Pisarz Vladimir Kunin: biografia, życie osobiste, zdjęcia

Vladimir Kunin – pisarz, o którego przeszłości, istnieje wiele sprzecznych raportów. Wiele fałszywych faktów na temat jego życia były wynikiem błędów dziennikarskich, ale niektóre sam stworzył. NKWD archiwa są nadal niedostępne dla szerszej publiczności. Ale to oni powoływać rosyjski pisarz i dramaturg Władimir Kunin, którego biografia i teraz, po jego śmierci, pobudza i intrygi dziennikarzy i krytyków.

informacje biograficzne

W 1927 roku w Leningradzie, w rodzinie lotnik wojskowy i filmowiec urodził się jeden z najbardziej kontrowersyjnych twórców poradzieckiej ery – Vladimir Kunin. Prawdziwe nazwisko pisarza – Feinberg. Jak to jest aliasem, wiele lat później brał imienia matki, która już nie żyje był na początku Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.

O pisarza młodzieńczych lat, które miały miejsce w czasie wojny, nadal istnieje wiele rzeczy do omówienia. Ale jest jeszcze oficjalna wersja, według której znany pisarz aż do 1946 roku studiował w Wojskowej Szkoły Lotniczej. Potem był nawigatorem na bombowiec nurkujący na pięć lat i dopiero w 1951 został zdemobilizowany.

autobiograficzny mit

Kunin nie lubi udzielać wywiadów, ale jego życiu dużo rozmawiał z dziennikarzami. W ostatnich latach jest coraz bardziej mylące pracowników mediów. Powołując się na fakty swojego dzieciństwa, często przypadkowo lub celowo mylić rok.

Jako dojrzały pisarz, miał reputację w kręgach literackich jako człowiek, który tworzy heroiczny autobiografię. Dla fikcji w życiu to przede wszystkim dzieci i młodzież. Według niego, które później obalone pierwszych latach wojny spędził w tajnym obozie NKWD.

W okresie dojrzewania, przyszły pisarz został udzielony do siebie, jego matka zmarła, ojca z przodu. Okoliczności te doprowadziły go do gangu młodocianych przestępców, a następnie do więzienia, gdzie był niegdyś długą rozmowę NKWD. Po trudnej rozmowie czternaście sprawcy nie miał innego wyboru, jak dołączyć do szkoły sabotażystów. „studenci” mieli otrzymać szkolenie wojskowe, a następnie wziąć udział w operacjach specjalnych. Przynajmniej to, co twierdził Vladimir Kunin, chociaż w roku, kiedy zgodnie z jego wersji, te wydarzenia miały miejsce, był już szesnastu.

rodzina

Jednym z najbardziej tajemniczych postaci w kulturze narodowej był niewątpliwie pisarz Vladimir Kunin. Życie osobiste ten człowiek nigdy nie był otwarty na oczach opinii publicznej. W 1990 roku on i jego żona Irina wyemigrował do Niemiec. Wyjechać za granicę na pobyt stały choroby żony przymusowej. To był jedyny sposób, aby uratować jej życie. W Petersburgu, był ich syn.

Sława i chwała

Ponad trzydzieści jego książki zostały sfilmowane. Jego prace znajdują się dzisiaj czytać na całym świecie w siedemnastu językach. Ale słynny pisarz Władimir Władimirowicz Kunin rozpoczęła się wraz z wydaniem powieści „Kronika bombowiec nurkujący”. Stało się to w 1967 roku.

W tym dniu, filmowa adaptacja książki jest uważany za jeden z najlepszych filmów wojennych ZSRR. Wraz z tym pracy w jednej kolekcji została opublikowana jako dwunastu opowiadań i jedną powieść.

„Dewizówka”

Po „Kroniki” spod pióra KUNÍN opuścił kilka prac na tematy wojskowe. Jednak po przełom w literaturze i filmie to nie będzie kolejna opowieść z pilotów wojskowych. Rozgłos Vladimir Kunin otrzymał z ekranów pierwszego radzieckiego filmu o życiu prostytutek walucie. Zbierając materiały do scenariusza filmu, pisarz towarzyszyła policjantów, którzy przyjechali do przetrzymywania dziewcząt lekkich obyczajów. Gromadzenie informacji o świecie prostytucji, starał się nawiązać przyjazne stosunki z prototypów swoich bohaterek. Scenarzysta jest w stanie pracować. Jest coraz bardziej akceptowane jako pracownik KGB. Ale gdy historia została opublikowana, przedstawiciel najstarszego zawodu dosłownie obsypany autor serdeczne listy.

