Lobbing – co to jest? Technologia i formy lobbingu

Lobbing – jest integralną częścią współczesnego życia politycznego i gospodarczego. Jakie są jej przyczyny, charakterystyka i skutki omówione w tym artykule.

Pojęcie lobbingu

Termin lobbing – jest wypożyczony z koncepcją angielskim. To bierze swoją nazwę od wejścia do budynku – holu i ogólnie oznacza „lobby”. To, gdzie polityka styka się z obcymi, można zobaczyć o swoich zainteresowaniach i znaleźć patronów. W systemie politycznego lobbingu tradycyjnie rozumieć mechanizm działania parlamentarzystów z myślą o przyjęciu lub odrzuceniu niezbędnych przepisów.

W najszerszym znaczeniu ruchu znany czartystów (pracownicy, wspiera przyjęcie Karty) w Anglii może być także zwany lobbing, ale z tą tylko różnicą, że ciśnienie prawny na reprezentatywnej władzy opinii publicznej nie tylko normalne, ale również korzystne. Niestety, różne formy lobbingu rozwijać się we współczesnym świecie, który jest opisany jako uszkodzony i karnych niemożliwe. Oprócz lobbingu znacznie poszerzyło swoją działalność w celu włączenia w zakres zainteresowań przedstawicieli zarówno wykonawczej i sądowniczej.

Przyczyny lobbingu

Promocja i ochrona interesów pewnych grup ekonomicznych w Parlamencie ze względu na fakt, że coraz większe uzależnienie od rządowego procesu decyzyjnego, trendów rozwojowych i wspomaganie tych lub innych przedsiębiorstw w gospodarce.

Lobbing – to nie jest zjawiskiem nowym. Wiadomym jest, że rozkwitły w Anglii kilka wieków temu. Obecnie w wielu krajach – jest to zgodne z prawem działalność, która jest zaangażowana w obu pojedynczych specjalistów i całej firmy. Traktowali grupę przedsiębiorców, którzy otrzymują informacje i nawiązać stosunki z przedstawicielami władzy wykonawczej i ustawodawczej.

bezpośredni lobbing

Istniejące techniki lobbingu można podzielić na dwie duże grupy. Pierwszym z nich jest bezpośrednie sposoby ochrony interesów gospodarczych poprzez bezpośredni, osobisty kontakt z politykami. Może to być osobiste spotkania lub odwiedzając firmy polityk, banki, wystawy, produkcja, organizacja spotkań biznesowych, sympozjów, konferencji wszelkiego rodzaju.

Bezpośredni lobbing jest przeprowadzane poprzez przesyłanie pewnych informacji, które muszą przekonać ustawodawców do przyjęcia lub odrzucenia niezbędnych aktów prawnych, kontroli i badań. W tym przypadku, głównym zadaniem – aby przekonać polityków w partii za pomocą poważnych argumentów i uzyskać ich wsparcie w postaci pewnych decyzji rządowych, a nawet polityki.

pośrednich form lobbingu

W przeciwieństwie do bezpośredniego lobbingu, pośrednia występuje pośrednio, unikając bezpośredniego kontaktu z odpowiednimi politykami. Na jego realizacja musi być nie mniej profesjonalizm, analizę sytuacji politycznej i gospodarczej. Pierwszy mediator w tego rodzaju działalności, oczywiście, prasy. Nic dziwnego, że media są nazywane czwartą gałąź rządu. Rozpowszechnianie informacji w odpowiedni sposób za pośrednictwem środków masowego przekazu wpływa przede wszystkim na opinii publicznej i kształtowania świadomości społecznej. Więc nie ma wielorakie wzrost presji na polityków w celu osiągnięcia oczekiwanych rezultatów. Dzieje się pośrednio, bez bezpośredniego nacisku lub osobistych przekonań. Cywilizowany lobbing. – To poszukiwanie sprzymierzeńców, którzy również są zainteresowani w wyniku sprawy i mogą pomóc w reprezentacji wspólnych interesów, tworzenie organizacji pozarządowych i tak dalej N. na Zachodzie, lobbing jest uważany za bezpośredniego części społeczeństwa, która chroni interes publiczny państwa i szuka niedawne ustępstwa.

cień lobbing

Wszystkie powyższe charakteryzuje kształcie, za pomocą którego dopuszczalne, zatwierdzone przez lobbingu stanu. Jest to rzeczywistość, z którą Spółka pogodzić, a nawet uczyć się od niego, aby zarabiać pieniądze.

