Funkcje i cechy charakterystyczne despotyzmu. Starożytny orientalny despotyzm. Despotyzm – to …

Słowo „demokracja” na ustach wielu, ale ludzie często nie znają dokładnego znaczenia tego słowa i używać go właściwie i całkowicie. Poniżej wyjaśniamy , co despotyzm jak interpretować to słowo różnych źródeł, i jakie są jego cechy.

Despotyzm – co to jest?

Zacznijmy od najbardziej ogólnej definicji tego słowa. Więc despotyzm – specyficzna forma państwa, w którym cała władza należy wyłącznie do monarchy. Taka moc nie jest regulowana przez prawo, monarchia jest dziedziczna i zwykle zasady władca, powołując się na urządzeniu wojskowo-administracyjny.

Najczęściej despotyzm spełnione jako formy rządów w starożytnych imperiów. Na przykład w Egipcie, Asyrii, Persji, Babilonii, Chinach, Indiach. Oczywiście, w tym przypadku despota słowo było prawem i nie była omawiana. Było to w czasie despotyzmu podjętej najbardziej głupie i krwawe prawa. Nie jest to zaskakujące, jako władca osoby przeceniać. Jaskrawym tego przykładem – Egipcjan. Nawet po śmierci faraona był równy Bogu, a on złożył hołd odpowiednich wyróżnieniem. Pomimo faktu, że moc despoty był nieograniczony de jure, de facto, wszystko było złe. Działania despoty była ograniczona i często podporządkowane interesom wąskiego kręgu szlachty. Tak więc, despotyzm – wygodna forma rządu dla elit i często współistnieje z oligarchii.

Rozważyć koncepcję „orientalnego despotyzmu” starożytnego

Koncepcja wschodniego despotyzmu idzie nawet od Herodota – ojca historii. Opisał sytuację, w której rządzący nie są po prostu zamknięte kościoły, duże i małe, ale także zmusza ludzi do budowania siebie ogromne, majestatyczne grobowce i nagrobki. Koncepcja starożytnego orientalnego despotyzmu miał pewne cechy. Tak więc, głowa państwa, arbiter sądu i uosobieniem prawa powszechnego był despotyczny władca. Był czczony, ubóstwiany go, był znienawidzony i obawiano. Forma rządu było, oczywiście, monarchista, a władza była dziedziczna. Ale despota nie mógł rządzić bez poparcia potężnego rozgałęzionej aparatu administracyjnego. Był zobowiązany do zarządzania odmienne społeczeństwo skutecznie które już utworzyły inną warstwę, nie wspominając o pełni uformowaną nierówności materialnych. Ponadto, nawet w czasach starożytnych Wschodniej społeczeństwo nabrał kształtu i nabyte cechy, które można przypisać do dziś. Na przykład, została zróżnicowana, a każda warstwa społeczna miała swoje miejsce nie tylko w hierarchii, ale także zwrócić uwagę na jego organizację, praw i obowiązków. To właśnie na tej podstawie mogła przybrać kształt i kolor początki kwitną gwałtowną despotyzm starożytnego Wschodu.

Hierarchia starożytnych społeczeństwach wschodnich

Mówiąc o społeczeństwie starożytnego Wschodu, nie możemy zignorować takiego zjawiska społeczne jako niewolników. Najczęściej była to tzw niewolnictwo domowe, gdy niewolnik był własnością ogromnej rodziny. Ponadto, niewolnicy pracowali w kompleksie świątynnym w budownictwie, w odpowiednich polach. Który stał się niewolnikiem?

W zasadzie, niewolnik mógł być każdy. Najczęściej, to warstwa społeczna uzupełniane więźniów. Ale zdarza się, że niewolnik może stać się wolnym człowiekiem. To niewolnictwo dług. Im więcej i bardziej staje się wspólnota, tym większy zakres nabytej niewoli zadłużenia. Jeśli mówimy o niewolnictwie w ogóle, w Egipcie i Chinach na przełomie 2-3 wieków, nawet tworzyć rynki gdzie niewolników sprzedawanych tylko na każdy gust. Sługa mógł sobie pozwolić na zakup nawet pasterza, ogrodnik lub rzemieślnika przeciętne. Jest to również część cech despotyzmu. Wszystko to wskazuje na ogromną skalę handlu niewolnikami.

Charakterystycznymi cechami wschodniego despotyzmu

Po pierwsze, to jest treść religijna mocy despotycznego władcy. Monarch pod despotyzm czuć reaktywowana Boga, wcielenie. W związku z tym, jego moc jest dana przez nikogo innego jak samego Wszechmocnego, i nie było absolutne.

