Opowieść o „Smile” Bradbury'ego: Podsumowanie i analiza

Gdy jeden z szanowanej wydaniu New York ustawić to science fiction pisarzy pytanie, dlaczego ludzkość jeszcze nie przyszedł, aby skontaktować się z innych światów, odpowiedź była ostre i nieoczekiwane.

„Tak, bo jesteśmy – idioci!” – powiedział dziennikarz Rey Bredberi oniemiały. Co rozwścieczony ludzkiej cierpliwości, który słusznie można nazwać pierwszym antyglobalizacyjny przed pojawieniem się na świecie w ruch polityczny? Powodem, według klasyków – w niższości wektora nowoczesnej rewolucji naukowej i technologicznej. Writer wszystkie jego dzieła odnosi się do ludzkości, dowodząc swoich poddanych, że bezduszne technokratyczny społeczeństwo nie ma przyszłości.

W części, jednak w przenośni to pytanie odpowiada w historii „Smile” Bradbury'ego. Podsumowanie pracy napisanej w stylu symboliki, jest przedmiotem tego artykułu.

Opowieść, która charakteryzuje wszystkie dzieła wielkiego Amerykanina

Miał coś do powiedzenia ludziom. Nie jest wyjątkiem – i historia „Smile” Bradbury'ego. Streszczenie pracy nie może być wyrażona w jednym – dwóch zdań, gdyż pisał jego klasyczny wysoce artystyczny. Ta historia sprawia, że czytelnicy myślą o …

Autor prac, głębokość myśli, które dotknęły wielu polityków, bardzo starannie badane i słuchałem wszystkich stworzeń STR i dał głęboki opis ich adekwatności, nawet naukowcy byli zaskoczeni …

Niektórzy wielbiciele jego talentu twierdzą, że Rey Bredberi – nie jest przypadkowy gość na tym świecie. Jego intuicja była nadzwyczajna. Był to prezent od kogoś do dziedziczenia. Według legendy rodzinnej, jego przodek Meri Bredberi raz spalony na stosie.

Może nadano mu umysł, aby objąć wiele, i niósł ze sobą koronę cierniową, specjalną misję ludzkości ostrzegawczy. Nie Wyjątkiem jest historia „Smile” (Bradbury). Fabuła zanurza czytelnika w postinformational, ery powojennej.

Zwięzłość – wyposażone twórcza Bradbury

Prawdziwy mistrz pióra, Bradbury'ego tylko jedno zdanie, krótki fragment akcentowane przekazuje czytelnikowi, że możliwe jest przedstawienie akapitów i stron. Cała jego historia kładzie się na zaledwie trzech stron tekstu drukowanego (nie ma nic do cięcia), a zatem niesie ze sobą znaczenie, które będzie pasowało do całej historii. W bardzo niezręcznej sytuacji stawia tę twórczą drogę tych, którzy tworzą swoje podsumowanie pism.

Rey Bredberi, „Smile” … Jest to konieczne, aby usłyszeć, że fanów jego twórczości, i będą prezentować się całkowicie zniszczone infrastruktury miejskiej i przemysłowej, ludzie żyjący zgodnie z prawem prymitywnym społeczeństwie, rolnictwo diety. Wygląda to trochę dziwne w mieście tchórzliwego policji.

Beznadziejność ludzkiej egzystencji

Ludzie, dobrowolnie wybrał życie zwierząt, jeszcze, w jakim lat żyją: w 2061 i 3000. Każde z nowych dzień jak bliźniaki podobny do poprzedniego i kolejnego. Ciężki chłop pracy dostają ich chleb powszedni. O nich dobrowolnie złapany poza czasem, czujesz się w próżni, w desperacji, opowiada czytelnikom „Smile” (Bradbury). Streszczenie fabuły zawiera myśl Ważnym autora: nienawidzą cywilizacji zniszczonym wojną, która przyniosła im tylko kłopotów.

Ten pojemny teza ukryty klucz do wyjaśnienia po prostu straszne życie. Ich ubrania są wykonane z juty, ich dłonie pokryte pryszczami, ciężko pracować, rosnące własne jedzenie w ich ogrodach.

Ale to dopiero świta historii, oświadczenie o postapokaliptycznej rzeczywistości. Bardziej zaskakujące: cywilizacja jest fundamentalnie nie mogą zostać przywrócone. Wręcz przeciwnie, dowiadujemy się z historii, że sami mieszkańcy, na własną rękę, aby wybrać zakład, że „starał się produkować samoloty”, zniszczyła go. Taki sam los spotkał drukarni i znalazł magazyn amunicji.

Osatanevshih atakuje obywateli i samochody ocalałych, rozbijając i ich łamanie.

Degradacja ludzi

Zjawisko generowane przez ich rannych rozbitej świadomości cywilizacji, mówi Rey Bredberi ( „Smile”).

Fabuła pomieścić krótkie zwroty postacie, fragmenty, które pokazują czytelnikowi ich emocjonalny, poznawczy i kulturowe zubożenie. Ich inteligencja celowo i systematycznie niszczone przez kogoś. Tacy ludzie nie dostanie się do istoty, po prostu gdzieś usłyszeć kogoś spadła o wyjaśnienia.

Żyją jakby bezwładności jednak pewne ożywienie w ich istnienie uczynić dzień rynkowe i „święta”. Czekają.

