Biegnij do końca swojego obywatelskiego obowiązku Valery Hodemchuk – jedynym pracownikiem elektrowni atomowej w Czarnobylu, jedna śmierć wyprzedziła bezpośrednio do działu 4, gdzie znalazł grób stu trzydziestu ton gruzu betonowego. Jaki był ten człowiek i jak ewoluowała jego los? I jeszcze jeden z jego przyjaciół stało się ofiarami strasznym wypadku w tragicznym dniu 26 kwietnia? 
żal matki
Valery był opiekuńczy syn regularnie odwiedził swoją matkę, która mieszka w pokrzywy wsi, regionu Kijów, na ziemi ojczystej. Wiosna – czas, kiedy mieszkańcy tradycyjnie sadzić ziemniaki, więc po zmianie w sobotę rano cała rodzina z dziećmi planuje iść na pomoc Anna Isaakovna w pracach rolniczych.
Sobota 26.04.1986, matka Valeria Hodemchuka spędził w niepokoju, bo syn nigdy nie złamał obietnicy. W niedzielę rano alarm wzrosła, a wieczorem we wsi były pierwsze autobusy z ewakuowanych. Dom Anna Isaakovna córka poszła do dzieci. Musiała nauczyć się straszną prawdę o tej tragedii.
Przed oczami spływały całe życie: jak wraca z wojny cały ranny mąż Ilya. Był brakuje nogę, paloną duszę i poważne dolegliwości fizyczne. Wkrótce zmarł z ran, a ona pozostała, prosty lider zespołu kołchoz, z czworga dzieci. Valera był najmłodszy, miał osiemnaście miesięcy. Wychowywał cichy i nieśmiały, ale sobie sprawę wcześnie na przykładzie swoich rodziców, że jest poczucie obowiązku. W stosunku do matki, przyjaciół, Ojczyzny. 
Prypeć – miasto marzeń
W latach siedemdziesiątych wraz z budową elektrowni jądrowej w Czarnobylu Ukraina rośliny rosną i rozwijają miasto Prypeć, założona 02/04/1970, której los się stać miast atomowe. Miejsca na rzece Prypeć znaczących dla rekreacji. Błogosławiony Area, gdzie grzyby letnie, choć ukośnym Kosi, ryby w rzece może bez załączników do zwykłego haczyka do połowu, a tuż pod nogi rosną jagody. Ulubionym miejscem wypoczynku wśród tysięcy ludzi osiedlić się w nowych osadników.
Młody osada stworzył nowe rodziny, dzieci urodzone częściej niż w innych miastach. W 1986 w Prypeci liczy około pięćdziesięciu tysięcy ludzi, w tym 15,406 dzieci. To przyjechaliśmy tutaj Komsomołu voucher po służbie w armii radzieckiej i Valery Hodemchuk, którego biografia jest ściśle spleciona z elektrowni atomowej w Czarnobylu.
Kariera, rodzina
Zaczął swoją ścieżkę kariery pracy z szoferem, ale bardzo szybko Komsomolec rozpoczął pracę bezpośrednio w fabryce, które wzrosły z kotłów kierowcy do operatora starszy MCP RC-2. Hodemchuk Valery Iljicz, urodzony w 1951 roku, szanowanych kolegów, jego portret wisiał na pokładzie miasta honoru. Przez trzydzieści lat miał on dwie nagrody państwowe: Kolejność „Odznaka Honorowa” i porządku „Labor Glory” II stopnia. 
Dusza stał przywiązany do tych miejsc. Lubił polować i Polesie – raj dla miłośników tej rozrywki. Tam założył rodzinę, że zapoznanie się z ciemnowłosą dziewczyną z szaro-zielonych oczach. Żona Waleria Hodemchuka Natalia Romanova, pracował także w elektrowni atomowej w Czarnobylu, inżynier z pompowni. Los postanowił, że 22 kwietnia para świętowała rocznicę ślubu. Rodzina wychował dwoje dzieci, w 1986 roku, Oleg poszedł do drugiej klasy, a Larissa – w szóstym. Córka odziedziczyła po ojcu kręcone włosy, kolor oczu, dyspersji brwi.
Życie toczyło się jak zwykle, a rodzina budowała nowe plany. Wydawało się, że nie było żadnych oznak kłopotów.
