Historia starożytnych Słowian

Przodkowie Słowian, tzw starożytnych Słowian, wyróżniał się od ogromnej indoeuropejskiej grupy zaludnionym cały obszar Eurazji. Z biegiem czasu, plemiona na ścisłej zarządzania gospodarką, strukturą społeczną i języka, zjednoczeni w grupie słowiańskiego. Pierwsza wzmianka o nich znajduje się w dokumentach bizantyjskich 6 wieku.

W 4-6 wieku pne dawnych Słowian udział w Wielkiej Migracji – poważny proces migracji, w wyniku czego oni zajmowali rozległe terytorium południowo-wschodniej Europy Środkowej, Wschodniej i. Stopniowo, zostali podzieleni na trzy gałęzie: Słowian wschodnich, zachodnich i południowych.

Ze względu na kronikarz Nestor, jesteśmy świadomi głównych plemion słowiańskich Wschodniej i miejsca ich rozliczenia: górnym biegu Wołgi, Dniepru, zachodniej Dźwiny i północy krivichi żyli; z Wołchow i Ilmen były do Słowenii; Dregovichi zamieszkane ziemi Polesye, od Prypeci do Berezyną; radzimichy żył między Iput i Sozh; o dziąseł można znaleźć Północą; z górnych partiach terenu Oka i dolnej rozciągniętym wiatycze; w regionie Bliskiego Dniepru i Kijowa były rozliczeń; drevlyans żył wzdłuż rzek i Grouse OH; Duleby (lub wołynianie, bużanie) osiadł na Wołyniu; Chorwaci zajęli stoki Karpat; plemiona Ulichi i Tivertsy rozliczane w dolnym biegu Dniepru, Bugu do ujścia Dunaju.

Życie starożytnych Słowian, ich zwyczaje i przekonania się jasne w trakcie licznych stanowisk archeologicznych. Tak więc okazało się, że przez długi czas, że nie odbiegają od kultury patriarchalnej: każde plemię zostało podzielone na kilka rodzajów, rodzaj składała się z kilku rodzin, którzy mieszkali razem i własność wspólną własność. Rządzone przez klany i starszyzny plemiennej. Do ważnych kwestii zwołane Chamber – montaż starszych.

Stopniowo działalność gospodarcza obosoblivalas rodzin i urządzenie rodzajowa została zastąpiona przez okolicznych wspólnot (sznury).

Starożytni Słowianie byli osiadłych rolników, którzy uprawiane użytecznych roślin, hodowli inwentarza zaangażowanych w łowiectwa i rybołówstwa, znał jakieś rzemiosło. Kiedy zaczyna się rozwijać handel, miasto zaczęło się pojawiać. Polana zbudowany Kijów – Czernihów północy, radzimichy – Ljubech krivichi – Smoleńsk, Ilmen Słowianie – Nowogród. wojowników słowiańskich oddziały utworzone w celu ochrony swoich miast i prowadził zespoły stać książęta – głównie Wikingowie. Stopniowo władcy przejęli władzę siebie i faktycznie stać się panami ziemi.

Ten sam kronikarz Nestor mówi nam, że takie księstwo założone przez Wikingów Askold i Dir w Kijowie, Ruryka – w Nowogrodzie, Rogvold – w Połocku.

Starożytny słowiański rozliczane głównie kopce – osiedli w pobliżu rzek i jezior. Rzeka jest nie tylko pomaga dotrzeć do okolicznych wsi, ale również karmić mieszkańców. Jednak głównym zajęciem Słowian było rolnictwo. Oni orki pług z wołów lub koni.

Bydło hodowlane było również ważne w gospodarce, ale ze względu na warunki pogodowe nie były zbyt rozwinięte. Znacznie bardziej aktywnych starożytni Słowianie zajmowali się łowiectwem i pszczelarstwa – drapieżny dzikiego miodu i wosku pszczelego.

Zgodnie z ich przekonania, te plemiona pogańskie – czcili naturę i zmarłych przodków. Nazwali niebo bóg Svarog, a wszystkie niebieskie zjawiska były traktowane jako dzieci Boga – Svarozhich. Na przykład, Svarozhich Perun Słowianie szczególnie czczony bo wysyła grzmoty i błyskawice, a także dając swoje plemiona Patronat czasie wojny.

Ogień i Słońce jest destrukcyjna lub korzystny efekt, w zależności od tego rodzaju uosabiał Dazhdbog dając życiodajne światło i ciepło, konia lub zło, charakter i ciepło spalania pożary. Stribog był uważany za boga burz i wiatrów.

Starożytni Słowianie nadana woli swych bogów wszystkich zjawisk naturalnych oraz zmiany w przyrodzie. Starali w każdy sposób, aby przebłagać ich różne festiwale i poświęceń. Interesujące jest to, że ofiara może przynieść żadnego człowieka, który chciał, aby to zrobić. Ale w każdym pokoleniu miał swoją czarownika-Sage lub maga, który był w stanie nauczyć się zmienną wolę bogów.

Starożytny Słowianie nie budować świątynie i przez długi czas nie tworzyć wizerunki bogów. Dopiero później zaczęli czyniąc bałwany – prymitywnie wykonane drewniane figury. Wraz z przyjęciem chrześcijaństwa, pogaństwo i bałwochwalstwo stopniowo wyeliminowane. Niemniej jednak, religia naszych przodków przetrwał do dziś w formie popularnej woli i rolniczych charakter święta.