Nieliczne dni rynkowe

Na bazarze dni w historii niemal pisze nic Bradbury'ego ( „Smile”). Analiza historii, jednak daje podstawy, aby sądzić, że handel na rynku w zubożałej miasta jest dość żałosne. Czytelnik dochodzi do tego wniosku na podstawie opisu sprzedaży ulicznej kawy. To prymitywny substytut z niektórych jagód. Jest gotowane na ogniu w zardzewiałej patelni, wrzącego naparu ma odrażający wygląd. Jednak napój, zgodnie z uwagą autora „bardzo niewiele osób może sobie pozwolić.” To daje nam możliwość porozmawiania o tym, co mieszkańcy są na tyle słaba, aby handel był kompletny.

dzikie uroczystości

Po rozpatrzeniu dni na rynku, przejdź do „wakacji”, których skutkiem dokładniej opisuje R. Bradbury'ego ( „Smile”). Podsumowanie historii mówi nam, że dla ocalałych po wojnie, ludzie, to słowo nie oznacza zwykłego regenerujący urlop.

„Wakacje” w zrujnowanym mieście organizowany jest poruszyć wszystkie złe rzeczy, które są w nich. Ludzie „zabawę”, palenie książek, rozbić pozostałe samochody, rozbijając i łamanie dookoła. Obraz szabatu wydaje się jeszcze bardziej ulgę, bardziej brzydki fakt, że beznamiętny, mowie potocznej używa się go opisać Rey Bredberi ( „Smile”). Streszczenie fabuły zawiera opisy zdemoralizowanych Lumpen ludzie zapomnieli, jak kochać świat wokół nich swoje miasto. Początkowy nienawiść, która jest przedmiotem okoliczności, aby złamać ich życie, rozprzestrzenił się na cały otaczający.

iskra nadziei

Większość z nich po prostu żyć na dziś. Jednak w przechodnia konwersacji Grigsby i jego przyjaciel nagle promyk nadziei. Bez niej, który znalazł później przedmiotem realizacji, być może, by nie stać się światowym klasyczny story „Smile” Bradbury. Podsumowanie prac dotychczas prezentuje chodnik złamany budynek wojna okaleczone bomby dostaje inny sens frazy, upuszczony przez pierścień rozmówcy Grigsby wymienionych powyżej.

Pod maską ochronną obojętności (nieprzypisane) i plebejuszostwo czuł ruchu duszy tego człowieka. Nie tracił nadziei. Człowiek wierzy w rychłe pojawienie się geniusza, który można „załatać” wszystko, co jest zniszczone. Ale nowa cywilizacja, jego zdaniem, nie należy powtarzać błędów z poprzedniej cywilizacji. Jego przewoźnik musi mieć poczucie piękna, aby następnie rozwijać harmonijnego społeczeństwa.

A człowiek, przyszły założyciel nowej cywilizacji, naprawdę prezentuje „Smile”, opowiadania Ray Bradbury. Podsumowanie produktu wskazuje, że jest to mile widziane Beacon, w istocie, dzieckiem. Ale na początku to jest nadal nieznany nawet dla niego.

Zapisane uśmiech – początek nowej cywilizacji

Obdarty chłopiec Tom obudził się rano, w czasie, aby skręcić na wakacje. „Fun”, przyznane przez tłum, było wykonanie malowania. Ofiarą barbarzyństwa miał być Mona Lisa Velikogo Leonardo da Vinci. Rozpalać tłum, poprzednio szerzyć pogłoski, że film – fałszywy.

Masterpiece został ogrodzony z liny rozciągniętej na czterech słupach z mosiądzu. Początkowo wszystko mijały, a każdy pluć na tkaninie. Jednak, gdy przyszła kolej na Toma, on zatrzymał się przed płótna jako vkopany. „Ona jest piękna!” – i może jedynie wypowiedzieć chłopca. Ale odsunął, i wszystko poszło jak zwykle. Wtedy policjant ogłosił, że film będzie poświęcona zniszczenia.

O demoniczny był zachwycony wiadomością więc tłum mówi Rey Duglas Bredberi ( „Smile”). Streszczenie fabuły zawiera sceny straszliwej przemocy na płótnie. Nawet policja uciekł przestraszyć wywołała falę nienawiści. Tom czuł, że tłum pcha bezpośrednio na ramie i zdołał chwycić kawałek płótna, podczas kopnięcia i popycha nie odrzucił ją.

zamiast wniosku

Był już wieczór. Mocno trzymając w ręku kawałek obrazu chłopiec płacze, pobiegła do domu. Żył w podmiejskiej wsi, w zrujnowanym gospodarstwie niedaleko silosu. W ciemności, wsunął do zniszczonego budynku farmy, gdzie jego rodzina osiedliła się żyć, wyciśnięty przez wąskie drzwi i położył się obok brata. Żartobliwie kopnął go od poprzedniego dnia pracował przez cały dzień w ogrodzie. Ojciec i matka chrząknął i spali. Gdy księżyc i jego światło padło na kocu, Tom otworzył pięścią, które do tej pory przyciśnięta do piersi, a dokładnie rozważyć kawałek szmatki. Mógł zobaczyć uśmiech Mona Lisa …

Chłopiec uśmiechnął się i schował go. Teraz, jego nowe życie świeciło rodzaju, Przetarg, wieczne i niepowtarzalny uśmiech. I cały świat, wydawało się, milczał wokół niego … W ten spokojny scena kończy się historia Bradbury'ego „Smile”. Analiza swoich czytelników i ustaleń zrobić humanistyczny i głębokie. Jest to prawdziwe w literaturze.