Oświadczenia o Lermontow innych poetów. Sprawozdanie wielkich ludzi na Lermontowa

Mihail Yurevich Lermontow z pełnym zaufaniem można nazwać wielki rosyjski pisarz. Jego niezwykły talent nie dała pełnego efektu ujawnić krótkie, tragiczne życie skrócenia. Najbardziej interesujących faktów na temat Lermontowa zawierać dowody śmiertelnego wypadku, prowadzi poetę do grobu. Pozostała po śmierci swojej pracy w gatunku poezji, prozy i dramatu, które najwcześniej zostały napisane w wieku czternastu lat, dają wyobrażenie o tym, jak wielkim geniuszem zaginął w literaturze krajowej i światowej.

Manifestacją nowego geniusza

Niezwykły talent Lermontow został do publicznej wiadomości w 1837 roku, po wierszu poświęconym Aleksandru Sergeevichu Pushkinu i jego fatalny śmierć. Od tego czasu prawie nikt cechą Lermontowa jest kompletna bez wymieniania imienia Puszkina, a wielu krytyków zaczynają rozważać młodego poetę jako swojego następcę.

Wiadomo, że na pogrzebie jednego zmarłego geniusza Puszkina, pisarz i osoba publiczna V. F. Odoevsky powiedział w rozpaczy: „poezji rosyjskiej słońca” Później te słowa pojawiły się w jego nekrologu. Wydaje się, że nie ma więcej i nigdy nie będzie takie same Druga główna rosyjskie słowa, podobnie jak Puszkin. Ale bardzo szybko stało się jasne, że tak nie jest.

Luna poezja rosyjska

Pojawienie tragicznej i zły wiersz napisany przez mało znanego wówczas kornet Mihailom Lermontovym nie tylko spowodowało oburzenie w najwyższych kręgach, ale również wykazać, że w horyzoncie literackim wznosi nowe światło. Jeśli Puszkin był przedwczesny poezja rosyjska słońca, potem zastąpił go Lermontow był wschodzący księżyc. W tej alegorycznej porównania dwóch wielkich poetów leży nawet więcej sensu niż się wydaje na pierwszy rzut oka. praca Puszkina, czy poezji lub prozy, przesycone słońcem i świeci jasno złota. Choć prace Lermontowa emitować swój niepowtarzalny, jasne i czyste światło, wypełniony tajemniczego, mistycznego piękna i szlachetnym srebrnym blasku.

Bieliński rangi poezji i prozy Lermontowa

Dla wszystkich studentów poeta szczególnie interesujące mogą być wypowiedzi wielkich ludzi na Lermontowa. Po powrocie z pierwszego kaukaskiej linku, który został wysłany na wiersz o śmierci Puszkina, młody poeta Michaił Lermontow wprowadził czytelników i krytyków szeregu nowych wierszy oraz poematu „demon” i „Mtsyri”. Prace nowych autorów zostały ciepło przyjęte nie tylko czytelnicy, ale także wybitnych członków literackiej krytyki tych latach. Na szczególną uwagę zasługuje opinia Vissariona Grigorevicha Belinskogo, który został nazwany „Władcy umysłów młodych ludzi”, w połowie XIX wieku.

Tym bardziej cenne uwagi o Bieliński Lermontowa, że słynny krytyk jeden z pierwszych dostrzegł niezwykły naturalny talent młodego poety. „Młody wielki talent Lermontow znaleźć nie tylko zagorzałych zwolenników, ale także groźne wrogów, że jest dużo tylko prawdziwy talent” – podkreślił Bieliński w swoim artykule „Wiersze Mihaila Lermontova”, opublikowanym w „Uwagi Ojczyzny” magazynu w 1840 roku. W tym samym przeglądzie wpływowego krytyka zauważyć ogromny potencjał twórczy młodego pisarza jako „bardzo pierwsze eksperymenty Lermontow przewidywania przyszłości jest czymś ogromnie wielki.” Ponadto Bieliński słusznie zauważa: „Talent uderza Lermontow nieświadomie zaskoczyć nikogo, kto ma zmysł estetyczny.”

