Gajdar, „gorącymi kamieniami”: streszczenia, analizy i opinie

Arkadij Pietrowicz Gaydar – Dzieci radziecki pisarz, stworzył wiele dzieł. Wśród nich: "Timur i jego drużyna", "FAR", "Huck i Chuck", "niebieski kubek". Skomponowana i nagrana Arkady Gajdar „gorący kamień”. Fabuła wprowadzić czytelnika do tego dzieła, głównej idei, opinii.

Trochę o autorze

W rzeczywistości nazwa słynnego pisarza Golikow i Gaidar – a pseudonim. Urodził się 9 stycznia 1904 roku w regionie Lgov Kursk zabitego w Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, 26 października 1941 r.

Z zawodu Golikow był w wojsku. Już w niepełnych 18 lat dowodził pułkiem, kolejny 14 został przyjęty do partii komunistycznej. W latach 1922-24 lat napisał swoją pierwszą powieść, która nazywa się „w dniach klęski i zwycięstwa.” Od 1935 roku rozpoczął pracę w gazecie „The Star” specjalnego korespondenta. Na służbie, pojechałem do miasta, wsie i spotkała się z różnymi ludźmi, które pomogły mu stworzyć swoje prace, w tym „gorącym kamieniu”. VI Przegląd Siemionow, redaktor magazynu „murziłka” dzieci, Arkady Pietrowicz o czytając jego historię, która była bardzo pozytywna. Powiedział, że nie wydaje się go czytać, ale po prostu mówiąc ważną sprawę. Wiele mówił z entuzjazmem o tym ostatnim dziele pisarza.

Starzec, dużo żalu hlebnuvshie

zaczyna ona historię czytelnik jest obeznany z jednym z bohaterów tej historii – samotnego starca. Był stróż – monitorowanie bezpieczeństwa zbiorowego ogrodzie gospodarstwa. Starszy mężczyzna nie jest lokalny, ale już dawno doszli do wsi z dala, i tu.

Ludzie patrząc na nowe miejsce zamieszkania, natychmiast zorientował się, że mężczyzna pił dużo smutku. Jest to elokwentnie powiedział jego bliznę biegnącą od policzek ustami. Ze względu na jego twarzy nawet uśmiechnięty człowiek wydawał się szorstki i smutny. Bezwładne, przedwczesne szary włosy rozmawiali również o ludzkim losie. Jest to najstarszy bohater, który wymyślił AP Gajdar. „Gorący kamień” (podsumowanie tej pracy również) idzie do drugiego piętra bieżącego twarzy – Chłopiec Ivashka Kudryashkine.

Ivan wchodzi do gospodarstwa ogrodowy

Młoda chłopczycą postanowił potajemnie wkraść farmie ogród zbierać jabłka tam. W tamtych czasach nie było tak dużo owoców, jak można znaleźć dzisiaj na półkach marketów i sklepów. Ponadto jabłka rosnące na obszarach wiejskich mieszkańców są opodatkowane. Pieniądze z chłopów prawie nie było, dlatego, aby uniknąć płacenia podatków, wiele osób wycinać drzew owocowych.

W związku z tym, z jednej strony, dziecko może zrozumieć. Ale penetracja w ogrodzie gospodarstwa zrównane z przestępczością, a taki czyn może skończyć się porażką nie tylko dla Iwana, ale również dla rodziców.

Oczywiście, nie mówi w swojej pracy Gaidar „gorącymi kamieniami” (podsumowanie to potwierdza) uczy wysoką moralność i innych osób i społeczeństwa nie mogą zostać podjęte. Poza Golikow AP Był zagorzałym komunistą, z 14 lat był w partii, a jednocześnie potępienie prawa organu nadrzędnego kraju doprowadzi do łańcucha więzienia lub karą śmierci. Dlatego o opodatkowania drzew owocowych w małym historia nie jest opowiedziana.

Więc chłopiec dostał się do ogrodu, aby jeść dużo jabłek, ale nie obliczono – spadł na kolców krzew agrestu i krzyknęła z bólu. Hałas był dozorca, który pokazał cuda hojność. Nie prowadzą chłopca do szkoły, nie mówić o swoim strasznym czynem, a nie steganul pokrzywy. Starzec patrzył na płacz dziecka, który złamał spodnie, podrapał się za ręce. Starszy mężczyzna wziął chłopca za rękę i zaprowadził przez bramę, aby pozwolić mu odejść.

Jak Ivashka dostał się do bagna, nieoczekiwane znaleźć

Chłopiec czuł się bardzo zawstydzony, więc wędrował off bez konieczności demontażu drogę, drogę do lasu, udał się do bagna i zabłądził. Ivan zobaczył dość duży kamień i postanowił usiąść na nim odpocząć. Chłopiec siedzący na wzgórzu – i godziny skoczył. Wydawało mu się, że w dwóch z jego spodnie ukąszony przez pszczołę. Ale nie było żadnych owady nie były, chłopak zrozumiał, że został ciepło pochodzące z kamienia.

Oto historia wymyślona Arkadij Pietrowicz Gaydar. Gorący kamień nie było łatwe, ale magia w tym szybko zadowolonego dziecka. Skoki w górę, zobaczył, że na skale napis, ale ze względu na wysuszonej gliny nie był w stanie go odczytać, a następnie stał się obbivat brud butach.

