Valeriana officinalis – pochodzenie i stosowanie

Valeriana officinalis to roślina wieloletnia, która może osiągnąć wysokość półtora metra. Roślina ta lubi dużą wilgotność, więc najbardziej rozpowszechnionymi w pobliżu jeziora, rzeki, bagna i jest częstym sąsiad wierzba.

Najczęstszym i dobrze znane nazwisko – waleriana, ale istnieją inne, mniej znane nazwy takie jak Averyan, Baldrian, ladanitsa, Maun, Forest kadzideł i innych. Według niektórych raportów, waleriana – cesarza, na którego cześć roślina ta jest tzw. Istnieje również inna wersja: nazwa pochodzi od słowa „Valere”, co oznacza, że aby być zdrowym.

W chwili obecnej istnieje około 150 gatunków roślin. Najczęstszym i znany nadal jest waleriana, który jest powszechnie stosowany w medycynie. W tym celu kłącze, który ma również właściwości lecznicze.

Collect kłącza odbywa się na początku jesieni, po wysuszeniu łodyg zdarzyć. To było wtedy, że mają maksymalną zawartość narkotyków. Po wykopano korzenie, są one przemywane zimną wodą kilka dni provyalivayut następnie suszy świeże powietrze, a jednak temperatura nie może przekraczać 35-40 °. Podczas suszenia korzeni staje się ciemniejszy i wolniej suszenie przeprowadzane będzie bardziej pachnący korzenie.

Suszone waleriana zachowały się w miejscach, gdzie nie mogą być uszkodzone przez mróz, jak w temperaturach poniżej zera, to traci swoje lecznicze właściwości.

Korzenie kozłka są wykorzystywane nie tylko w medycynie, robią aromatyczny olej dodaje się podczas gotowania wina. W części starożytności Valeriana stosowane w leczeniu chorób, takich jak biegunki, chorób nerek, wątroby i licznych innych chorób. Również Nalewka z waleriany jest używany w żółtaczki i obrzęk.

Starożytni Grecy wierzyli, olej waleriana jest bardzo dobre perfumy i kosmetyki. Jest on powszechnie stosowany jako perfumy, a podczas wizyty w łaźni. Także to zostało wykorzystane w kuchni i jest częścią wielu potraw. Prowadzony ula smarowanie w celu dostosowania go do nowego klastra, i był używany jako przynęty podczas łowienia.

Ze względu na swoje właściwości lecznicze waleriany jest uprawiana w wielu krajach od dawna w Rosji, powszechne stosowanie i uprawa waleriany zaczęło się pod Piotra I.

Nasi przodkowie próbowali uratować dobrze wysuszone korzenie waleriany w szklanych pojemnikach, które zostały bardzo dobrze podłączone, które chronią je przed wilgocią. Zaleca się także do nacierania na proszek korzeń tuż przed jej użyciem. Kłącza, w którym wykopuje się bardzo sucha i vice versa silnie obszary podmokłe mają mniejsze właściwości lecznicze.

Nowoczesne Science ustalił, że w rzeczywistości z korzeni roślin są bardzo bogate w różne substancje biologicznie czynne, że zawiera do 3% olejku eterycznego, który także ma właściwości terapeutyczne.

Obecnie mamy zbadane i udowodnione właściwości lecznicze waleriana, i jest on powszechnie stosowany w medycynie ze względu na środek uspokajający, trankviliviziruyuschim właściwości, które posiada na ludzki układ nerwowy. Waleriany posiada właściwości choleretic i przeciwskurczowe, ma korzystny wpływ na pracę serca, zwiększa wydzielanie soku żołądkowego. Leki, których skład roślina ta przychodzi, przedłużyć sen, mają działanie przeciwdrgawkowe.

Starożytne uzdrowicieli Wschód zalecane pacjentom żuć waleriana korzeni z bólem brzucha, choroby chorób śledziony i przeziębieniach. To prawda, że uważa się, że taka metoda waleriany może źle wpłynąć na stan nerek, ale jeśli jesz je z miodem, to jest możliwe, aby uniknąć negatywnych skutków.

W naszych czasach w medycynie ludowej stosowany sok z rośliny, to uzyskuje się albo późną jesienią lub wczesną wiosną.