W reżyserii Michaela Haneke i jego filmografii

Niewątpliwie, Michael Haneke – jasne i kolorowe postać w filmie. Jest filmowcem mistrz i niezwykły pisarz i utalentowany aktor. Jego wkład do kina naznaczonym licznymi prestiżowymi nagrodami. Michael Haneke nie tylko kierowanie. On również spędza dużo czasu w teatrze i telewizji filmowania. Jego sława i popularność są zazdrość niemal każdego rosyjskiego reżysera. Michael Haneke osiągnąć sukces na własną rękę, to nie pomaga w jego karierze. Co jest tak niezwykłego w jego dziełach filmowych i dlaczego one dotknąć publiczność? Rozważmy tę kwestię bardziej szczegółowo.

Fakty z biografii

Niektóre źródła uważają, że Michael Haneke – austriackie, choć urodził się w Monachium, Niemcy 23 marca 1942. Istotą jest to, że przyszłość rodziny aktora w czasie II wojny światowej, został zmuszony do przejścia na spokojniejszym miejscu, dla których austriackie miasta Wiener Neustadt został wybrany. Rodzice Michaela byli aktorami.

Po szkole, młody człowiek składa dokumenty na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie uczy się podstaw psychologii, filozofii i teatru.

Początki kariery

Błędem byłoby twierdzić, że Michael Haneke rozpoczął kierowanie profesjonalnie, jako młody człowiek. Po raz pierwszy spróbował swoich sił w telewizji, gdzie później zaufanego stanowisko redaktora kanału. Równolegle do tego, że publikuje oryginalne artykuły treści krytyczne w kronikach filmowych.

W 1970 roku, skupia swoją działalność na pisanie scenariusza do filmu, a on opublikował swój krótki film po czterech latach – „Po Liverpoolu” Z entuzjazmem pracuje na scenie teatralnej, oddanie prac chronionych prawem autorskim w Hamburgu, Wiedniu, Berlinie, Monachium.

Co wyróżnia filmy kreatora

W reżyserii Michaela Haneke – jeden z tych, którzy chcą uczyć się widzowi dostrzec filmy przemyślane.

Uważa on, że ten film powinien łączyć kategorie takie jak szczerość i powodującego konflikt. Celem reżysera jest, aby widz myśleć, szukać odpowiedzi, aby wczuć się w bohaterów. Wszystko kinoraboty Haneke dotknąć ludzkiej komunikacji i związane z tym problemy. Reżyser skupia uwagę widza od tego, jak ważne dla ludzi, umiejętności komunikacji interpersonalnej. Michael Haneke, którego filmy dzisiaj zyskał ogromną popularność widza, jestem pewien, że jest to problem wynikający z niezrozumienia w rodzinie, pchają społeczeństwa do katastrofy.

Pierwsze etapy kierowania

Jego debiut reżyserski, Michael Haneke, filmografia, który dziś ma więcej niż kilkanaście filmów, powiedział w 1989 roku, kiedy to obraz „Siódmy kontynent” został nakręcony. Została ona umieszczona na programie konkursowym Festiwalu Filmowym w Locarno. Już w swoim pierwszym dziele mistrza pokazał widzom swoją twórczą funkcję, która została wyrażona w sposób alienacji.

Nacisk w tej rodzinie, w której znajduje się samobójstwo, Haneke nie uważa za konieczne, aby wyjaśnić coś do widza: on po prostu pokazał we wszystkich kolorach, co jest rzeczywistość z punktu widzenia kinowej.

W podobny gatunek został zwolniony, a drugi czarodziej nazywany „Benny'ego Video”, nakręcony w 1992 roku. Kluczowym elementem fabuły – dni tygodnia młody człowiek o imieniu Benny. Jego ulubiona gra – to ogląda horrory i obrazy, które są zdominowane przez scenami przemocy. Ale po linii między rzeczywistym i „cinematic” rzeczywistość jest kasowany: facet zabija dziewczynę. Tutaj zadań dyrektora dla kilku rozszerzony: Michael Haneke potępia nie tylko zasady wzorców zachowań burżuazyjnych, ale ostrzega też o negatywnych skutkach produkcjach telewizyjnych na młodszego pokolenia. Film wszedł do smaku ogromną część publiczności i otrzymał nagrodę FIPRESCI Europejskiej Akademii Filmowej.

Światowa sława

popularność Haneke za nabiera tempa. W 1997 roku reżyser jedzie na festiwal w Cannes ogłosić swój kolejny kinorabotu „Funny Games”.

Film opowiada o tym, jak dwóch młodych mężczyzn szuka emocji, biorąc pod uwagę normę brutalność zachowań. Naturalnie, ten film zawiera wiele scen przemocy, że nie wszyscy mogli bezpiecznie wytrzymać. W szczególności, rozmawiali o słynnego reżysera Wima Wendersa, który przyjechał na festiwal zaprezentować Film autora: „Koniec przemocy” Taki czy inny sposób, ale praca Mihaelya Haneke stała się najbardziej dyskutowana, chociaż żadne nagrody nie są przyznawane.