Dziewczęta lubiłem książki i filmu – nawet więcej. Tylko pisarz był niezadowolony z tego filmu. Według niego, ten materiał nie musi nakręcić film o skali państwa. Ta historia, podobnie jak wiele innych jego dzieł, to tylko jeden z smutne historie życia.

Tale "Bastards"

Film na podstawie tej pracy, nikt nie pozostał obojętny. Działania odbywają się w 1943 roku. W centrum – oficera, który zostaje zwolniony z więzienia za zadania o szczególnym znaczeniu. On poprowadzi drużynę składającą się z młodocianych przestępców. Komandos zespół zostanie wysłany w góry, gdzie zniszczenie jest do produkcji niemieckiej magazynowania paliwa.

Po napisaniu scenarzysta i reżyser był w stanie przekonać społeczeństwo, pracowników kultury, że praca nie opiera się tylko na prawdziwych wydarzeniach, ale także do własnej biografii. Jak historia, a film spowodował poważny poruszenie i historycy dyskutować o wiarygodności danych, które dostarczyły pisarz Vladimir Kunin. Jego biografia pozostanie tajemnicą na siedem pieczęci. Reżyser filmu później powiedzieć, że uważa się, w prawdzie historycznej skryptu. Ale teraz był pewien, że w każdej Kunin zaangażowania specjalnych operacji nigdy zaakceptowana.

„Bastards”: fakt czy fikcja?

Po filmie otworzył zażartej debaty: Czy istnieje taki wywrotowy oddział, o czym świadczy Vladimir Kunin? Zdjęcia i dokumenty z archiwów wojennych dostępnych dla pracowników, aby ogrzała się do zupełnie nieoczekiwanego wniosku. Rewelacyjny scenariusz, w rzeczywistości nie jest bez podstawy historycznej. Szkoły specjalne dla dzieci przestępców istniał, ale pod kierownictwem armii niemieckiej. W ramach instytucji wywrotowych NKWD dzieci nigdy nie istniał.

emigracja

Jednym z najbardziej popularnych pisarzy latach 90. wielokrotnie mówił, że nie opuszczają rosyjskie zmuszone poglądy polityczne. Dysydent, że nigdy nie było. Mimo, że przybył w Niemczech jako uchodźca kwot. Kunin utrzymuje przyjazne stosunki z jednym z niemieckich wydawców. Ta przyjaźń pozwolił autorowi „Dewizówka” pracować produktywnie i za granicą.

Mieszka w Niemczech, nigdy nie przestał pisać. Często w Petersburgu, spotkałem się z kolegami i czytelników. W ciągu tych lat, opublikował swoją ostatnią kolekcję, która zawiera historię „Ivanov i Rabinowicz”, „Dewizówka” i innych. Ponadto Kunin napisał również powieść „rosyjskiej na Marienplatz”. Wszystkie jego prace te lata poświęcone życiu rosyjskich emigrantów w Europie.

krytyka

Wojskowy proza Kunin postrzegane jako literackich krytyków i czytelników dodatnio. Prace powstałe w latach wygnania, spowodował duże zainteresowanie czytelników, ale nie zawsze zatwierdzone. Tale „Dewizówka” spowodował oburzenie wśród władz. Aby mówić o istnieniu takich jak prostytucja zła społecznego, nie została przyjęta.

Ale nikt kawałek Kunin nie spowodował tak wiele kontrowersji i oburzenia, jego ostatnie wojskowe story „Bastards”. W celu odparcia fakty, które stanowiły podstawę tego dzieła literackiego został napisany przez wiele negatywnych opinii. Autor jest oficerowie FSB, artystów i znanych pisarzy. Szczególną oburzenie wzbudził urojony „autobiograficzną opowieść”. Autor „Bastards” został oskarżony o zniesławienie Khlestakovism i złośliwego radzieckiego żołnierza.

ostatnie lata

W Monachium, pisarz mieszkał przez ponad dwadzieścia lat. Według krewnych i przyjaciół pisarza, to jest aż do ostatnich dni nie chce wrócić do domu. Powodem niechęć, aby przejść do Rosji, a przede wszystkim w skandalu spowodowanego przez „Bastards” filmu. Na ceremonii rozdania nagród „MTV Russia” Nagroda znany rosyjski reżyser Władimir Menshikov odmówił dokonania nagrodę, nazywając kołowrotek podły i zhańbiony kraj.

Władimir Kunin, zmarł po długiej chorobie. Miał 84 lat. Jego prace są trwale stała się częścią radzieckiej i rosyjskiej kultury.