Stanowienia prawa procesowego: Pojęcie i etapy

Stanowienie prawa – jest jednym z głównych obszarów działalności państwa. Obecnie, w jego rozumieniu, istnieją dwa aspekty. Pod stanowienia prawa w wąskim znaczeniu odnosi się do procesu tworzenia właściwych organów prawa. Jest to ta sama koncepcja w szerokiej interpretacji obejmuje szereg etapów, od poczęcia do realizacji określonych zasad prawnych prawa w praktyce. Innymi słowy, obejmuje szkolenie, decyzji i innych opublikowanych dokumentów.

Przedmiotem procesu stanowienia prawa – to twarze i organów uprawnionych do tworzenia, zmiany, zawieszenia lub zniesienia prawa, jak również pozbawienie ich mocy prawnej. Są to władze publiczne, państwo jako całość, sądów, urzędników, samorządów, osób, grup pracowniczych, i tak dalej. D.

Definicje R. Lukic i AS Pigolkin

Stanowienia prawa, według tradycyjnego poglądu, jest działalność państwa, której celem jest tworzenie norm prawnych. Jednocześnie R. Lukic definiuje ją jako złożonego procesu, który składa się z operacji, które są przedmiotem szczególnego rodzaju aktywność umysłową. Każdy z nich przeprowadzono za pomocą różnych metod i technik. W tym przypadku pojęcie procesu tworzenia prawa jest postrzegane jako działanie ludzkiego umysłu, prawnie sformalizowane. Po tym wszystkim, jest on skierowany, czy inny sposób, aby stworzyć konkretne przepisy prawne.

Proces Pravotvorchesky określony jako Pigolkin jest kolejność działań (istotnych prawnie) do wytwarzania i późniejsze przyjęcie rozporządzenia publikacji. Działania te pośredniczą prawnie, proceduralnie zaprojektowany mieć oficjalny charakter.

Zasady tworzenia prawa

Główne zasady procesu.

1. Stanowienia prawa charakteryzuje demokrację. Innymi słowy, musi zidentyfikować interesów i woli ludu, a następnie zamocować je w prawo.
2. Inna ważna zasada – zasada prawa. To zakłada szacunek dla kompetencji i procedury przyjmowania różnych aktów prawnych.
3. Proces tworzenia prawa charakteryzuje się wykonalne. Oznacza to, że musimy wziąć pod uwagę organizacyjne, finansowe, kadrowe i warunki prawne, które może sprawić, że przyjęcie aktów prawnych.
4. Naukowe – kolejny integralną zasada stanowienia prawa. Zakłada ona na ważność aktów, jak również rozważenie danych socjologicznych, doktryn, konsekwencje prognozy.
5. Stanowienie powinny charakteryzować profesjonalizmu. Zasada ta oznacza, kompetencje, umiejętności i ogólną prawną tych, którzy są przedmiotem prawa.
6. I wreszcie, trzeba zaplanować. Oznacza to, że musi istnieć wyraźny podział kroków, czasu i tematu pracy wymagane.

Prawa i prawo podejmowania

akt prawny Federacji Rosyjskiej jest głównym źródłem prawa. Jest to akt organów państwowych, która zawiera tych lub innych norm prawnych.

Proces Pravotvorchesky jest częścią pravoobrazovaniya. Ten ostatni jest rozumiane jako rozciągnięte w czasie tworzenia normy prawnej. Pravoobrazovaniya zaczyna analizę konkretnej sytuacji społecznej. Uznaje potrzebę rozwiązywać je za pomocą prawa. Kończy się proces opracowania normy prawnej i jej przyjęcie. Stanowienia prawa jest tylko ostatni krok. Mimo istniejących różnic w definicji tego terminu, to na pewno powiedzieć, że prace nad tworzeniem, przetwarzaniem i publikacją rozporządzeń zawsze przeprowadzić upoważniony organ. Stanowienie prawa jest jednym z głównych elementów regulacji stosunków publicznych na poziomie krajowym i regionalnym.

Komponenty pravotvorchestva

Jesteśmy zainteresowani w proces składa się z dwóch części. Pierwszy z tych naukowców jest określany problemy organizacyjne, które nie odnoszą się do działań prawnych. Przykłady obejmują: .. Sporządzanie rozporządzenia, jego późniejsza dyskusja w odpowiedniej organizacji rządowej lub publicznej, itd. Druga część procesu legislacyjnego jest oparta właśnie na zasadach prawnych. Decyzja, aby przygotować projekt rozporządzenia jest punktem odniesienia go.