Niewątpliwie, po wydaniu „Funny Games”, w reżyserii ocen popularność zaczęła gwałtownie rosnąć, ale film jest doceniana tylko publiczność Starego Świata. W Stanach Zjednoczonych, Haneke zasłynął dopiero po „Funny Games” nakręcono w języku angielskim z gwiazdami Hollywood (2007). Pomimo faktu, że druga odmiana taśmy poważnych różnic się od oryginału, Amerykanie nadal uważali go reżyser, który trwa niezwykły film.

„Pianista” – hity maestro

Oczywiście, nie wszyscy krytycy mogli zrozumieć, jakie korzyści nosić filmów, które wyreżyserował Michael Haneke.

„Pianista” – jasne potwierdzenie. Film ten został wydany w 2001 roku i wynajmu natychmiast wywołał sensację. A ponieważ jest zapchane wyraźnych scen przemocy i erotycznych scen. Było wiele krytycy twierdzą, że film okazał ciemny znów wieje od niego znacznie obniżone. W szczególności, kulturowe słoweński Slavoj Zizek powiedział, że intymne sceny między bohaterami dla niego – najbardziej przygnębiające z nich, że nigdy nie widział. Jednak ten ohydny obraz obnażył główne problemy interakcji człowieka w społeczeństwie i ich rzeczywistej percepcji kultury seksualnej. Taki czy inny sposób, ale ogromna liczba widzów uznała, że film nie jest bez głębokiego filozoficznego znaczenia. Ponadto, w składowej dodatniej, stwierdzono, że podmioty przeprowadza swoje role doskonale. Film „Pianista” z furor zmieciony z najważniejszych festiwali filmowych i Grand Prix przyznano. Obsada Izabel Yupper i Benua Mazhimel zdobył nagrodę za najlepsze Mummers.

W 2005 roku opublikował kolejną rolka folii Haneke – „Niewidzialne”. To kolejny udowadnia, jak nieuchwytne szczęście może być. Ponownie, rodzina sielanka się kończy. Wiele byli przekonani, że film otrzyma „Złotą Palmę”, ale jury na Festiwalu Filmowym w Cannes wydał kolejny wyrok. Jednak nagroda FIPRESCI nadal przyznawane za tę pracę do dyrektora.

Najnowsze filmy

Ostatnie prace Haneke również pełne depresji i przygnębienia.

Znowu oni narażeni całą gamę kolorów okrutnego i cynicznego świata. Jednak w tych filmach już przedstawić notatkę czułości i współczucia. Należy szczególnie zwrócić uwagę na film „Biała wstążka”, który został nakręcony w 2009 roku. W nim reżyser analizuje ideologię nazizmu i początki jego wystąpieniu. Przewodniczący Cannes Film Festival Izabel Yupper przyznano Haneke dla tej wspaniałej pracy "Palme d'Or".

Trzy lata temu, w toczenia się obraz ruchu „Love”. Michael Haneke mówi jej najnowsze dzieło reżysera. W grze historia – los starsi. Mąż i żona – nauczycielka muzyki, starają się oprzeć starzenia. Nagle chora żona, a mąż zajmuje szczególną ostrożność, aby jego ukochana. Taśma dosłownie zaszokował publiczność ze swoją szczerością i wglądu. Została również nagrodzona „Złotą Palmę”.

rodzina

Skierowany szczęśliwie żonaty. Jest żonaty z kobietą o imieniu Syuzen, która urodziła Mihaelyu Haneke czworo dzieci.

„W filmie najważniejsze – dialog i prowokacja”

Wśród ulubionych filmów należą Haneke: "Salo" (Pier Paolo Pasolini), "Psycho" (Alfred Hitchcock „).

Michael Haneke mówi, że jego zadaniem jako reżysera nie chodzi o to, aby pokazać wszystkie kolory widza scenami przemocy, a także wystawiać je na uczucia bohaterów.

„Jego praca sprzeciwiam filmów, które są usuwane przez prawa amerykańskiego fast food. Kino należy uczynić widza refleksji na temat bieżących problemów, zamiast olśnić wulgarne i głupie dowcipy. Film nie powinien narzucać uwarunkowania, powinno się zachęcać do poszukiwania. Kinematograf powinna zmusić osobę myśleć i martwić. I nie oferują sztuczne rozwiązania problemów, które są umieszczone przed widzem. Najważniejszą rzeczą w tym filmie – to dialog i prowokacja „- podkreśla maestro.

Reżyser nie jest na próżno próbuje publiczność do zwrócenia uwagi na problemy komunikacyjne. Wierzy, że to było w życiu osobistym i rodzinnych konfliktów, które mogą doprowadzić społeczeństwo do katastrofy.