Wypadek w elektrowni jądrowej w Czarnobylu
W grudniu 1983 roku wrócił do pracy Unit 4. Pracownicy byli przekonani, że nowoczesna technologia, wiele zamków i sprzętu komputerowego, aby chronić je od wszelkich wypadków. Niestety, twórcy nowego reaktora nie jest istotną ochronę ludzi i łańcuch naruszania jego instrukcją obsługi tragicznie zakończonych w nocy strasznej mocy standardowej próby eksplozji. Pył promieniowanie rozprzestrzeniać przez Ukrainę, Białoruś, 14 regionów Rosji, obejmujące straszną chmurę Europie Zachodniej.
Awaria w Czarnobylu doszło w nocy z soboty 26 kwietnia. Eksplozji (było dwa) metalu przemieszczane do góry reaktora, zwinięte rurki, a strona tłoczna makijażu komory reaktora, zwinięte części budynku. Radioaktywne szczątki hit dach reaktora jest nie tylko, ale również z budynku turbiny. Nie było częściowe zawalenie się dachu hali maszyn (drugi etap stacji), gdzie obciążenie prowadzone jego starszego operatora Hodemchuk.
Od wspomnień świadków
Na dworcu w nocy 134 osób pracowało. Ci, którzy byli bliżej do sali komputerowej, należy pamiętać, że zamachy postrzegana jako uderzenie, biorąc je za brak łopatek turbiny. Alarm jest włączony, podświetlając problem w module 4. Wszystko pobiegł tam. Najbardziej zainteresowany w hali turbin, gdzie łatwopalny wodór i olej silnikowy. Widząc załamanie dachu, każdy stara się przekazywać informacje w Zarządzie panel 4 bloku w błędnym przekonaniu, że jest konieczne, aby wlać wodę do chłodzenia reaktora. 
W ciągu pierwszych kilku minut, nikt nie rozumiał skalę tragedii, za mało starych dozymetrów nie można zmierzyć rzeczywisty poziom mocy promieniowania. Awaria w Czarnobylu wykazała całkowity brak gotowości personelu dla takiego rozwoju. I spełnienia strażaków, którzy przybyli na ogień siedem minut później, już przewożących spalony Vladimir Shashenkov, przedsiębiorstwo produkcja maszynowa „Smolenskatomenergonaladka”, który przyszedł na misję do obserwacji w nocy z testów reaktorów. Przed 1984 pracował w samej rośliny, aby przenieść po opuszczeniu firmę Uruchomienie do pracy w tej specjalności po studiach przemysłowej w Konotop.
Umrze w szóstej rano od oparzenia, promieniowanie i nie do pomyślenia odsetek złamań kręgów. Jest wstrząśnięty przez ból, będąc świadomym, powtarzał: „Nie Valera …”. Chodziło o jego towarzyszy i rówieśników Valerie Hodemchuk.
Śmierć wyższych operatora MCP RC -2
Przed pierwszym wybuchu na stacji zaczął drżenie, chwycił pompy okrężne. Valery Hodemchuk nie wahał się ani sekundy i pobiegł do ryzyka, aby określić przyczynę wystąpienia sytuacji awaryjnej. Zachowywał się automatycznie skłoniło obowiązku bez starają się zrzucić winę na podwładnych. Obejmowała ona wybuch, zakopać ciało pod sto trzydzieści ton gruzu betonowego. Pomiędzy wejściem pochodzi awarii w budynku turbiny i głównej pompy obiegowej. inżynier instalacji personel byli pierwszymi świadkami śmierci drugiego, pośpiechu, aby pomóc mu w jego życiu.
Valery i Vladimir Hodemchuk Shashenok są pierwszymi ofiarami strasznym wypadku. Ogólnie rzecz biorąc, w pierwszym dniu była hospitalizowana 108 osób (kolejne 24 – w drugim dniu wypadku). Niektóre z nich – ci, którzy do niedawna starał się uratować operatora starszy. B. Perevozchenko, kierownik zmiany, wszedł na konsoli przez utworzoną szczelinę w siedzibach podmiotów gospodarczych, ale na próżno. Nikt nie chciał uwierzyć w śmierć swojego przyjaciela. Senior Mechanical Engineer A. Yuvchenko próbował trzy razy, aby dostać się do niebezpiecznego miejsca, bez tchu z pyłu i dymu radioaktywnych. Poszukiwania nie zatrzymać do siódmej rano. Tylko aby przenieść zmiany i opuszczenie niebezpiecznego obiektu zakopane nadziei znalezienia ciała operatora starszy. 
