Kapelan – pasterz lub wojownikiem?

Kapelan – to przede wszystkim kapłanem, mężczyzna, ubrany w duchowej godności. A jeśli czuje powołanie „w świecie”, że ksiądz ma możliwość połączenia tych sposobów.

Kim są kapelani?

Legenda głosi, że św Martin Tursky w ekstremalnym zimnie, sam cierpi na zimno, dał połowę swoich szat błagając go, by nie zimno, a tym samym uratował mu życie. Nocą, biskup miał wizję, że jego ubranie on ogrzany Jezusa Chrystusa w przebraniu żebraka. Od tego czasu niektóre z jego ubrania był jednym z chrześcijańskich miejsc świętych, szczególnie czczonego królów Francji. Zabrali ją do kampanii, podnosząc specjalny marszową świątynię (łac. Capella) czcić w sposób. Kapłan, który odbył się w kaplicy w końcu stał się znany jako kapelan.

Jaki był duszpasterzem Kościoła rzymskokatolickiego?

W minionych wiekach, obowiązki kapłana tej rangi były dość rozległe. Pierwotnie kapelan – ksiądz towarzyszący armii króla Francji w kampanii. Z biegiem czasu, termin zaczął być używany znacznie szerzej. Więc zaczęliśmy dzwonić do wszystkich ludzi rangi duchowego, który mieszkał w klasztorze i byli zaangażowani w działalność świecką. Zazwyczaj to wiązało się z obowiązków dydaktycznych i osobistych sekretarzy szlachetnych i bogatych obywateli. W średniowiecznej Europie, jedna z funkcji Kościoła katolickiego miał kontrolę nad rozpowszechniania i zachowania wiedzy. Wszystkie nauki, dokładne i humanitarne, opracowane wyłącznie w klasztorach i ludzi edukacyjnych odbierać na kilku uniwersytetach, a zajęcia w której mnich. Stopniowo, „kapelan” koncepcji w Kościele rzymskokatolickim zjednoczony ze wszystkimi kapłanami domem kaplic arystokracji, ponieważ są one, oprócz nabożeństw, dzieci uczyły się czytać i pisać, a często także pacjentów leczonych w posiadłości.

Posługa kapelanów w wojsku

Obecnie uwagę przyciągają stanowisko kapelana w wojsku. Pierwotnie nazywany kapelana księdza z wojska. Wtedy stało się pojęcie szersze, ale było tam, że kapelani zawsze popyt. Żołnierze – mężczyźni z bronią w ręku, a oni potrzebują pasterza, którzy pozwalają wątpić w trudnej chwili. Kapłan w wojsku nigdy nie chwycić za broń, nie biorące udziału w walkach. Jako że w każdym razie nie daje błogosławieństwo do wojny. Kapelan – pasterz i jego misja – nie pozwolić zapomnieć o współczuciu, moralności i sumienia w trudnej sytuacji. To pomaga wierzącym rannych pojednajcie się z Bogiem, a nie usługę za zmarłych żołnierzy.

Inne sposoby kapelanów służących

Nie wszyscy kapłani, którzy mają obowiązki doczesne, służyć w wojsku. Kapelan – ksiądz w szpitalu, nauczyciel szkoła parafialna, chrześcijański psycholog z University. W każdej sferze działalności związanej pomagając ludziom żądać ich pracę. W naszych czasach, religia w większości krajów oddzielony od państwa, obywateli przewidziano wolności wyznania, w tym zakaz nakłada się na ateizm. Oznacza to, że państwo nie zawiera oficjalne stanowiska kapłanów. Jednak osoba może czuć potrzebę Boga w dowolnym momencie w ich życiu. I kapelan – Jest to okazja, aby zbliżyć się do niego dla tych, którzy nie mogą odwiedzić świątynię z różnych powodów. Na przykład, w więzieniach osadzeni nie przyjazd, ale tam jest kaplica, gdzie można pójść do spowiedzi w wielu więzieniach. Kapelani są będą obsługiwały rozmaite ruchy ochotników w innej formie. Może to być seminarium lub wykład dla uczestników, towarzyszące im na niebezpieczną służbę, w połączeniu z zagrożeniem dla życia. Co do zasady, kapelan – jest oficjalnym przedstawicielem kościoła chrześcijańskiego, a jego obecność wyraża również poparcie dla każdego przedsiębiorstwa. To podnosi prestiż organizacji, to przyciąga uwagę wiernych do swoich problemów. oni często biorą na siebie ciężar negocjacji między przeciwnikami w lokalnych konfliktów.

Kapelan – ksiądz, który rozumie przyziemnych potrzeb człowieka. Jego celem w każdej sytuacji podkreślić najważniejsze – aspekt moralny problem próbuje rozwiązać ludzie nie zawsze są blisko religii. I niezależnie od religii, nigdy nie odmówi pomocy. Na przykład, kapelan wojskowy – popa – zawsze wysłuchać i pomóc w zrozumieniu problemu i muzułmańskich i ateistą, gdy prosi o radę i wsparcie.