Oba te elementy są powiązane ściśle ze sobą, tworząc proces stanowienia prawa. Stanowią one w ogólnym kontekście zintegrowanego procesu związanego z przygotowaniem, dyskusji, przyjęcia i wreszcie publikacji dokumentu. Proces Pravotvorchesky ma dwa podstawowe etapy. Krótkie spojrzenie na każdy z nich.

Etapy stanowienia prawa

Pierwszym z nich jest etapy tworzenia prawa procesu wymaga wstępnego określenia woli państwa, aby stworzyć projekt aktu prawodawczego. Na tym etapie wszystkie czynności przygotowawcze są w naturze. Konsekwencje prawne one generują. Drugi etap procesu legislacyjnego – sformalizowane woli stanie się obowiązującym prawem. Więc projekt rozporządzenia zamienia się w akcie prawnym, który jest obowiązkowy. W ramach tych etapów występują różnego rodzaju operacji na tworzenie przepisów. Ich specyfika zależy od hierarchii stanowienia prawa i prawnym znaczeniu tego ostatniego.

Rozważmy tę kwestię bardziej szczegółowo. Każdy proces, w tym prawa, występuje w różnych postaciach i mogą być podzielone na etapy / etapach. Tworzenie systemu prawnego jest to długi proces. Występuje on stopniowo, czyli o tworzeniu konkretnych przepisów. Że regulacja jest bezpośrednim rezultatem a końcowa aktywność łącza stanowienie prawa. Dlatego proces stanowienia prawa może być zdefiniowana jako zlecenie kolejnych etapów, które prowadzą do pojawienia się nowego członka systemu prawnego. Że to jest jego specyfika.

Byłoby to logiczne z powyższego, aby stwierdzić, że działania organizacyjne, które przyczyniają się do natychmiastowej pracy nad aktu normatywnego, nie jest konieczne do uwzględnienia w procesie stanowienia prawa z prawem. W szczególności, nie dotyczy czynności analizy, rejestracji i uogólnienia wniosków w celu poprawy ustawodawstwa, różne działania organizacyjne mające na celu poprawę działania wykonawcze, i tak dalej. D.

Koncepcja kroku pravotvorcheskogo procesowego

Pomimo różnych typów funkcji i procesu stanowienia prawa, co mówią naukowcy, jest możliwe do określenia wspólnych zasad i etapów. Zdefiniować pojęcie „etapie stanowienia prawa z dnia procesu.” Jest to niezależne od etapu procedury mające na celu tworzenie woli stanu; zestaw działań ściśle powiązanych (odrębności organizacyjnej), zmierzających do stworzenia aktu prawnego.

Każdy etap działalności legislacyjnej jest krokiem w procesie, którego celem – instrumentu normatywnego, nadając jej oficjalną sprawę. Liczba stopni jest zdefiniowany w inny sposób. Niektórzy naukowcy twierdzą, że następujące: inicjatywę ustawodawczą, omówienie projektu ustawy, jego przyjęcia i publikacji.

przywództwo ustawodawcza

Dodanie do ustawy lub prawa propozycji związanych z wdrażaniem prawa inicjatywy ustawodawczej. Należy zauważyć, że zakres tematów, które mają do tego prawo w niektórych krajach jest bardzo szeroki, podczas gdy w innych jest bardzo wąski. Na przykład w Stanach Zjednoczonych mają parlament, nie biorąc pod uwagę fakt, że prezydent czyni projekt budżetu. W innych krajach też rozwoju demokracji, rząd ma większość rachunki. W tym samym czasie, a parlamentarzyści mogą odgrywać znaczącą rolę w charakterystyce ich grupy.

