Struktura wewnętrzna ssaków. Struktura i funkcja narządów wewnętrznych ssaka

Podobnie jak wśród roślin, jest najbardziej zaadaptowana grupa dominująca – hrabstwa okrągłe, a wśród zwierząt istnieją organizmy, które różnią się swoją wyższą specjalizacją w strukturze narządów zewnętrznych i wewnętrznych. Są ssakami. W tym artykule rozważymy cechy ich struktury, rozwoju, reprodukcji i klasyfikacji.

Ssaki klasowe: charakterystyka ogólna

Charakterystyka ssaków obejmuje wyznaczenie wszystkich cech, które posiadają. Po pierwsze, są to najbardziej wysoce przystosowane zwierzęta, które zdołały osiedlić się na całej planecie. Znajdują się wszędzie: w pasmach równikowych, stepach, pustyniach, a nawet na wodach Antarktyki.

Tak szerokie rozliczenie na planecie tłumaczy fakt, że struktura wewnętrzna ssaków ma swoje zalety i cechy, które zostaną rozważone później. Ich wygląd również nie pozostał niezmieniony. Wiele modyfikacji adaptacyjnych przechodzi niemal wszystkie części ciała, jeśli chodzi o każdego konkretnego przedstawiciela.

Ponadto zachowanie tej klasy zwierząt jest również najbardziej wysoce zorganizowane i złożone. Wskazuje to fakt, że jeden z rzędów ssaków uważany jest za inteligentnego człowieka.

Wyższy rozwój mózgu pozwolił ludziom wznieść się ponad wszystkie inne istoty. Dzisiaj ssaki odgrywają ogromną rolę w życiu człowieka. Są dla niego:

• Zasilanie;
• Moc robocza;
• Zwierzęta domowe;
• Źródło materiału laboratoryjnego;
• Pracownicy rolni.

Charakterystyka ssaków podaje się w oparciu o liczne badania różnych nauk. Ale główny nazywany jest teriologią ("therios" jest bestią).

Klasyfikacja ssaków

Istnieją różne możliwości łączenia różnych gatunków w grupy. Ale różnorodność przedstawicieli jest zbyt wielka, aby móc mieszkać w jakiejś pojedynczej opcji. Dlatego dowolna klasyfikacja może być uzupełniona, poprawiona i zastąpiona innym.

Do tej pory jest około 5,5 tys. Gatunków ssaków, z czego 380 gatunków żyje na terenie naszego kraju. Cała ta różnorodność jest zjednoczona w 27 zamówieniach. Grupy ssaków są następujące:

• Single-pass;
• Possums;
• Krzywy;
• Mikrobota;
• Marsupiany;
• Bandicooty;
• Obustronnie;
• Zworka;
• Zlatotrotyczny;
• Zęby zębate;
• Damani;
• Proboscis;
• Syreny;
• Anteaterowie;
• Armadillo;
• Lagiformes;
• Gryzonie;
• Tupayi;
• Wełniane skrzydła;
• Małpy;
• Owadożerny;
• Nietoperze;
• Nerki kopytne;
• Artiodaktyl;
• Walenie;
• Drapieżne;
• Pangoliny.

Cała ta różnorodność zwierząt zamieszkuje we wszystkich środowiskach życia, rozprzestrzenia się we wszystkich obszarach, niezależnie od klimatu. Także wymarłe organizmy nie są tu obecne, ponieważ wraz z nimi liczba ssaków wynosi około 20 tysięcy gatunków.

Struktura zewnętrzna ssaków

Jak wspomniano powyżej, poza wysoką organizacją wewnątrz, ssaki mają również wyróżniające się cechy z zewnątrz. Istnieje kilka podstawowych znaków.

