadzenie populacji. W okresie ożywienia gospodarczego wielkość i wielkość transakcji według ich rzeczywistej wartości są najwyższe.

Wysięgnik

Kiedy w okresie ożywienia gospodarczego osiąga się największe zatrudnienie, przemysł działa w maksymalnej pojemności, a następnie zatrzymuje się działalność gospodarcza. Jest to kolejna faza boomu, w której obserwowane są najwyższe parametry społeczne. Specyfika tego etapu polega na tym, że rozpoczynają się dysproporcje, które nadal są wygaszane ze względu na skumulowane rezerwy. Pojawienie się problemu cyklicznego rozwoju gospodarki jest ściśle związane z mechanizmem samoregulacji. Kryzys jest tylko czynnikiem strukturalnym w odnowie gospodarki. Jeśli populacja Ziemi była stabilna, z tymi samymi potrzebami, wtedy w końcu wchodzimy do fazy ludzkości, w której nie wystąpiły takie recesje i wzrosty.

Negatywne tendencje są również pogłębione przez sektor gospodarki, który jeszcze nie zorientował się, jaka była sytuacja. Początkowo podmioty gospodarcze próbują rozwiązać problemy poprzez zmiany cen, co ostatecznie powoduje, co do zasady, tylko inflację.

Recesja

W okresie ożywienia gospodarczego ludzie mogą poczuć, że ich życie się poprawia. Ale aby wykorzystać wszystkie możliwości na raz nie jest zalecane ze względu na kolejne zjawiska kryzysu. Jest więc proces nadmiernej akumulacji kapitału, nadmiar zdolności produkcyjnych, wzrost zapasów towarowych, rotacja kapitału spowalnia. Z tego wynika logiczny wynik – spadają przychody przedsiębiorstw, a co za tym idzie, ich pracownicy i właściciele. To z kolei prowadzi do zmniejszenia łącznego zapotrzebowania na inwestycje i wszystkich powstałych usług i towarów. W końcowej analizie obserwuje się wzrost wartości produktu narodowego brutto.

W rezultacie pojawia się duża liczba negatywnych tendencji: cena akcji spadnie, bezrobocie rośnie, co towarzyszy spadkowi ogólnego poziomu życia. Często rozwija się do takich form, że zmniejsza się nie tylko wzrost PKB, ale sam wskaźnik staje się mniejszy. Podczas recesji produkcja stale spada, a stopa bezrobocia rośnie. W tym samym czasie dochody ludności maleją. Poprzez działanie zapadki, ceny nie od razu podlegają trendowi. Ich spadek zachodzi tylko w przypadku zaostrzenia i czasu trwania sytuacji, co może służyć jako faza depresji. Ale w tym są względne zalety. Środki produkcji i pracy stają się tańsze, co stwarza warunek wstępny nowych inwestycji w gospodarce (przedsiębiorstwa, technologie, wyposażenie i personel).

Depresja

Jest to najniższy punkt każdego cyklu koniunkturalnego. Charakterystyczną cechą depresji jest zaprzestanie procesu recesji. Ale nadal widać wysoki poziom bezrobocia. To prawda, jeśli nie ma znaczącej inflacji, oprocentowanie kredytu spada . To z kolei stymuluje popyt na kapitał pieniężny, tworząc warunki wstępne do gromadzenia tego.

Wnioski

Po depresji zawsze jest nowa faza – wznoszenie się. Inwestycje, popyt zaczyna rosnąć, stopa bezrobocia maleje, sektor bankowy staje się bardziej aktywny. Logicznym wnioskiem tego procesu jest boom, podczas którego wielkość produkcji przekracza poziom sprzed kryzysu. Wszystko zależy od tego, jaka jest rama czasowa. Jeśli porównamy kryzysy z 2008 i 2014 r., Jasne jest, że w tak krótkim okresie gospodarka nie zdołała w pełni odzyskać. Jeśli jednak porównamy obecną sytuację z sytuacją, która miała miejsce w roku 1800, wynik będzie widoczny.