N. A. Niekrasow: „Błogosławiony jest delikatny poeta”. analiza wiersza

Zastanawiając się, jaką rolę odgrywa pisarza w społeczeństwie, Nikołaj Niekrasow, w 1852 roku, stworzył swój genialny poemat „Błogosławiony jest delikatny poeta”, poświęcając go w rocznicę śmierci Gogola, którego nazwa nie jest wymieniona w tej pracy, ponieważ był wówczas w niełaskę. Niekrasow był jednak przekonany, że Rosja po raz kolejny stracił kolejny wielki rosyjski klasska, wkład do literatury, które mają jeszcze ocenić jego potomków.

N. A. Niekrasow: „Błogosławiony jest delikatny poeta”. analiza

Autor bardzo wyraźnie zauważa, że poeta – to nie zawód, a nawet nie dzwoni. Jeżeli dana osoba otrzymuje prawdziwy poetycki dar od Boga, nie utait i nie może dłużej milczeć. Ale prawdziwi poeci może być kilka, które nie działa ze względu na cześć i chwałę tylko. Inni jednak pracować wyłącznie na rzecz swoich rówieśników w życiu wznoszenia pomników i, co ciekawe, zdecydowanie popiera je, ponieważ są one w żaden sposób zirytowany i nie mówić o naciśnięcie kwestie. Takie poeci skąpane w blasku swej chwały, a nawet do pewnego stopnia, możliwość kontrolowania tłumu, zmuszając go, aby myśleć i martwić się o to, co zostanie nakazane z góry.

Prawdziwie błogosławieni delikatny poeta. analiza wiersz konkluduje, że śmierć jednego z tych frywolnych poetów wszystkich swoich kreacji wkrótce być zapomniane przez współczesnych, a nie wspomniał potomków pustki i nieciekawe, ponieważ nie czują żadnej refleksji i walczyć o tych samych wartościach ludzkich i Prioriti na który jest społeczeństwo oparte.

Tłumy oskarżycieli

Ale rodzaj poetów, który nie jest tak complaisant i silny duchem, nie milczy, a więc jest to bardzo niewygodne dla władzy. Są sumienie ludzi zawsze zamiatanie istniejącą niesprawiedliwość, fałsz i obłudę, wszystkie rodzaje przestępstw społecznych i bezpośrednio powiedzieć o pilnych problemów krytykowane w trudnych i oskarżycielskim formie.

To, co jest dosłownie krzyczy w swoim dziele: „Błogosławiony jest delikatny poeta” Niekrasow.

Prawdziwi poeci nie podobać nikomu, a ich sarkazm byłoby niemożliwe do ukrycia. Ci, którzy widzą odzwierciedlenie w tych prac będzie potępiać i przeklinają je. Jest to reakcja i wskazuje, że autor był w stanie dotknąć duszy ludzkiej do chorych i do ujawnienia prawdziwych przyczyn choroby. I przejawem negatywnych emocji, żywy i obecny, będzie lepiej niż pochlebne pochwały, śpiew poetów pierwszego typu.

Niewdzięczny poetycki prawda

Zazwyczaj działa poetów, rebelianci są pełne sarkazmu, przy okazji, jak poemat „Błogosławiony jest delikatny poeta”. Oni oderwać, choć gorzkie, ale prawda, zwracając ich uwagę na wszystkie ludzkie zło społeczeństwie. Ale ludzie, zamiast pracować nad sobą, analizuje się i angażować się w dalsze samodoskonalenie, zaczynają stać rozgoryczony. Dla nich, prześladowania i nienawiść autora staje się niemal sens ich życiu. Po tym wszystkim, ich zdaniem, autor przechodzi wszelkie granice tego, co jest dozwolone, zakłócania ich spokoju.

Wiersz „Błogosławiony delikatny poeta”. Niekrasow

Poeta Niekrasow napisał, że los delikatne więc jest łatwe, to wszyscy uznają i akceptują jednak rodzi się pytanie: „Czy on jest zadowolony ze swojego losu, gdyby tak przyjemne ludzka chwała zdobył tylko jeden z jej składania i grzeczność?”. Ale potem dodał, że po śmierci do niego i jego dzieła znikają, a za nim zmieni, który jest dokładnie taki sam sposób zacznie się tworzyć nową kurz.

Głęboka analiza pracy „Błogosławiony jest delikatny poeta”, prowadzi do tego, że w przeciwieństwie do pierwszego rodzaju, drugiego typu poetów walczących o jego prawdy przez całe życie, które jest pełne tragedii, nie rozpozna, wydalać i zaciekle nienawidzą, ale mimo to reakcja nie będą milczeli. I zrobią wszystko, co w ich mocy, aby społeczeństwo się wyleczyć, a cały ludzki świat pełen harmonii, sprawiedliwości i dobroci.

Śmierć jako nagrodę

Po wyjeździe z życia tego odważnego prawdy zawsze będą pamiętać i z każdą mijającą dekadę i wiecznej chwały będą tylko mnożyć i świecić jeszcze jaśniej na horyzoncie literackim.

Na podstawie nieśmiertelnych dziełach takich nierozpoznanych geniuszy, którzy nie oszczędził samego siebie, poprzez jego poezja sprawiły, że świat stał się czystszy i rozwijać nową generację talentów.

Bardzo piękne i dokładne słowa tych poetów kończy swój wiersz „Błogosławiony delikatny poeta” Niekrasow. Mówią, że tak szybko, jak umiera poeta-buntownik, społeczeństwo zaczyna zdawać sobie sprawę, ile ten człowiek zrobił i jak kochał, nienawidził.