Ale są metody oparte na wykorzystaniu metod karnych. Ogólnie rzecz biorąc, są one nazywane cień. Należą do nich szantaż, groźby, ciśnienie i, oczywiście, z korupcją. Można stwierdzić, że cywilizowany lobbyism opiera się na sile perswazji, a cieniem na przymus lub korzyści. Nie trzeba przypominać, że ten ostatni jest zabronione przez prawo. W prawdziwym życiu, jednak trudno zobaczyć, gdzie przebiega granica między przestępczością i legalnego lobbingu. Na przykład, w niektórych stanach Ameryki Północnej, lobbyści muszą oficjalnie zarejestrować swoje żądania polityczne. Przejrzystość pozwala kontrolować możliwe sposoby wywierania nacisku na przeciwników politycznych.

Case "Lockheed"

Case „Lockheed” jest jednym z przypadków najbardziej głośnych ostatnio, pokazując jak nielegalnego lobbingu. Co to jest? To skandal związany z zakupem japońskich statków rządowych amerykańskiej firmy „Lockheed”. Parametry techniczne i parametry bezpieczeństwa są znacznie gorsze Europejskiej, ale ich koszt był poziom „europejski”. Dlaczego Japończycy poszły takie złe? W 1976 roku stało się znane fakty świadczą duże łapówki władzom w Japonii, zostało ogłoszone na sumę dwóch milionów dolarów. Oskarżenie o korupcję została wysunięta przez premiera Japonii Tanaka krajach. Został skazany w 1983 roku, ale został natychmiast zakwestionowana pozwanego. Cały proces trwał aż do śmierci podejrzanego, to znaczy aż do wczesnych lat 90-tych ubiegłego wieku. Najciekawsze jest to, że jeszcze długo po Tanaka opłat zaangażowanych w działalność polityczną. Ten incydent był przykładem wykorzystania encyklopedyczną zacienionych praktyk lobbingowych w wyższych szczeblach władzy.

PR

Jeden odcinek PR-usług jest odpowiedzialny nie tylko do komunikacji ze społeczeństwem w szerokim tego słowa znaczeniu, ale również do nawiązania stosunków z władzami różnych szczebli i gałęzi rządu. Takie działania tzw GR-menedżerów zbliżona do lobbingu. Organizują spotkania z przedstawicielami rządu, zapewniają obraz społecznej projektów biznesowych z różnych firm. I, oczywiście, udział w kampaniach wyborczych, wylęgu ambitne plany długofalowej współpracy z politykiem. Wiele dużych firm rosyjskich od połowy lat 90. zaczął organizować takie działy w swoich firmach. W niektórych krajach europejskich, termin „lobbysta” nie jest stosowany ze względu na negatywną konotację percepcji publicznej. Jednak istnieje różnica w człowieku PR i lobbysty.

Różnica w działalności lobbystów i GR-menedżerów

Lobbysta we współczesnym świecie – „wolnym artystą”. W ten różni się on od GR-manager, praca na konkretnej firmy i zarabiać. Jego pensja jest znacznie wyższa, ponieważ ma rodzaj opłat lub odsetek zawieranych transakcji. Lobbysta może pracować z wieloma klientami, który wybiera się i menedżer chroni tylko interesy jego kampanii. Ale najważniejsza różnica z zawodu związanego lobbysta i podobny jest kolor polityczny ich działalności. PR-owcy są również wykonywane w pierwszej kolejności funkcji gospodarczych.

Niektóre wnioski

Lobbing – to szerokie pojęcie, które dziś jest postrzegane jako mechanizm polityczny, którego zadaniem jest ustalenie relacji niektórych struktur biznesowych z władzami w celu promowania i ochrony interesów grup gospodarczych.

Lobbing jest podobna do wielu nowoczesnych zawodów, takich jak konsultant do spraw stosunków państwowych lub kierownika public relations. Dlatego istnieje zamieszanie dotyczące zawartości tego terminu. Mieszczan realizować go jako rzecznictwo, coś w rodzaju pracy prawnika. Niektórzy eksperci odróżnić ten rodzaj działalności jako jeden z działem technologii Public Relations (PR). Jednak większość naukowców zgadza się na specyfice lobbing jako odrębnej działalności, zwłaszcza w gospodarce rynkowej i kapitalizmu. Duże firmy i przedsiębiorstwa zainteresowane nawiązaniem więzi z polityków, a drugi z nich.

Podsumowując: hol – co to jest? Wzajemnie korzystne, dwukierunkowy ruch w kierunku do siebie nawzajem. Lobbyści działają wyłącznie jako pośrednicy, którzy pomagają znaleźć wspólną płaszczyznę porozumienia i nawiązania kontaktów.