Monarcha został uznany za jedyny sędzia miernikiem legalności każdego aktu. To mówi wszystko: od stosunku do monarchy do jego tytułu. Takie sformułowanie problemu władzy musieli zjednoczyć społeczeństwo. I zjednoczeni. Po tym wszystkim, jeżeli moc podana do monarchy ponownie, gdyby dano mu przez Boga, w przeciwieństwie do gubernatora jest po prostu bezużyteczny. To głupie, bo boskiej mocy, z definicji, mądry i ma na celu dobro publiczne. Dlatego moc despoty i utrzymane, ludzie są po prostu boi się iść pod jego rządami. Zwłaszcza, że był uważany za nic innego niż arcykapłana lub czele całej kapłańskiej hierarchii. Rozważmy inne cechy charakterystyczne despotyzmu.

Obowiązki despoty jako czele hierarchii kapłańskiej,

Miał pełne prawo do przeprowadzenia wszelkich uroczystości religijne związane z narodzinami i cyklu płodności. W niektórych przypadkach, władca mógł nawet znieść kult starych bogów i stworzenie zupełnie nowej religii (jak to miało miejsce w Egipcie).

Ale co w żadnym wypadku nie powinien zrobić panującego monarchę – ma wziąć udział w rytuałach związanych ze śmiercią. Wynikało to częściowo z faktu, że boska moc mogła wykonywać tylko dobre, tylko wygrać, ale nie siać śmierć i smutek. Ponadto, czasami władcy przedstawił swój kult. W ten sposób powstało wrażenie integralności, świętość władcy ciała. Dlatego próba może być porównany do bluźnierstwa, przemówienia przeciwko Bogu (lub bogów) i karane najbardziej poważnie. Na przykład, pechowy zabójca mógł być wykonany, wydalenia, i tym podobne. Ale nie wszystko było tak gładkie.

Złota klatka dla despoty

Despotyzm nie odporność. Monarch żył w złotej klatce, co zostało powiązane z wieloma ograniczeniami. Na przykład, jego życie było ściśle regulowane pałacowych towarzyskiego, konwencje i uprzedzeń. Często jest to wszystko zrobić, aby chronić święte monarchę. Jednak czasami nawet zabity gubernator może być po prostu dlatego, że według astrologa, jego życia na ziemi wygasła. Nie jest konieczne, aby wyjaśnić, dlaczego sądy zawsze były mag-wieszcz. Wszelkie władca był zainteresowany w jaki sposób zmaksymalizować astrolog przedłuża jego żywotność. W rezultacie, to astrologów grał rolę „szarych kardynałów”, jak zależało na nich, paradoksalnie, życie pół-boskiego władcy.

Dotykamy na funkcje władzy despotycznego monarchy

Jego pozycja nie miał nic wspólnego z identyfikacją władcy i samego państwa. To po prostu ma swoje miejsce wśród innych instytucji obowiązkowych. A jednak jego moc nie była tak nieograniczona. Na przykład, gubernator przedstawiony zestaw praw i zasad ustanowionych wcześniej. Tak, gubernator będzie ustalenie nowych zasad życia, wydawania ustaw i dekretów, ale w tym samym czasie, przepisy te miały pewne ograniczenia.

W szczególności nie powinny one sprzeczne z podstaw społeczeństwa. Doskonałym tego przykładem mogą być Indie. Choć gubernator i może wydawać żadnych dekretów, były one w żaden sposób nie odnoszą się do łamania systemu kastowego i sposób życia ludzi, zagadnień związanych z wiarą. Dość interesujące jest pytanie, kto decyduje, odpowiada prawie wolę bogów lub naruszać go. Nawet w Babylon przyjęte przepisy nie powinny kolidować z tradycyjnymi zasadami praworządności. Nawet pierwszy kodeks praw powstał jako próba ochrony tradycyjnych zamówień od nowych zjawisk destrukcyjnych w społeczeństwie.

Mogę ocenić despota?

Ponadto moc despoty nie pociąga za sobą prawa sądowego. Był domyślnym arbiter sprawiedliwości. Mógłby wybaczyć sprawcy albo ukarać go z jakiegokolwiek powodu. Czasami jest to rodzaj królewskiej sprawiedliwości, na przykład, przedstawiciel takiego sądu był Salomon. Tak więc, despotyzm – często nie jest to, co należy rozumieć przez ludzi słownych.