1. Obecność obowiązkowej gładkiej lub szorstkiej pokrywy wełny (w przypadku włosów ludzkich).
2. Powstawanie naskórka, spełniające funkcję ochronną – rogi, kopyta, pazury, włosy, rzęsy, brwi.
3. Obecność gruczołów skórnych: łojowy i spocony.
4. Sześć kręgów kręgosłupa szyjnego.
5. Testy w kształcie owalu.
6. Życie na żywo jako sposób odtworzenia potomstwa, a następnie dbanie o to.
7. Obecność gruczołów mlecznych dla karmienia młodych, co wyjaśnia nazwę klasy.
8. Stała temperatura ciała lub homeothermia – ciepła krew.
9. Obecność membrany.
10. Zróżnicowane zęby o różnej strukturze i typach.

Zatem struktura zewnętrzna ssaków wyraźnie ma swoje własne cechy charakterystyczne. Ogólnie rzecz ujmując, jest możliwe zidentyfikowanie miejsca jednostki w systemie świata organicznego. Jakkolwiek, są to wyjątki. Na przykład gryzonia koparki nie ma stałej temperatury ciała i odnosi się do zimnokrwistych. Kaczka nie jest w stanie żyć, chociaż są pierwsi.

Skeleton i jego cechy

Strukturę szkieletu ssaków można słusznie uznać za wyróżniającą cechę. Przecież tylko oni wyraźnie podzielili się na pięć głównych działów:

• Czaszka;
• Klatka piersiowa;
• Kręgosłup;
• Pas dolnych i górnych kończyn;
• Ekstremalności.

Co więcej, kręgosłup ma również swoje osobliwości. Obejmuje ona:

• Szyjka macicy;
• Klatki piersiowej;
• Lędźwiowa;
• Wydziały sakralne.

Czaszka jest znacznie większa niż wszystkich innych przedstawicieli świata zwierząt. Oznacza to wyższą organizację aktywności mózgu, inteligencji, zachowania i emocji. Dolna szczęka jest zamocowana do czaszki ruchomo, dodatkowo jest jeden kości policzkowy w strukturze twarzy.

Struktura szkieletu ssaka jest szczególnie taka, ponieważ kręgosłup składa się z kręgów placetal (tj. Płaskich). Takie zjawisko nie jest już obecne u przedstawicieli fauny. Ponadto, rdzeń kręgowy znajduje się wewnątrz filara prostą nicią, a jej szara materia ma postać "motylka".

Kończyny, a raczej ich szkielet, nie są takie same pod względem liczby palców, długości kości i innych parametrów. Wynika to z adaptacji do pewnego stylu życia. Dlatego też takie szczegóły szkieletu powinny być badane dla każdego konkretnego przedstawiciela.

Struktura i funkcja narządów wewnętrznych ssaka

To, co jest wewnątrz organizmu zwierzęcego, a co stanowi jego istotę, jest najważniejszą częścią całej jednostki. Jest to struktura wewnętrzna ssaków, która pozwala im zajmować pozycję dominującą na lądzie i na morzu. Wszystkie te cechy znajdują się w strukturze i funkcjonowaniu każdego narządu, a następnie iw całym organizmie.

Na ogół nie obserwuje się niczego wyjątkowego w ich strukturze. Zachowane są ogólne zasady. Tylko niektóre ciała osiągnęły maksymalny rozwój, co pozostawiało ogólne odruchy na doskonałości klasy.

Najbardziej obszernym tematem do badań jest struktura ssaków. Stół jest zatem najlepszym rozwiązaniem odzwierciedlającym ogólną systemową organizację wewnętrznego aranżowania zwierząt tej klasy. Może odzwierciedlać skład ciał, główne systemy i funkcje, które wykonują.

Układ krążenia

Cechą struktury ssaków jest obecność czterokomorowego serca. Jest to spowodowane utworzeniem kompletnej przegrody. To właśnie dlatego, że zwierzęta te są ciepłe, mają stałą temperaturę ciała i homeostazę wewnętrznego środowiska organizmu jako całości.