Inne ofiary Czarnobyla
Do dzisiaj żadna firma prowadzi ewidencję ofiar katastrofy. Kto powiedział, że z oficjalnym numerem 4000 osób. Wiadomym jest, że w dniu wypadku, a w ciągu miesiąca nie było 31 osób, w tym strażaków bohaterów zapobiec straszliwej katastrofy. Pracowników Czarnobyla nie policzono dwadzieścia jeden specjalisty. 19 zmarło z powodu choroby popromiennej, otrzymał niezgodną z życia dawki promieniowania, przyjęli śmierć z godnością.
Pełną listę pomordowanych pracowników NPP:
- Hodemchuk Valery Iljicz, pogrzebany pod gruzami w wybuchu, ciała nie znaleziono. Starszy operator.
- Shashenok Władimir Nikołajewicz, zmarł z choroby popromiennej, oparzeń i rdzeniu złamania. Inżynier.
- Lelechenko Aleksandr Grigorevich, zmarł z choroby popromiennej, które rozwinęły się w wyniku czterech dni pracy na wyeliminowanie awarii, wraz z pracownikami sklepu elektrycznego. Zastępca kierownika zmiany.
- Anatolij Iwanowicz Shapovalov, uczestniczył w wypadku urządzenia lokalizacyjne roślin. Elektryk.
- Baranow Anatolij Iwanowicz, który nie dał rozprzestrzenić ogień do innych bloków. Elektryk.
- Lopatiuk Wiktor Iwanowicz, wzrosła do rozprzestrzenienia się ognia. Elektryk.
- Konoval Jurij Iwanowicz, uniemożliwił rozwój pożaru. Elektryk.
- Brazhnik Wiaczesław Stepanovich, zablokowana linia oleju, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się ognia. sterownik turbiny parowej.
- Vershinin Jurij Anatolevich brał udział w gaszeniu pożaru w maszynowni. Mechanik gąsienicowy.
- Degtyarenko Wiktor Mihaylovich, oprócz Gaśniczej, znosił kolegów z gruzów. Attendant.
- Ivanenko Jekatierina Aleksandrowna, opuścił swoje stanowisko z prywatnej służby bezpieczeństwa aż do końca.
- Luzganova Claudia Iwanowna również pracownikiem prywatnej ochrony.
- Kurguz Anatolij Harlampievich, ratowania ludzi spod gruzów. Starszy operator.
- Kudryavtsev Aleksandr Gennadievich, przeprowadziła ankietę reaktora po wypadku. Inżynier.
- Novik Aleksandr Vasilevich, uczestniczył w gaszeniu pożaru w maszynowni. Mechanik gąsienicowy.
- Akimov Aleksander Fedorowicz, trzymać pewną skalę katastrofy i skutki lokalizacji. Przesunięcie przełożonego.
- Perevozchenko Walerij Iwanowicz, koszt ratownicze podwładni. Przesunięcie przełożonego.
- Perchuk Konstantin Grigorevich życie zatrzymane na koszt wycieku wody z odpowietrznikiem. Starszy kierowca.
- Proskuryakov Viktor Vasilevich, wziął wszystkie środki, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wypadkiem. Inżynier.
- Sitnikov Anatolij Andreevich osobiście sprawdzać uszkodzonego reaktora. Zastępca dyrektora elektrowni atomowej w Czarnobylu.
- Toptunov Leonid Fiodorowicz, podjąć wszelkie środki w celu BSCH-4 zawierają wypadek. Inżynier.
Sto trzydzieści jeden osób z rozpoznaniem choroby popromiennej, 80 z nich zmarło w następnych latach. Prawdopodobnie kolejne 60 tys (likwidatorzy) cierpi na inne choroby, ze względu na wysokie dawki promieniowania. 
