Być może – to jest … Znaczenie i pochodzenie tego słowa

Co jest przypadkowa? To tajemnicze słowo nie może być tłumaczone na dowolny język świata. Ale Rosjanie nie przestają wierzyć w to w całej historii jego istnienia. Być może, być może – to niektóre starożytne pogańskie bóstwo, obiecując powodzenia w biznesie i sukcesu we wszystkich przedsięwzięciach? Nie bez powodu F.M. Dostojewski usta bohatera jednej z powieści twierdził, że nasz przypadkowy – to jest świetne.

Historyczne korzenie Rosyjskiej „avosya”

Językoznawcy nie zatrzymują się spierać, co część mowy jest słowo. V. I. Dal czuł, że być może – jest to przysłówek, która rozwinęła się z połączenia pierwszych liter frazy „ale teraz”. Dziś językoznawcy to „może”, aby cząstki zbrojenia słowa wprowadzające, aw pewnych ustalonych wyrażeń wszechobecne słowo staje się rzeczownikiem. Na przykład w Księdze Przysłów: „Być może przed upadkiem” oraz „Być depozyt nie daje.”

Według eksperta w literaturze rosyjskiej Valery Mokienko Początkowo słowo „Avos” miała charakter indeksu „ale teraz, że coś się wydarzy.” Z rozmyciem brzmienia samogłosek w czasie końca i rozumieniu tego słowa „może” sens „jeśli”, „nagle”. Do XVII wieku to one używane potocznie jako „może”, „siły”, „Jak Bóg da”. Tendencja ta jest wyraźnie widoczna w tych kategoriach, „spotykamy się ponownie, być może więcej” lub „być może sprawa rozstrzygnięta.” Oznacza to, że głośnik sugeruje, że jakieś zdarzenie nastąpi sama, bez przykładania większego wysiłku. Tak więc, wyrażenie „dobrej myśli” jest ustawiony na „polegać na los, przypadek zaufania.”

Tajemnicze słowo w historii i literaturze

Jestem pewien, że wielu znanych rock opera „Junona i Awoś”, stworzony przez kompozytora Alekseem Rybnikovym na libretta Andrei Voznesensky. Praca jest historia miłości rosyjskiego hrabiego Rezanov i młoda dziewczyna hiszpański nazwie Conchita. Fakt ten naprawdę miała miejsce, aby być w historii. Rozproszony przez romantycznej strony historii, zwracamy się do praktycznych podstaw, czyli starać się zrozumieć, co Junona i Awoś.

Stało się to w 1806 roku. Chamberlain z Imperial Court Nikołaj Pietrowicz Rezanov dostarczyć Żywieniowiec rosyjskich osadników Ameryk wyposażyła dwa morskie statku, z których jeden został nazwany „Juno” pod nazwą rzymskiej bogini. Byłoby to logiczne założenie, że druga fregata została nazwana na cześć bóstwa.

Jednak w związku z tym jest bardziej prozaiczna wersja. Fakt, że „Juno” Count zakupione od amerykańskiego przemysłowca, a statek ma już nazwę. Drugi statek zbudowany w trybie pilnym, a w momencie uruchomienia niektórych widzów na brzegu, by wątpić w siłę nowej łodzi, wyraził wątpliwość: „I nie rozpadnie” u mistrza, lidera w budownictwie, powiedział: „Nic, chyba doplyvot”. Tak maszt przetargu wzięło swoją nazwę. Okazuje się, że tutaj „może” – to nie ma Boga, a nadzieja na pomyślny wynik.

Wiara w szczęście i ufności w Opatrzność Bożą

Przysłowia i powiedzenia wspomnieć, że słowa są często ironiczny lub sprzeciw, może powoływać się na „- a następnie spadł” lub „Być może tak przypuszczam. – braci, zarówno podkładów”

Dlatego nie można powiedzieć, że notorycznie słowo jest cząstką szeroka rosyjska dusza. Tak dobre lub złe nadzieja na dobre? Opiera się na rozumieniu przysłowie powyżej przysłowie nie jest bardzo zachęcające to zachowanie jako przejaw lenistwa, niechlujstwo, brak przewidywania.

Chociaż czasami słowo jest impulsem do działania, wezwanie nie boi się trudności, aby wierzyć, że wszystko będzie dobrze skończyć: „Być może będziemy łamać, nie dryfować, nie zginie” Tutaj synonim do słowa „może” może brzmieć jak „Bóg pomaga” „szczęście jest po naszej stronie.” Chociaż inne znane przysłowie tłumi ten impuls: „Bóg pomaga tym, którzy sami sobie pomagają.”

Dlaczego nazywają torbę siatkową torbę na zakupy

Innym produktem „avosya” – tkane z mocnych nici kosholka, który w czasach sowieckich był w niemal każdym domu i wykorzystywane do przewozu żywności i innych towarów przechowywania zakupionych. Eksperci twierdzą, że ta kompaktowa maleństwo zwinięte z łatwością mieści się w kieszeni, można wytrzymać ciężar 70 kg.

Najczęściej nazywano siatki, ale ze względu na powtórzy słynnego satyryka Arkadiya Raykina, otrzymała drugą nazwę. „A to, towarzysze, siatka na zakupy! A ja jestem w nim coś tak fetch „- zabawiał publiczność wielkiego mistrza artystycznego wyrazu, chodzić po scenie z pustą torbą. Śmieszne imię jak to stało się z ludźmi i stał się powszechnie znany dla przydatnych rzeczy w życiu.