Układ nerwowy

Charakterystyka struktury głowy ssaków i rdzenia kręgowego, ich struktura i funkcjonalność. Wszakże żadne zwierzę nie potrafi doświadczać tak wielu emocji, jak oni. Natura obdarzyła ich zdolnością myślenia, zapamiętania, myślenia, podejmowania decyzji, szybkiego reagowania na niebezpieczeństwo.

Jeśli mówimy o człowieku, to trudno jest przekazać całą objętość wyższości umysłu. Zwierzęta mają instynkty, intuicję, które pomagają im żyć. Wszystko to jest kontrolowane przez mózg, razem z innymi systemami.

Układ trawienny

Wewnętrzna struktura ssaków pozwala im nie tylko na dostosowanie się do warunków życia, ale także na własne jedzenie. Tak więc przeżuwacze mają specjalną strukturę żołądka, co pozwala na ciągłe trawienie.

Struktura aparatu dentystycznego różni się w zależności od rodzaju żywności. Zwierzęta roślinożerne są zdominowane przez siekacze, a drapieżniki mają wyraźne kły. Wszystkie te cechy systemu trawiennego. Ponadto każdy gatunek produkuje swój własny zestaw enzymów trawiennych w celu ułatwienia i skutecznego przyswojenia żywności.

System selekcji

Organy wewnętrzne ssaków uczestniczących w wydalaniu płynnych produktów metabolicznych są rozmieszczone według jednej zasady. Nerki przetwarzają ogromną ilość płynu i tworzą filtrat – mocz. Jest wydalany przez moczowce do pęcherza moczowego, który po opróżnieniu opróżnia się do środowiska.

Układ endokrynologiczny

Cała struktura wewnętrzna ssaków jest jednolita i spójna w ich pracy. Istnieją jednak dwa systemy, które są koordynatorami i regulatorami dla wszystkich innych. Są to:

• Nerwowe;
• Endokrynologia.

Jeśli pierwszy zrobi to za pomocą impulsów nerwowych i podrażnień, to drugi używa hormonów. Te substancje chemiczne są bardzo silne. Prawie wszystkie procesy wzrostu, rozwoju, dojrzewania, rozwoju emocji, alokacji produktów gruczołu, mechanizmów wymiany – jest to rezultatem pracy tego konkretnego systemu. Obejmuje takie ważne organy, jak:

• Nadnercza;
• Tarczyca;
• Thymus gruczoł ;
• Przysadki;
• Podwzgórze i inne.

Poczuć organy

Rozmnażanie i rozwój ssaków, ich orientacja w otaczającym świecie, reakcje adaptacyjne – wszystko to byłoby niemożliwe bez organów zmysłowych. Które z nich analizują, wskazaliśmy już w tabeli. Chcę tylko podkreślić znaczenie i wysoki poziom rozwoju każdego z nich.

Organy widzenia rozwijają się bardzo dobrze, choć nie tak ostro jak u ptaków. Słuchanie jest bardzo ważnym analizatorem. Dla drapieżników i ich ofiar jest to podstawa i gwarancja udanego życia. Ofiara słyszy huk lwa, oddalonego o kilka kilometrów od lwa.

Urządzenie przedsionkowe pomaga szybko zmieniać położenie ciała, poruszać się i czuć się komfortowo przy każdym obrocie ciała. Poczucie zapachu służy również jako zastaw pełnego dnia. Przecież większość drapieżników czuje ich ofiarę przez zapach.

Rozmnażanie i cechy rozwoju ssaków

Rozmnażanie i rozwój ssaków odbywa się zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami. Samice i samce mają narządy kopulacyjne do krycia i nawożenia. Potem kobieta nosi dziecko i odtwarza ją w światło. Różnica między ssakami a wszystkimi innymi mniej uprzemysłowionymi osobami zaczyna się dalej. Dbają o swoje potomstwo, wprowadzając je w dorosłe i niezależne życie.

Liczba młodych nie jest tak duża, dlatego każdy z nich otrzymuje opiekę, miłość i miłość od rodziców. Człowiek, jako szczyt rozwoju w królestwie zwierząt, wykazuje również wysoki stopień instynktu matki.