Pogrzeb pierwszych ofiar wypadku
Shashenok VN znalazł schronienie na cmentarzu wsi w Chistogalovka, inne znaki, w tym strażaków i pracowników Czarnobyla, pochowany na cmentarzu w Mitino Moskwie, gdzie zostały spełnione wszystkie wymogi ostrożności. Wynika to z faktu, że większość z nich zmarła w szpitalu w Moskwie numerem 6. Dziś jest obraźliwe wiedzieć, że nasza medycyna zrobiła wszystko co w jej mocy, by ratować ludzi. Istnieje opinia o niedokładności metody dr Gale, stosowanego w leczeniu choroby popromiennej. Potwierdza to sukces lekarzy Kijów, który, z kolei, był w stanie uratować wszystkich swoich pacjentów, ale Alexander Lelechenko, otrzymała ponad 1500 rentgenowskie (dawka śmiertelna – 700).
Owinięty folią ciała zakopane w drewnianych trumien wszyte cynku w celu uniknięcia promieniowania jonizującego. Później wszystko się miejscem pochówku była wypełniona betonem. Po 11 latach, sprawiedliwości został przywrócony i miejsce spoczynku bohaterów Czarnobyla na cmentarzu Mitino założona nominalną płytę z biustem. Ten rodzaj grobu, który ożywa w kamieniu Valery Hodemchuk. Czarnobyl pozbawił go szansy być pochowany zgodnie z tradycją chrześcijańską.
pamięć ludzka
Każdego roku w rocznicę wydarzeń w Mitinskoe Cmentarzu przyjść likwidatorów awarii w Czarnobylu, krewnych i po prostu obojętne ludzi. Stworzył pomnik ku pamięci ofiar, aby wybudować kaplicę. Ceremonie uznane przyjść z pomocą, że Unia „Chernobyl” Rosji. Kondolencje – niezwykły zabytek techniki, symbolizujących osoby, aby chronić świat przed zagrożeniem jądrowym, jakby obejmujące każdy mieszkaniec Ziemi z obłoku promieniowania. I słowa Jana ukoronowaniem każdy leżący pod betonowymi płytami:
„Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich”.
Od tego czasu, jak Valery Hodemchuk uwieczniony na tym cmentarzu tablica, wdowa Natalia Romanova każdego roku przybył do Moskwy, chciał spotkać się z mężem. Jej dusza nie jest w pokoju aż do teraz, ponieważ ciało ukochanej nie został pochowany. A w ostatnich chwilach życia była owiana tajemnicą znaną tylko do niego, co jest mało prawdopodobne, aby rozwikłać. Na stronie zdjęcia są zniekształcone chodzenia mumie rzekomo zmutowane zwłoki starszego operatora, znajdujący się na terenie zakładu. Ale nie ma oficjalnego potwierdzenia tego faktu.
Wypadek w elektrowni jądrowej w Czarnobylu miała miejsce trzydzieści lat temu. W trzydziestą rocznicę tragicznych wydarzeń w Moskwie, Natalia Hodemchuk nie mógł przyjść, co będzie pozostawiony do sumienia tych, którzy zrobili wszystko, żeby poróżnić ludzi z Ukrainy i Rosji. Ale krewni mają innego miejsca, gdzie są zawsze stara się dostać na urodziny bliskiej osoby (24 marca). Jest to trzecia jednostka zasilania przestanie działać dopiero w grudniu 2000 r. 
Valery Hodemchuk jako symbol odwagi i podatku
Pierwsza tablica pamiątkowa z portretem bohaterskiego panelu operatorskiego główny jest zamontowany wewnątrz czarnobylskiej elektrowni atomowej, gdzie dostęp jest zamknięty dla wszystkich. Jednak głównym intryga polega na tym, że zawsze świeże żywych kwiatów. To daje nadzieję, że ludzka pamięć jest żywa i jest silniejsza niż strach przed niewidzialna siła promieniowania. Nie jest to zrobić tylko do ludzi, którzy znali osobiście, że kręcone rodzaju, ale tylko człowiekiem, ale również tych, którzy wierzą, że takie ludzie trzymają świat. Czarnobyl – nie jest tylko tragedia, to jest największym ludzkim osiągnięciem i ostrzeżeniem dla wszystkich ludzi na ziemi, o ile jesteśmy związani wspólnym niewidzialną nicią. Tragedia jądrowe nie zna granic.
W 2008 roku Ukraina wyeliminować nierówności Valery Hodemchuka i jego rola w następstwie wypadku i przyznano pośmiertnie Order „Za odwagę» III stopnia.
Latest posts
Ośrodki opieki weterynaryjnej, klinik i vetapteki Niżnym Nowogrodzie