Był w stanie odczytać napis. Mówi, że ci, którzy będą w stanie wykonać ten kamień na górze, a nie żeby go złamać, znów będzie młody. Dodaje wydrukowany.

myślenie chłopiec

Ivashka sobie sprawę, że duża rzecz nie ma żadnej wartości do niego. Po dziecka, i było tylko 8 lat, więc coraz młodsi nie chciał. Tym bardziej, że potem będzie znowu musiał być w pierwszej klasie na drugi rok, a on nie chciał. Z tego fragmentu jasno wynika, że student słabo zbadane. Ale mimo to, fakt, że mógł dostać się do ogrodu rolniczych, Wania był jeszcze dobry chłopiec. To można zrozumieć czytając odpowiednie miejsce, a wykonane analizy sceny. „Gorący kamień” Gajdar pomyślany jako demonstracja i pracy moralizowania. Ponieważ dobroć jest potrzebna w każdej epoce – w latach czterdziestych ubiegłego wieku, czy w naszych czasach.

Autor wyraża ideę i potrzebę uczenia się. Widać to w następnym odcinku. Kudryashkin myślał, że byłoby miło, gdyby pozwolono mu ten kamień, nie uczy lekcje, natychmiast wyskoczyć z pierwszej klasy w trzecim. To byłoby wspaniałe, ale nie może to być nawet najbardziej magiczne rzeczy.

Witamy z powrotem

Tak więc, nie myśleć o niczym, Wania wrócił. Idąc obok ogrodu, widziałem starego człowieka. Szedł z trudem, zatrzymując się często i kaszel. Niósł wapno i szczotkę, najwyraźniej chciał wybielić drzewa, ale na każdym kroku, aby dać mu w bolesny sposób.

Widząc to, dziecko, że to był dobry człowiek – on nie bita go pokrzywy uchybienia, nie podano. Więc chłopiec zdecydował się zbyt dobrze dla niego. To czego uczy historia z „gorącymi kamieniami” – to dobre powraca. Ośmielony, udał się do osoby starszej i powiedział, że około magiczny kamień. Starzec, choć poważnie, ale podziękował i powiedział, że dziecko wciąż nie może się poruszać, bo był na służbie, a nawet podczas nieobecności, każdy może przyjść i oczyścić farmie ogród.

Stróż powiedział chłopcu iść do kamienia, on kołowy na górze, a następnie będzie wymyślić coś ciężkiego i rozbić głaz.

Gajdar „gorącymi kamieniami”

Podsumowanie przechodzi do znacznego momentu obrotowego. Następnego ranka Ivashka zgarnął worek i grube rękawice, aby uniknąć poparzenia na skale i ruszaj w drogę. Z trudem przewrócił się skały bagno i położył się na suchej trawy do odpoczynku. W tym czasie chłopiec myślał, jak dobrze będzie, gdy nadchodzi dziadka, rozbić kamień i może żyć szczęśliwie. Po tym wszystkim, na pewno nie widzi niczego dobrego, a sam Iwan był szczęśliwy dla jego nadal młodym życiu tyle, ile 3 razy. Jakoś na piękny samochód jechał nieznanego mężczyznę, gdy uczeń spóźnia się do szkoły. Innym razem złapał duży szczupak prawą rękę w rowie. I trzeci – kiedy wuj Mitrofan zawiózł go do miasta, w którym obchodzone 1 maja podczas sowieckiej ery – jednego z najważniejszych świąt.

To takie proste chłopięcy szczęście powiedział pisarz i wojskowych, AP Gajdar. Tale „gorącymi kamieniami” kontynuuje że Ivashka przywalił kamień do szczytu góry i czekał na starca. On nie przyszedł przez długi czas wydawało się, tuż przed zachodem słońca. Chłopiec był zaskoczony, że w ręce, aby nie był młotek, łom, który był w stanie rozbić głaz. Doceń to, co masz, nie narzekają na swój los, aby żyć uczciwie, że to, czego uczy historia „Hot Stone”. Jak wynika z poniższej narracji.

Szczęśliwe życie stary

Starszy mężczyzna szybko wyjaśnione. Na pytanie, dlaczego dziecko nie przyniesie nic ciężkiego, mój dziadek powiedział, że nie chce, aby zacząć od początku życia. Chłopiec był zaskoczony, i towarzysz dorosły kontynuowane. Poklepując dziecko na głowie, powiedział, że on nie był tak nieszczęśliwy, jak może się wydawać, w rzeczywistości jest on najszczęśliwszy. Starzec opowiadał o swoim kalectwem.

To było dawno temu. Jego stopa hit dziennik, ale szkoda została odebrana, kiedy wraz z grupą towarzyszy różnorodnych ogrodzeń zbudować je z barykad, który pomógł bunt przeciw królowi.

Zęby wybite z niego, że on i jego koledzy śpiewali rewolucyjne pieśni. Skaza z warcaby, gdzie podzieli twarzy podczas walki z wrogiem Białej Armii.

Oto ciekawa i pouczająca historia napisał AP Gajdar.

„Gorącymi kamieniami” – opinia czytelnika o bajce

Opinie na temat tego dzieła może być kontrowersyjne, ale to, co historia uczy, współczucie, dobroć, nie biorą cudze – nie ma co do tego wątpliwości. Poprzez słowa starca autor wyraził życzenie, aby naszym kraju, nawet bez niego, ale byłby to wielki i potężny!

Starzec nie chce rozpocząć nowe życie, jak żył to jego rzetelny i jasny. Kamień i poszedł, ludzie byli obok niego, ale nikt nie skorzystał ze swoich magicznych mocy. Więc wszyscy byliśmy zadowoleni z życia, które mieli, i nie chce, aby uruchomić go ponownie.