Siły konserwatywne jako ideologii politycznej

Początki konserwatyzmu jako ideologii politycznej układano pod koniec XVIII wieku. Nie jest to zaskakujące, jeśli spojrzeć na historię tego okresu pod względem rozwoju społecznego. Rewolucja przemysłowa, która rozpoczęła się ponad sto lat temu, doprowadziła do poważnych zmian w systemie gospodarczym i organizacji społecznej. Tutaj mamy na myśli, po pierwsze, tworzenie i rozwój kapitalistyczne stosunki oparte na handlu i konkurencji, a po drugie, rosnąca złożoność stratyfikacji społeczeństwa: pojawienie się w nim takich kategoriach, burżuazja i klasa robotnicza. Stary system feudalny rolnictwa egzystencji był umierający, a wraz z nim zginął jego wartości. W ich miejsce pojawiają się nowe pomysły, opracowanych głównie przez myślicieli współczesności: John Locke, Jean-Jacques Rousseau, Thomas Hobbes, Charles Montesquieu i in.

Rewolucja francuska i siły konserwatywne

Właściwie, to wydarzenie stało się najwyższy w najmniej rewolucyjny dla historycznego rozwoju Europy. Po raz pierwszy został wdrożony pomysł francuskiego Oświecenia legalności powstania ludzi przeciwko „złym” monarchy. Tożsamość tego ostatniego końcu przestał być nienaruszalny. Rewolucja stała się precedensem dla wszystkich innych narodów kontynentu i dał początek tworzenia narodowych społeczeństw obywatelskich. Jednak rewolucja francuska była bardzo ciemne strony w swojej historii. Przede wszystkim jest terror Robespierre'a. Odpowiedź na masowych represji stał się sławny Anglik Edmund Burke pracy. W jego „Rozważania o rewolucji we Francji”, podkreślił na negatywy i okropności, które przyniósł do wielu ludzi z tamtej epoki. Jest to broszura i była początkiem konserwatyzmu jako ideologicznego trendów, oferuje oprzeć niekontrolowane impulsy liberałów. Podczas XIX i XX wieku, w części, otrzymał znaczną teoretyczne podstawy jego podstawowych zasad.

płyną główne idee

Właściwie, pojęcie „konserwatyzm” pochodzi od łacińskiego słowa „Converso” – zachowania. Siły zachowawcze i na rzecz powszechnego zachowania tradycyjnego porządku i wartości: społecznych, politycznych i duchowych. Tak więc, w polityce wewnętrznej zalecał tradycji społecznych. Ta kultura narodowa, patriotyzm, ustanowione stulecia moralność, prymat interesu publicznego nad osobistym, autorytatywnego stanowiska tradycyjnych instytucji, takich jak rodziny, szkoły, kościoły, ciągłości rozwoju społecznego (który w rzeczywistości jest zachowanie tradycji). Praca sił konserwatywnych w polityce zagranicznej obejmuje zakład na tworzenie silnego państwa, zbudowany na układzie hierarchicznym. Z zadowoleniem priorytetowego rozwoju potencjału militarnego kraju, użycia siły w stosunkach międzynarodowych, zachowanie historycznie tradycyjnych związków, protekcjonizm w handlu zagranicznym.

neokonserwatyzm

nowy porządek sił konserwatywnych jest dość zaakceptować ideę konieczności rozwoju. Jednak są one na rzecz ostrożnego i niespiesznym reform. Przykłady zwolenników takiej polityki może służyć jako prezydent USA Ronald Reagan i premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher.

Konserwatywne i niekonserwatywne siły

Należy zauważyć, że konserwatyzm jest pewien zestaw prądów politycznych. Na przykład, faszyzm – to jest dość konserwatywny za, mówiąc w sercu władzy rządowej i wielkości. Konserwatywny przeciwnik serwuje szereg alternatywnych strumieni lewej i prawej: liberałów, w opozycji do którego i skrystalizowany raz sił konserwatywnych, Soc, komunistów i tak dalej.