Współczynnik zwrotu z kapitału własnego, inne wskaźniki rentowności i ich analiza

Celem tworzenia jakiejkolwiek firmy jest osiągnięcie zysków, jest to niewątpliwe. Ale zysk jest wskaźnikiem nie tylko w dużej mierze warunkowym, ale absolutnym. Innymi słowy, opierając się jedynie na otrzymanych zyskach, niemożliwe jest porównywanie różnych przedsiębiorstw między sobą. Dokładniejsze jest porównanie pod względem względnych wskaźników. W dziedzinie badania rentowności i rentowności najbardziej popularne wskaźniki względne należą do klasy wskaźników rentowności. Są one reprezentowane przez bardzo szeroki zakres wartości, ale będziemy się zastanawiać, jak ustalić współczynnik zwrotu z kapitału własnego, a także aktywność i podstawowe działania.

W celu wytworzenia produktów lub usług spółka prowadzi koszty, tworząc w ten sposób cenę kosztową. W relacji otrzymanego zysku do określonego rozmiaru kosztu ustalamy rentowność działalności podstawowej. Wskaźnik ten pokazuje, ile zainwestowanych w ruble kwot zainwestowanych w koszty pozwala osiągnąć zysk.

Niezbędnym warunkiem istnienia firmy jest obecność właściciela, dlatego też celowe jest obliczanie efektywności przedsiębiorstwa z jego punktu widzenia. Zazwyczaj w tym celu obliczany jest współczynnik zwrotu z kapitału własnego. Jego obliczenia są bardzo jasne i polegają na podzieleniu zysku netto na kwotę kapitału własnego, którą można łatwo znaleźć w pasywnym bilansie firmy. Za pomocą tego wskaźnika można ocenić kwotę zysku przypisywaną każdej jednostce kapitału właściciela. Bardzo często współczynnik zwrotu z kapitału własnego podlega odrębnej analizie, którą omówimy poniżej.

Każdy proces pracy charakteryzuje się obecnością przedmiotów i środków pracy. Są to aktywa stanowiące składnik aktywów przedsiębiorstwa. W tym kontekście warto obliczyć zwrot z aktywów. Oczywiście, w tym celu wystarczy podzielić zysk na saldo. Najczęściej obliczenia opierają się na zysku netto, ale czasem też są zyski, które nie są jeszcze rozliczane z podatków.

Badając tę grupę wskaźników często przeprowadza się specjalną analizę zwrotu z kapitału własnego, a także aktywów, nazywanych czynnikami warunkowymi. Zwrot z aktywów w najbardziej bezpośredni sposób zależy od ich obrotów i rentowności sprzedaży, jakość wykorzystania kapitału zależy również od współczynnika zależności finansowej. Może Cię zainteresować, dlaczego dokładnie te czynniki? W rzeczywistości wszystko jest bardzo proste. Rozważmy rentowność aktywów przedstawioną jako stosunek zysku netto do wysokości aktywów. Mnożąc licznik frakcji i mianownika przez dochody firmy, a następnie wprowadzając niewielkie zmiany, otrzymujemy wskaźniki obrotu produktem dla rentowności sprzedaży. Współczynnik rentowności kapitałów powinien być pomnożony przez aktywa i podzielony na nie.

Po określeniu czynników trzeba obliczyć ich wartości przez wiele lat, a następnie określić, w jaki sposób każdy z nich został zmieniony w wartości bezwzględnej z okresu na okres. W ostatnim etapie, stosując metodę różnic bezwzględnych , określa się izolowany wpływ każdego czynnika, a po ich dodaniu otrzymujemy zmianę wskaźnika wynikającego w ciągu całego okresu.

Warto zbadać wszystkie wskaźniki rentowności nie tylko z punktu widzenia ujawnienia wpływu na nie czynników, ale także z punktu widzenia ich zmiany dynamiki. Oczywiście obecność pozytywnej dynamiki jest pozytywnym rozwojem. Jednak nawet obecność pozytywnej dynamiki nie zawsze jednoznacznie charakteryzuje przedsiębiorstwo. Faktem jest, że inne podobne przedsiębiorstwa mogą być dużo bardziej wydajne, dlatego też konieczne jest porównanie rentowności firmy z przeciętnymi wartościami branżowymi.