Co to jest nauka? Filozoficzne i polityczne nauki

Filozoficzne, polityczne, nauka pedagogiczna – termin ten można znaleźć w wielu kontekstach. Ale bez względu na to, co przymiotnik by stanąć obok siebie, głównym problemem w inny: „Co to jest nauka” To jest odpowiedź na to, i była przedmiotem tego artykułu.

terminologia

W koncepcji „nauczania” ma kilka definicji. Jeśli weźmiemy pod uwagę termin nie jako proces zdobywania wiedzy w konkretnej dziedzinie wybranym (i ta definicja jest również dostępny, ale w tym przypadku nie pasuje), to wciąż istnieją następujące wyjaśnienie faktu, że takie doktryny.

• Nauczanie jako zbiór twierdzeń teorii w jednej z dziedzin wiedzy.
• Uczy, jak wiele pomysłów tego samego myśliciela w swojej dziedzinie nauki.
• Nauczanie jako kompleks założeń danej religii (wiary).

Szczególnie interesujące są dwa pierwsze. Są one najczęściej związane nauk filozoficznych i politycznych. Rozważmy szczegóły.

filozofia

Filozofie mają swój początek na samym początku rozwoju nauki – w starożytnej Grecji i Rzymie. Starożytnych filozofów greckich, takich jak Platon, Arystoteles, Sokrates, i Roman. – Cicero i innych, wyrażania swoich myśli i poglądów w celu utworzenia, zyskał zwolenników, aby przetrwały je do dziś. Tak utworzony i nauki tych wielkich umysłów.

Przykłady filozofie

W trakcie zwiększania rozwoju filozofii i poszukiwania odpowiedzi na swojej kluczowej kwestii (co nastąpi wcześniej: ducha lub znaczenia) podkreśla główne filozofie, które zawierają nie tylko ideę jednego autora, ale wnioski, do których generacja dochód myślicieli. Materializm i idealizm, jak dwóch skrajnych odpowiedzi na główne pytanie, monizmu, agnostycyzmu solipsyzmu i niezwykłego rosyjskiego Art Space – każdy z nich charakteryzuje się własnymi osobliwości, i są one związane z całej listy filozofów.

Ale starożytne nauki, choć czasami mają szczególne warunki pojęciowych (na przykład dialektyki), nadal pochodzi od nazwisk autorów – Sokrates, Heraklit i innych. Jednak tak było już w średniowieczu, w okresie rozkwitu niemieckiej myśli filozoficznej. Klasyczne doktryny Hobbesa i Locke'a, nietzscheanizmem w imieniu wielkiego Fridriha Nitsshe. Warto zauważyć, że taka doktryna uzkonapravlen, chociaż niektóre z nich opracowany po jej założyciela (np neoplatonizmu).

W polityce: Antiquity

Filozofia i polityka w okresie starożytności były ściśle powiązane. Wielu filozofów czasie rozwinęła swoją idealny model państwa. Historia pamięta nauki dialogu Platona o tej samej nazwie ( „State”), w której opisał swoją niedoskonałą formę, oferując własną terminologię. Nie zdaje sobie sprawy, że pojęcia „demokracja”, „timokracji” i inne „..kraty” wystąpił z powodu starożytnej Grecji. W przeciwieństwie do abstrakcyjnego i filozoficznego podejścia Pitagorasa i Heraklit, Platon był bardziej ścisły i precyzyjny. różaniec był też Arystoteles, dzieląc formy rządu do tych, uważany za „prawo” i „złe”. Jednak nawet w takim racjonalizmu, istnieje wiele ograniczeń.

W polityce: średniowiecza i renesansu

Średniowiecze wystąpił jako czysto teokratycznego podejścia, w tym w polityce, a do idei utworzenia państwa. Takie myśli były przepojone wszystkich doktryn politycznych czasie. Szczególnie istotne były nauki Fomy Akvinskogo, który pożycza idei Arystotelesa, starał się zinterpretować je w sposób chrześcijański, a stworzone na tej popularności.

W renesansie należy zauważyć, Niccolo Machiavelli i jego zażalenie na piśmie, a następnie (choć nieoficjalny) władca Florencji, Wawrzyńca Wspaniałego. Jego traktat „Cesarz” zawiera dość jednoznacznych wyobrażenia o władzy politycznej. Doktryna Machiavellego stawia polityce powyżej moralności. Co ciekawe, „Cesarz” przetrwała do czasów współczesnych, a nawet przenieść do wersji elektronicznej, co oznacza, że można go odczytać wszyscy chcą wiedzieć, co nauki Machiavellego.

Konkludując

Jak widać, definicja doktryny jako zbiór idei autora lub jednej dziedzinie wiedzy wspólnego ze sobą, są ze sobą ściśle powiązane, a więc skorelowane. W tym samym czasie, to dlatego, że to łatwe do ustalenia, że takiej doktryny.

Filozofia i polityka, ale teraz jest sprzedawany w dwóch różnych kierunkach, ale tylko stał na pochodzeniu niektórych, ponieważ politolodzy często pochodzą od tych myślicieli, którzy wyrazili swoje poglądy, nie tylko w tej dziedzinie wiedzy.