Wielki pisarz i człowiek integralności

W korespondencji z 1839 Bieliński mówi z podziwem poematu „Trzy palmy” i zauważa, że autor tego produktu – „nowy i potężny talent” Bieliński pisał, że młody poeta rosyjski „luksusowe”, a nawet „diabelskim” talent „w którym czai się coś wielkiego.” Tym samym publicysta ponownie podkreśla wysoki stopień talentu literackiego jest Lermontow, stopniowo objawia geniuszem.

Po przeczytaniu powieści „Bohatera naszych czasów”, powiedział Bieliński nie mniej entuzjastyczny: „Styl powieści – blask błyskawic, cios miecza, które zostały rozrzucone na aksamitnych pereł! Podstawowa idea jest tak blisko do serca każdego, kto myśli i czuje tylko … zobacz jej wyznanie swego serca. "

I choć pierwsze spotkanie z następcą słynnego krytyka Puszkina było nieudane, jednak ich drugi osobista rozmowa nie było w porządku. Bieliński był zachwycony nie tylko dzieł Lermontowa, ale także estetycznych upodobań i poglądów życia poety. Według G. Vissarion, Lermontow, jak dana osoba jest „kompletna i holistyczny charakter”, jest to „głęboki i potężny duch”. Opisując osobowości poety, krytyk zauważa, że „został satysfakcjonujące, aby zobaczyć jego schłodzone, rozgoryczony pogląd na życie i nasiona ludzi głębokiej wiary w godność obu.”

Znani ludzie na Lermontowa

F. Bodenshtedt, jeden z tłumaczy Michaił Jurewicz, powiedział, że choć był „subiektywne poeta, mógł jednocześnie być zarówno obiektywne”, a więc „ma do czynienia z wielkich pisarzy wszech czasów, prawdą jest, że stworzenie oddaje swój czas ze wszystkimi jego dobra i serowy special. "

Michaił Lermontow był nie tylko geniusz literacki, ale także przedstawiciel społeczeństwa, do którego należał. Więc tym bardziej cenne dla badań nad dziedzictwem twórczej poety różnych wypowiedzi wielkich ludzi na Lermontowa. Warto zauważyć, że nie wszystkie z tych mężczyzn był zaznajomiony z poetą i pamiętniki napisane wiele lat po jego śmierci, jak biografia Lermontow został zakazany carską cenzurę. Jednakże, dostępne źródła pisane od słynnych współczesnych Lermontowa można znaleźć wiele ciekawych informacji materiału.

Nie tak dobrze znany jako krytyk Vissariona Belinskogo, ale są nie mniej ciekawe wypowiedzi na temat innych poetów Lermontow, które można znaleźć w wierszach poświęconych mu współczesnych listów, wspomnień, artykułów i tak dalej. D.

Apollon Grigoriev na Lermontowa

Słynny poeta, tłumacz i krytyk literacki z XIX wieku. Apollon Grigoriev pisał Michaił Lermontow „zajmuje poczesne miejsce w historii naszego fermentacji umysłowej jako prawdziwego poety swego pokolenia smutku”. Grigoriev zauważył również rewolucyjne motywy wiele wierszy Lermontowa, bo „osobowość osiągnął skrajne granice ich protestu.” Według krytykę wyrażoną w wierszu pragnienie zmiany i duch wolności stały się powodem „opozycja stagnacji … natychmiast realizowane w Lermontowa czegoś wielkiego, co to było.”

poetycki dedykacja

Definicje „wielki”, „uczciwość”, „głębokie” towarzyszyć wiele wypowiedzi na temat Lermontowa. Inni poeci również zauważyć, niezwykle silny talent twórczy, jest generowany przez roboty Lermontowa. Jego „linia, jak sztylet stempla, coś poszło serce” – oczarowany twierdzi poeta sowieckiej epoki Jaroslav Smelyakov. „W swojej bieżącej analizy otoczenia społecznego Lermontowa” nigdy nie może być obojętny „- mówi założyciel rosyjski Symbolizm Walerij Bryusov i zwracając uwagę na różnorodność i czasami nawet sprzeczne teksty Lermontowa, dodając, że był on” z hymnu … do przeklina w pośpiechu ".