W naszym kraju, inicjatywa ustawodawcza uznaje ważną funkcję rządu. Ten ostatni przesyła całą odpowiedzialność przed Parlamentem. Rosyjskiej konstytucji, która jest obecnie pozbawiony Prokuratora Generalnego, a szefowie organizacji pozarządowych prawo do inicjatywy ustawodawczej. W tym przypadku każdy poseł indywidualnie takie prawo jest zapisane. Wiele z nich aktywnie wykorzystane. Doprowadziło to do tego, że rosyjski parlament poseł otrzymał wiele projektów. Naprawdę ważne prostu utonął w stercie.

omówienie ustawy

Biorąc pod uwagę stanowienia prawa (proces stanowienia prawa), zwracamy się do opisu jego kroki jako omówienie projektu ustawy. Jest ona prowadzona w komisjach (Stały Komitet) i na plenarnych posiedzeniach różnych izb parlamentarnych. Generalnie dyskusja na posiedzeniu ustawy przechodzi w trzech etapach, nazywany odczyty. Podczas pierwszego czytania, istnieje rozwiązanie fundamentalnie ważne pytania: 1) konieczność prawem; 2) zdolność proponowanej koncepcji nim (ogólna idea) stać się podstawą do dyskusji i przyjęcia.

Jeżeli dom przyjmuje decyzję negatywną na co najmniej jeden z tych problemów, rachunek, o którym mowa jest usuwany z poniższej dyskusji. Jeżeli decyzja jest pozytywna dla każdego z nich, to jest przyjęte w pierwszym czytaniu, a następnie przekazane do właściwej komisji (komisji) do dalszego rozwoju.

W drugim czytaniu projekt ustawy jest omówiona dokładniej na jej zasadność. Na tym etapie bardziej szczegółowo każdy wyrób i jego części, przedstawił i omówił zmiany. Po zatwierdzeniu w drugim czytaniu projekt ustawy jest odsyłany do komisji (komitet) korekcie wydawniczej. Następnie, w trzecim czytaniu, jest omawiana jako całości. Niedopuszczalne jest nowe poprawki, z wyjątkiem redakcji. Jednak nie oznacza to, że w trzecim czytaniu projekt ustawy nie można zaprzeczyć. W wyniku głosowania, dom liderów frakcji może wypowiadać się na ten temat.

Uchwalenie ustawy

To również vlyuchaet w procesie stanowienia prawa. Przyjęcie odbywa się w drodze głosowania, który może być zarówno cała na rachunku, albo na pierwszych głów i artykułów, a następnie całość. Głosowanie jest jawne i tajne, a zwykłe imienne. Najczęściej do przyjęcia ustawy trzeba uzyskać zgodę większości albo nieobecny, albo składu izby (parlamentu). Tylko czasami wymagana większością kwalifikowaną porozumienie (rozpatrzenia ustaw zwykłych).

Specyfika przyjęcia dwuizbowego parlamentu z prawem

Jeśli parlament składa się z dwóch komór, proces ten ma swoje własne cechy. Projekt ustawy w tym przypadku uważa się za przyjętą, jeżeli każda komora zatwierdziła ją w identycznych warunkach. Zewnętrzna dlatego nie może przyjąć projekt ustawy przeszedł niższą. Ostatnio, gdy spór pomiędzy komorami często ma prawo zastąpić weta drugiej komorze przez ponowne głosowanie. Zwykle jednak w tym samym czasie do rachunku konieczne jest kwalifikowana większość głosów. Często tworzą się specjalne Komitet pojednawczy, który składa się z równej liczby przedstawicieli z górnych i dolnych komór. Ponadto, mogą siedzieć razem, a prawo w tym przypadku został przyjęty w głosowaniu powszechnym.

Publikacja z prawem

Publikacja z prawem – to proces stanowienia prawa zakończeniu etapu koncepcji, a my prawie nauczyłem. Zwykle odbywa się przez prezydenta. Ustawa zostanie opublikowana po to została przyjęta przez parlament. Jego publikacja zwana ogłoszenia. Polega ona na oficjalną prezentację niniejszego rozporządzenia, jego podpisania certyfikatu, a także wskazanie jego publikacji. W krajach, gdzie głowa państwa ma prawo weta, może on odrzucić ustawę, która w tym przypadku nie wchodzi w życie. Gdyby umieścić weta zawieszającego, ustawa wraca do Parlamentu, który jest uważany ponownie. Parlament w tym przypadku można zastąpić weta. Ustawa wchodzi w życie lub od daty wydania lub do pewnego okresu.

Więc krótko uważane za proces stanowienia prawa (i etap koncepcji). Jak widać, istnieje wiele definicji tego pojęcia. Główne etapy procesu pravotvorcheskogo również przydzielone inaczej. To zależy od głębokości i specyfiki podejścia teoretycznego.