Obraz Bazarowa w powieści "Ojcowie i synowie" Turgeniew IS

W drugiej połowie XIX w. W Rosji zaczął powoli deklarować nowego rodzaju bohatera. Jeśli wcześniej byli szlachcicami, teraz pisarze domowi coraz częściej zwracają uwagę na raznochintsyjnych Demokratów, ludzi o niearchistycznym pochodzeniu, którzy przez swoją pracę i wytrwałość przebili ich drogę. Wizerunek Bazarowa w powieści "Ojcowie i Synowie" absolutnie odpowiada temu bohaterowi, więc możemy powiedzieć z całą pewnością, że Turgieniew był w stanie złapać nastrój ludu i słuchać rosyjskiego życia. Gdyby tak nie było, pisarz nie potrafiłby tak dokładnie wyobrazić sobie konfliktu między różnymi pokoleniami.

Demokracja Bazarowa

Wizerunek Bazarowa w powieści "Ojcowie i Synowie" jest ucieleśnieniem demokratycznych idei i zasad. Bohater dumnie oświadcza, że jego dziadek pochodzi z niewolników, ale jednocześnie nie przypomina, że dziadek – na linii matki – był szlachcicem. Jest to już przejaw miłości Eugene do zwykłych ludzi, odrzucenia klasowego podziału społeczeństwa. Bazarow szanuje tylko ludzi, którzy przynoszą swą pracę i umysł do kraju.

Wygląd zewnętrzny bohatera wskazuje również na jego prostotę. W środowisku arystokratycznym pojawia się w szacie, która jest lekceważeniem konwencji. Ponadto autor zwraca uwagę na czerwoną rękę Eugene, jest bardzo różna od eleganckich uchwytów arystokratów. Bazarov nie jest obcy fizycznej pracy, nie lubi tracić czasu na zabawę, nawet w Maryin, kontynuuje eksperymenty przez cały dzień.

Nienawiść arystokracji i miłość ludzi do bohatera powieści "Ojcowie i synowie"

Bazarov – obraz, do którego rozciągają się proste ludzie, a jednocześnie gardzący szlachtą. Tak zwane arystokraci nienawidzili Eugene ze wszystkich serc, nazywając go cynizmem, dumnym, plebejskim, bezczelnym. Zderzenie między Pavelem Pietrowiczem i Bazarowem to nie tylko walka dwóch pokoleń, ale także konfrontacja ludzi o różnych przekonaniach i wartościach moralnych. Arcykatratka tylko czekał na wymówkę, aby przylgnąć do wroga.

Jednocześnie ludzie w obrazie Bazarowa w powieści "Ojcowie i Synowie" powodują jedynie pozytywne emocje. Chłopcy biegali przez cały dzień jak psy, Peter i Dunyasha sympatyzowali z bohaterem. Nawet nieśmiała Fenechka była tak przyzwyczajona do prostoty i życzliwości Eugene, że odważyła się zadzwonić do niego w środku nocy, kiedy jej syn zachorował.

Samotność Bazarowa

Powieści "Ojcowie i Synowie" opowiadają o walce o demokrację i arystokrację. Bazarov jest reprezentowany w pracy jako rodzaj kwiksza, wpada w skrajności. Evgenia jest nienawidzona przez arystokratów i zwykli ludzie kochają, ale nie ma takich ludzi, nawet autor nie rozumie swojego bohatera, uważa, że w prawdziwym życiu taka osoba nie ma nic do roboty. W Mariin Bazarov różni się od miejscowych właścicieli ziemskich, a dla sług jest on sam, ale tu w swojej wiosce dla wszystkich pańszczyzn, jest dżentelmenem.

Obraz Bazarowa w powieści "Ojcowie i Synowie" jest tragiczny. Bohater nie ma podobnych ludzi, tylko wyimaginowanych zwolenników, dla których jego pomysły są hołdem dla mody. Ponadto, jest nieszczęśliwy w miłości. Śmierć Evgeni była nieunikniona, ponieważ, podobnie jak on, jest prawie niemożliwe, aby przetrwać na ziemi.