Konstantin Balmont o Michaiła Yuryevich

Unikalne doświadczenia i opinie na Lermontow innych poetów odzwierciedlenie w wielu wierszy poświęconych niego. . Na przykład, Konstantin Balmont, słynny poeta późnego XIX – początku XX wieku, poświęcony pamięci Michaiła Jurewicz następujące linie:

W tym samym wierszu Balmont z podziwem przyznaje, że Lermontow „suwerenny geniusz”, a nawet „nieludzkie było.” Liczne wypowiedzi o Lermontow innych poetów, z których niektórzy byli jego rówieśnicy i inni żyli dekadę później, w całości stanowią zrozumienie tego, co potężną siłą, zamknięty w poezji Lermontowa, jest zdolny do wiązania różnych epok i pokoleń.

Lermontow cytaty, aforyzmy, powiedzenia, zwroty,

Lermontow Mihail Yurevich pozostawił niech niedokończone, ale bogate dziedzictwo artystyczne. Wiele jego wierszy stały skrzydlate słowa, epigrafy, a nawet imiona innych dzieł literackich. Na przykład historia Kataev zwany wiersz wiersz Lermontowa „Lone Biały Żagiel”.

Cytaty z prozy Michaiła Jurewicz

Słynny rosyjski poeta należeć do wielu mądrych mów, cytatów i powiedzeń. Lermontow mógł i prozy poetyckiej wyrazić swoje myśli. N. V. Gogol powiedział nawet kiedyś, że „nikt nie został jeszcze napisany, mamy takie prawo, piękne i pachnące prozę.”

Cytaty z poezji Lermontowa

Poeta sam tak mówił o sztuce poezji: „Jeśli poezja nie jest prostą kombinacją dźwięków, a następnie, bez wątpienia, jest najwspanialszą formą, w której ludzki umysł może być wprowadzone”. To są znaki i stworzył Mihail Yurevich Lermontow. Cytaty, przysłowia i aforyzmy, które w ciągu ostatnich dwóch stuleci, rozpoczął się ciąg wielu jego dzieł, uderzył bogactwo języka i precyzji myślenia.

Niezwykłego poety

Najciekawsze fakty Lermontowa zawierać dowody śmiertelnego wypadku, a następnie go do grobu. Przesądny Michaił Jurewicz objawił się w głębokim przekonaniu, że przede wszystkim urodził się pod przekleństwem. Niektórzy współcześni prowadzi zatem opowiedzieć im historię, jak w dniu, kiedy Lermontow urodził Cyganka przepowiedziała mu śmierć w młodym wieku, a nie z przyczyn naturalnych. poeta zdecydował się na krótko przed śmiercią powierzyć los rzuca monetą: jeżeli orzeł spadnie – konieczność udania się do pułku, a jeśli ogony – są wysyłane do Piatigorsk na wakacjach. Moneta spadła ogony w górę. Dwa tygodnie później, Lermontow został zabity w pojedynku niedaleko Piatigorsk.

Innym ciekawym faktem o poecie – że ze wszystkich piętnastu portrety lifetime ani daje pełny obraz jego wygląd. Opisy jego współczesnych, również pozbawionych wyjątkowość: niektórzy piszą, że Lermontow miał duże oczy i wysokie czoło, i inne – wręcz przeciwnie, że jego oczy były małe i wąskie, a czoło – niskie.

Wiele podobnych dwuznaczność leży w okolicznościach śmierci poety, a zwłaszcza jego osobowość. Co możemy powiedzieć, nawet gdy zna geniusz literacki nie może dać dokładną odpowiedź na pytanie, jaką osobą był Michaił Lermontow. Tylko jedna współczesna Converge bardzo niewiele osób z pierwszego spotkania, przepojone go z dobrych uczuć, ponieważ ich wrażliwość i głęboka natura poety zwykle ukryty pod płaszczykiem misternie złego kpiny.

Konkludując

Mihail Yurevich Lermontow – „poeta pokolenia”, jak nazwał go Apollon Grigoriev. Jego wiersze i proza w szczególności pisał realistyczny portret psychologiczny młodzieży swego czasu. Jednak niekwestionowanym geniuszem dzieł Lermontowa jest to, że brzmią one prawdziwe, a wieki później.

Poezja i proza Lermontowa tak bliskie czytelnikom, jak wiele osób znaleźli się w podobnym środowisku społecznym, rozwiązywać trudne dylematy i poszedł za pośrednictwem tych samych testów. Jednak tylko Lermontow posiadał dość talentu, by przekazać tę postawę.